"Mr. Hell!"

Doctor လို႔ေခၚခံရတာမႀကိဳက္တဲ့ Medic Hell က Operation Theater ထဲကထြက္လာေတာ့ Hurricane နဲ႔ Lily က အနားကိုေျပးကပ္သြားၿပီး ေခၚလိုက္မိတယ္။

"Mission Complete! Hepius က လက္စသတ္ေနတယ္"

"ေက်းဇူးတင္ ... အဲ ... ေက်းဇူးတင္စကားကို သေဘာမက်တာသိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ေပးပါေနာ္"

"ဟုတ္ပါတယ္။ မီးငယ္ကေတာ့ Uncle Hell သေဘာက်တာပဲ ေျပာမယ္ေနာ္။ Big Congrats!"

မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔ ခ်စ္စရာအျပံဳးေလးနဲ႔ စကားတတ္လြန္းတဲ့ Lily ေၾကာင့္ Medic Hell ရဲ႕ ရွားပါးအျပံဳးေတြေပၚလာတယ္။

"ဒီကေလးက ၾကက္တူေရြးေလးပဲ။ ဟုတ္ၿပီေလ၊ ဒီကေလးေၾကာင့္ ဟိုကအလိုက္မသိတဲ့ေကာင္ေလးကို ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္။ Spectrum King ႀကီးနဲ႔ ဆံုဖူးတုန္းက သူ႔မွာ သားေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။ ဒီကေလးေလး ေလာကထဲမေရာက္ေသးဘူး"

"အာ ... ေဖေဖနဲ႔သိတာလား?"

"ရင္းႏွီးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သိ႐ံုသိၾကတာေပါ့ေလ။ Uncle နဲ႔ပိုရင္းႏွီးတာက Dexter ပါ"

"ဗ်ာ" "ရွင္"

"အင္း၊ ေနာက္မွ ေသခ်ာစကားေျပာၾကတာေပါ့။ Hepius ထြက္လာရင္ နားေနခန္းကိုလႊတ္လိုက္ပါ။ အဲဒီကေလးလည္း ေတာ္လြန္းပါတယ္"

"ဟုတ္"

¤

"Mr. Hell"

"ဝင္ခဲ့ပါ"

"Congratulations!"

ေက်းဇူးတင္စကားထက္ သူ႔ကိုဂုဏ္ျပဳပါတယ္လို႔ေျပာတာကို ပိုႀကိဳက္ပါတယ္လို႔ ေျပာထားတာေၾကာင့္ Lock က စကားလံုးကို မွန္ေအာင္ေရြးေျပာလိုက္ရတယ္။

"အင္း၊ မင္းကို OT အျပင္မွာမေတြ႕မိဘူး"

"ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ၿပီး အဝတ္အစားေတြျပန္လဲေနတာပါ"

မခြဲစိတ္ခင္ တစ္ရက္ႀကိဳၿပီးျပင္ဆင္ရလို႔ မေန႔က တစ္ေနကုန္၊ တစ္ညလံုး ေစာင့္ေပးခဲ့ရၿပီး Chain ခြဲခန္းထဲေရာက္မွ Lily နဲ႔လူလဲကာ အိမ္ခဏျပန္ရတာပါ။

"Hepius ကို လိုတာအကုန္ေျပာခဲ့မွာမို႔ ေနာက္ဆယ္ရက္မွ ငါျပန္လာၾကည့္မယ္။ အေရးႀကီးရင္ေတာ့ ဘယ္လိုဆက္သြယ္ရမလဲ Hurricane သိတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

Medic Hell စကားထဲ Lock ကိုအေရးတယူလုပ္ေျပာေနတာ မပါခဲ့။ မပါဆို Chain ကိစၥေတြကို အကုန္လိုက္လုပ္ေပးေနတာက Hepius နဲ႔ Hurricane ပဲေလ။ Lock ဆိုတာ တေန႔က Chain ကို Hepius ေဆး႐ံုဆီေခၚလာတုန္းက ခဏေလးေရာက္လာၿပီး Chain နဲ႔ေျပာကာ ျပန္ထြက္သြားခဲ့တာ။ မေန႔ကမွ တစ္ေနကုန္ရွိေနခဲ့တဲ့သူ။
အဲဒီအခ်ိန္ Hepius ဝင္လာၿပီး

"ကၽြန္ေတာ္လက္စသတ္ခဲ့ပါၿပီ Senior"

Hepius ရဲ႕အရည္အခ်င္းကို သေဘာက်ၿပီး Hepius ေမးသမၽွေျဖေပးမယ္လို႔ ေျပာလာကာ Senior လို႔သာ ေခၚေစခဲ့သည္က ခြဲခန္းထဲေရာက္မွ။

"အင္း၊ မင္းေတာ္တယ္။ ဒီမွာလိုတာေတြ ငါေရးေပးခဲ့တယ္။ ဘာမွေမးစရာမရွိရင္ ငါျပန္ေတာ့မယ္"

"ဟုတ္၊ ေမးစရာရွိတာက ဒီဟာေလ ......."

စာရြက္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ဆယ္မိနစ္ေလာက္အလုပ္႐ႈပ္သြားၿပီးေနာက္

"ငါသြားၿပီ။ ဪ၊ ဟိုေကာင္ေလး! မင္း Chain ကိုဂ႐ုစိုက္ပါ"

Lock ကို ရည္ရြယ္တာမို႔

"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်"

Medic Hell ကို Hepius က ကားဆီလိုက္ပို႔တာေၾကာင့္ Lock က Lily တို႔ဆီေရာက္သြားခဲ့တယ္။

"ကိုကို Uncle နဲ႔ ဝင္ေတြ႕ခဲ့တာလား?"

"Uncle? Mr. Hell ကိုေျပာတာလား? မီးငယ္က ဘယ္လိုေတြ အေပါင္းအသင္းေတာ္တာလဲ?"

