"Kyle, ငါ အျပင္ထြက္ခ်င္တယ္၊ အစ္ကိုေလးကို ေျပာေပး"

အိမ္ကိုေရာက္ေနတဲ့ Hurricane နဲ႔ ျခံထဲမွာစကားေျပာရင္း Chain ျပႆနာထပ္ရွာျပန္တယ္။

"ဘယ္ကိုလဲ? ဘယ္သူနဲ႔သြားမွာလဲ?"

"မင္းနဲ႔ေလ"

"ငါက ေခၚသြားေပးမယ္လို႔ ေျပာမိလို႔လား?"

"မင္းကပါ ငါ့ကို အျပင္ေပးမထြက္ဘူးေပါ့?"

"ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတာလဲ? အဲဒီကိစၥနဲ႔ ျပႆနာတက္ၿပီးၿပီဆို?"

"အဲဒီကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ထဲမွာပ်င္းတယ္ေလ။ မင္းက ေန႔တိုင္းလာလို႔လား?"

"ငါေန႔တိုင္းလာေနရင္ ငါ့အလုပ္ေတြကို ဘယ္သူလုပ္ေပးမွာလဲ?"

"အဲဒါဆို ငါ မင္းဆီလိုက္ေနမယ္ေလ"

Chain ေရ၊ ငါ့ကိုေသေအာင္သတ္ပါကြာ။ Lock လက္ခ်က္နဲ႔ေသရမလား? မင္းစကားနဲ႔ ရင္ခုန္လြန္ၿပီး ေသရမလား?

"No"

မင္းကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးေလးေတြးၿပီးေျပာတာပဲ၊ ငါ့မွာေတာ့ No ဆိုတာအျပင္ ျပန္မေျပာႏိုင္ေသးဘူး။

"ဟာ၊ မင္းက ငါ့ကိုမခင္ဘူးေပါ့"

ခ်စ္တယ္ Chain.

"အိမ္လိုက္ေနတာနဲ႔ ဆိုင္လို႔လား?"

Chain က မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ မေက်မနပ္ၾကည့္ေနေတာ့

"ဟား ဟား ဟား ... အဲဒါ ဘာ႐ုပ္လဲ? ေၾကာက္စရာႀကီးကြာ"

"ငါက ေၾကာက္စရာလား? မင္းကမွ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာ။ ငါကေတာ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းဆိုၿပီး ခ်စ္လိုက္ရတာ၊ မင္းက အိမ္ေတာင္ေခၚမသြားဘူးတဲ့"

အင္း၊ အစိမ္းေသဆိုၿပီး မကၽြတ္မလြတ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ရင္ကြဲနာက်တာလည္း ေသတတ္တယ္။ ငါလည္း တစ္ခါေလာက္ ျပႆနာရွာလို႔ရမလား Chain?

"မင္းကိုကိုက လႊတ္မွာလား? လႊတ္ရင္ တစ္သက္လံုးေနလို႔ရတယ္"

"မင္း ေျပာၿပီးၿပီေနာ္၊ ျပန္မျပင္ရဘူးေနာ္"

"အင္း"

"Kyle, ျခံေနာက္ဘက္ သြားရေအာင္"

ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး အာ႐ံုေျပာင္းသြားတဲ့ Chain ေၾကာင့္ ေနာက္ကေန အသာလိုက္လာခဲ့ေတာ့ အရင္က အပင္ေတြရွိေနတဲ့စင္ေလးေတြနား ေရာက္လာခဲ့တယ္။

"ငါက အပင္ေတြျပန္စိုက္ေပးမယ္ ေျပာတာကို ကိုကိုက သူ႔စိတ္ႀကိဳက္သူ႔ဘာသာစိုက္မယ္တဲ့"

စားပြဲဝိုင္းနဲ႔ ခံုေလးေတြရွိရာမွာထိုင္ရင္း Chain ေျပာတာေတြ ထိုင္နားေထာင္ေနလိုက္တယ္။

"Pandora's Box မွာလည္း အပင္ေတြအမ်ားႀကီးပဲဆို?"

"အဲဒီအပင္ေတြလည္း တခ်ိဳ႕ဟာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ျပန္စိုက္ရမယ္"

"မင္းေရာက္ဖူးတာလား? ငါလည္း သြားခ်င္လိုက္တာ"

အဲဒီေနရာမွာ မင္းအတြက္ ဘာအမွတ္တရေကာင္းမွ ရွိမေနပါဘူး။

"တကယ္ဆို ငါက မင္းအိမ္ကအပင္ေတြရယ္၊ မင္းကိုေမးၿပီး တျခားအပင္ေတြရယ္ ထပ္ဝယ္စိုက္ခ်င္တာကို အဲဒီေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့စူပုပ္က သူ႔အမိန္႔ခ်ည္းပဲ"

႐ႈံ႕မဲ့ကာ အတင္းေျပာေနတဲ့ Chain ကိုၾကည့္ၿပီး Hurricane အသည္းေတြယားလာတယ္။

"မင္းစိုက္ခ်င္ရင္ ငါပို႔ေပးလိုက္မယ္ေလ။ သူ႔ကိုအသိမေပးဘဲ မင္းလုပ္ရဲလို႔လား?"

"မေၾကာက္ပါဘူး။ သူ႔အိမ္မွာမို႔ သူ႔သေဘာအတိုင္း ေနေနတာ"

"ဪ ... မင္းက တစ္ဝန္းလံုးကို ပတ္ေမႊေနတာကေရာ?"

"ဘာမွမေမႊပါဘူး။ နည္းနည္းပါးပါး က်ကြဲတာေလးပါ"

"တကယ္ကို အေၾကာက္အလန္႔မရွိတာ"

"မေၾကာက္ဘူး"

¤

အျပင္ခဏထြက္ၿပီး ျပန္လာေတာ့ Hurricane ေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ အိမ္ထဲၾကည့္ေတာ့လည္း မေတြ႕ရ။

"သူတို႔ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?"

"ျခံေနာက္ဘက္ထြက္သြားၾကတယ္ ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုေလး"

အဲဒီေနရာကို ဘာသြားလုပ္ျပန္ၿပီလဲ? အပင္စိုက္မယ္ဆိုတဲ့အသံ ထြက္လာၾကည့္၊ အဲဒီစင္ေတြပါ ဖယ္ပစ္မယ္။

ဂိုေဒါင္မွာ ပစၥည္းေတြစာရင္းမွားလို႔ ဆူလာခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္လာေတာ့လည္း စိတ္မၾကည္စရာ။
ေနာက္ဘက္ကိုထြက္လာေတာ့ စားပြဲဝိုင္းမွာ ထိုင္ေနၾကတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ တစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာမၾကည္မလင္နဲ႔ စကားေျပာေနတာကို ေနာက္တစ္ေယာက္က ျပံဳးၾကည့္ေနလိုက္တာမ်ား သင္းတို႔က ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္ေနၾကတဲ့အတိုင္း။ အနားေရာက္သြားေတာ့

"ဘာမွမေမႊပါဘူး။ နည္းနည္းပါးပါး က်ကြဲတာေလးပါ"

"တကယ္ကို အေၾကာက္အလန္႔မရွိတာ"

"မေၾကာက္ဘူး"

အဲဒီကိစၥက ေျပာလို႔မၿပီးၾကဘူးလား။ Chain က Attention ရွာဖို႔ သက္သက္မဲ့ခြဲပစ္ေနတာပါလို႔ အကုန္လံုးလည္း ပြစိပြစိေျပာေနၾကတာကို အခုထိလည္း မၿပီးႏိုင္ၾကဘူး။

"မင္း ဘာမေၾကာက္တာလဲ?"

"အစ္ကိုေလး!"

"Lock! ျပန္ေရာက္လာတာ မသိလိုက္ဘူး"

ဘယ္သိမလဲ၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းကမာၻကို ေရာက္ေနၾကတာ။

"အခုပဲ ေရာက္တာပါ"

"အင္း"

"အစ္ကိုေလး၊ ငါ Kyle အိမ္ကို လိုက္သြားခ်င္တယ္"

ဘယ္လို? မင္းက ေမႊရတာအားရေတာ့ ဘယ္ေျပးခ်င္တာလဲ?

"ဘာသြားလုပ္မွာလဲ?"

"ခဏသြားေနမလို႔ေလ"

Chain အေျဖေၾကာင့္ Hurricane လည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားသလို Lock လည္း မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားတယ္။ Hurricane ဝင္ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့

"Hurricane, ခဏေနာ္။ Chain လာခဲ့ဦး ဒီဘက္ကို"

Chain ကို လက္ေမာင္းကေန ဆြဲေခၚတာေၾကာင့္ Hurricane ဘာလုပ္ရမလဲလို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေတြးလိုက္တယ္။

"ကိုယ္ ဧည့္ခန္းမွာေစာင့္ေနမယ္ Lock"

Lock ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ Hurricane ထြက္လာခဲ့တယ္။ သူတို႔ခ်င္းသာ ရွင္းၾကပါေစေတာ့။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေမႊမိၿပီထင္ပါရဲ႕။
က်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေယာက္မွာေတာ့ ...

