ကားသံေၾကာင့္ နာရီၾကည့္ေတာ့ 3:24 am တဲ့။ အခုမွျပန္လာရေအာင္ အိမ္ကိုဇရပ္မ်ားမွတ္ေနလား?
ေအာက္ထပ္ကို ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းမသိလိုက္ပါ။ သင္းတို႔က ဧည့္ခန္းထဲဝင္လာတဲ့အထိ ခပ္တိုးတိုးရယ္သံေတြနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုမျမင္ႏို္င္ေသးဘဲ Hurricane လက္ေမာင္းကို လွမ္းထိုးလိုက္ၿပီး ရယ္ေနၾကျပန္တာေၾကာင့္ မ်က္စိထဲအဆင္မေျပျဖစ္လာတာမို႔ ေလွကားေျခရင္းကခံုေလးမွာ အလွထားတဲ့ပန္းအိုးအေသးနဲ႔ Chain ကိုေကာက္ေပါက္မိတယ္။

*ခြမ္း*

Hurricane လက္နဲ႔ထိၿပီး က်ကြဲသြားတဲ့ပန္းအိုးေၾကာင့္ Chain လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့

"အစ္ကိုေလး"

"Lock, ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ?"

"Chain, မင္း အခ်ိန္ေလးဘာေလးၾကည့္စမ္း။ ဒီအခ်ိန္မွ Club ကျပန္လာၿပီး ဟီလာထေနရေအာင္ ဒါဇရပ္မဟုတ္ဘူး"

"ငါတို႔ အသံက်ယ္သြားလို႔ အစ္ကိုေလးႏိုးသြားတာလား?"

"မင္းျပန္လာတာ လူအိပ္ခ်ိန္ေလ။ အလိုက္ေလးေတာ့ သိေပါ့"

"Lock, ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ? ကိုယ့္ဘာသာအိပ္မေပ်ာ္တာကို ကိုယ္တို႔အသံေၾကာင့္ႏိုးတယ္ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္။ ဘာအသံမွမက်ယ္ပါဘူး"

"အစ္ကိုေလး"

"မင္းပါးစပ္ပိတ္ထား"

Lock က Hurricane ကို စကားမျပန္ဘဲ Chain ကိုေအာ္ေနတုန္းမွာ Lily ပါေရာက္လာၿပီး

"ကိုကို၊ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ? ဖန္ကြဲစေတြနဲ႔ေရာ"

"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ? ဒီေကာင္အခ်ိဳးမေျပတာေလ"

"ငါ ..."

"Lock, ကိုယ္ Chain ကိုေခၚသြားလိုက္မယ္၊ မနက္ျဖန္ျပန္လာပို႔မယ္။ အခုက မင္းလည္း ေဒါသထြက္ေနတာဆိုေတာ့ ျမင္ေနရင္ပိုဆိုးမယ္။ Lily, အစ္ကိုကို ေသခ်ာေျပာျပေပးလိုက္ပါဦး"

"ဟုတ္"

Chain ကို Hurricane ဆြဲေခၚသြားေတာ့ Lock က ခ်က္ခ်င္းအေပၚထပ္ျပန္တက္သြားပါေတာ့တယ္။
Lily ေနာက္ကလိုက္လာေတာ့ Lock က Chain အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး ဗီ႐ိုကိုဆြဲဖြင့္ကာ ဘူးေလးတစ္ဘူးထုတ္ယူလိုက္တယ္။

"မလုပ္နဲ႔ ကိုကို။ မလုပ္ရဘူး"

Lily ကအတင္းဆြဲလုလိုက္တယ္။ Lock ကိုထားခဲ့ကာ အခန္းအျပင္ထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ တစ္ခုခုကိုသတိရၿပီး Puzzle ဘူးကို သူ႔အခန္းထဲအေျပးသြားသိမ္းလို႔ Chain အခန္းဆီ ျပန္ေျပးလာရျပန္တယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ Lock က အခန္းထဲမွာေသာင္းက်န္းေနပါတယ္။ ဗီ႐ိုထဲကအဝတ္အစားေတြ ၾကမ္းျပင္မွာအပံုလိုက္က်ေနၿပီး Lock လက္ထဲမွာက ဖိုင္တစ္ခုရွိေနပါတယ္။
ဘယ္လိုေတြ ရွာရွာေဖြေဖြေတြ႕လိုက္သလဲဆိုတာကို ဗီ႐ိုေနာက္ဘက္နံရံမွာ Slide door အေသးေလးနဲ႔ အကန္႔ေလးတစ္ခုကပြင့္ေနတာေတြ႕မွ Lily သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ သိပ္မခက္ခဲတဲ့ေနရာမို႔ အရမ္းအေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ဘူးထင္မိပါတယ္။
Lock ကဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ၿပီး Lily ဆီကိုလွမ္းေပးလာတာေၾကာင့္ Lily ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့

အရင္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းရဲ႕ Last Will
Chain နဲ႔ Lily ကို လက္ထပ္ေပးဖို႔နဲ႔ အေမြတစ္ဝက္လႊဲေျပာင္းေၾကာင္းစာခ်ဳပ္
အေမြေတြကို Lily တစ္ဦးတည္းနာမည္နဲ႔ လႊဲေျပာင္းထားတဲ့ Chain လက္မွတ္နဲ႔စာခ်ဳပ္

ဘာေတြလဲ? ဒီလိုကိစၥေတြက Lock နဲ႔ Chain လက္ထပ္ၿပီးေတာ့ျဖစ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းပဲ။
ဒါဆို မီးငယ္အတြက္ကလည္း Chain က အားလံုးကိုလႊဲေပးထားၿပီး Lock ကိုေတာင္ အသိေပးရေသးပံုမေပၚပါ။ ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ေတာ့ Lily အိမ္ေထာင္မက်ေသးရင္ အသက္(၂၅)ႏွစ္ျပည့္မွ အေမြလႊဲေျပာင္းႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
Spectrum ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈအစအဆံုးကို Lock ထက္ Chain က ပိုသိေနခဲ့တာလား? တကယ္တမ္းမွာ Spectrum ရဲ႕စည္းစိမ္ေတြဟာ Chain လက္ထဲမွာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းအတိအက်နဲ႔ ရွိေနခဲ့တာ။ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းက သူ႔ကိုယ္ပြားလိုကို ယံုၾကည္ထားခဲ့တာပါပဲ။
ခုတင္မွာထိုင္ေနတဲ့ Lock ကိုၾကည့္ၿပီး Lily က

"သူသာမ႐ိုးသားရင္ Spectrum ရဲ႕စည္းစိမ္ေတြက Bermuda အပိုင္ပဲ။ အင္းေပါ့ေလ၊ ေဖေဖ့အျမင္ကေတာ့ မမွားႏိုင္ဘူးေပါ့"

"ကိုကိုက အေဖ့မ်က္စိထဲ ယံုၾကည္အားကိုးစရာသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့ဘူးလား? ဘာလို႔ သူ႔ကိုပဲ အကုန္လံုးစီမံခိုင္းခဲ့တာလဲ?"

Lily က Lock ေဘးမွာထိုင္လိုက္ရင္း Lock လက္ကိုကိုင္ကာ

"ကိုကိုက ဒီအလုပ္ေတြကိုစိတ္မဝင္စားတာ ေဖေဖသိေနတယ္ေလ။ ကိုကို႔ကိုမယံုတာမဟုတ္ဘဲ ဝန္မပိေစခ်င္တာေနမွာေပါ့ ကိုကိုရဲ႕။ အခုသိသေလာက္ကိုပဲ ကိုကိုအရမ္းစိတ္ပင္ပန္းရတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေဖေဖက ကိုကို႔ကို သက္ေတာင့္သက္သာေနရေအာင္ စီစဥ္ေပးခဲ့တာေပါ့"

"သူစိမ္းတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ အေရးမပါဘူးလိုပဲ"

"မဟုတ္ဘူးေလ ကိုကိုရယ္၊ ေလၽွာက္မေတြးနဲ႔ေလကြာ။ မီးငယ္သိပါတယ္၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုကိုနဲ႔ေဖေဖက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရမ္းစိတ္ပူေနရင္ေတာင္ ထုတ္မျပၾကဘူး။ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ပံုစံေတြမျပခ်င္ၾကဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေအးစက္သလိုေတြျဖစ္ေနၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ကိုကိုရယ္၊ လူပဲေလေနာ္ ... ခံစားခ်က္ရွိတယ္။
ေဖေဖက ကိုကို႔ကိုသိပ္ခ်စ္လို႔ ကိုကိုသေဘာမက်တဲ့အလုပ္ေတြကို သူယံုၾကည္ရမယ့္လူဆီ လႊဲခဲ့တယ္ဆိုတာ လြယ္တာမွမဟုတ္တာပဲ။ အခုခ်ိန္ ကိုကို႔မွာ အဲဒီလိုလႊဲစရာလူ ရွိလို႔လား? မလြယ္တာသိရဲ႕သားနဲ႔။ ေဖေဖက Chain အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္အထိစမ္းသပ္ခဲ့မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိေလ့လာခဲ့မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိအကြက္ေစ့ဖို႔ေတြးရမလဲ? အဲဒါေတြအားလံုးကို သူ႔သားအတြက္ သူလုပ္ခဲ့တာေလ"

"ဒါေပမဲ့ ..."