"ဟိ၊ ဒီလိုပဲေလ။ ကိုကို သိလား? Uncle က ေဖေဖနဲ႔ဆံုဖူးတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူရင္းႏွီးတာက Chain နဲ႔တဲ့။ သူတို႔ဘယ္လိုသိၾကတာလဲ မသိဘူးေနာ္"

Lock က Hurricane ကိုၾကည့္လိုက္တာေၾကာင့္

"ကိုယ္မသိဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ Chain က ဘယ္သူမွမႏိုင္တဲ့ေကာင္။ အဲဒီကိစၥကို ကိုယ္လည္းမသိဘူး"

"ဟိုမွာ ကိုႀကီး"

"လူစံုၿပီပဲ။ Chain အေျခအေနေလး ေျပာျပမယ္"

သတၱဳစက ႏွစ္ခ်ီၾကာသြားတာမို႔ ခက္ခက္ခဲခဲခြဲထုတ္ရၿပီး ခြဲစိတ္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ႏွစ္လေလာက္ကေတာ့ လႈပ္ႏိုင္ဦးမွာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျပန္ၿပီးလႈပ္ရွားဖို႔ကလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလ့က်င့္ယူရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ မွတ္ဉာဏ္အေနအထားကလည္း ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ မွတ္မိေနမယ္ဆိုတာ သတိလာရမွ သိရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပအၿပီး

"မင္းကေတာ့ Medic Hell ဆီက ပညာေတြရလိုက္ၿပီမဟုတ္လား?"

"သူငါ့ကို သေဘာက်တာကသက္သက္၊ Chain ေၾကာင့္အဖတ္လုပ္တာက သက္သက္ေနာ္။ Chain နဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိဘူး။ Senior ကလည္း မေျပာျပဘူး"

"အဲဒီေကာင္မွာ ငါတို႔မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပါကြာ"

"မင္းကလည္း အဆိုးျမင္ဖို႔ပဲ"

¤

About 50 Days Later

"Chain, ငါ ေရဖတ္တိုက္ေပးမယ္ေနာ္။ Hepius ေျပာတာေတာ့ မင္းက ေနေကာင္းတာ အရမ္းျမန္တယ္တဲ့"

ျပံဳးလိုက္တဲ့ Chain ရဲ႕အျပံဳးက Hurricane တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုအျပံဳး။ ဘာမွမွတ္မိပံုမရတဲ့ Chain က အၾကည့္ေတြ၊ အျပံဳးေတြ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴစင္လြန္းေနတယ္။

Lock ရွိေနရဲ႕နဲ႔ ငါမင္းကို ဂ႐ုတစိုက္လိုက္လုပ္ေပးေနမိတာ လြန္ေနမလားလို႔ ငါေတြးမိတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ငါ့ထက္သံုးႏွစ္နီးပါးငယ္တဲ့မင္းကို ညီတစ္ေယာက္လို သေဘာမထားႏိုင္ရင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုေတာ့ ငါဂ႐ုစိုက္ေပးပါရေစ။

¤

"ကိုကို၊ Chain ဆီသြားရင္ေလ ကိုႀကီးမွာထားတဲ့ေဆးေတြ ယူသြားေပးပါဦး"

"ဒီေန႔မသြားဘူး"

"အဲဒီကိုကိုတစ္ေယာက္လည္းေလ၊ ကိုႀကီးေဆး႐ံုနဲ႔မ်ား Allergy ရွိသလား? Chain ေယာက္်ားက ကိုကိုလား၊ Hurricane လား မသဲကြဲဘူး"

"ငါတို႔ကြာရွင္းၿပီးသား"

"အဲဒါဆိုလည္း Chain ေနျပန္ေကာင္းသြားရင္ Hurricane နဲ႔ယူပါေစ"

Lily တို႔ အစ္ကိုကိုကလိၿပီး ထြက္သြားျပန္ပါၿပီ။

ကိုယ္က ေဆး႐ံုကို ခဏခဏသြားစရာလား? အားေနတာမဟုတ္ဘူးေလ။
မအားတာေတာ့ Blue Diamond ရဲ႕ Head ျဖစ္တဲ့ Hurricane လည္း မအားပါဘူး။ သူ႔ဘာသာ ေဆး႐ံုကို အိမ္နဲ႔မွားတိုင္း ကိုယ္ကပါ သြားၾကည့္စရာမလိုဘူး။ ကြာရွင္းထားတာ မေၾကျငာရေသးလို႔သာ လူနာရွင္က ကိုယ္ျဖစ္ေနတာ။

Chain ရဲ႕ခြဲစိတ္မႈသတင္းထြက္လာေတာ့ Spectrum က ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းလိုက္ရေသးတာေၾကာင့္ အဲဒါကိုလည္း အခုထိ Lock တစ္ေယာက္ အစာမေၾကပါ။
အကုန္လံုးျပန္သတိရၿပီးမွ ကိုယ့္ခင္ပြန္းအျဖစ္နဲ႔ လူၾကားထဲရွင္းျပဖူးတာ အဲဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ေလ။

¤

"ကိုႀကီး၊ ႏွစ္လခြဲေလာက္ၾကာေနၿပီ။ Chain က စကားေတြသာ နည္းနည္းစီေျပာေနတာ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘယ္လိုမွလည္းမေခၚဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ"

"ေအး၊ ေမ့ေနတာ။ ညက ကိုႀကီးကို Doctor တဲ့။ ကိုႀကီးထင္တာေတာ့ သူမွတ္ဉာဏ္က ကေလးဘဝကို ျပန္ေရာက္ေနတာျဖစ္မယ္။ အၾကည့္ေတြ၊ အျပံဳးေတြက လူႀကီးေတြမွာ မရွိႏိုင္တာမ်ိဳး"

"Doctor တဲ့လား? အင္းေပါ့၊ မမွတ္မိႏိုင္ပါဘူးလို႔ ႀကိဳသိၿပီးသားကို မီးငယ္ကလည္း ဘာေတြေလာမိတာလဲမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ေလ အခုပံုစံနဲ႔ Chain က သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ"

¤

"ငါက ... ဘယ္သူ ... လဲ?"

"ဟင္? စကားေျပာလိုက္တာလား? ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ?"

နည္းနည္းမတ္ထားတဲ့ခုတင္မွာ မွီထိုင္ေနရင္း Chain က တိုးတိုးေလးေျပာတာေၾကာင့္ Hurricane ျပန္ေမးမိတယ္။

"ငါ ... ဘယ္သူ?"

"မင္းကလား? မင္းနာမည္ Chain, မင္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္း။ ငါ့နာမည္က Hurricane"

"Hur ... Hurri ... ummm"

"ေခၚရခက္တာလား? Kyle လို႔ေခၚေလ။ အဲဒါလည္း ငါ့နာမည္ပဲ"

"Kyle"

မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ေနရာက ျပံဳးသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းနာမည္ေခၚလာတယ္။ သူအမ်ားႀကီး မမွတ္ႏိုင္၊ မေျပာႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕။

"အင္း၊ Kyle လို႔မွတ္ထား?"