"ေျပာစမ္းပါဦး၊ မင္းက သူမ်ားအိမ္မွာ ဘာကိစၥသြားေနမွာလဲ?"

"သူမ်ားအိမ္မဟုတ္ပါဘူး။ Kyle ရဲ႕အိမ္ပဲကို"

"အဲဒါ မင္းအိမ္လား?"

"ဒါကေရာ ငါ့အိမ္လား? အစ္ကိုေလးအိမ္ဆို?"

"မင္း ..."

အား ... ျပန္ေျပာေနလိုက္တာမ်ား စိတ္ေတြတိုလိုက္တာ။

"မင္းက ငါ့ညီဝမ္းကြဲေလ"

"Kyle ကလည္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလ"

OMG! ဒီေကာင္ ဘယ္တုန္းက ဒီလိုေတြ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာတတ္သြားတာလဲ?

"ဘာလဲ? ဒီအိမ္က ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ?"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အိမ္ထဲေနရတာ ပ်င္းလာလို႔ေလ"

"ဟိုမွာေရာ ဘာေပ်ာ္စရာရွိလဲ?"

"အစ္ကိုေလးက ငါ့ကို ရွိတယ္ေတာင္မထင္ဘဲနဲ႔"

"ဘာေျပာတယ္?"

ကိုယ့္မွာေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ အလုပ္ေတြေတာင္ အိမ္ယူလုပ္ေနရတာကို။ သင္းကေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ တစ္ဝန္းလံုးပတ္ေမႊေနၿပီး ပ်င္းတယ္တဲ့။ ငါ့ကိုစိတ္တိုေအာင္လုပ္ေနရတာေတြ ပ်င္းတယ္ေပါ့?
ရတယ္ေလ၊ မင္း ေပ်ာ္ခ်င္တဲ့ေနရာ သြားေပ်ာ္လိုက္။ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ဘူး။

"ေကာင္းၿပီေလ။ သြားခ်င္တဲ့ေနရာသြား! ျပန္မလာလည္း ေအးတာပဲ"

Lock စကားေၾကာင့္ Chain က စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး

"အဲဒါဆို အစ္ကိုေလးက ေပးသြားတာလား?"

"လိုက္သြား!"

"အင္း"

Chain က သူ႔ေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့မွ Lock ေဒါသေတြကို ပန္းအိုးေတြခ်ိတ္ဖို႔ထားတဲ့ သစ္သားစက္ဝုိင္းေလးဆီ ပံုခ်ၿပီး ဆြဲျဖဳတ္လႊင့္ပစ္မိတယ္။

အိမ္ထဲဝင္လာတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Hurricane ထလာၿပီး

"Lock ေရာ?"

"သိဘူးေလ။ ငါ မင္းနဲ႔လိုက္ခဲ့မယ္သိလား? အစ္ကိုေလးက လိုက္သြားတဲ့"

ဘာျဖစ္ၾကျပန္ၿပီလဲ? အဲဒီလို လြယ္လြယ္ကူကူ ထည့္ေပးလိုက္တာလား? ခုနက အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတဲ့လူက အခုေပးထြက္ေတာ့လည္း ေပ်ာ္ေနတဲ့႐ုပ္မဟုတ္ျပန္ဘူး။ Lock ကလည္း လိုက္မဝင္လာဘူး။ ကိုယ္က ေခၚသြားရမွာလား? ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ထားခဲ့ရမွာလား?

ေတြးမရတာနဲ႔ ခံုမွာျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းထျမည္လာတယ္။ Lock ေခၚတာပဲ။

"Lock"

"Chain ကို ေခၚသြားလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဝင္မလာေတာ့ဘူး။ ကိစၥေလးအေရးႀကီးလို႔ Indigo ဘက္ေရာက္ေနတယ္"

"ဪ၊ အင္း"

အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိခင္ Lock ကဖုန္းခ်သြားၿပီ။

"Kyle! လာပါဦး"

ေလွကားထိပ္ကေန ေခၚေနတဲ့ Chain.

"ငါ့အဝတ္အစားေတြ လာထည့္ေပးပါလား! ငါမလုပ္တတ္ဘူး"

"အင္း ... အင္း"

Lock နဲ႔ Chain ၾကား Hurricane ခမ်ာ အရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနရွာပါၿပီ။
လိုမယ္ထင္တာေတြ ထည့္ေပးေနတဲ့အထိ Hurricane ဘာမွမဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးပါ။

"Chain"

"အရုပ္ေလး"

"Hurricane နဲ႔ လိုက္သြားမလို႔ဆို?"

"အင္း၊ ကိုကိုက လိုက္သြားတဲ့"

"ဟို ..."

Hurricane ကလည္းရွိေနေတာ့ Lily ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိ။ စိတ္တိုတိုနဲ႔ Hurricane ကို ၾကည့္မိေတာ့လည္း အဝတ္အစားေတြသာထည့္ေပးေနတာ စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ ကပ္ပံုမရ။ သံုးေယာက္သား ဘာေတြရႈပ္ၾကျပန္ၿပီမွန္းမသိဘူး။ ျမင္ေယာင္ေနတယ္၊ ထသတ္ၾကမယ့္အကြက္ေတြ။

"ဪ၊ Lily, ဘာထပ္ထည့္သြားရဦးမလဲ?"

သူပဲ အကုန္ေကာက္ထည့္ေနၿပီး အခုမွ ဘာေတြေမးေနျပန္ၿပီလဲ။ အကုန္လံုး သတ္ပစ္လိုက္ရ။

"Kyle, ငါ့ Guitar ယူသြားမယ္ေလ"

"အင္း၊ ယူေလ"

"အရုပ္ေလး၊ ကိုကိုေရာ?"

"Indigo ရံုးခန္းမွာရွိတယ္"

"ကိုကိုကလည္း အိမ္ထဲေတာ့ ျပန္လိုက္မလာဘူး။ Kyle, ငါအက်ႌမလဲေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒီအတိုင္း လိုက္လို႔ရတယ္မဟုတ္လား?"

"အင္း၊ သေဘာပဲေလ"

"သြားမယ္ေလ။ အ႐ုပ္ေလး၊ ကိုကို႔ဆီသြားရေအာင္"

အခုေတာ့လည္း ျပံဳးရႊင္ေနျပန္တဲ့ Chain ေၾကာင့္ Hurricane လည္း လိုက္မမီေတာ့ပါ။ ကေလးစိတ္သာသာနဲ႔ သူလုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုပါပဲ။
ေရွ႕ကေန Guitar ကိုင္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ Chain ေနာက္ကို Lily တို႔လိုက္လာခဲ့ၾကတယ္။

"Hurricane, အဆင္ေျပရဲ႕လား? ဘာေတြျဖစ္ၾကတာလဲ?"

"ကိုယ္လည္းမသိေတာ့ဘူး။ Chain က လိုက္ခ်င္တယ္ေျပာလြန္းလို႔ Lock ခြင့္ျပဳရင္လိုက္လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။ ခုနက သူတို႔ခ်င္းေျပာၿပီး အခု ဒီလိုျဖစ္တာပဲ"

"Hurricane နဲ႔ဆို စိတ္မခ်စရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုဂရုစိုက္ေပးပါေနာ္"

"စိတ္ခ်ပါ၊ ကိုယ္ ကားနားကေစာင့္ေနမယ္။ Lock ကို လိုက္မေတြ႕ေတာ့ဘူး"

စိတ္ခ်တယ္။ ကိုယ့္အစ္ကိုအေျခအေနလည္း ကိုယ္သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိုမွာ Rapunzel နဲ႔ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ?

"အစ္ကိုေလး၊ ငါလိုက္သြားလိုက္ဦးမယ္။ ဒီ Guitar က ငါ့ကိုေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ငါယူသြားလည္း ရတယ္မဟုတ္လား? သြားေတာ့မယ္၊ တာ့တာ"

"မင္းသေဘာပဲ"

Lock ေျပာၿပီးေတာ့ Chain လွည့္ထြက္သြားတယ္။ Indigo ကအဖြဲ႕ေတြမွာေတာ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္မ်က္ႏွာကိုသာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။

"အရုပ္ေလး၊ တာ့တာ"

"အင္း၊ Chain, ဟိုမွာ ေမႊမေနနဲ႔ဦးေနာ္"

"အ႐ုပ္ေလးကလည္း မေမႊပါဘူး"

¤

"ကဲ! ဆင္းေတာ့"

"Wow! မင္းအိမ္က လွလိုက္တာ"

"မင္းေနဖို႔အခန္း ငါျပင္ေပးမယ္၊ ခဏေတာ့ေစာင့္။ ေခါင္မိုးထပ္မွာ အပင္နည္းနည္းရွိတယ္။ ငါပို႔ေပးမယ္။ အဲဒီမွာခဏေစာင့္ေပးေနာ္"

Chain တစ္ေယာက္ အပင္ေတြၾကား သေဘာတက်ျဖစ္ေနတုန္း တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ထားခဲ့ၿပီး အိမ္အကူေတြကို Chain အတြက္အခန္းျပင္ခိုင္းကာ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အခန္းထဲက Chain နဲ႔ပတ္သက္သမၽွ ေပးသိလို႔မျဖစ္ေသးတာေတြကို သိမ္းရပါေတာ့တယ္။
Hurricane အခန္းထဲ Chain ေရာက္လာခဲ့ရင္ ေမးစရာေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္လာႏိုင္တာမို႔ သိမ္းစရာေတြ အသည္းအသန္ သိမ္းေနရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ Rapunzel ေရာက္လာၿပီး

"ကိုႀကီး၊ Chain ပါလာတယ္ဆို? ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?"