Lily က Lock ေရွ႕မတ္တပ္ရပ္ကာ Lock ပခံုးေတြေပၚလက္ေထာက္ၿပီး

"ဘာျဖစ္လဲ? ဘာေတြေတြးခ်င္ေသးတာလဲ? မီးငယ္ကိုၾကည့္ ကိုကို။ သူ႔သမီး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လံုး ဒီအလုပ္ေတြဝင္လုပ္တာကို ေဖေဖမတားခဲ့ဘူး။ သူ႔ကိုယ္ပြားတစ္ေယာက္ ရွာေမြးခဲ့တယ္။ အားလံုးကို စိတ္ခ်ရေအာင္စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ေဖေဖစီစဥ္တဲ့အတိုင္္းလည္း လက္ထပ္တဲ့ကိစၥကလြဲလို႔ အကုန္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ မဂၤလာကိစၥကလည္း လူလြဲ႐ံုေလးပဲလြဲတာ၊ အကုန္လံုးအဆင္ေျပေနခဲ့ၿပီးမွ ကိုကိုက ဘာကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာလဲ?"

"အေဖ့အတြက္ ကိုကိုဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး"

မ်က္လံုးမွာမ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔ Lock က ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ Lily က မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးၿပီး

"သူ႔ရဲ႕အလုပ္ေတြကို စိတ္မဝင္စားခဲ့တာ၊ ေမေမနဲ႔သိပ္တူတာေတြက ေဖေဖကိုကုိ႔ကိုသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြပဲေလ။ အဲဒါကိုက သူ႔အတြက္ေက်နပ္ေနခဲ့ၿပီးသားေနမွာပါ"

"မီးငယ္ကို အေဖက အဲဒီလိုေျပာဖူးတာလား?"

"အင္း၊ သားႀကီးက သူ႔အေမလိုပဲ ေဖေဖ့အလုပ္ကိုသေဘာမက်ဘူးတဲ့။ မီးငယ္ေလးကိုလည္း ဒီအလုပ္ေတြနဲ႔ မပတ္သက္ေစခ်င္ဘူးတဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လံုးကို တျခားတစ္ေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ဘဝကိုျဖတ္သန္းေစခ်င္တာပါတဲ့"

"ဒါဆို မီးငယ္က ..."

"ေဖေဖနဲ႔ေတာ့ ကိုကိုလည္းခြဲမေနခ်င္မွန္း မီးငယ္သိတယ္။ မီးငယ္ရွိရင္ ကိုကိုလည္းသက္သာတာေပါ့။ Chain ကလည္း အရမ္းအားကိုးရတာကို ဘာလို႔မီးငယ္တို႔က တကြဲတျပားစီေနရမွာလဲ?"

မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ေနေပမဲ့ ရႈိက္သံတစ္ခ်က္မထြက္တဲ့ မီးငယ္စကားသံေတြေၾကာင့္ Lock မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ညီမျဖစ္သူကိုဆြဲဖက္ထားမိတယ္။ ဒီေတာ့မွ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေအာင္ ငို႐ႈိက္လာတဲ့ Lily ေၾကာင့္ Lock လည္း ငိုခ်င္လာမိတယ္။

ဒီကေလးကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လစ္လ်ဴ႐ႈမိခဲ့သလဲ?
ေယာက္်ားေလးေတြၾကား သူဘယ္ေလာက္အေဖာ္မဲ့ခဲ့မလဲ?
ကေလးဘဝကိုေရာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါ့မလား?
ကိုယ္ကမွ အေဖကိုဆန္႔က်င္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခဲ့ေသးတာ။ မီးငယ္က ဘယ္လိုေတြမ်ားခံစားေနရလဲ?
တစ္ခါမွကို မေတြးေပးခဲ့မိတာပဲ။

"မီးငယ္၊ ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကိုကို တကယ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္။ အႀကီးတစ္ေယာက္၊ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကိုကိုက ..."

"ေတာ္ၿပီ၊ မေျပာနဲ႔။ ဟာကြာ၊ ဘာလို႔မ်က္ရည္က်ေနတာလဲ? Spectrum King မဟုတ္သလိုပဲ"

Lock ရင္ခြင္ထဲကထြက္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္လာကာ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးေနျပန္တာမို႔ Lock မွာ ႐ူးမတတ္။ သူ႔အတြက္စဥ္းစားေပးတာေတြကို သူက ...

"ေတာ္ၿပီ၊ မီးငယ္လည္းမငိုနဲ႔ေတာ့။ ဒီအေၾကာင္းေတြဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ မနက္မိုးလင္းေတာ့မယ္၊ ျပန္အိပ္ေတာ့။ ကိုကိုလိုက္ေစာင့္ေနေပးမယ္"

"တကယ္လား?"

"အင္း၊ သြားရေအာင္"

¤

ကေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္ခ်လက္ခ် ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ Lily ဖက္ထားတဲ့သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို အသာေလးဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ဖုန္းနဲ႔ဖိုင္ကိုယူကာ ေအာက္ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ဖန္ကြဲစေတြလည္းရွင္းထားတာမို႔

"ဘယ္သူရွိလဲ?"

"ကၽြန္မတို႔ရွိပါတယ္ ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုေလး"

"အင္း၊ Chain အခန္းကဗီ႐ိုကို သြားျပန္ရွင္းေပးၾကပါဦး"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ၿပီးေတာ့ မီးငယ္ႏိုးလာရင္ ငါ Starry House မွာရွိေနမယ္လို႔ ေျပာေပး"

"အစ္ကိုေလးအျပင္ထြက္မယ္ဆို Red ကို သြားအေၾကာင္းၾကားေပးရမလား?"

"အင္း၊ သြားေျပာလိုက္"

"ဟုတ္ကဲ့"

အဝတ္အစားေတာင္မလဲေတာ့ဘဲ Starry House ကိုထြက္လာခဲ့မိတယ္။
Starry House အေပၚထပ္ထပ္ခိုးကေန Sunrise ၾကည့္ရင္း Lock အေတြးေတြက ဖမ္းမမိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အတိတ္ဆီသို႔အေျပးအလႊား။

¤

⏪ ⏪ ⏪

"ကၽြန္ေတာ္ ဒီအလုပ္ေတြမလုပ္ခ်င္ဘူးေလဗ်ာ။ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနလို႔မရဘူးလား?"