"Doctor"

"Doctor က Nathan, သူလည္း မင္းသူငယ္ခ်င္းပဲေလ"

"သူငယ္ခ်င္း?"

"အင္း၊ ဟုတ္တယ္"

သူသိထားတဲ့ Doctor ကပါ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနလို႔ သူအံ့ဩေနတာေၾကာင့္ Hurricane ရယ္မိျပန္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ Lily က ဝင္လာၿပီး

"Hurricane ေရ၊ ဒီမွာ ရွင္တို႔အတြက္ အိမ္ကအေဒၚႀကီး ထည့္ေပးလိုက္တာေတြ"

ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ျခင္းေတြနဲ႔႐ႈပ္ေနတဲ့ Lily က Chain ကိုသတိမထားမိေသး။ Lily ကိုျမင္ေတာ့ Chain မ်က္လံုးေတြ အေရာင္ေတာက္လာတာကိုလည္း ဘယ္သူမွ သတိမထားမိၾကေသး။

"ဩ၊ Chain ႏိုးေနတာလား? ဗိုက္ဆာၿပီလား?"

"အ႐ုပ္ေလး"

"အမ္၊ ဘာေျပာတာ?"

"အ႐ုပ္၊ အဟီး"

"အ႐ုပ္? မီးငယ္ကိုေျပာတာလား?"

ခပ္ျမဴးျမဴးေျပာေနတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lily က ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ လက္ညႇိဳးထိုးၿပီးေမးမိတယ္။ Hurricane ကလည္း ပစၥည္းေတြစားပြဲေပၚတင္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လာတယ္။

"အင္း၊ အ႐ုပ္"

"အဲ! Hurricane, Chain က မီးငယ္ကို အ႐ုပ္ေတာင္းတာလား?"

Lily ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ၿပီး Hurricane ျပံဳးသြားတယ္။ Lily ဝတ္ထားတာ အက်ႌက Body Fit, စကပ္အတို ကားကားေလးနဲ႔ ဆံပင္လိမ္ေကာက္ေကာက္ေလးေတြကို ျမင့္ျမင့္ေလးစုစည္းလို႔။

"မဟုတ္ဘူး။ သူက Lily ကို အ႐ုပ္နဲ႔တူလို႔ နာမည္အသစ္ေပးတာေနမွာ။ ခုနက သူဘယ္သူလဲေမးလို႔ ကိုယ္က ေျပာျပေနတာ။ Lily ဝင္လာေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲအရုပ္ေလးလို႔ ထင္ပံုပဲ"

"ဟြန္႔! မီးငယ္က အ႐ုပ္ေလာက္ေသးေသးေလးလား?"

ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္က အ႐ုပ္ေလးနဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာတာကို ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၿပီး ရန္ေတြ႕ေနပါေသာ ကေလးေပါက္စ Lily.

"Chain"

"ဗ်ာ"

အရင္လို ေခၚေနက်အတိုင္း ေခၚလိုက္တာကို ျပန္ထူးေတာ့ Lily လန္႔သြားျပန္တယ္။ Hurricane ကိုၾကည့္မိေတာ့

"ဟား ဟား၊ ကိုယ္ေျပာတယ္ေလ။ သူ႔ကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေနတယ္လို႔"

"Wow! မွတ္ေနၿပီလား? ေတာ္လိုက္တာ။ Chain?"

"ဗ်ာ"

"ခစ္ခစ္၊ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ အဲဒါဘယ္သူလဲ?"

Hurricane ကိုဘက္ညႇိဳးထိုးျပၿပီးေမးေတာ့ ခဏၿငိမ္သြားတယ္။ ခုနက နာမည္ႏွစ္ခုေၾကာင့္ ေရာေနပံုပါပဲ။

"သူငယ္ခ်င္း"

"အာ ... ဟုတ္ၿပီ။ ဒါကေရာ?"

"အရုပ္ေလး"

"အင္း၊ အ႐ုပ္ေလးဆိုလည္း အ႐ုပ္ေပါ့။ ဪ၊ Doctor ကိုသိတယ္မလား? သူကေရာ?"

"သူငယ္ခ်င္း"

"အား ... ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ေတာ္ၿပီ၊ ေတာ္ၿပီ။ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့။ ဗိုက္ဆာလား? စားေတာ့မလား?"

"အင္း"

¤

"ကိုကိုေရ၊ ကိုိကို ... ကိုိကိုေရ"

"ဘာလို႔ေအာ္ေနတာလဲ? ဒီတိုင္းဝင္လာလည္း ရတာကို"

Laptop တစ္လံုး၊ ဖိုင္တခ်ိဳ႕နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Lock က ေအာ္လိုက္တယ္။

"ကိုကို နက္ျဖန္က်ရင္ ေဆး႐ံုလိုက္ခဲ့။ Chain က စကားေတြေသခ်ာေျပာေနၿပီ။ မဟုတ္ဘူး၊ လူေတြကို မွတ္မိေနၿပီ။ သူမွတ္တတ္သလိုေလးေလ။ ကိုႀကီးကို Doctor တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ Hurricane ေျပာျပထားလို႔ သူနဲ႔ကိုႀကီးကို သူငယ္ခ်င္းတဲ့။ မီးငယ္ကို အ႐ုပ္ေလးတဲ့။ မမ Nancy ကိုလည္း မီးငယ္တို႔ေခၚတာမွတ္ထားၿပီး Nancy လို႔ေခၚေနတယ္"

"အင္း"

"ဟာ ... ဘာအင္းလဲ? ကိုကို႔ကိုေရာ ဘယ္လိုေခၚမလဲ သိခ်င္လို႔ဟာကို။ သူက လူေတြကိုမွတ္မိေနၿပီဆိုေပမဲ့ အခုမွ နာမည္ေခၚတာေလ။ နက္ျဖန္သြားရေအာင္ေနာ္"

"ေအးပါကြာ။ ဒါပဲမဟုတ္လား? အလုပ္မ်ားေနတယ္ မ႐ႈပ္နဲ႔။ Leo ဆီပို႔ရမယ့္စာရင္း သြားပို႔ေတာ့၊ အလုပ္ေလးလည္း အာ႐ံုစိုက္ဦး"