"အင္း၊ ဟိုမွာ အျပင္မထြက္ရေတာ့ ပ်င္းလို႔တဲ့"

"အဲဒါနဲ႔ပဲ ေခၚလာတာလား? Lock ကလည္း ထည့္ေပးလိုက္တာလား?"

"အင္း"

"႐ႈပ္ကုန္မယ္ေနာ္ ကိုႀကီး"

"မ႐ႈပ္ပါဘူး"

"အင္းေလ၊ သူတို႔က ကြာရွင္းထားတာပဲ။ ကိုႀကီးအဆင္ေျပရင္ သေဘာပဲေလ။ Punzel ကိုက် ေျပာေနၿပီးေတာ့"

"ညီမေလးေျပာခ်င္တာ ကိုယ္သိတယ္။ အခုက ..."

"သိတယ္။ ဟိုက ကေလးသာသာစိတ္နဲ႔ဆိုေပမဲ့ အဲဒါ ပိုဆိုးတာေနာ္"

"အင္း"

"အခုဘယ္မွာလဲ?"

"Kyle ေရ"

Hurricane ျပန္မေျဖရေသးခင္ Chain အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ Hurricane ပစၥည္းေတြ ပံုးထဲအျမန္ေကာက္ထည့္လိုက္တယ္။

"အခန္းထဲ ဝင္ခဲ့ Chain"

"ဟာ၊ အ႐ုပ္။ ဟုတ္သားပဲ၊ အ႐ုပ္က ခုနက ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?"

Chain ေဆး႐ံုမဆင္းခင္ တစ္ခါလိုက္ေတြ႕ဖူးတာမို႔ ျမင္တာနဲ႔ ေမးေတာ့တယ္။

"အင္း၊ ရွိတယ္ေလ။ Chain ေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ အခန္းထဲကထြက္လာတာ"

"အ႐ုပ္က အစ္ကိုေလးသူငယ္ခ်င္းဆိုၿပီး အစ္ကိုေလးဆီလည္း လာမလည္ဘူး"

Rapunzel က Hurricane ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ

"Punzel က ကိုႀကီးတို႔၊ Lock တို႔ရဲ႕ အလုပ္ကိစၥေတြရွိတဲ့ေနရာကို မသြားဘူး။ Chain ေဆး႐ံုတက္ေနတုန္းကေတာ့ Punzel တို႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ ေတြ႕ျဖစ္ၾကေသးတယ္"

"ဟို ကေလးေလးရွိတယ္ဆိုတဲ့ ႏွစ္ေယာက္လား? ကေလးေလးေမြးၿပီလား? ငါလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ေလ။ ငါတို႔ေတြ႕ဖူးတယ္ဆို?"

"မေမြးေသးပါဘူး Chain ရဲ႕။ ေတြ႕ဖူးတယ္၊ သူတို႔႐ံုးခန္းကို Chain လည္းေရာက္ဖူးတယ္ေလ"

"ဟုတ္လား! ေနာက္တစ္ခါ အ႐ုပ္တို႔ေတြ႕ၾကရင္ ငါလည္းလိုက္မယ္"

Chain, ရွင္က ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ကို လူတိုင္းနဲ႔တည့္ေအာင္ေပါင္းႏိုင္တာ။ အခုပံုစံကို အဲဒီလင္မယားႏွစ္ေယာက္သာ ျမင္ၾကည့္ပါလား? သေဘာက်ၾကဦးမွာပဲ။

"အ႐ုပ္၊ လာဦး"

ပခံုးကေန အသာဆြဲေခၚၿပီး Hurricane နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ တိုးတုိးေမးလာတယ္။

"သူတို႔အလုပ္က ဘာေတြလုပ္လို႔လဲ?"

Rapunzel က အလုပ္ေနရာေတြ မသြားဘူးလို႔ လြယ္လြယ္ေျဖလိုက္တာကို စပ္စုေနတဲ့ Chain.
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုေနရာက

"သူတို႔က အလကားလူဆိုးေတြ၊ အားေန ေသနတ္တကားကားနဲ႔"

"ငါေရာလား?"

"ဟင္?"

"အရင္က ငါေရာ အဲဒီလိုပဲလားလို႔ ေမးတာေလ"

"ရွင္လည္း ဒုေခါင္းေဆာင္ပဲေလ၊ အဲဒီလိုပဲေနမွာေပါ့။ Punzel တို႔ေတြက သိပ္မွမဆံုဖူးတာ"

"အဲဒီလိုလား? ဟုတ္မွာ၊ ဒဏ္ရာေတြလည္း ေတြ႕မိတယ္။ Nathan လည္းေျပာတယ္၊ ေဆး႐ံုခဏခဏေရာက္တယ္တဲ့"

Rapunzel တမင္ေျပာလိုက္တာကို စဥ္းစားသြားတဲ့ Chain ေၾကာင့္ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိ။

"Hepius ေျပာတာလား?"

"အင္း၊ အခုေတာ့ ငါလိမၼာသြားၿပီ။ သူတို႔ပဲ ဆက္ဆိုးပါေစေတာ့။ လူဆိုးေတြေလ၊ ဟာဟ"

"မင္း အတင္းေျပာေနတာ ေတာ္သင့္ၿပီ Chain"

ပစၥည္းေတြထည့္တဲ့ပံုးကို ခုတင္ေအာက္ထည့္လိုက္ၿပီး Hurricane ေျပာလိုက္ေတာ့ Chain က ျပန္လွည့္လာကာ

"ၾကားသြားၿပီလား?"

"မင္းေျပာေနတာ တစ္အိမ္လံုးၾကားတယ္"

"မဟုတ္ဘဲနဲ႔"

"ငါ Lock ကိုျပန္ေျပာလိုက္ရမွာလား?"

"ေျပာေလ၊ ငါေျပာတာအမွန္ပဲကို"

"ဟုိက မင္းကို သတ္လိမ့္မယ္။ လာခဲ့၊ မင္းအခန္းကို လိုက္ျပမယ္"

Hurricane တို႔ ထြက္သြားၿပီး Rapunzel လည္း ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့တယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး Rapunzel ဘာမွမေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ Chain ရဲ႕ပံုစံက ကေလးဆန္သြားေပမဲ့ အရင္ကတည္းက ေဖာ္ေရြတတ္တာေၾကာင့္ အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပေနခဲ့ပံု။
Lock ကလည္း အိမ္မွာအေနမ်ားလာတာကို သတိထားမိတယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ အိမ္မွာဆိုတာခ်ည္း။
ဒါကို ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး Chain က ဒီအထိပါလာမွန္းမသိ။

Chain အတြက္အခန္းထဲမွာေတာ့

"အဆင္ေျပလား?"

"အင္း၊ ေျပတယ္"

"တျခားလိုတာေတြ ၿပီးရင္ ငါပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္။ ငါ့အိမ္မွာေတာ့ ဘာမွမခြဲဘူးမဟုတ္လား?"

"ခြဲခ်င္လို႔ခြဲတာလား?"

"ဒါနဲ႔မ်ား ငါတို႔ကိုလူဆိုးေတြတဲ့"

"ငါ့လို လိမၼာလို႔လား?"

"ေတာ္စမ္းပါ။ ဟိုအိမ္မွာ အဲဒီလိုေျပာရဲလို႔လား?"

"ေျပာရဲတယ္၊ မေၾကာက္ဘူး"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟိုကတစ္ခြန္းဆို ၿငိမ္သြားတာမ်ား"

"အဲဒီတစ္ခြန္းက အျမဲေျပာတာမွမဟုတ္ဘဲနဲ႔"

"ဘာလို႔ သြားကပ္ေနတာလဲ သူ႔ကို"

"ကိုကိုက အလုပ္ပဲလုပ္ေနၿပီး ငါ့ကိုရွိတယ္ေတာင္မထင္ဘူးေလ။ မင္းကလည္း အျမဲတမ္းမလာဘူး။ အရုပ္ေလးကလည္း အျမဲတမ္းမရွိဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ စကားသြားေျပာ႐ံုေလးပါ"

"မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဟိုေန႔က သူ႔ Laptop ေပၚ ေဖ်ာ္ရည္ေတြေမွာက္ေအာင္ တမင္လုပ္တာလား?"

"မလုပ္ပါဘူး၊ ဒီတိုင္းထိမိသြားတာ"

"ဟုတ္လို႔လား?"