"မင္းမလုပ္ေတာ့ ... ဟုတ္ၿပီ၊ မင္းသေဘာပဲ"

"ကၽြန္ေတာ္မလုပ္လည္း လည္ပတ္ေနတာပဲေလ။ အေဖမလုပ္ခ်င္ရင္နားလိုက္ေပါ့။ တရားဝင္လုပ္ငန္းေတြနဲ႔တင္ အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္ဘူးလား? နားလိုက္ပါေတာ့လား အေဖရယ္"

"ငါ နားခ်င္တိုင္းနားရေအာင္ မိသားစုတစ္ခုတည္းရဲ႕ကိစၥမဟုတ္ဘူး Ivy. ဘဝေတြ၊ အသက္ေတြက အမ်ားႀကီးဆိုတာ မင္းေတြးတတ္ရင္သိမွာပါ"

"အစကတည္းက ဘာလို႔ ဒီကိစၥေတြကိုလုပ္ခဲ့ၾကတာလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မေတြးတတ္တာ"

"ေပ်ာ္လို႔လုပ္ေနတဲ့သူေတြခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ အဆိုးအေကာင္းဆိုတာ တြဲေနတာပဲေလ ငါ့သားရယ္"

"ကၽြန္ေတာ္ေတာ့မလုပ္ဘူး။ ဦးငယ္ေမြးစားသားကိုပဲ ခိုင္းလိုက္ေပါ့။ အေဖသိပ္အားကိုးတယ္ေလ"

"မင္း ... ေအး၊ မေျပာေတာ့ဘူး။ ေနခ်င္သလိုသာေနေတာ့"

"ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္"

"ဒီအခ်ိန္ကို ဘယ္သြားမွာလဲ?"

"သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ Birthday Party ကိုပါ။ အေဖ့လူေတြ ထည့္မေပးလိုက္နဲ႔ေနာ္"

Lock ကသူ႔အခန္းသူဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳး၊ အဝတ္လဲကာထြက္လာေတာ့ ကားနားမွာ Chain ကမတ္တပ္။

"မင္းက ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"

"ေခါင္းေဆာင္က အစ္ကိုေလးကိုလိုက္ပို႔ဖို႔ ငါ့ကိုေျပာထားလို႔ပါ"

"မလိုဘူး။ မင္းလိုက္လာစရာမလိုဘူး"

"ကားေသာ့က ငါ့ဆီမွာ၊ တျခားကားေတြသံုးခ်င္ရင္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဆီလာေျပာပါတဲ့"

"မင္း ... မင္းေတာ့ ... ဟာ၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ? ကားေမာင္းမယ္ဆိုလည္း ဘာလို႔မတ္တပ္ႀကီးေသေနတာလဲ?"

Lock အေျပာေၾကာင့္ Chain ကခိုးျပံဳးၿပီး ေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ Chain တံခါးပိတ္ေပးတဲ့အထိမေစာင့္ဘဲ Lock က တံခါးကိုအတင္းဆြဲေဆာင့္ပိတ္လိုက္ေတာ့ Chainလည္း ကားေမာင္းၿပီးထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ လမ္းသံုးခြဆံု Junction နားေရာက္တဲ့အထိ Lock ကဘာမွမေျပာေပမဲ့ Chain ကေတာ့ သြားရမယ့္လမ္းကိုသာဆက္သြားေနတာေၾကာင့္

"သိသြားျပန္ၿပီလား? စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဘယ္ေနရာမွမလြတ္လပ္ဘူး"

Lock ရဲ႕ မၾကားတၾကားေရရြတ္သံကို Chain ၾကားပါတယ္။ Lock ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြထဲ ဘယ္သူ႔ေမြးေန႔ရွိၿပီး ဘယ္ေနရာမွာလုပ္မယ္ဆိုတာက စံုစမ္းဖို႔မလြယ္တဲ့ကိစၥလည္းမဟုတ္ခဲ့ပါ။
ဒါကိုပဲမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ Lock အေနနဲ႔ကလည္း သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈကိုထိခိုက္လို႔ စိတ္တိုေနတာ သူ႔အျပစ္မဟုတ္ခဲ့ပါ။
Party ေရာက္လာေတာ့ မလွမ္းမကမ္းကေန ေတာက္ေလၽွာက္လိုက္လာတဲ့ Chain ကို Lock က ရွိတယ္လို႔ကိုမမွတ္ခဲ့ပါ။ ဒီပြဲမွာမွ Rapunzel ကို Chain ေသခ်ာေတြ႕ဖူးခဲ့တာပါ။ Lock အဖက္မလုပ္တဲ့ Chain ကို တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ သတိထားမိတာေၾကာင့္

"အဲဒါဘယ္သူလဲ Ivy?"

"ငါ့အေဖတပည့္ပါကြာ၊ ထားလိုက္"

"ဟဲ့၊ ေခ်ာလိုက္တာေနာ္"

"ဣေျႏၵကိုမရဘူးေနာ္"

"ေခ်ာလို႔ေခ်ာတယ္ေျပာတာကို နင္ကဘာျဖစ္တာလဲ?"

စကားေတြက အဲဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးမသြားဘဲ Lock ရဲ႕ ခပ္သြက္သြက္သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္က

"Hey, you! Come and join us"

"ေနပါေစခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကိုေလးကို ေစာင့္ေနေပးတာပါ"

"Ivy ကိုလား? သူကခ်က္ခ်င္းျပန္ဦးမွာလည္းမဟုတ္ေတာ့ လာေပ်ာ္ေလကြာေနာ္"

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ဝိုင္းေျပာေတာ့ Lock က

"ဘာလုပ္ေနတာလဲ? လာဆို လာလိုက္ေလ"

Chain က အနားေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူတို႔ထည့္ေပးတဲ့ဝိုင္ခြက္ကိုကိုင္ရင္း အလစ္မွာသြန္ပစ္တာလည္း မ်ားေနခဲ့ၿပီ။ တစ္ေခါက္မွာေတာ့ Lock လက္ကခ်လိုက္တဲ့ခြက္ထဲကို ေဘးနားမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ Chain က ဝိုင္ေတြထည့္ေပးၿပီး Lock ဆီျပန္အပို႔၊ ေနာက္ကေရာက္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က Chain လက္ကိုဝင္အတိုက္၊ ဝိုင္အနီေတြက Lock ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ Rapunzel ေပၚကို ေမွာက္က်သြားပါေတာ့တယ္။ ျပန္ထိန္းလိုက္တာမို႔ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ေပမဲ့ အဝါႏုေရာင္ဂါဝန္ရွည္မွာ ဝိုင္နီကအကြက္လိုက္။

"ဟာ၊ Sorry! ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ရပါတယ္"

"မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ?"

"အစ္ကိုေလး၊ ငါက မေတာ္တဆ ..."

"တိတ္စမ္း! ဒီခြက္ေလးေတာင္ ေသခ်ာကိုင္မထားႏိုင္ဘူးလား? ေသာက္သံုးကိုမက်ဘူး"

"အဲ! Ivy ေရ ... ငါဝင္တိုက္လိုက္မိတာ။ Punzel ငါေတာင္းပန္ပါတယ္"

"အင္း ရပါတယ္"

"မင္း နေမာ္နမဲ့ႏိုင္လြန္းတယ္။ ရုပ္ပ်က္လိုက္တာ။ သြား၊ ကားေပၚမွာပဲသြားေစာင့္ေန"

"မျဖစ္လို႔ပါ၊ ေခါင္းေဆာင္က အစ္ကိုေလးနားေနဖို႔ ေသခ်ာမွာလိုက္တာ။ ဒီက Rapunzel ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဟို ... ကၽြန္ေတာ္ဘာျပန္လုပ္ေပးရမလဲဗ်"

"ဘာျပန္လုပ္ေပးလို႔ရမွာလဲ? မင္းကိုထြက္သြားလို႔ေျပာေနတယ္ေလ"

"မျဖစ္ဘူး အစ္ကိုေလး"

Lock ျပႆနာရွာေနလို႔ ေမြးေန႔ရွင္ပါ အနားေရာက္လာၿပီး

"နင္တို႔ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ? အဲ ... Rapunzel, ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?"

"ငါ့ Driver အခ်ိဳးမေျပတာ။ ဝိုင္ေတြေမွာက္က်ကုန္လို႔"

"အယ္!"

"ကိစၥမရွိပါဘူး။ Rapunzel ေရ ... ငါ့ဝတ္စံုတစ္စံုနဲ႔ လဲဝတ္လိုက္ေနာ္။ ငါတို႔ခ်င္းခႏၶာကိုယ္မွမကြာတာ"

"အင္း၊ ဒီတိုင္းထက္စာရင္ အဲဒီလိုဆို ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့"

"လာ Rapunzel. Ivy, နင္လည္းစိတ္ေလၽွာ့ေတာ့။ Rapunzel နဲ႔ပတ္သက္ရင္ သည္းကိုသည္းတယ္"

"ဟဲ့၊ ေပါက္ကရေတြေျပာမေနနဲ႔။ အဝတ္သြားလဲမယ္"

Rapunzel တို႔ထြက္သြားၿပီး လူစုကြဲတဲ့အထိ Lock မ်က္ႏွာကမၾကည္လင္ပါ။

"မင္းကို အေဖက ငါ့အနားကပ္ေနပါလို႔ မွာလိုက္သလား?"