"ဟင့္၊ ေသြးေအးသတၱဝါႀကီး။ အဲဒါေတာင္ ဟိုက လူတိုင္းကိုျပံဳးျပတဲ့အျပံဳးနဲ႔ မတူတာမ်ိဳး ျပံဳးျပေနတာ။ ဦးေႏွာက္ကသာ အလုပ္မလုပ္ေသးတာ၊ ရင္ဘတ္ႀကီးက မွတ္မိေနပံုပဲ။ နက္ျဖန္က် Baby လို႔သာ ေခၚလိုက္လို႔ကေတာ့ Lily တို႔ေသလို႔ရၿပီ"

အူျမဴးေနတဲ့ Lily က ေျပးထြက္သြားျပန္တယ္။ Lock က စိတ္႐ႈပ္သလိုၾကည့္ရင္း Laptop ကိုတြန္းဖယ္ၿပီး Cigarette ဘူးကိုယူလိုက္တယ္။

ဒီ Cigarette ဘူးကအစ အခ်ိဳးမေျပျပန္ဘူး။ အဲဒါ သင္းေၾကာင့္၊ သင္းက ေနရာတကာပါလြန္းလို႔ ဘာလုပ္လုပ္မလြတ္တာ။ အခု နည္းနည္းေလးျပန္ေကာင္းတာနဲ႔ အကုန္လံုးကို ဘယ္လိုခ်ဳပ္လိုက္လဲ?
မီးငယ္ကိုက အျဖစ္သည္းလြန္းပါတယ္။ သူ႔ဘာသာ ေခၚခ်င္သလိုေခၚမွာေပါ့။ ဦးေႏွာက္က ကေလးသာသာပဲ သိေနတာကို။
ဒါနဲ႔ ဦးေႏွာက္က ကေလးလိုျဖစ္ေနတာက လူကိုပါ ငယ္သြားသလိုျဖစ္ေစတတ္လား? သူ႔ၾကည့္ရင္ ႐ုပ္ကိုက ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ျပန္ငယ္ေနသလိုပဲ၊ အရင္လိုကိုမဟုတ္တာ။ ကိုယ့္မွာသာ အသက္သံုးဆယ္ထက္ အိုစာေနၿပီ။ သူမရွိတာနဲ႔ သူ႔အလုပ္ေတြပါလုပ္ေနရၿပီး ကိုယ့္မွာမလန္းႏိုင္ဘူး။
သူ႔တုန္းက ရွိသမၽွအလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္လဲမသိဘူး။ ကိုယ့္ပိုင္ဆိုင္မႈျဖစ္လာတဲ့ သူ႔အလုပ္ေတြမွာ ေမးစရာ Bryan ကလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ အရမ္းအားကိုးရတဲ့ Bryan ကို တစ္ခါတေလ အရမ္းသတိရမိတယ္။ ကိုယ့္အသက္ကို ကယ္သြားခဲ့တာ။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ကိုယ့္အသက္ကို အခါအခါကယ္ခဲ့တာက Chain ပဲ။

အဲဒီေကာင္ ... ဘာတဲ့? ဒီေလာကကထြက္ရင္ ပိုေတာင္ႀကိဳက္ေသးတယ္၊ အလုပ္ေတြ သူလုပ္ေပးမယ္တဲ့။ အခုေတာ့ ဘယ္သူလုပ္ေနရတာလဲ?

¤

"ကိုကို၊ လာေလ။ ဘာလို႔ေႏွးေကြးေနတာလဲ?"

"လာေနတယ္ေလ"

"Lily တို႔ေတြလာၿပီပဲ"

"ဟုတ္ကဲ့ မမ Nancy"

"အဲဒါဆို အလုပ္ေလးသြားလုပ္လိုက္ဦးမယ္။ ဒီေဆးသြင္းထားတာေလး သတိထားေပးေနာ္။ ကုန္သြားရင္ လာေခၚေပး"

"ဟုတ္။ မီးငယ္လာေခၚလိုက္မယ္"

Hurricane မလာႏိုင္လို႔ Nancy က ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနပံုရပါတယ္။ Lock ဆိုဖာမွာသြားထိုင္ေတာ့ Lily က ခုတင္ေဘးက ခံုေလးမွာ ယူလာသမၽွပစၥည္းေတြ ေနရာခ်ေနတယ္။ မေန႔ညက Austin ေစာင့္အိပ္ေပးၿပီး မနက္က ပစၥည္းေတြရွင္းထားတာမို႔ ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ စားပြဲေလး ျပည့္သြားခ်ိန္မွာ

"အ႐ုပ္"

"ႏိုးသြားတာလား? မီးငယ္ေၾကာင့္လား?"

"မဟုတ္ဘူး"

"အိပ္ေရးဝလား? ေဆးသြင္းထားလို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္"

"ခုတင္"

"နည္းနည္းမတ္ေပးရမွာလား? ကိုကိုေရ၊ လာပါဦး။ ခုတင္ေလး နည္းနည္းမတ္ေပးပါ။ မီးငယ္ လက္ေပသြားတာ ေဆးလိုက္ဦးမယ္"

Lily လက္သြားေဆးတုန္း Lock က ခုတင္ကို နည္းနည္းေထာင္မတ္ေပးလိုက္တယ္။ Lock လုပ္သမၽွ Chain က လိုက္ေငးၾကည့္ေနတတ္တာကို အခုေတာ့ က်င့္သားရေနပါၿပီ။ Lily အနားျပန္ေရာက္လာၿပီး

"Chain, မီးငယ္က အ႐ုပ္ဆိုရင္ သူက ဘယ္သူလဲ?"

"ကိုိကို"

"ဟမ္"

မဆိုင္းမတြျပန္ေျဖေသာ အသံေၾကာင့္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ခဏတာေက်ာက္႐ုပ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိ။
Chain ခမ်ာလည္း အေၾကာင္သားေလး ၾကည့္ေနရွာတယ္။ Lily အရင္ဆံုး သတိဝင္လာကာ

"သူကေလ ... ဘယ္သူ?"

"အ႐ုပ္ေလး ... ကိုိကို"

ဪ၊ Lily က ကိုကိုေခၚလို႔ Chain က မွတ္ထားတာပဲ။ Lily ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ရယ္မိၿပီ။ ကိုယ့္အစ္ကိုကေတာ့ ေဘးမွာ အေတာင့္လိုက္ႀကီး သတိလြတ္ေနတယ္မဟုတ္လား?