"တကယ္ပါဆို"

"ထားပါေတာ့၊ ဗိုက္ဆာရင္ေျပာ"

"ငါ့ကို အပင္ေတြလိုက္ျပပါလား? ငါစိုက္ထားတယ္ဆိုတာေတြေလ"

"အဲဒါ ဒီအိမ္မဟုတ္ဘူး Chain"

"မဟုတ္ဘူးလား?"

"အဲဒီကိုက လူတိုင္းမေရာက္ဖူးဘူး"

"မင္းနဲ႔ ကိုကိုက အဲဒီလိုေတြခ်ည္းပဲ"

"အဲဒါ မင္းလုပ္ခဲ့တာေတြပါ"

"ဘာေတြလဲ?"

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး"

"ဖယ္ ... ဖယ္! ငါခုတင္ေပၚမထိုင္နဲ႔"

ခ်က္ခ်င္းကို သူ႔ခုတင္ျဖစ္သြားၿပီး ဖယ္ခိုင္းေနတာေၾကာင့္ ခုတင္ေဘးကခံုေပၚ ေရႊ႕ထိုင္လိုက္ေတာ့ Chainတစ္ေယာက္ ခုတင္ေပၚ ပစ္လွဲလိုက္ၿပီး

"အဲဒါဆို ဒီမွာလည္း ပ်င္းစရာႀကီးေပါ့။ ငါ့ကိုအျပင္လိုက္မပို႔ခ်င္ဘူးလား?"

"မင္းက ဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ?"

"ငါကဘယ္သိမလဲ?"

"ငါေျပာျပမယ္။ ေနရာတကာကို ေလၽွာက္သြားလို႔မရဘူး"

"သိပါတယ္။ ငါတို႔ရန္သူေတြသိရင္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ ဒါပဲေျပာမွာမဟုတ္လား?"

"ေနာက္ေန႔က်ရင္ အပင္ေတြစိုက္ထားတဲ့ေနရာ ေခၚသြားမယ္"

"ေနာက္တစ္ေန႔ေရာ?"

"Hepius ေဆး႐ံုကိုသြားၿပီး Nancy ဆီကေန မုန္႔သြားေတာင္းစားၾကမလား?"

Hurricane လည္း Chain နဲ႔ေပါင္းကာ ကေလးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနပံု။

"အဲဒါဆို ဖုန္းႀကိဳဆက္ထားမယ္ေလ။ မုန္႔ေတြထည့္လာေပးပါလို႔။ မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူး။ John ရွိတဲ့ရက္ကို ေသခ်ာေမးေပးပါ။ သူ႔ကို မုန္႔ဝယ္ေကၽြးခိုင္းမယ္"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟုတ္ၿပီ"

"ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ဘယ္သြားၾကမလဲ?"

"ငါ့ကို အလုပ္ေပးမလုပ္ေတာ့ဘူးလား?"

"အင္း တစ္ရက္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာ?"

"ဟာကြာ၊ မင္းရဲ႕ ေနာက္တစ္ေန႔ေတြက မၿပီးႏိုင္ဘူးလား?"

"အင္းေလ၊ ေနာက္တစ္ေန႔ေတြကအမ်ားႀကီး"

ခုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ၿပီး လက္ေတြဆန္႔ထုတ္လို႔ ေန႔ေတြအမ်ားႀကီးဆိုၿပီး လုပ္ေနျပန္လို႔ Hurricane သေဘာတက်ၾကည့္ေနမိျပန္ပါေရာ။

"Hepius ကိုေမးၾကည့္၊ သူ႔အိမ္ကို လိုက္လို႔ရလားလို႔ေလ"

"ဟာ! ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္။ သူ႔အိမ္မလိုက္သြားရေသးဘူး"

ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ၿပီး အူျမဴးေနျပန္တာ။ ၿပီးေတာ့ Hurricane ဘက္ လွည့္လာၿပီး

"မင္းက ေတြးတတ္တယ္။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"

အေျပာနဲ႔အတူ Hurricane ရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ျဖစ္ညႇစ္ၿပီး ဆြဲခါတာမို႔

"အား! နာတယ္ကြ။ လႊတ္စမ္းပါ၊ ငါကေလးမဟုတ္ဘူး"

"သိပါတယ္။ ကေလးက ကိုကိုေလ"

ဪ ... Lock ကိုေတာ့ ပါးစပ္ဖ်ားကမခ်ပါ။

¤

Indigo ရံုးခန္းမွာ မ်က္ႏွာတည္နဲ႔ မရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို ထိုင္လုပ္ေနတဲ့ Lock ေၾကာင့္ အားလံုးလည္း မလႈပ္ရဲၾက။ မေနႏိုင္ေတာ့တဲ့ Lily ကပဲ

"ကိုကိုေရ၊ ထမင္းသြားစားရေအာင္ေလ"

"သြားေလ"

ထမင္းစားေတာ့လည္း တိတ္ဆိတ္လို႔။ အေဒၚႀကီးကေတာင္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။

"မနက္က ဂိုေဒါင္မွာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"ပန္းခ်ီကားေတြ ေလ်ာ့ေနလို႔"

"ဪ၊ Chain အကုန္လိုက္လုပ္ေပးေနတုန္းက အလုပ္ေတြက အဲဒီေလာက္မသိသာဘူးလိုပဲ။ သူက ျပန္အသိမေပးဘဲ သူ႔ဘာသာရွင္းခဲ့တာကိုး"

Lock ဘာသံမွထြက္မလာပါ။ Chain လုပ္ေနတုန္းက ေတာ္ရံုျပႆနာေတြကို Lock တို႔ ရွိတယ္လို႔ေတာင္ မသိခဲ့ရ။
အေဖျဖစ္သူဆီက မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ဆိုၿပီး ရခဲ့တဲ့စိန္တြင္းကလည္း Chain ပဲ တာဝန္ယူစီမံခဲ့ၿပီး Lock တစ္ဦးတည္းနာမည္နဲ႔ လႊဲေပးခဲ့လို႔ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕က ဘာလို႔တစ္ဦးတည္းနာမည္နဲ႔ျဖစ္ရတာလဲလို႔ ေမးဖူးခဲ့တာ။
Chain ေဆး႐ံုမဆင္းခင္ေလးက ျပႆနာရွိတယ္ဆိုလို႔ သြားလိုက္ရေသးတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ Chain ေမႊလြန္းလို႔ စိတ္တိုၿပီး ေဆး႐ံုကိုမလာတာလို႔ ထင္ေနပါလိမ့္မယ္။
စိန္တြင္းဆီေရာက္တဲ့အခါ ဘာမွမဟုတ္တာေလးကို ျပႆနာလုပ္ေနလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အရင္ကဆို Chain က အျမဲၾကည့္ေပးေနလို႔ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပါဘူးတဲ့။

အခုေတာ့ အလုပ္ေတြကႏွစ္ဆ၊ လူကတစ္ေယာက္ေလ်ာ့။ ေခါင္းေတြေနာက္ရတဲ့အထဲ အၿငိမ္မေနတဲ့ေကာင္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြတိုရတာလည္း ခဏခဏပဲ။ ဒါကို သူ႔ကိုရွိတယ္မထင္ဘူးဆိုၿပီး Blue Diamond ကို လိုက္သြားမယ္ေျပာလာေတာ့ လႊတ္ေပးလိုက္မိတယ္။
မင္းကို အလိုလိုက္ေပးမယ့္ Hurricane တစ္ေယာက္လံုးရွိေနတာပဲ၊ သြားေပ်ာ္ေနလိုက္ေပါ့။
Hurricane ကို တကယ္ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ သူ႔အလုပ္ေတြကို ဘယ္လိုစီမံၿပီးမ်ား Chain ကိုလည္း ေဆး႐ံုလာေစာင့္ေပးေနတယ္မသိ။ Rapunzel ကလည္း အဲဒီအလုပ္ေတြကို လံုးဝလွည့္ၾကည့္တာမဟုတ္။ Blue Diamond ကလူေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ခ်ရပံုပါပဲ။

မနာလိုစရာေကာင္းေအာင္ကို စီမံႏိုင္ၾကတဲ့ Chain နဲ႔ Hurricane ကို Lock ေလးစားမိတယ္။
ကိုယ္တိုင္က ဒီအလုပ္ေတြကို မလုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ အာ႐ံုမ်ားလာရင္ စိတ္မရွည္ခ်င္တာဟာ အက်င့္တစ္ခုလိုပဲ။

တစ္ေလၽွာက္လံုး ကိုယ္ေဒါသေတြပံုခ်ခဲ့မိတဲ့ Chain ကေရာ သူမြန္းၾကပ္လာရင္ ဘယ္လိုမ်ား ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့ပါလိမ့္?
Hurricane ကပဲ သူ႔အတြက္ ရင္ဖြင့္စရာလူျဖစ္ခဲ့တာလား?