"ငါ ဟိုဘက္နားမွာရွိေနမယ္ အစ္ကိုေလး"

အဲဒီညက Lock ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွျပန္ခဲ့ၿပီး Chain ကလည္း Lock နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တစ္ခ်ိန္လံုးရပ္ေစာင့္ေနေပးခဲ့ပါတယ္။ Lock သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း Chain အေနခက္မွာစိုးတာေၾကာင့္ မသိသလိုသာေနေပးခဲ့ရတယ္။

⏹ ⏹ ⏹

¤

"Kyle, အစ္ကိုေလးက အရမ္းေဒါသထြက္သြားတာထင္တယ္။ ငါ မင္းနဲ႔လိုက္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား?"

"မလိုက္ရင္ မင္းအသတ္ခံေနရမယ္"

"အဲဒီေလာက္ေတာ့ မဆိုးပါဘူး"

"ဟာဟ၊ သိသြားရျပန္ၿပီလား? စိတ္ပူမေနနဲ႔၊ Lily တစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္။ သူ႔အစ္ကိုကို သူထိန္းလိမ့္မယ္"

"အ႐ုပ္ေလးက သူ႔ကိုကိုကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲေနာ္"

"အင္း၊ သူက ခ်စ္တတ္တယ္။ ငါတို႔ထက္ အမ်ားႀကီးပိုခ်စ္တတ္ပါတယ္"

"ဘာလိုမ်ိဳးလဲ?"

"ေနာက္ေတာ့ မင္းသတိရလာရင္ သိမွာေပါ့"

"ငါက ျပန္သတိရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ?"

"မင္းက သတိျပန္ရခ်င္တာလား?"

"အင္း၊ ဒီအတိုင္းဆို ငါက မင္းတို႔ကို အလုပ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနသလိုပဲေလ။ ငါျပန္သတိရေတာ့ မင္းတို႔ကို ကူညီႏိုင္တာေပါ့"

"အင္း၊ ဟုတ္ပါၿပီ"

မင္း ျပန္သတိရရင္ ငါရဲ႕မရွိေတာ့တဲ့အသည္းက ထပ္ကြဲရဦးမွာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ မင္းေနျပန္ေကာင္းရင္ပဲ ရပါၿပီ။ ငါ့အတြက္က အသားက်ၿပီးသားဒဏ္ရာေတြပဲမို႔ မင္းအဆင္ေျပရင္ ငါအဆင္ေျပတယ္ Dexter.

Club အျပန္မွာကတည္းက Hurricane လူတစ္ေယာက္ေမာင္းလာတဲ့ကားေလး Spectrum ကေန Blue Diamond ကိုေရာက္လာေတာ့ Chain က Hurricane ပခံုးကိုမီွရင္း အိပ္ေပ်ာ္လို႔။ ကားေမာင္းတဲ့တစ္ေယာက္ ဆင္းသြားတဲ့အထိ သူတို႔အဲဒီအတိုင္းက်န္ေနခဲ့ၾကၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ

"Chain, မင္းဇက္ေတြနာေနလိမ့္မယ္။ ထေတာ့၊ အခန္းထဲေရာက္မွ ဆက္အိပ္"

"အာ ... အိပ္ခ်င္တယ္"

"အင္း၊ အခန္းထဲက် ဆက္အိပ္ေလ"

"ခဏေလးပဲ"

"ငါက ကုန္းပိုးေခၚရမွာလား?"

"အမ္? မေခၚပါနဲ႔။ အိမ္ေရာက္တာျမန္လိုက္တာ၊ အိပ္ခ်င္ေသးတာကို"

ပြစိပြစိနဲ႔ မ်က္လံုးေတြပြတ္ၿပီးေျပာေနတာ ဘာပံုစံလဲကြာ။ မင္းကမရည္ရြယ္ေပမဲ့ ငါကအသည္းယားတယ္ေလ။

Chain အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ကားေပၚကဆင္းလာၿပီး Hurricane နဲ႔အတူ အခန္းထဲေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။

"အက်ႌေတြလဲလိုက္မလား? ဗီ႐ိုထဲေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလဲစရာရွိတယ္"

"အင္း၊ လဲလိုက္မယ္။ အိပ္ခ်င္ၿပီ၊ ျမန္ျမန္လဲၿပီးအိပ္ေတာ့မယ္။ မင္းလည္းအိပ္ေတာ့၊ Goodnight"

"ဟာဟ၊ မနက္မိုးလင္းေတာ့မယ္ေလ။ ဘယ္က Night လဲ?"

"မအိပ္ရေသးဘူးေလ၊ Goodnight"

"ေအးပါကြာ၊ Goodnight ပါ"

မင္း ... ေကာင္းမြန္စြာအိပ္ေပ်ာ္ပါေစ။

¤

"ကိုႀကီး ေနာက္က်တယ္ေနာ္။ မနက္က Chain လည္းပါလာတယ္ဆို? မႏိုးေသးဘူးလား?"

"ပါလာတယ္၊ မႏိုးေသးဘူး"

"ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ သူကပါလာျပန္တာလဲ?"

"Lock ေဒါသထြက္ေနလို႔ ေခၚလာခဲ့တာ"

"ကိုႀကီးတို႔ကလည္း ေဒါသထြက္ေအာင္ သြားလုပ္တာကိုး"

"ငါ့ညီမက သူ႔သူငယ္ခ်င္းဘက္က နာေနျပန္ပါၿပီ"

"မဟုတ္လို႔လား? ညီမေလးဆိုရင္ေတာ့ ခဏခဏသတိေပးေနၿပီးေတာ့ ကိုႀကီးကက် အိပ္ေပၚအထိေခၚတင္လာတာေလ။ အဲဒီ Lily ကေရာ ဘာမွမေျပာဘူးလား?"

"ကဲပါကြာ၊ အခု အျပင္သြားမလို႔မဟုတ္လား? သြားေတာ့ေလ"

"Client နဲ႔ခ်ိန္းထားတာ၊ Design သြားေပးရမွာ။ ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ၊ သြားၿပီကိုႀကီး"

Chain ေရ၊ ငါလည္း မင္းေၾကာင့္နဲ႔ ညီမကိုပါျပန္ေၾကာက္ေနရၿပီကြ။

"Kyle"

OMG! ဘာေကာင္လဲ? ဆံပင္ကစုတ္ဖြားနဲ႔၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးခါစ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔၊ ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြနဲ႔၊ မႈန္ကုပ္ကုပ္လုပ္ၿပီးေရာက္လာတာေလ။

"ငါ ဗိုက္ဆာတယ္"

ဟား ဟား ... အိပ္ေရးဝေတာ့ ဗိုက္ဆာတယ္တဲ့။ You're just like a baby, Boo.

"ငါေျပာေနတာ ၾကားေရာၾကားရဲ႕လား?"

"ဟင္? ၾကားတယ္၊ ၾကားပါတယ္။ လာေလ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသြားမယ္။ ဘာစားခ်င္လဲ?"