"ကိုကို၊ ေခၚေနတယ္ေလ။ ထူးလို္က္"

"ဘာကို ... ထူးရမွာလဲ? မင္းငါ့ကို အဲဒီလိုမေခၚနဲ႔"

Lock ရဲ႕ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေလသံေၾကာင့္ Chain က မ်က္ႏွာငယ္သြားတယ္။

"မႀကိဳက္ဘူး?"

"မဟုတ္ဘူး Chain, ႀကိဳက္တယ္။ ကုိကိုက အဲဒီလိုပဲေနတတ္တာ Chain သိတယ္ဟုတ္? ကိုကိုကလည္း ဘာလို႔ေအာ္တာလဲ ေနမေကာင္းတဲ့သူကို? သူမွတ္ထားသလို ေခၚတာေလ"

"သူေခၚတာလည္း နားေထာင္ၾကည့္ေလ"

"ေတာ္ေတာ့"

ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ျငင္းေနၾကတုန္း Hepius ဝင္လာတာနဲ႔ Lily က ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး

"ကိုႀကီး၊ လာပါဦး! ကိုကိုက လူနာကိုေအာ္ေနတယ္"

"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ?"

"Chain, ဒါဘယ္သူလဲ?"

"သူငယ္ခ်င္း"

"ဒါကေရာ?"

"ကိုကို"

"ဘာရယ္?"

Hepius က ပါးစပ္အေဟာင္းသား၊ Lock က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္၊ Lily ကေတာ့ ရယ္ေနတာ ပါးစပ္မစိေတာ့ပါ။

"ေနပါဦး! အဲဒါ မီးငယ္သင္ေပးလိုက္တာလား?"

"ဘယ္ကလာ! သူ႔ဘာသာေခၚတာ"

"ဟားဟား ... ဟား ဟား ဟား ... ကိုကိုတဲ့။ ဟား ဟား ဟား"

Hepius ရယ္ေၾကာမိေနတာမို႔ Lock က Hepius ေခါင္းကို ေနာက္က႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့

"ဟား ဟား ... Lock, ငါေလ ... ငါ အူနာလိုက္တာ။ Baby ေခၚတာကို မႀကိဳက္ဘူးဆို? အခု ကိုကိုတဲ့"

"တိတ္စမ္း! အဲဒါ မီးငယ္ေၾကာင့္"

"Chain, အရုပ္ေလးေခၚလို႔ လိုက္ေခၚတာလား? ဟား ဟား"

Hepius ရယ္ေၾကာမျပတ္ပါ။

"အ႐ုပ္ေလး ကိုကို"

"ေအး၊ ဘာကိုကိုကြာ။ ကိုကိုပဲေပါ့"

"စပ္ျဖဲျဖဲ႐ုပ္ကို ျပင္လိုက္ Hepius!"

"မင္း ငါ့လူနာကို ၿခိမ္းလားေျခာက္လားေတြ မလုပ္ရဘူးေနာ္ Lock. သူ႔ဘာသာ စိတ္ခ်မ္းသာသလို ေနပါေစ"

Lock က အသံတိတ္ဆဲၿပီး

"မီးငယ္၊ ငါျပန္ေတာ့မယ္။ လိုက္မွာလား?"

"ခုနကမွ ေရာက္တာကို။ သြားေတာ့၊ ျပန္! မီးငယ္ေနခဲ့မွာ"

"ေအး၊ သြားၿပီ"

Chain ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ Hepius ပခံုးကိုတိုက္ၿပီး Lock ထြက္သြားေလရဲ႕။

¤

ကိုကို တဲ့။ Lily ေခၚလို႔လိုက္ေခၚတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မင္းကိုယ္တိုင္က ကေလးလိုျဖစ္ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒီအေခၚအေဝၚက ငါ့နားထဲ ကန္႔လန္႔ႀကီးပဲ။
Hepius ေနာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန လိုက္လာမိၿပီး မင္းတို႔လူစံုေနလို႔ ငါမဝင္လာမိတာ မွန္သြားတာပဲ။

Lock ထြက္သြားမွ Hurricane အခန္းထဲဝင္လာလိုက္တယ္။

"Kyle"

"ဪ၊ Hurricane ေရာက္ၿပီပဲ"

"Juice"

"အင္း၊ ပါတယ္"

"Hurricane ကို Juice မွာတာလား? ခၽြဲျပန္ထမယ္ေနာ္ ေဟ့ေကာင္"

Hepius ကေျပာေတာ့

"နည္းနည္း"

"ေအးပါ။ ေဆးကုန္ၿပီ၊ ငါ အပ္ျဖဳတ္မယ္ေနာ္။ လက္က ေဖာင္းေနၿပီ၊ ေနာက္တစ္ေခါက္သြင္းရင္ ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္းမွ ရေတာ့မွာ"

"အင္း"

Hepius ျပန္ထြက္သြားေတာ့ Lily က Juice ကိုပိုက္တပ္ေပးလိုက္တယ္။ Hurricane က ေရခဲတံုးေလးေတြ အဝတ္နဲ႔ထုပ္ၿပီး အပ္သြင္းထားလို႔ ေဖာင္းေနတဲ့ေနရာေတြကို ေရခဲကပ္ေပးေနရဲ႕။

Hurricane ကိုၾကည့္ရင္း Lily သက္ျပင္းခ်မိတယ္။ Chain နဲ႔ Hurricane ရဲ႕အခ်စ္က ေတာ္ေတာ္တူပါတယ္။
Lock က Chain ကိုနာက်င္ေစနည္းနဲ႔ Chain က Hurricane ကို နာက်င္ေစနည္းက မတူေပမဲ့ နာက်င္ေစတာခ်င္းေတာ့ အတူတူပါပဲ။ Chain အတြက္ တစ္ခုသာတာ Lock ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္က မျပတ္သားေသးတာပါ။ Chain ကေတာ့ အခုလိုအေနအထားမွာေတာင္ တျခားလူေတြကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ Lock ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ တူမေနဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသတိထားမိၾကေလာက္တဲ့အထိ။

¤

"Nathan, ငါ ေဆး႐ံုဆင္းရင္ အ႐ုပ္ေလးတို႔၊ ကိုကိုတို႔နဲ႔အတူ ေနရမွာဆို?"