■■■■■ Part XLIX ဆက္ရန္ ■■■■■

"Kyle, ငါ အပြင်ထွက်ချင်တယ်၊ အစ်ကိုလေးကို ပြောပေး"

အိမ်ကိုရောက်နေတဲ့ Hurricane နဲ့ ခြံထဲမှာစကားပြောရင်း Chain ပြဿနာထပ်ရှာပြန်တယ်။

"ဘယ်ကိုလဲ? ဘယ်သူနဲ့သွားမှာလဲ?"

"မင်းနဲ့လေ"

"ငါက ခေါ်သွားပေးမယ်လို့ ပြောမိလို့လား?"

"မင်းကပါ ငါ့ကို အပြင်ပေးမထွက်ဘူးပေါ့?"

"ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အပြင်ထွက်ချင်နေတာလဲ? အဲဒီကိစ္စနဲ့ ပြဿနာတက်ပြီးပြီဆို?"

"အဲဒီကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး။ အိမ်ထဲမှာပျင်းတယ်လေ။ မင်းက နေ့တိုင်းလာလို့လား?"

"ငါနေ့တိုင်းလာနေရင် ငါ့အလုပ်တွေကို ဘယ်သူလုပ်ပေးမှာလဲ?"

"အဲဒါဆို ငါ မင်းဆီလိုက်နေမယ်လေ"

Chain ရေ၊ ငါ့ကိုသေအောင်သတ်ပါကွာ။ Lock လက်ချက်နဲ့သေရမလား? မင်းစကားနဲ့ ရင်ခုန်လွန်ပြီး သေရမလား?

"No"

မင်းကတော့ ရိုးရိုးလေးတွေးပြီးပြောတာပဲ၊ ငါ့မှာတော့ No ဆိုတာအပြင် ပြန်မပြောနိုင်သေးဘူး။

"ဟာ၊ မင်းက ငါ့ကိုမခင်ဘူးပေါ့"

ချစ်တယ် Chain.

"အိမ်လိုက်နေတာနဲ့ ဆိုင်လို့လား?"

Chain က မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ မကျေမနပ်ကြည့်နေတော့

"ဟား ဟား ဟား ... အဲဒါ ဘာရုပ်လဲ? ကြောက်စရာကြီးကွာ"

"ငါက ကြောက်စရာလား? မင်းကမှ ကြောက်ဖို့ကောင်းတာ။ ငါကတော့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဆိုပြီး ချစ်လိုက်ရတာ၊ မင်းက အိမ်တောင်ခေါ်မသွားဘူးတဲ့"

အင်း၊ အစိမ်းသေဆိုပြီး မကျွတ်မလွတ်ဖြစ်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့။ ရင်ကွဲနာကျတာလည်း သေတတ်တယ်။ ငါလည်း တစ်ခါလောက် ပြဿနာရှာလို့ရမလား Chain?

"မင်းကိုကိုက လွှတ်မှာလား? လွှတ်ရင် တစ်သက်လုံးနေလို့ရတယ်"

"မင်း ပြောပြီးပြီနော်၊ ပြန်မပြင်ရဘူးနော်"

"အင်း"

"Kyle, ခြံနောက်ဘက် သွားရအောင်"

ပြောချင်ရာပြောပြီး အာရုံပြောင်းသွားတဲ့ Chain ကြောင့် နောက်ကနေ အသာလိုက်လာခဲ့တော့ အရင်က အပင်တွေရှိနေတဲ့စင်လေးတွေနား ရောက်လာခဲ့တယ်။

"ငါက အပင်တွေပြန်စိုက်ပေးမယ် ပြောတာကို ကိုကိုက သူ့စိတ်ကြိုက်သူ့ဘာသာစိုက်မယ်တဲ့"

စားပွဲဝိုင်းနဲ့ ခုံလေးတွေရှိရာမှာထိုင်ရင်း Chain ပြောတာတွေ ထိုင်နားထောင်နေလိုက်တယ်။

"Pandora's Box မှာလည်း အပင်တွေအများကြီးပဲဆို?"

"အဲဒီအပင်တွေလည်း တချို့ဟာတွေ မရှိတော့ဘူး။ ပြန်စိုက်ရမယ်"

"မင်းရောက်ဖူးတာလား? ငါလည်း သွားချင်လိုက်တာ"

အဲဒီနေရာမှာ မင်းအတွက် ဘာအမှတ်တရကောင်းမှ ရှိမနေပါဘူး။

"တကယ်ဆို ငါက မင်းအိမ်ကအပင်တွေရယ်၊ မင်းကိုမေးပြီး တခြားအပင်တွေရယ် ထပ်ဝယ်စိုက်ချင်တာကို အဲဒီခေါင်းဆောင်ဆိုတဲ့စူပုပ်က သူ့အမိန့်ချည်းပဲ"

ရှုံ့မဲ့ကာ အတင်းပြောနေတဲ့ Chain ကိုကြည့်ပြီး Hurricane အသည်းတွေယားလာတယ်။

"မင်းစိုက်ချင်ရင် ငါပို့ပေးလိုက်မယ်လေ။ သူ့ကိုအသိမပေးဘဲ မင်းလုပ်ရဲလို့လား?"

"မကြောက်ပါဘူး။ သူ့အိမ်မှာမို့ သူ့သဘောအတိုင်း နေနေတာ"

"ဪ ... မင်းက တစ်ဝန်းလုံးကို ပတ်မွှေနေတာကရော?"

"ဘာမှမမွှေပါဘူး။ နည်းနည်းပါးပါး ကျကွဲတာလေးပါ"

"တကယ်ကို အကြောက်အလန့်မရှိတာ"

"မကြောက်ဘူး"

¤

အပြင်ခဏထွက်ပြီး ပြန်လာတော့ Hurricane ရောက်နေတယ်ဆိုလို့ အိမ်ထဲကြည့်တော့လည်း မတွေ့ရ။

"သူတို့ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ?"

"ခြံနောက်ဘက်ထွက်သွားကြတယ် ခေါင်းဆောင်အစ်ကိုလေး"

အဲဒီနေရာကို ဘာသွားလုပ်ပြန်ပြီလဲ? အပင်စိုက်မယ်ဆိုတဲ့အသံ ထွက်လာကြည့်၊ အဲဒီစင်တွေပါ ဖယ်ပစ်မယ်။

ဂိုဒေါင်မှာ ပစ္စည်းတွေစာရင်းမှားလို့ ဆူလာခဲ့ပြီး အိမ်ပြန်လာတော့လည်း စိတ်မကြည်စရာ။
နောက်ဘက်ကိုထွက်လာတော့ စားပွဲဝိုင်းမှာ ထိုင်နေကြတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ တစ်ယောက်က မျက်နှာမကြည်မလင်နဲ့ စကားပြောနေတာကို နောက်တစ်ယောက်က ပြုံးကြည့်နေလိုက်တာများ သင်းတို့က ဧဒင်ဥယျာဉ်ထဲရောက်နေကြတဲ့အတိုင်း။ အနားရောက်သွားတော့

"ဘာမှမမွှေပါဘူး။ နည်းနည်းပါးပါး ကျကွဲတာလေးပါ"

"တကယ်ကို အကြောက်အလန့်မရှိတာ"

"မကြောက်ဘူး"

အဲဒီကိစ္စက ပြောလို့မပြီးကြဘူးလား။ Chain က Attention ရှာဖို့ သက်သက်မဲ့ခွဲပစ်နေတာပါလို့ အကုန်လုံးလည်း ပွစိပွစိပြောနေကြတာကို အခုထိလည်း မပြီးနိုင်ကြဘူး။

"မင်း ဘာမကြောက်တာလဲ?"

"အစ်ကိုလေး!"

"Lock! ပြန်ရောက်လာတာ မသိလိုက်ဘူး"

ဘယ်သိမလဲ၊ နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာကို ရောက်နေကြတာ။

"အခုပဲ ရောက်တာပါ"

"အင်း"

"အစ်ကိုလေး၊ ငါ Kyle အိမ်ကို လိုက်သွားချင်တယ်"

ဘယ်လို? မင်းက မွှေရတာအားရတော့ ဘယ်ပြေးချင်တာလဲ?

"ဘာသွားလုပ်မှာလဲ?"

"ခဏသွားနေမလို့လေ"

Chain အဖြေကြောင့် Hurricane လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွားသလို Lock လည်း မျက်မှောင်ကျုံ့သွားတယ်။ Hurricane ဝင်ပြောဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့

"Hurricane, ခဏနော်။ Chain လာခဲ့ဦး ဒီဘက်ကို"

Chain ကို လက်မောင်းကနေ ဆွဲခေါ်တာကြောင့် Hurricane ဘာလုပ်ရမလဲလို့ ခပ်မြန်မြန်တွေးလိုက်တယ်။

"ကိုယ် ဧည့်ခန်းမှာစောင့်နေမယ် Lock"

Lock ခေါင်းညိတ်ပြတော့ Hurricane ထွက်လာခဲ့တယ်။ သူတို့ချင်းသာ ရှင်းကြပါစေတော့။ ကိုယ်တိုင်ကတော့ မွှေမိပြီထင်ပါရဲ့။
ကျန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ယောက်မှာတော့ ...