"အင္း"

ပါးစပ္ကသာ အင္းတဲ့။ လူကမတ္တပ္ရပ္ၿပီး သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္မွာပတ္လာတဲ့ သားေရႀကိဳးနဲ႔ ေရွ႕ဘက္ကဆံပင္ေတြကို ေနာက္ဘက္ထိသပ္တင္ၿပီးစည္းေနျပန္တယ္။

မင္း၊ ငါ့ကို ျဖည္းျဖည္းသတ္ပါ။

■■■■■ Part (LV) ဆက္ရန္ ■■■■■

ကားသံကြောင့် နာရီကြည့်တော့ 3:24 am တဲ့။ အခုမှပြန်လာရအောင် အိမ်ကိုဇရပ်များမှတ်နေလား?
အောက်ထပ်ကို ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းမသိလိုက်ပါ။ သင်းတို့က ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာတဲ့အထိ ခပ်တိုးတိုးရယ်သံတွေနဲ့။ ကိုယ့်ကိုမမြင်နိုင်သေးဘဲ Hurricane လက်မောင်းကို လှမ်းထိုးလိုက်ပြီး ရယ်နေကြပြန်တာကြောင့် မျက်စိထဲအဆင်မပြေဖြစ်လာတာမို့ လှေကားခြေရင်းကခုံလေးမှာ အလှထားတဲ့ပန်းအိုးအသေးနဲ့ Chain ကိုကောက်ပေါက်မိတယ်။

*ခွမ်း*

Hurricane လက်နဲ့ထိပြီး ကျကွဲသွားတဲ့ပန်းအိုးကြောင့် Chain လှည့်ကြည့်လိုက်တော့

"အစ်ကိုလေး"

"Lock, ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ?"

"Chain, မင်း အချိန်လေးဘာလေးကြည့်စမ်း။ ဒီအချိန်မှ Club ကပြန်လာပြီး ဟီလာထနေရအောင် ဒါဇရပ်မဟုတ်ဘူး"

"ငါတို့ အသံကျယ်သွားလို့ အစ်ကိုလေးနိုးသွားတာလား?"

"မင်းပြန်လာတာ လူအိပ်ချိန်လေ။ အလိုက်လေးတော့ သိပေါ့"

"Lock, ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ? ကိုယ့်ဘာသာအိပ်မပျော်တာကို ကိုယ်တို့အသံကြောင့်နိုးတယ်တော့ မပြောနဲ့နော်။ ဘာအသံမှမကျယ်ပါဘူး"

"အစ်ကိုလေး"

"မင်းပါးစပ်ပိတ်ထား"

Lock က Hurricane ကို စကားမပြန်ဘဲ Chain ကိုအော်နေတုန်းမှာ Lily ပါရောက်လာပြီး

"ကိုကို၊ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ? ဖန်ကွဲစတွေနဲ့ရော"

"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ? ဒီကောင်အချိုးမပြေတာလေ"

"ငါ ..."

"Lock, ကိုယ် Chain ကိုခေါ်သွားလိုက်မယ်၊ မနက်ဖြန်ပြန်လာပို့မယ်။ အခုက မင်းလည်း ဒေါသထွက်နေတာဆိုတော့ မြင်နေရင်ပိုဆိုးမယ်။ Lily, အစ်ကိုကို သေချာပြောပြပေးလိုက်ပါဦး"

"ဟုတ်"

Chain ကို Hurricane ဆွဲခေါ်သွားတော့ Lock က ချက်ချင်းအပေါ်ထပ်ပြန်တက်သွားပါတော့တယ်။
Lily နောက်ကလိုက်လာတော့ Lock က Chain အခန်းထဲဝင်သွားပြီး ဗီရိုကိုဆွဲဖွင့်ကာ ဘူးလေးတစ်ဘူးထုတ်ယူလိုက်တယ်။

"မလုပ်နဲ့ ကိုကို။ မလုပ်ရဘူး"

Lily ကအတင်းဆွဲလုလိုက်တယ်။ Lock ကိုထားခဲ့ကာ အခန်းအပြင်ထွက်လာခဲ့ပြီးမှ တစ်ခုခုကိုသတိရပြီး Puzzle ဘူးကို သူ့အခန်းထဲအပြေးသွားသိမ်းလို့ Chain အခန်းဆီ ပြန်ပြေးလာရပြန်တယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ၊ Lock က အခန်းထဲမှာသောင်းကျန်းနေပါတယ်။ ဗီရိုထဲကအဝတ်အစားတွေ ကြမ်းပြင်မှာအပုံလိုက်ကျနေပြီး Lock လက်ထဲမှာက ဖိုင်တစ်ခုရှိနေပါတယ်။
ဘယ်လိုတွေ ရှာရှာဖွေဖွေတွေ့လိုက်သလဲဆိုတာကို ဗီရိုနောက်ဘက်နံရံမှာ Slide door အသေးလေးနဲ့ အကန့်လေးတစ်ခုကပွင့်နေတာတွေ့မှ Lily သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ သိပ်မခက်ခဲတဲ့နေရာမို့ အရမ်းအရေးကြီးတဲ့ကိစ္စတော့ မဟုတ်နိုင်ဘူးထင်မိပါတယ်။
Lock ကဖွင့်ဖတ်ကြည့်ပြီး Lily ဆီကိုလှမ်းပေးလာတာကြောင့် Lily ယူကြည့်လိုက်တော့

အရင်ခေါင်းဆောင်ဟောင်းရဲ့ Last Will
Chain နဲ့ Lily ကို လက်ထပ်ပေးဖို့နဲ့ အမွေတစ်ဝက်လွှဲပြောင်းကြောင်းစာချုပ်
အမွေတွေကို Lily တစ်ဦးတည်းနာမည်နဲ့ လွှဲပြောင်းထားတဲ့ Chain လက်မှတ်နဲ့စာချုပ်

ဘာတွေလဲ? ဒီလိုကိစ္စတွေက Lock နဲ့ Chain လက်ထပ်ပြီးတော့ဖြစ်ခဲ့တာတွေနဲ့ တစ်ထပ်တည်းပဲ။
ဒါဆို မီးငယ်အတွက်ကလည်း Chain က အားလုံးကိုလွှဲပေးထားပြီး Lock ကိုတောင် အသိပေးရသေးပုံမပေါ်ပါ။ သေချာဖတ်ကြည့်တော့ Lily အိမ်ထောင်မကျသေးရင် အသက်(၂၅)နှစ်ပြည့်မှ အမွေလွှဲပြောင်းနိုင်မယ်ဆိုတဲ့အချက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
Spectrum ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုအစအဆုံးကို Lock ထက် Chain က ပိုသိနေခဲ့တာလား? တကယ်တမ်းမှာ Spectrum ရဲ့စည်းစိမ်တွေဟာ Chain လက်ထဲမှာ စာချုပ်စာတမ်းအတိအကျနဲ့ ရှိနေခဲ့တာ။ ခေါင်းဆောင်ဟောင်းက သူ့ကိုယ်ပွားလိုကို ယုံကြည်ထားခဲ့တာပါပဲ။
ခုတင်မှာထိုင်နေတဲ့ Lock ကိုကြည့်ပြီး Lily က

"သူသာမရိုးသားရင် Spectrum ရဲ့စည်းစိမ်တွေက Bermuda အပိုင်ပဲ။ အင်းပေါ့လေ၊ ဖေဖေ့အမြင်ကတော့ မမှားနိုင်ဘူးပေါ့"

"ကိုကိုက အဖေ့မျက်စိထဲ ယုံကြည်အားကိုးစရာသားတစ်ယောက် မဟုတ်ခဲ့ဘူးလား? ဘာလို့ သူ့ကိုပဲ အကုန်လုံးစီမံခိုင်းခဲ့တာလဲ?"

Lily က Lock ဘေးမှာထိုင်လိုက်ရင်း Lock လက်ကိုကိုင်ကာ

"ကိုကိုက ဒီအလုပ်တွေကိုစိတ်မဝင်စားတာ ဖေဖေသိနေတယ်လေ။ ကိုကို့ကိုမယုံတာမဟုတ်ဘဲ ဝန်မပိစေချင်တာနေမှာပေါ့ ကိုကိုရဲ့။ အခုသိသလောက်ကိုပဲ ကိုကိုအရမ်းစိတ်ပင်ပန်းရတယ်လေ။ အဲဒါကြောင့် ဖေဖေက ကိုကို့ကို သက်တောင့်သက်သာနေရအောင် စီစဉ်ပေးခဲ့တာပေါ့"

"သူစိမ်းတစ်ယောက်လောက်တောင် အရေးမပါဘူးလိုပဲ"