"အင္းေလ"

"ကိုကိုက အ႐ုပ္ေလးရဲ႕ကိုိကိုတဲ့"

"အင္းေလ။ သူတို႔က ေမာင္ႏွမေတြေလ"

"ဒါဆို ငါကေရာ? ကိုကိုနဲ႔ ငါကေရာ ဘာေတာ္တာလဲ?"

"ဟင္!"

ဒီဆယ္ႏွစ္သားမွတ္ဉာဏ္ရဲ႕ ေမးခြန္းက Hepius အတြက္ Aircon ခန္းထဲ ေခၽြးစို႔တဲ့အထိ စဥ္းစားရခက္ေစတယ္။ ေျဖလိုက္မိတဲ့စကားအတိုင္း Chain ကျပန္ေျပာရင္ Hepius တို႔ တရားခံျဖစ္ၿပီ။

"Kyle နဲ႔ Nathan က ငါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေလ။ အ႐ုပ္ေလးက အ႐ုပ္ေလ။ ကိုကိုကေရာ?"

ဪ၊ စကားျပန္ေျပာေတာ့ Hurricane နဲ႔ Hepius ကို ေခၚရခက္လို႔ Kyle နဲ႔ Nathan လို႔ပဲ ေခၚခိုင္းခဲ့ရတာ။
Lily က်ေတာ့ အ႐ုပ္ေလးက အ႐ုပ္တဲ့။ အဲဒီကိုကိုက မင္းလင္ေလလို႔ ျပန္ေျဖခ်င္တာ ပါးစပ္ကိုယားလို႔။

"အဲဒါ သူ႔ကိုမင္းဘာသာေမး။ ငါလည္းမသိဘူး"

"မသိဘူးလား။ Kyle ေရာသိလား? ငါက ကိုကို႔ကို မေမးရဲဘူး"

"ဟာ! Kyle လည္းမသိဘူး၊ သြားမေမးနဲ႔ေနာ္။ ေနပါဦး၊ မင္းက Lock ကို ဘာလို႔မေမးရဲတာလဲ?"

"ကိုကိုက ငါ့ကိုမႀကိဳက္ဘူးထင္တယ္။ တစ္ခါမွလည္း မရယ္ျပဖူးဘူး။ ငါ့ကိုမေခၚခ်င္ဘူးထင္တယ္။ ငါက အရင္တည္းက အဲဒီအိမ္မွာေနတာလား?"

ငါေတာ့ ႐ူးခ်င္တယ္ေနာ္။ မင္းကေလ ေနေကာင္းလာကတည္းက သိခ်င္လိုက္ရတဲ့ ကိစၥေတြ၊ ေမးလိုက္ရတဲ့ေမးခြန္းေတြ။ အခုေတာ့ ေမးခြန္းသတ္ေနၿပီ။

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ သူက အဲဒီလိုပဲ ေနတတ္တာပါ"

"ဒါေပမဲ့ ကိုကိုစူပုပ္ေနတာ ခ်စ္စရာေလး"

"ဘယ္လို? မင္းကေလ ဦးေႏွာက္သာအလုပ္မလုပ္တာ၊ ႏွာေခါင္းကေတာ့ သြက္တယ္"

"ငါ့ႏွာေခါင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ငါ့ကို အ႐ူးလို႔ မင္းေျပာလိုက္တာလား?"

"မေျပာပါဘူး"

"ဦးေႏွာက္ဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား?"

"မေျပာပါဘူးကြာ။ ဟာ! ဘာလုပ္တာလဲ?"

"လမ္းေလၽွာက္မယ္ေလ။ Nancy ဆီ"

"ဘာသြားလုပ္မွာလဲ?"

"မုန္႔လာစားလို႔ ေျပာသြားတယ္"

"ေဟ့ေကာင္၊ ျဖည္းျဖည္းသြားေလ။ ငါ့ကိုေစာင့္ဦး"

"Nancy, ငါ့ကိုမုန္႔ေႂကြးမယ္ဆို?"

"ဪ၊ Chain, မုန္႔စားဖို႔လား? အင္း၊ ဒီမွာ။ လမ္းေလၽွာက္ရတာ အဆင္ေျပလား?"

"ဘာႀကီးကဆြဲထားမွန္းမသိဘူး။ အရင္ေလာက္ေတာ့ မဆိုးဘူး။ ငါ့လက္က ခက္ရင္းကိုင္ရင္ လႈပ္ေနတယ္၊ ခြံ႕ေကၽြးပါလား?"

စကားေျပာရင္း မုန္႔ကို ခက္ရင္းေလးနဲ႔ထိုးယူေပမဲ့ လက္ေတြက ေလးေနတတ္ေတာ့ ယူမရျဖစ္ေနတဲ့ Chain ရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ Hepius တို႔ ေပါက္ကြဲၿပီ။

"ေဟ့ေကာင္! ေလ့က်င့္ယူေလ။ မင္းကစကားေျပာရင္း မုန္႔စားရင္းဆိုေတာ့ အာ႐ံုမ်ားလို႔ျဖစ္တာ။ စကားမ်ားမေနနဲ႔၊ ကိုယ့္ဘာသာမုန္႔စား"

"Doctor ဆိုၿပီး အႏိုင္က်င့္တာ"

မုန္႔ကိုေသခ်ာရေအာင္ယူစားရင္းက

"ရဘူး"

Nancy ခက္ရင္းယူၿပီး ခြံ႕ေကၽြးေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္စားေနတယ္။ Hepius ကေတာ့ ပြစိပြစိနဲ႔ ေဘးကထိုင္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္

"Nancy, သူ႔ကိုနည္းနည္းေကၽြးလိုက္ပါ။ စားခ်င္လို႔ ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္"

"ေဟ့ေကာင္! ငါအငတ္မဟုတ္ဘူး။ မင္းဘာသာစား။ ဘာေကာင္မွန္းမသိဘူး"

"ငါ့ကို ဆူေနတာ ၾကာၿပီ။ သိလား Nancy? Nathan က ေဒါသႀကီးတယ္။ ကိုကို႔ထက္ပိုဆိုးတယ္"

"အမေလး၊ ရွင့္ကိုကိုက ပိုဆိုးတာပါကြာ"

ေနာက္ကေန Lock ဝင္လာလို႔ Nancy စကားစလိုက္တာကို ေက်ာခိုင္းထားတဲ့ Chain က မျမင္ဘဲ

"ဟုတ္လား? ကိုကိုကဆိုးတာလား? ဒါေပမဲ့ ကိုကိုက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္"

"ေခ်ာတာမဟုတ္ဘူးလား?"