"ပြောစမ်းပါဦး၊ မင်းက သူများအိမ်မှာ ဘာကိစ္စသွားနေမှာလဲ?"

"သူများအိမ်မဟုတ်ပါဘူး။ Kyle ရဲ့အိမ်ပဲကို"

"အဲဒါ မင်းအိမ်လား?"

"ဒါကရော ငါ့အိမ်လား? အစ်ကိုလေးအိမ်ဆို?"

"မင်း ..."

အား ... ပြန်ပြောနေလိုက်တာများ စိတ်တွေတိုလိုက်တာ။

"မင်းက ငါ့ညီဝမ်းကွဲလေ"

"Kyle ကလည်း ငါ့သူငယ်ချင်းလေ"

OMG! ဒီကောင် ဘယ်တုန်းက ဒီလိုတွေ တစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပြောတတ်သွားတာလဲ?

"ဘာလဲ? ဒီအိမ်က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ?"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ အိမ်ထဲနေရတာ ပျင်းလာလို့လေ"

"ဟိုမှာရော ဘာပျော်စရာရှိလဲ?"

"အစ်ကိုလေးက ငါ့ကို ရှိတယ်တောင်မထင်ဘဲနဲ့"

"ဘာပြောတယ်?"

ကိုယ့်မှာတော့ သူ့ကြောင့် အလုပ်တွေတောင် အိမ်ယူလုပ်နေရတာကို။ သင်းကတော့ တစ်နေ့တစ်နေ့ တစ်ဝန်းလုံးပတ်မွှေနေပြီး ပျင်းတယ်တဲ့။ ငါ့ကိုစိတ်တိုအောင်လုပ်နေရတာတွေ ပျင်းတယ်ပေါ့?
ရတယ်လေ၊ မင်း ပျော်ချင်တဲ့နေရာ သွားပျော်လိုက်။ ငါ့အလုပ်မဟုတ်ဘူး။

"ကောင်းပြီလေ။ သွားချင်တဲ့နေရာသွား! ပြန်မလာလည်း အေးတာပဲ"

Lock စကားကြောင့် Chain က စူးစိုက်ကြည့်ပြီး

"အဲဒါဆို အစ်ကိုလေးက ပေးသွားတာလား?"

"လိုက်သွား!"

"အင်း"

Chain က သူ့ရှေ့ကထွက်သွားတော့မှ Lock ဒေါသတွေကို ပန်းအိုးတွေချိတ်ဖို့ထားတဲ့ သစ်သားစက်ဝိုင်းလေးဆီ ပုံချပြီး ဆွဲဖြုတ်လွှင့်ပစ်မိတယ်။

အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ Chain ကြောင့် Hurricane ထလာပြီး

"Lock ရော?"

"သိဘူးလေ။ ငါ မင်းနဲ့လိုက်ခဲ့မယ်သိလား? အစ်ကိုလေးက လိုက်သွားတဲ့"

ဘာဖြစ်ကြပြန်ပြီလဲ? အဲဒီလို လွယ်လွယ်ကူကူ ထည့်ပေးလိုက်တာလား? ခုနက အပြင်ထွက်ချင်နေတဲ့လူက အခုပေးထွက်တော့လည်း ပျော်နေတဲ့ရုပ်မဟုတ်ပြန်ဘူး။ Lock ကလည်း လိုက်မဝင်လာဘူး။ ကိုယ်က ခေါ်သွားရမှာလား? ချော့မော့ပြီး ထားခဲ့ရမှာလား?

တွေးမရတာနဲ့ ခုံမှာပြန်ထိုင်လိုက်တော့ ဖုန်းထမြည်လာတယ်။ Lock ခေါ်တာပဲ။

"Lock"

"Chain ကို ခေါ်သွားလိုက်ပါ။ ကျွန်တော်ပြန်ဝင်မလာတော့ဘူး။ ကိစ္စလေးအရေးကြီးလို့ Indigo ဘက်ရောက်နေတယ်"

"ဪ၊ အင်း"

အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့ ဘာပြောရမှန်းမသိခင် Lock ကဖုန်းချသွားပြီ။

"Kyle! လာပါဦး"

လှေကားထိပ်ကနေ ခေါ်နေတဲ့ Chain.

"ငါ့အဝတ်အစားတွေ လာထည့်ပေးပါလား! ငါမလုပ်တတ်ဘူး"

"အင်း ... အင်း"

Lock နဲ့ Chain ကြား Hurricane ခမျာ အရူးတစ်ပိုင်းဖြစ်နေရှာပါပြီ။
လိုမယ်ထင်တာတွေ ထည့်ပေးနေတဲ့အထိ Hurricane ဘာမှမဆုံးဖြတ်နိုင်သေးပါ။

"Chain"

"အရုပ်လေး"

"Hurricane နဲ့ လိုက်သွားမလို့ဆို?"

"အင်း၊ ကိုကိုက လိုက်သွားတဲ့"

"ဟို ..."

Hurricane ကလည်းရှိနေတော့ Lily ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ။ စိတ်တိုတိုနဲ့ Hurricane ကို ကြည့်မိတော့လည်း အဝတ်အစားတွေသာထည့်ပေးနေတာ စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ ကပ်ပုံမရ။ သုံးယောက်သား ဘာတွေရှုပ်ကြပြန်ပြီမှန်းမသိဘူး။ မြင်ယောင်နေတယ်၊ ထသတ်ကြမယ့်အကွက်တွေ။

"ဪ၊ Lily, ဘာထပ်ထည့်သွားရဦးမလဲ?"

သူပဲ အကုန်ကောက်ထည့်နေပြီး အခုမှ ဘာတွေမေးနေပြန်ပြီလဲ။ အကုန်လုံး သတ်ပစ်လိုက်ရ။

"Kyle, ငါ့ Guitar ယူသွားမယ်လေ"

"အင်း၊ ယူလေ"

"အရုပ်လေး၊ ကိုကိုရော?"

"Indigo ရုံးခန်းမှာရှိတယ်"

"ကိုကိုကလည်း အိမ်ထဲတော့ ပြန်လိုက်မလာဘူး။ Kyle, ငါအင်္ကျီမလဲတော့ဘူးနော်။ ဒီအတိုင်း လိုက်လို့ရတယ်မဟုတ်လား?"

"အင်း၊ သဘောပဲလေ"

"သွားမယ်လေ။ အရုပ်လေး၊ ကိုကို့ဆီသွားရအောင်"

အခုတော့လည်း ပြုံးရွှင်နေပြန်တဲ့ Chain ကြောင့် Hurricane လည်း လိုက်မမီတော့ပါ။ ကလေးစိတ်သာသာနဲ့ သူလုပ်ချင်ရာတွေလုပ်နေရတာ တော်တော်ပျော်နေပုံပါပဲ။
ရှေ့ကနေ Guitar ကိုင်ပြီးထွက်သွားတဲ့ Chain နောက်ကို Lily တို့လိုက်လာခဲ့ကြတယ်။

"Hurricane, အဆင်ပြေရဲ့လား? ဘာတွေဖြစ်ကြတာလဲ?"

"ကိုယ်လည်းမသိတော့ဘူး။ Chain က လိုက်ချင်တယ်ပြောလွန်းလို့ Lock ခွင့်ပြုရင်လိုက်လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ခုနက သူတို့ချင်းပြောပြီး အခု ဒီလိုဖြစ်တာပဲ"

"Hurricane နဲ့ဆို စိတ်မချစရာတော့ မရှိပါဘူး။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးပါနော်"

"စိတ်ချပါ၊ ကိုယ် ကားနားကစောင့်နေမယ်။ Lock ကို လိုက်မတွေ့တော့ဘူး"

စိတ်ချတယ်။ ကိုယ့်အစ်ကိုအခြေအနေလည်း ကိုယ်သိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟိုမှာ Rapunzel နဲ့တွေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမှာလဲ?

"အစ်ကိုလေး၊ ငါလိုက်သွားလိုက်ဦးမယ်။ ဒီ Guitar က ငါ့ကိုပေးပြီးပြီဆိုတော့ ငါယူသွားလည်း ရတယ်မဟုတ်လား? သွားတော့မယ်၊ တာ့တာ"

"မင်းသဘောပဲ"

Lock ပြောပြီးတော့ Chain လှည့်ထွက်သွားတယ်။ Indigo ကအဖွဲ့တွေမှာတော့ သူတို့ခေါင်းဆောင်မျက်နှာကိုသာ အရိပ်တကြည့်ကြည့်။

"အရုပ်လေး၊ တာ့တာ"

"အင်း၊ Chain, ဟိုမှာ မွှေမနေနဲ့ဦးနော်"

"အရုပ်လေးကလည်း မမွှေပါဘူး"

¤

"ကဲ! ဆင်းတော့"

"Wow! မင်းအိမ်က လှလိုက်တာ"

"မင်းနေဖို့အခန်း ငါပြင်ပေးမယ်၊ ခဏတော့စောင့်။ ခေါင်မိုးထပ်မှာ အပင်နည်းနည်းရှိတယ်။ ငါပို့ပေးမယ်။ အဲဒီမှာခဏစောင့်ပေးနော်"

Chain တစ်ယောက် အပင်တွေကြား သဘောတကျဖြစ်နေတုန်း တပည့်တစ်ယောက်နဲ့ထားခဲ့ပြီး အိမ်အကူတွေကို Chain အတွက်အခန်းပြင်ခိုင်းကာ ကိုယ်တိုင်ကတော့ အခန်းထဲက Chain နဲ့ပတ်သက်သမျှ ပေးသိလို့မဖြစ်သေးတာတွေကို သိမ်းရပါတော့တယ်။
Hurricane အခန်းထဲ Chain ရောက်လာခဲ့ရင် မေးစရာတွေအများကြီးဖြစ်လာနိုင်တာမို့ သိမ်းစရာတွေ အသည်းအသန် သိမ်းနေရတယ်။
အဲဒီအချိန် Rapunzel ရောက်လာပြီး

"ကိုကြီး၊ Chain ပါလာတယ်ဆို? ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ?"