"မဟုတ်ဘူးလေ ကိုကိုရယ်၊ လျှောက်မတွေးနဲ့လေကွာ။ မီးငယ်သိပါတယ်၊ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကိုကိုနဲ့ဖေဖေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အရမ်းစိတ်ပူနေရင်တောင် ထုတ်မပြကြဘူး။ ပျော့ညံ့တဲ့ပုံစံတွေမပြချင်ကြဘူး၊ အဲဒါကြောင့် အေးစက်သလိုတွေဖြစ်နေကြတာ။ ဒါပေမဲ့ကိုကိုရယ်၊ လူပဲလေနော် ... ခံစားချက်ရှိတယ်။
ဖေဖေက ကိုကို့ကိုသိပ်ချစ်လို့ ကိုကိုသဘောမကျတဲ့အလုပ်တွေကို သူယုံကြည်ရမယ့်လူဆီ လွှဲခဲ့တယ်ဆိုတာ လွယ်တာမှမဟုတ်တာပဲ။ အခုချိန် ကိုကို့မှာ အဲဒီလိုလွှဲစရာလူ ရှိလို့လား? မလွယ်တာသိရဲ့သားနဲ့။ ဖေဖေက Chain အပေါ်မှာ ဘယ်လောက်အထိစမ်းသပ်ခဲ့မလဲ၊ ဘယ်လောက်အထိလေ့လာခဲ့မလဲ၊ ဘယ်လောက်အထိအကွက်စေ့ဖို့တွေးရမလဲ? အဲဒါတွေအားလုံးကို သူ့သားအတွက် သူလုပ်ခဲ့တာလေ"

"ဒါပေမဲ့ ..."

Lily က Lock ရှေ့မတ်တပ်ရပ်ကာ Lock ပခုံးတွေပေါ်လက်ထောက်ပြီး

"ဘာဖြစ်လဲ? ဘာတွေတွေးချင်သေးတာလဲ? မီးငယ်ကိုကြည့် ကိုကို။ သူ့သမီး မိန်းကလေးတစ်ယောက်လုံး ဒီအလုပ်တွေဝင်လုပ်တာကို ဖေဖေမတားခဲ့ဘူး။ သူ့ကိုယ်ပွားတစ်ယောက် ရှာမွေးခဲ့တယ်။ အားလုံးကို စိတ်ချရအောင်စီစဉ်ခဲ့တယ်။ ဖေဖေစီစဉ်တဲ့အတိုင်းလည်း လက်ထပ်တဲ့ကိစ္စကလွဲလို့ အကုန်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ မင်္ဂလာကိစ္စကလည်း လူလွဲရုံလေးပဲလွဲတာ၊ အကုန်လုံးအဆင်ပြေနေခဲ့ပြီးမှ ကိုကိုက ဘာကိုစိတ်မကောင်းဖြစ်နေမှာလဲ?"

"အဖေ့အတွက် ကိုကိုဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ခဲ့ဘူး"

မျက်လုံးမှာမျက်ရည်အပြည့်နဲ့ Lock က မော့ကြည့်လာတော့ Lily က မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးပြီး

"သူ့ရဲ့အလုပ်တွေကို စိတ်မဝင်စားခဲ့တာ၊ မေမေနဲ့သိပ်တူတာတွေက ဖေဖေကိုကို့ကိုသိပ်ချစ်ရတဲ့ အကြောင်းတွေပဲလေ။ အဲဒါကိုက သူ့အတွက်ကျေနပ်နေခဲ့ပြီးသားနေမှာပါ"

"မီးငယ်ကို အဖေက အဲဒီလိုပြောဖူးတာလား?"

"အင်း၊ သားကြီးက သူ့အမေလိုပဲ ဖေဖေ့အလုပ်ကိုသဘောမကျဘူးတဲ့။ မီးငယ်လေးကိုလည်း ဒီအလုပ်တွေနဲ့ မပတ်သက်စေချင်ဘူးတဲ့။ ဖြစ်နိုင်ရင် မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံးကို တခြားတစ်နေရာမှာ အေးအေးဆေးဆေး ဘဝကိုဖြတ်သန်းစေချင်တာပါတဲ့"

"ဒါဆို မီးငယ်က ..."

"ဖေဖေနဲ့တော့ ကိုကိုလည်းခွဲမနေချင်မှန်း မီးငယ်သိတယ်။ မီးငယ်ရှိရင် ကိုကိုလည်းသက်သာတာပေါ့။ Chain ကလည်း အရမ်းအားကိုးရတာကို ဘာလို့မီးငယ်တို့က တကွဲတပြားစီနေရမှာလဲ?"

မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျနေပေမဲ့ ရှိုက်သံတစ်ချက်မထွက်တဲ့ မီးငယ်စကားသံတွေကြောင့် Lock မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ညီမဖြစ်သူကိုဆွဲဖက်ထားမိတယ်။ ဒီတော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်နေအောင် ငိုရှိုက်လာတဲ့ Lily ကြောင့် Lock လည်း ငိုချင်လာမိတယ်။

ဒီကလေးကို ကိုယ်ဘယ်လောက်တောင် လစ်လျူရှုမိခဲ့သလဲ?
ယောက်ျားလေးတွေကြား သူဘယ်လောက်အဖော်မဲ့ခဲ့မလဲ?
ကလေးဘဝကိုရော ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဖြတ်သန်းခဲ့ရပါ့မလား?
ကိုယ်ကမှ အဖေကိုဆန့်ကျင်ပြီး လုပ်ချင်ရာလုပ်ခဲ့သေးတာ။ မီးငယ်က ဘယ်လိုတွေများခံစားနေရလဲ?
တစ်ခါမှကို မတွေးပေးခဲ့မိတာပဲ။

"မီးငယ်၊ ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်။ ကိုကို တကယ်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်။ အကြီးတစ်ယောက်၊ အစ်ကိုတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ကိုကိုက ..."

"တော်ပြီ၊ မပြောနဲ့။ ဟာကွာ၊ ဘာလို့မျက်ရည်ကျနေတာလဲ? Spectrum King မဟုတ်သလိုပဲ"

Lock ရင်ခွင်ထဲကထွက်ပြီး မော့ကြည့်လာကာ မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးနေပြန်တာမို့ Lock မှာ ရူးမတတ်။ သူ့အတွက်စဉ်းစားပေးတာတွေကို သူက ...

"တော်ပြီ၊ မီးငယ်လည်းမငိုနဲ့တော့။ ဒီအကြောင်းတွေဆက်မပြောတော့ဘူး။ မနက်မိုးလင်းတော့မယ်၊ ပြန်အိပ်တော့။ ကိုကိုလိုက်စောင့်နေပေးမယ်"

"တကယ်လား?"

"အင်း၊ သွားရအောင်"

¤

ကလေးတစ်ယောက်လို စိတ်ချလက်ချ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်သွားမှ Lily ဖက်ထားတဲ့သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အသာလေးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဖုန်းနဲ့ဖိုင်ကိုယူကာ အောက်ပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။
ဖန်ကွဲစတွေလည်းရှင်းထားတာမို့

"ဘယ်သူရှိလဲ?"

"ကျွန်မတို့ရှိပါတယ် ခေါင်းဆောင်အစ်ကိုလေး"

"အင်း၊ Chain အခန်းကဗီရိုကို သွားပြန်ရှင်းပေးကြပါဦး"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ပြီးတော့ မီးငယ်နိုးလာရင် ငါ Starry House မှာရှိနေမယ်လို့ ပြောပေး"

"အစ်ကိုလေးအပြင်ထွက်မယ်ဆို Red ကို သွားအကြောင်းကြားပေးရမလား?"

"အင်း၊ သွားပြောလိုက်"

"ဟုတ်ကဲ့"

အဝတ်အစားတောင်မလဲတော့ဘဲ Starry House ကိုထွက်လာခဲ့မိတယ်။
Starry House အပေါ်ထပ်ထပ်ခိုးကနေ Sunrise ကြည့်ရင်း Lock အတွေးတွေက ဖမ်းမမိနိုင်လောက်အောင် အတိတ်ဆီသို့အပြေးအလွှား။

¤

⏪ ⏪ ⏪

"ကျွန်တော် ဒီအလုပ်တွေမလုပ်ချင်ဘူးလေဗျာ။ အေးအေးဆေးဆေးပဲ နေလို့မရဘူးလား?"