"ဟုတ္လို႔လား? ကိုကိုက ေခ်ာလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္"

ဘယ္လိုေျပာေျပာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္က တစ္ျပားမွမေလၽွာ့တာေၾကာင့္ Nancy တို႔အတြဲ ႀကိတ္ရယ္ေနၿပီ။ ဒီေလာက္ရုပ္တည္နဲ႔ေနတာကို ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္တဲ့။ အရင္အက်င့္က မေပ်ာက္ဘူး။

"Chain!"

"အဟြတ္! ဟြတ္"

"ျဖည္းျဖည္း Chain, ေရနည္းနည္းေသာက္"

"ကိုကို ... ငါက လန္႔သြားတာ။ စိတ္ဆိုးသြားတာလား? ငါ့ကိုေအာ္တယ္"

"မင္းက ဒီအခန္းထဲ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ?"

"မုန္႔ ..."

"အခန္းထဲ မုန္႔မရွိလို႔လား?"

"ဟို ..."

"ကဲ၊ Lock ရယ္။ ရွင္ ရွက္ရမ္းရမ္းတာလည္း ေတာ္႐ံုေပါ့။ အခန္းထဲျပန္ေခၚသြားမလား?"

"ဟာ! သူ႔ဘာသာေနတာ ေနပါေစေပါ့"

"ဟို ... အခန္းထဲ ျပန္မယ္ေလ။ Nancy, တာ့တာ"

ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထြက္သြားတဲ့ Chain ေနာက္ကို Lock က ပါသြားေတာ့

"အဲဒီေကာင္ေတြကေလ၊ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ အဲဒီအခ်ိဳးပဲလာမွာ။ Chain ဆိုတာ ႐ူးသြားရင္ေတာင္ Lock အရိပ္အကဲေတာ့ သိေနဦးမွာ"

တစ္ခါတေလေတာ့ အခ်စ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ အရိပ္အကဲဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာ။

▪︎
(မေန႔ညက ေသခ်ာရွာၿပီးေတာ့ဖတ္ၾကည့္ေပမဲ့ ေခါင္းကေန အဲဒီလိုခြဲထုတ္တာကို ဆရာဝန္မဟုတ္လို႔ ေသခ်ာမေျပာတတ္ပါဘူး။ အမွားအယြင္းရွိရင္ နားလည္ေပးၾကပါ။ သိတဲ့လူရွိရင္လည္း ေျပာေပးၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။)

■■■■■ Part XLIV ဆက္ရန္ ■■■■■

"Mr. Hell!"

Doctor လို့ခေါ်ခံရတာမကြိုက်တဲ့ Medic Hell က Operation Theater ထဲကထွက်လာတော့ Hurricane နဲ့ Lily က အနားကိုပြေးကပ်သွားပြီး ခေါ်လိုက်မိတယ်။

"Mission Complete! Hepius က လက်စသတ်နေတယ်"

"ကျေးဇူးတင် ... အဲ ... ကျေးဇူးတင်စကားကို သဘောမကျတာသိပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ကိုတော့ ပြောခွင့်ပေးပါနော်"

"ဟုတ်ပါတယ်။ မီးငယ်ကတော့ Uncle Hell သဘောကျတာပဲ ပြောမယ်နော်။ Big Congrats!"

မျက်ရည်အဝဲသားနဲ့ ချစ်စရာအပြုံးလေးနဲ့ စကားတတ်လွန်းတဲ့ Lily ကြောင့် Medic Hell ရဲ့ ရှားပါးအပြုံးတွေပေါ်လာတယ်။

"ဒီကလေးက ကြက်တူရွေးလေးပဲ။ ဟုတ်ပြီလေ၊ ဒီကလေးကြောင့် ဟိုကအလိုက်မသိတဲ့ကောင်လေးကို ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်။ Spectrum King ကြီးနဲ့ ဆုံဖူးတုန်းက သူ့မှာ သားလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာ။ ဒီကလေးလေး လောကထဲမရောက်သေးဘူး"

"အာ ... ဖေဖေနဲ့သိတာလား?"

"ရင်းနှီးတာတော့မဟုတ်ဘူး။ သိရုံသိကြတာပေါ့လေ။ Uncle နဲ့ပိုရင်းနှီးတာက Dexter ပါ"

"ဗျာ" "ရှင်"

"အင်း၊ နောက်မှ သေချာစကားပြောကြတာပေါ့။ Hepius ထွက်လာရင် နားနေခန်းကိုလွှတ်လိုက်ပါ။ အဲဒီကလေးလည်း တော်လွန်းပါတယ်"

"ဟုတ်"

¤

"Mr. Hell"

"ဝင်ခဲ့ပါ"

"Congratulations!"

ကျေးဇူးတင်စကားထက် သူ့ကိုဂုဏ်ပြုပါတယ်လို့ပြောတာကို ပိုကြိုက်ပါတယ်လို့ ပြောထားတာကြောင့် Lock က စကားလုံးကို မှန်အောင်ရွေးပြောလိုက်ရတယ်။

"အင်း၊ မင်းကို OT အပြင်မှာမတွေ့မိဘူး"

"ဟုတ်ကဲ့။ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ပြီး အဝတ်အစားတွေပြန်လဲနေတာပါ"

မခွဲစိတ်ခင် တစ်ရက်ကြိုပြီးပြင်ဆင်ရလို့ မနေ့က တစ်နေကုန်၊ တစ်ညလုံး စောင့်ပေးခဲ့ရပြီး Chain ခွဲခန်းထဲရောက်မှ Lily နဲ့လူလဲကာ အိမ်ခဏပြန်ရတာပါ။

"Hepius ကို လိုတာအကုန်ပြောခဲ့မှာမို့ နောက်ဆယ်ရက်မှ ငါပြန်လာကြည့်မယ်။ အရေးကြီးရင်တော့ ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရမလဲ Hurricane သိတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