"အင်း၊ ဟိုမှာ အပြင်မထွက်ရတော့ ပျင်းလို့တဲ့"

"အဲဒါနဲ့ပဲ ခေါ်လာတာလား? Lock ကလည်း ထည့်ပေးလိုက်တာလား?"

"အင်း"

"ရှုပ်ကုန်မယ်နော် ကိုကြီး"

"မရှုပ်ပါဘူး"

"အင်းလေ၊ သူတို့က ကွာရှင်းထားတာပဲ။ ကိုကြီးအဆင်ပြေရင် သဘောပဲလေ။ Punzel ကိုကျ ပြောနေပြီးတော့"

"ညီမလေးပြောချင်တာ ကိုယ်သိတယ်။ အခုက ..."

"သိတယ်။ ဟိုက ကလေးသာသာစိတ်နဲ့ဆိုပေမဲ့ အဲဒါ ပိုဆိုးတာနော်"

"အင်း"

"အခုဘယ်မှာလဲ?"

"Kyle ရေ"

Hurricane ပြန်မဖြေရသေးခင် Chain အသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ Hurricane ပစ္စည်းတွေ ပုံးထဲအမြန်ကောက်ထည့်လိုက်တယ်။

"အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့ Chain"

"ဟာ၊ အရုပ်။ ဟုတ်သားပဲ၊ အရုပ်က ခုနက ဘယ်ရောက်နေတာလဲ?"

Chain ဆေးရုံမဆင်းခင် တစ်ခါလိုက်တွေ့ဖူးတာမို့ မြင်တာနဲ့ မေးတော့တယ်။

"အင်း၊ ရှိတယ်လေ။ Chain ရောက်နေတယ်ဆိုလို့ အခန်းထဲကထွက်လာတာ"

"အရုပ်က အစ်ကိုလေးသူငယ်ချင်းဆိုပြီး အစ်ကိုလေးဆီလည်း လာမလည်ဘူး"

Rapunzel က Hurricane ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ

"Punzel က ကိုကြီးတို့၊ Lock တို့ရဲ့ အလုပ်ကိစ္စတွေရှိတဲ့နေရာကို မသွားဘူး။ Chain ဆေးရုံတက်နေတုန်းကတော့ Punzel တို့ သူငယ်ချင်းလေးယောက် တွေ့ဖြစ်ကြသေးတယ်"

"ဟို ကလေးလေးရှိတယ်ဆိုတဲ့ နှစ်ယောက်လား? ကလေးလေးမွေးပြီလား? ငါလည်း တွေ့ချင်တယ်လေ။ ငါတို့တွေ့ဖူးတယ်ဆို?"

"မမွေးသေးပါဘူး Chain ရဲ့။ တွေ့ဖူးတယ်၊ သူတို့ရုံးခန်းကို Chain လည်းရောက်ဖူးတယ်လေ"

"ဟုတ်လား! နောက်တစ်ခါ အရုပ်တို့တွေ့ကြရင် ငါလည်းလိုက်မယ်"

Chain, ရှင်က ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ကို လူတိုင်းနဲ့တည့်အောင်ပေါင်းနိုင်တာ။ အခုပုံစံကို အဲဒီလင်မယားနှစ်ယောက်သာ မြင်ကြည့်ပါလား? သဘောကျကြဦးမှာပဲ။

"အရုပ်၊ လာဦး"

ပခုံးကနေ အသာဆွဲခေါ်ပြီး Hurricane နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်မှ တိုးတိုးမေးလာတယ်။

"သူတို့အလုပ်က ဘာတွေလုပ်လို့လဲ?"

Rapunzel က အလုပ်နေရာတွေ မသွားဘူးလို့ လွယ်လွယ်ဖြေလိုက်တာကို စပ်စုနေတဲ့ Chain.
မောင်နှမနှစ်ယောက် အကြည့်ချင်းဆုံနေရာက

"သူတို့က အလကားလူဆိုးတွေ၊ အားနေ သေနတ်တကားကားနဲ့"

"ငါရောလား?"

"ဟင်?"

"အရင်က ငါရော အဲဒီလိုပဲလားလို့ မေးတာလေ"

"ရှင်လည်း ဒုခေါင်းဆောင်ပဲလေ၊ အဲဒီလိုပဲနေမှာပေါ့။ Punzel တို့တွေက သိပ်မှမဆုံဖူးတာ"

"အဲဒီလိုလား? ဟုတ်မှာ၊ ဒဏ်ရာတွေလည်း တွေ့မိတယ်။ Nathan လည်းပြောတယ်၊ ဆေးရုံခဏခဏရောက်တယ်တဲ့"

Rapunzel တမင်ပြောလိုက်တာကို စဉ်းစားသွားတဲ့ Chain ကြောင့် ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ။

"Hepius ပြောတာလား?"

"အင်း၊ အခုတော့ ငါလိမ္မာသွားပြီ။ သူတို့ပဲ ဆက်ဆိုးပါစေတော့။ လူဆိုးတွေလေ၊ ဟာဟ"

"မင်း အတင်းပြောနေတာ တော်သင့်ပြီ Chain"

ပစ္စည်းတွေထည့်တဲ့ပုံးကို ခုတင်အောက်ထည့်လိုက်ပြီး Hurricane ပြောလိုက်တော့ Chain က ပြန်လှည့်လာကာ

"ကြားသွားပြီလား?"

"မင်းပြောနေတာ တစ်အိမ်လုံးကြားတယ်"

"မဟုတ်ဘဲနဲ့"

"ငါ Lock ကိုပြန်ပြောလိုက်ရမှာလား?"

"ပြောလေ၊ ငါပြောတာအမှန်ပဲကို"

"ဟိုက မင်းကို သတ်လိမ့်မယ်။ လာခဲ့၊ မင်းအခန်းကို လိုက်ပြမယ်"

Hurricane တို့ ထွက်သွားပြီး Rapunzel လည်း အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး Rapunzel ဘာမှမပြောတတ်တော့ပါ။ Chain ရဲ့ပုံစံက ကလေးဆန်သွားပေမဲ့ အရင်ကတည်းက ဖော်ရွေတတ်တာကြောင့် အားလုံးနဲ့ အဆင်ပြေနေခဲ့ပုံ။
Lock ကလည်း အိမ်မှာအနေများလာတာကို သတိထားမိတယ်။ ပြောလိုက်ရင် အိမ်မှာဆိုတာချည်း။
ဒါကို ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး Chain က ဒီအထိပါလာမှန်းမသိ။

Chain အတွက်အခန်းထဲမှာတော့

"အဆင်ပြေလား?"

"အင်း၊ ပြေတယ်"

"တခြားလိုတာတွေ ပြီးရင် ငါပို့ခိုင်းလိုက်မယ်။ ငါ့အိမ်မှာတော့ ဘာမှမခွဲဘူးမဟုတ်လား?"

"ခွဲချင်လို့ခွဲတာလား?"

"ဒါနဲ့များ ငါတို့ကိုလူဆိုးတွေတဲ့"

"ငါ့လို လိမ္မာလို့လား?"

"တော်စမ်းပါ။ ဟိုအိမ်မှာ အဲဒီလိုပြောရဲလို့လား?"

"ပြောရဲတယ်၊ မကြောက်ဘူး"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟိုကတစ်ခွန်းဆို ငြိမ်သွားတာများ"

"အဲဒီတစ်ခွန်းက အမြဲပြောတာမှမဟုတ်ဘဲနဲ့"

"ဘာလို့ သွားကပ်နေတာလဲ သူ့ကို"

"ကိုကိုက အလုပ်ပဲလုပ်နေပြီး ငါ့ကိုရှိတယ်တောင်မထင်ဘူးလေ။ မင်းကလည်း အမြဲတမ်းမလာဘူး။ အရုပ်လေးကလည်း အမြဲတမ်းမရှိဘူး။ အဲဒါကြောင့် စကားသွားပြောရုံလေးပါ"

"မဟုတ်သေးပါဘူး။ ဟိုနေ့က သူ့ Laptop ပေါ် ဖျော်ရည်တွေမှောက်အောင် တမင်လုပ်တာလား?"