"မင်းမလုပ်တော့ ... ဟုတ်ပြီ၊ မင်းသဘောပဲ"

"ကျွန်တော်မလုပ်လည်း လည်ပတ်နေတာပဲလေ။ အဖေမလုပ်ချင်ရင်နားလိုက်ပေါ့။ တရားဝင်လုပ်ငန်းတွေနဲ့တင် အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်ဘူးလား? နားလိုက်ပါတော့လား အဖေရယ်"

"ငါ နားချင်တိုင်းနားရအောင် မိသားစုတစ်ခုတည်းရဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး Ivy. ဘဝတွေ၊ အသက်တွေက အများကြီးဆိုတာ မင်းတွေးတတ်ရင်သိမှာပါ"

"အစကတည်းက ဘာလို့ ဒီကိစ္စတွေကိုလုပ်ခဲ့ကြတာလဲဆိုတာ ကျွန်တော်မတွေးတတ်တာ"

"ပျော်လို့လုပ်နေတဲ့သူတွေချည်းပဲတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ် အဆိုးအကောင်းဆိုတာ တွဲနေတာပဲလေ ငါ့သားရယ်"

"ကျွန်တော်တော့မလုပ်ဘူး။ ဦးငယ်မွေးစားသားကိုပဲ ခိုင်းလိုက်ပေါ့။ အဖေသိပ်အားကိုးတယ်လေ"

"မင်း ... အေး၊ မပြောတော့ဘူး။ နေချင်သလိုသာနေတော့"

"ကျွန်တော် အပြင်ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"

"ဒီအချိန်ကို ဘယ်သွားမှာလဲ?"

"သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ Birthday Party ကိုပါ။ အဖေ့လူတွေ ထည့်မပေးလိုက်နဲ့နော်"

Lock ကသူ့အခန်းသူဝင်ပြီး ရေချိုး၊ အဝတ်လဲကာထွက်လာတော့ ကားနားမှာ Chain ကမတ်တပ်။

"မင်းက ဘာလုပ်နေတာလဲ?"

"ခေါင်းဆောင်က အစ်ကိုလေးကိုလိုက်ပို့ဖို့ ငါ့ကိုပြောထားလို့ပါ"

"မလိုဘူး။ မင်းလိုက်လာစရာမလိုဘူး"

"ကားသော့က ငါ့ဆီမှာ၊ တခြားကားတွေသုံးချင်ရင်တော့ ခေါင်းဆောင်ဆီလာပြောပါတဲ့"

"မင်း ... မင်းတော့ ... ဟာ၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ? ကားမောင်းမယ်ဆိုလည်း ဘာလို့မတ်တပ်ကြီးသေနေတာလဲ?"

Lock အပြောကြောင့် Chain ကခိုးပြုံးပြီး နောက်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ Chain တံခါးပိတ်ပေးတဲ့အထိမစောင့်ဘဲ Lock က တံခါးကိုအတင်းဆွဲဆောင့်ပိတ်လိုက်တော့ Chainလည်း ကားမောင်းပြီးထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ လမ်းသုံးခွဆုံ Junction နားရောက်တဲ့အထိ Lock ကဘာမှမပြောပေမဲ့ Chain ကတော့ သွားရမယ့်လမ်းကိုသာဆက်သွားနေတာကြောင့်

"သိသွားပြန်ပြီလား? စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ၊ ဘယ်နေရာမှမလွတ်လပ်ဘူး"

Lock ရဲ့ မကြားတကြားရေရွတ်သံကို Chain ကြားပါတယ်။ Lock ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေထဲ ဘယ်သူ့မွေးနေ့ရှိပြီး ဘယ်နေရာမှာလုပ်မယ်ဆိုတာက စုံစမ်းဖို့မလွယ်တဲ့ကိစ္စလည်းမဟုတ်ခဲ့ပါ။
ဒါကိုပဲမကျေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့ Lock အနေနဲ့ကလည်း သူ့ရဲ့လွတ်လပ်မှုကိုထိခိုက်လို့ စိတ်တိုနေတာ သူ့အပြစ်မဟုတ်ခဲ့ပါ။
Party ရောက်လာတော့ မလှမ်းမကမ်းကနေ တောက်လျှောက်လိုက်လာတဲ့ Chain ကို Lock က ရှိတယ်လို့ကိုမမှတ်ခဲ့ပါ။ ဒီပွဲမှာမှ Rapunzel ကို Chain သေချာတွေ့ဖူးခဲ့တာပါ။ Lock အဖက်မလုပ်တဲ့ Chain ကို တခြားသူငယ်ချင်းတွေကတော့ သတိထားမိတာကြောင့်

"အဲဒါဘယ်သူလဲ Ivy?"

"ငါ့အဖေတပည့်ပါကွာ၊ ထားလိုက်"

"ဟဲ့၊ ချောလိုက်တာနော်"

"ဣန္ဒြေ ကိုမရဘူးနော်"

"ချောလို့ချောတယ်ပြောတာကို နင်ကဘာဖြစ်တာလဲ?"

စကားတွေက အဲဒီလောက်နဲ့ပြီးမသွားဘဲ Lock ရဲ့ ခပ်သွက်သွက်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်က

"Hey, you! Come and join us"

"နေပါစေခင်ဗျ။ ကျွန်တော် အစ်ကိုလေးကို စောင့်နေပေးတာပါ"

"Ivy ကိုလား? သူကချက်ချင်းပြန်ဦးမှာလည်းမဟုတ်တော့ လာပျော်လေကွာနော်"

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်ဝိုင်းပြောတော့ Lock က

"ဘာလုပ်နေတာလဲ? လာဆို လာလိုက်လေ"

Chain က အနားရောက်လာခဲ့တယ်။ သူတို့ထည့်ပေးတဲ့ဝိုင်ခွက်ကိုကိုင်ရင်း အလစ်မှာသွန်ပစ်တာလည်း များနေခဲ့ပြီ။ တစ်ခေါက်မှာတော့ Lock လက်ကချလိုက်တဲ့ခွက်ထဲကို ဘေးနားမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ Chain က ဝိုင်တွေထည့်ပေးပြီး Lock ဆီပြန်အပို့၊ နောက်ကရောက်လာတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က Chain လက်ကိုဝင်အတိုက်၊ ဝိုင်အနီတွေက Lock ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ Rapunzel ပေါ်ကို မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်။ ပြန်ထိန်းလိုက်တာမို့ အများကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ အဝါနုရောင်ဂါဝန်ရှည်မှာ ဝိုင်နီကအကွက်လိုက်။

"ဟာ၊ Sorry! ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်။ တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်"

"ရပါတယ်"

"မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ?"

"အစ်ကိုလေး၊ ငါက မတော်တဆ ..."

"တိတ်စမ်း! ဒီခွက်လေးတောင် သေချာကိုင်မထားနိုင်ဘူးလား? သောက်သုံးကိုမကျဘူး"

"အဲ! Ivy ရေ ... ငါဝင်တိုက်လိုက်မိတာ။ Punzel ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

"အင်း ရပါတယ်"

"မင်း နမော်နမဲ့နိုင်လွန်းတယ်။ ရုပ်ပျက်လိုက်တာ။ သွား၊ ကားပေါ်မှာပဲသွားစောင့်နေ"

"မဖြစ်လို့ပါ၊ ခေါင်းဆောင်က အစ်ကိုလေးနားနေဖို့ သေချာမှာလိုက်တာ။ ဒီက Rapunzel ကိုလည်း ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်။ ဟို ... ကျွန်တော်ဘာပြန်လုပ်ပေးရမလဲဗျ"

"ဘာပြန်လုပ်ပေးလို့ရမှာလဲ? မင်းကိုထွက်သွားလို့ပြောနေတယ်လေ"

"မဖြစ်ဘူး အစ်ကိုလေး"

Lock ပြဿနာရှာနေလို့ မွေးနေ့ရှင်ပါ အနားရောက်လာပြီး

"နင်တို့ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ? အဲ ... Rapunzel, ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ?"

"ငါ့ Driver အချိုးမပြေတာ။ ဝိုင်တွေမှောက်ကျကုန်လို့"

"အယ်!"

"ကိစ္စမရှိပါဘူး။ Rapunzel ရေ ... ငါ့ဝတ်စုံတစ်စုံနဲ့ လဲဝတ်လိုက်နော်။ ငါတို့ချင်းခန္ဓာကိုယ်မှမကွာတာ"

"အင်း၊ ဒီတိုင်းထက်စာရင် အဲဒီလိုဆို ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့"

"လာ Rapunzel. Ivy, နင်လည်းစိတ်လျှော့တော့။ Rapunzel နဲ့ပတ်သက်ရင် သည်းကိုသည်းတယ်"

"ဟဲ့၊ ပေါက်ကရတွေပြောမနေနဲ့။ အဝတ်သွားလဲမယ်"

Rapunzel တို့ထွက်သွားပြီး လူစုကွဲတဲ့အထိ Lock မျက်နှာကမကြည်လင်ပါ။

"မင်းကို အဖေက ငါ့အနားကပ်နေပါလို့ မှာလိုက်သလား?"

"ငါ ဟိုဘက်နားမှာရှိနေမယ် အစ်ကိုလေး"

အဲဒီညက Lock တော်တော်နောက်ကျမှပြန်ခဲ့ပြီး Chain ကလည်း Lock နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ တစ်ချိန်လုံးရပ်စောင့်နေပေးခဲ့ပါတယ်။ Lock သူငယ်ချင်းတွေလည်း Chain အနေခက်မှာစိုးတာကြောင့် မသိသလိုသာနေပေးခဲ့ရတယ်။

⏹ ⏹ ⏹

¤

"Kyle, အစ်ကိုလေးက အရမ်းဒေါသထွက်သွားတာထင်တယ်။ ငါ မင်းနဲ့လိုက်လို့ဖြစ်ပါ့မလား?"

"မလိုက်ရင် မင်းအသတ်ခံနေရမယ်"

"အဲဒီလောက်တော့ မဆိုးပါဘူး"

"ဟာဟ၊ သိသွားရပြန်ပြီလား? စိတ်ပူမနေနဲ့၊ Lily တစ်ယောက်လုံးရှိတယ်။ သူ့အစ်ကိုကို သူထိန်းလိမ့်မယ်"

"အရုပ်လေးက သူ့ကိုကိုကိုသိပ်ချစ်တာပဲနော်"

"အင်း၊ သူက ချစ်တတ်တယ်။ ငါတို့ထက် အများကြီးပိုချစ်တတ်ပါတယ်"

"ဘာလိုမျိုးလဲ?"

"နောက်တော့ မင်းသတိရလာရင် သိမှာပေါ့"

"ငါက ပြန်သတိရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ?"

"မင်းက သတိပြန်ရချင်တာလား?"

"အင်း၊ ဒီအတိုင်းဆို ငါက မင်းတို့ကို အလုပ်ရှုပ်အောင်လုပ်နေသလိုပဲလေ။ ငါပြန်သတိရတော့ မင်းတို့ကို ကူညီနိုင်တာပေါ့"

"အင်း၊ ဟုတ်ပါပြီ"

မင်း ပြန်သတိရရင် ငါရဲ့မရှိတော့တဲ့အသည်းက ထပ်ကွဲရဦးမှာပေါ့။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ၊ မင်းနေပြန်ကောင်းရင်ပဲ ရပါပြီ။ ငါ့အတွက်က အသားကျပြီးသားဒဏ်ရာတွေပဲမို့ မင်းအဆင်ပြေရင် ငါအဆင်ပြေတယ် Dexter.

Club အပြန်မှာကတည်းက Hurricane လူတစ်ယောက်မောင်းလာတဲ့ကားလေး Spectrum ကနေ Blue Diamond ကိုရောက်လာတော့ Chain က Hurricane ပခုံးကိုမှီရင်း အိပ်ပျော်လို့။ ကားမောင်းတဲ့တစ်ယောက် ဆင်းသွားတဲ့အထိ သူတို့အဲဒီအတိုင်းကျန်နေခဲ့ကြပြီး တော်တော်လေးကြာမှ

"Chain, မင်းဇက်တွေနာနေလိမ့်မယ်။ ထတော့၊ အခန်းထဲရောက်မှ ဆက်အိပ်"

"အာ ... အိပ်ချင်တယ်"

"အင်း၊ အခန်းထဲကျ ဆက်အိပ်လေ"

"ခဏလေးပဲ"

"ငါက ကုန်းပိုးခေါ်ရမှာလား?"

"အမ်? မခေါ်ပါနဲ့။ အိမ်ရောက်တာမြန်လိုက်တာ၊ အိပ်ချင်သေးတာကို"

ပွစိပွစိနဲ့ မျက်လုံးတွေပွတ်ပြီးပြောနေတာ ဘာပုံစံလဲကွာ။ မင်းကမရည်ရွယ်ပေမဲ့ ငါကအသည်းယားတယ်လေ။

Chain အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ကားပေါ်ကဆင်းလာပြီး Hurricane နဲ့အတူ အခန်းထဲရောက်လာခဲ့ကြတယ်။

"အင်္ကျီတွေလဲလိုက်မလား? ဗီရိုထဲတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလဲစရာရှိတယ်"

"အင်း၊ လဲလိုက်မယ်။ အိပ်ချင်ပြီ၊ မြန်မြန်လဲပြီးအိပ်တော့မယ်။ မင်းလည်းအိပ်တော့၊ Goodnight"

"ဟာဟ၊ မနက်မိုးလင်းတော့မယ်လေ။ ဘယ်က Night လဲ?"

"မအိပ်ရသေးဘူးလေ၊ Goodnight"

"အေးပါကွာ၊ Goodnight ပါ"

မင်း ... ကောင်းမွန်စွာအိပ်ပျော်ပါစေ။

¤

"ကိုကြီး နောက်ကျတယ်နော်။ မနက်က Chain လည်းပါလာတယ်ဆို? မနိုးသေးဘူးလား?"

"ပါလာတယ်၊ မနိုးသေးဘူး"

"ဘယ်လိုဖြစ်လို့ သူကပါလာပြန်တာလဲ?"

"Lock ဒေါသထွက်နေလို့ ခေါ်လာခဲ့တာ"

"ကိုကြီးတို့ကလည်း ဒေါသထွက်အောင် သွားလုပ်တာကိုး"

"ငါ့ညီမက သူ့သူငယ်ချင်းဘက်က နာနေပြန်ပါပြီ"

"မဟုတ်လို့လား? ညီမလေးဆိုရင်တော့ ခဏခဏသတိပေးနေပြီးတော့ ကိုကြီးကကျ အိပ်ပေါ်အထိခေါ်တင်လာတာလေ။ အဲဒီ Lily ကရော ဘာမှမပြောဘူးလား?"

"ကဲပါကွာ၊ အခု အပြင်သွားမလို့မဟုတ်လား? သွားတော့လေ"

"Client နဲ့ချိန်းထားတာ၊ Design သွားပေးရမှာ။ နောက်ကျတော့မှာပဲ၊ သွားပြီကိုကြီး"

Chain ရေ၊ ငါလည်း မင်းကြောင့်နဲ့ ညီမကိုပါပြန်ကြောက်နေရပြီကွ။

"Kyle"

OMG! ဘာကောင်လဲ? ဆံပင်ကစုတ်ဖွားနဲ့၊ မျက်နှာသစ်ပြီးခါစ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့မျက်နှာနဲ့၊ ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေနဲ့၊ မှုန်ကုပ်ကုပ်လုပ်ပြီးရောက်လာတာလေ။

"ငါ ဗိုက်ဆာတယ်"

ဟား ဟား ... အိပ်ရေးဝတော့ ဗိုက်ဆာတယ်တဲ့။ You're just like a baby, Boo.

"ငါပြောနေတာ ကြားရောကြားရဲ့လား?"

"ဟင်? ကြားတယ်၊ ကြားပါတယ်။ လာလေ၊ မီးဖိုချောင်ထဲသွားမယ်။ ဘာစားချင်လဲ?"

"အင်း"

ပါးစပ်ကသာ အင်းတဲ့။ လူကမတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့လက်ကောက်ဝတ်မှာပတ်လာတဲ့ သားရေကြိုးနဲ့ ရှေ့ဘက်ကဆံပင်တွေကို နောက်ဘက်ထိသပ်တင်ပြီးစည်းနေပြန်တယ်။

မင်း၊ ငါ့ကို ဖြည်းဖြည်းသတ်ပါ။

■■■■■ Part (LV) ဆက်ရန် ■■■■■