"မလုပ်ပါဘူး၊ ဒီတိုင်းထိမိသွားတာ"

"ဟုတ်လို့လား?"

"တကယ်ပါဆို"

"ထားပါတော့၊ ဗိုက်ဆာရင်ပြော"

"ငါ့ကို အပင်တွေလိုက်ပြပါလား? ငါစိုက်ထားတယ်ဆိုတာတွေလေ"

"အဲဒါ ဒီအိမ်မဟုတ်ဘူး Chain"

"မဟုတ်ဘူးလား?"

"အဲဒီကိုက လူတိုင်းမရောက်ဖူးဘူး"

"မင်းနဲ့ ကိုကိုက အဲဒီလိုတွေချည်းပဲ"

"အဲဒါ မင်းလုပ်ခဲ့တာတွေပါ"

"ဘာတွေလဲ?"

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး"

"ဖယ် ... ဖယ်! ငါခုတင်ပေါ်မထိုင်နဲ့"

ချက်ချင်းကို သူ့ခုတင်ဖြစ်သွားပြီး ဖယ်ခိုင်းနေတာကြောင့် ခုတင်ဘေးကခုံပေါ် ရွှေ့ထိုင်လိုက်တော့ Chainတစ်ယောက် ခုတင်ပေါ် ပစ်လှဲလိုက်ပြီး

"အဲဒါဆို ဒီမှာလည်း ပျင်းစရာကြီးပေါ့။ ငါ့ကိုအပြင်လိုက်မပို့ချင်ဘူးလား?"

"မင်းက ဘယ်သွားချင်လို့လဲ?"

"ငါကဘယ်သိမလဲ?"

"ငါပြောပြမယ်။ နေရာတကာကို လျှောက်သွားလို့မရဘူး"

"သိပါတယ်။ ငါတို့ရန်သူတွေသိရင် အန္တရာယ်များတယ်။ ဒါပဲပြောမှာမဟုတ်လား?"

"နောက်နေ့ကျရင် အပင်တွေစိုက်ထားတဲ့နေရာ ခေါ်သွားမယ်"

"နောက်တစ်နေ့ရော?"

"Hepius ဆေးရုံကိုသွားပြီး Nancy ဆီကနေ မုန့်သွားတောင်းစားကြမလား?"

Hurricane လည်း Chain နဲ့ပေါင်းကာ ကလေးတစ်ပိုင်းဖြစ်နေပုံ။

"အဲဒါဆို ဖုန်းကြိုဆက်ထားမယ်လေ။ မုန့်တွေထည့်လာပေးပါလို့။ မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး။ John ရှိတဲ့ရက်ကို သေချာမေးပေးပါ။ သူ့ကို မုန့်ဝယ်ကျွေးခိုင်းမယ်"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟုတ်ပြီ"

"နောက်ရက်ကျတော့ ဘယ်သွားကြမလဲ?"

"ငါ့ကို အလုပ်ပေးမလုပ်တော့ဘူးလား?"

"အင်း တစ်ရက်လွှတ်ပေးလိုက်မယ်။ နောက်တစ်နေ့ရော?"

"ဟာကွာ၊ မင်းရဲ့ နောက်တစ်နေ့တွေက မပြီးနိုင်ဘူးလား?"

"အင်းလေ၊ နောက်တစ်နေ့တွေကအများကြီး"

ခုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ပြီး လက်တွေဆန့်ထုတ်လို့ နေ့တွေအများကြီးဆိုပြီး လုပ်နေပြန်လို့ Hurricane သဘောတကျကြည့်နေမိပြန်ပါရော။

"Hepius ကိုမေးကြည့်၊ သူ့အိမ်ကို လိုက်လို့ရလားလို့လေ"

"ဟာ! ဟုတ်တယ်၊ ဟုတ်တယ်။ သူ့အိမ်မလိုက်သွားရသေးဘူး"

ချက်ချင်းထထိုင်ပြီး အူမြူးနေပြန်တာ။ ပြီးတော့ Hurricane ဘက် လှည့်လာပြီး

"မင်းက တွေးတတ်တယ်။ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"

အပြောနဲ့အတူ Hurricane ရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲခါတာမို့

"အား! နာတယ်ကွ။ လွှတ်စမ်းပါ၊ ငါကလေးမဟုတ်ဘူး"

"သိပါတယ်။ ကလေးက ကိုကိုလေ"

ဪ ... Lock ကိုတော့ ပါးစပ်ဖျားကမချပါ။

¤

Indigo ရုံးခန်းမှာ မျက်နှာတည်နဲ့ မရှိတဲ့အလုပ်တွေကို ထိုင်လုပ်နေတဲ့ Lock ကြောင့် အားလုံးလည်း မလှုပ်ရဲကြ။ မနေနိုင်တော့တဲ့ Lily ကပဲ

"ကိုကိုရေ၊ ထမင်းသွားစားရအောင်လေ"

"သွားလေ"

ထမင်းစားတော့လည်း တိတ်ဆိတ်လို့။ အဒေါ်ကြီးကတောင် အရိပ်တကြည့်ကြည့်။

"မနက်က ဂိုဒေါင်မှာ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"ပန်းချီကားတွေ လျော့နေလို့"

"ဪ၊ Chain အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနေတုန်းက အလုပ်တွေက အဲဒီလောက်မသိသာဘူးလိုပဲ။ သူက ပြန်အသိမပေးဘဲ သူ့ဘာသာရှင်းခဲ့တာကိုး"

Lock ဘာသံမှထွက်မလာပါ။ Chain လုပ်နေတုန်းက တော်ရုံပြဿနာတွေကို Lock တို့ ရှိတယ်လို့တောင် မသိခဲ့ရ။
အဖေဖြစ်သူဆီက မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ဆိုပြီး ရခဲ့တဲ့စိန်တွင်းကလည်း Chain ပဲ တာဝန်ယူစီမံခဲ့ပြီး Lock တစ်ဦးတည်းနာမည်နဲ့ လွှဲပေးခဲ့လို့ မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့က ဘာလို့တစ်ဦးတည်းနာမည်နဲ့ဖြစ်ရတာလဲလို့ မေးဖူးခဲ့တာ။
Chain ဆေးရုံမဆင်းခင်လေးက ပြဿနာရှိတယ်ဆိုလို့ သွားလိုက်ရသေးတယ်။ သူတို့ကတော့ Chain မွှေလွန်းလို့ စိတ်တိုပြီး ဆေးရုံကိုမလာတာလို့ ထင်နေပါလိမ့်မယ်။
စိန်တွင်းဆီရောက်တဲ့အခါ ဘာမှမဟုတ်တာလေးကို ပြဿနာလုပ်နေလို့ မေးကြည့်တော့ အရင်ကဆို Chain က အမြဲကြည့်ပေးနေလို့ ဘာပြဿနာမှ မရှိခဲ့ပါဘူးတဲ့။

အခုတော့ အလုပ်တွေကနှစ်ဆ၊ လူကတစ်ယောက်လျော့။ ခေါင်းတွေနောက်ရတဲ့အထဲ အငြိမ်မနေတဲ့ကောင်ကြောင့် စိတ်တွေတိုရတာလည်း ခဏခဏပဲ။ ဒါကို သူ့ကိုရှိတယ်မထင်ဘူးဆိုပြီး Blue Diamond ကို လိုက်သွားမယ်ပြောလာတော့ လွှတ်ပေးလိုက်မိတယ်။
မင်းကို အလိုလိုက်ပေးမယ့် Hurricane တစ်ယောက်လုံးရှိနေတာပဲ၊ သွားပျော်နေလိုက်ပေါ့။
Hurricane ကို တကယ်ချီးကျူးမိတယ်။ သူ့အလုပ်တွေကို ဘယ်လိုစီမံပြီးများ Chain ကိုလည်း ဆေးရုံလာစောင့်ပေးနေတယ်မသိ။ Rapunzel ကလည်း အဲဒီအလုပ်တွေကို လုံးဝလှည့်ကြည့်တာမဟုတ်။ Blue Diamond ကလူတွေက တော်တော်လေး စိတ်ချရပုံပါပဲ။

မနာလိုစရာကောင်းအောင်ကို စီမံနိုင်ကြတဲ့ Chain နဲ့ Hurricane ကို Lock လေးစားမိတယ်။
ကိုယ်တိုင်က ဒီအလုပ်တွေကို မလုပ်ချင်တာကြောင့် အာရုံများလာရင် စိတ်မရှည်ချင်တာဟာ အကျင့်တစ်ခုလိုပဲ။

တစ်လျှောက်လုံး ကိုယ်ဒေါသတွေပုံချခဲ့မိတဲ့ Chain ကရော သူမွန်းကြပ်လာရင် ဘယ်လိုများ ဖြေဖျောက်ခဲ့ပါလိမ့်?
Hurricane ကပဲ သူ့အတွက် ရင်ဖွင့်စရာလူဖြစ်ခဲ့တာလား?

■■■■■ Part XLIX ဆက်ရန် ■■■■■