Medic Hell စကားထဲ Lock ကိုအရေးတယူလုပ်ပြောနေတာ မပါခဲ့။ မပါဆို Chain ကိစ္စတွေကို အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနေတာက Hepius နဲ့ Hurricane ပဲလေ။ Lock ဆိုတာ တနေ့က Chain ကို Hepius ဆေးရုံဆီခေါ်လာတုန်းက ခဏလေးရောက်လာပြီး Chain နဲ့ပြောကာ ပြန်ထွက်သွားခဲ့တာ။ မနေ့ကမှ တစ်နေကုန်ရှိနေခဲ့တဲ့သူ။
အဲဒီအချိန် Hepius ဝင်လာပြီး

"ကျွန်တော်လက်စသတ်ခဲ့ပါပြီ Senior"

Hepius ရဲ့အရည်အချင်းကို သဘောကျပြီး Hepius မေးသမျှဖြေပေးမယ်လို့ ပြောလာကာ Senior လို့သာ ခေါ်စေခဲ့သည်က ခွဲခန်းထဲရောက်မှ။

"အင်း၊ မင်းတော်တယ်။ ဒီမှာလိုတာတွေ ငါရေးပေးခဲ့တယ်။ ဘာမှမေးစရာမရှိရင် ငါပြန်တော့မယ်"

"ဟုတ်၊ မေးစရာရှိတာက ဒီဟာလေ ......."

စာရွက်တချို့နဲ့ ဆယ်မိနစ်လောက်အလုပ်ရှုပ်သွားပြီးနောက်

"ငါသွားပြီ။ ဪ၊ ဟိုကောင်လေး! မင်း Chain ကိုဂရုစိုက်ပါ"

Lock ကို ရည်ရွယ်တာမို့

"ဟုတ်ကဲ့ ခင်ဗျ"

Medic Hell ကို Hepius က ကားဆီလိုက်ပို့တာကြောင့် Lock က Lily တို့ဆီရောက်သွားခဲ့တယ်။

"ကိုကို Uncle နဲ့ ဝင်တွေ့ခဲ့တာလား?"

"Uncle? Mr. Hell ကိုပြောတာလား? မီးငယ်က ဘယ်လိုတွေ အပေါင်းအသင်းတော်တာလဲ?"

"ဟိ၊ ဒီလိုပဲလေ။ ကိုကို သိလား? Uncle က ဖေဖေနဲ့ဆုံဖူးတယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့ သူရင်းနှီးတာက Chain နဲ့တဲ့။ သူတို့ဘယ်လိုသိကြတာလဲ မသိဘူးနော်"

Lock က Hurricane ကိုကြည့်လိုက်တာကြောင့်

"ကိုယ်မသိဘူး။ ခင်ဗျားတို့ Chain က ဘယ်သူမှမနိုင်တဲ့ကောင်။ အဲဒီကိစ္စကို ကိုယ်လည်းမသိဘူး"

"ဟိုမှာ ကိုကြီး"

"လူစုံပြီပဲ။ Chain အခြေအနေလေး ပြောပြမယ်"

သတ္တုစက နှစ်ချီကြာသွားတာမို့ ခက်ခက်ခဲခဲခွဲထုတ်ရပြီး ခွဲစိတ်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် နှစ်လလောက်ကတော့ လှုပ်နိုင်ဦးမှာမဟုတ်ကြောင်း၊ ပြန်ပြီးလှုပ်ရှားဖို့ကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လေ့ကျင့်ယူရမှာဖြစ်ကြောင်း၊ မှတ်ဉာဏ်အနေအထားကလည်း ဘယ်အတိုင်းအတာအထိ မှတ်မိနေမယ်ဆိုတာ သတိလာရမှ သိရမှာဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြအပြီး

"မင်းကတော့ Medic Hell ဆီက ပညာတွေရလိုက်ပြီမဟုတ်လား?"

"သူငါ့ကို သဘောကျတာကသက်သက်၊ Chain ကြောင့်အဖတ်လုပ်တာက သက်သက်နော်။ Chain နဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်တာလဲဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိဘူး။ Senior ကလည်း မပြောပြဘူး"

"အဲဒီကောင်မှာ ငါတို့မသိတာတွေ အများကြီးပါကွာ"

"မင်းကလည်း အဆိုးမြင်ဖို့ပဲ"

¤

About 50 Days Later

"Chain, ငါ ရေဖတ်တိုက်ပေးမယ်နော်။ Hepius ပြောတာတော့ မင်းက နေကောင်းတာ အရမ်းမြန်တယ်တဲ့"

ပြုံးလိုက်တဲ့ Chain ရဲ့အပြုံးက Hurricane တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုအပြုံး။ ဘာမှမှတ်မိပုံမရတဲ့ Chain က အကြည့်တွေ၊ အပြုံးတွေ ကလေးတစ်ယောက်လို ဖြူစင်လွန်းနေတယ်။

Lock ရှိနေရဲ့နဲ့ ငါမင်းကို ဂရုတစိုက်လိုက်လုပ်ပေးနေမိတာ လွန်နေမလားလို့ ငါတွေးမိတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ငါ့ထက်သုံးနှစ်နီးပါးငယ်တဲ့မင်းကို ညီတစ်ယောက်လို သဘောမထားနိုင်ရင်တောင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုတော့ ငါဂရုစိုက်ပေးပါရစေ။

¤

"ကိုကို၊ Chain ဆီသွားရင်လေ ကိုကြီးမှာထားတဲ့ဆေးတွေ ယူသွားပေးပါဦး"

"ဒီနေ့မသွားဘူး"

"အဲဒီကိုကိုတစ်ယောက်လည်းလေ၊ ကိုကြီးဆေးရုံနဲ့များ Allergy ရှိသလား? Chain ယောက်ျားက ကိုကိုလား၊ Hurricane လား မသဲကွဲဘူး"

"ငါတို့ကွာရှင်းပြီးသား"

"အဲဒါဆိုလည်း Chain နေပြန်ကောင်းသွားရင် Hurricane နဲ့ယူပါစေ"

Lily တို့ အစ်ကိုကိုကလိပြီး ထွက်သွားပြန်ပါပြီ။

ကိုယ်က ဆေးရုံကို ခဏခဏသွားစရာလား? အားနေတာမဟုတ်ဘူးလေ။
မအားတာတော့ Blue Diamond ရဲ့ Head ဖြစ်တဲ့ Hurricane လည်း မအားပါဘူး။ သူ့ဘာသာ ဆေးရုံကို အိမ်နဲ့မှားတိုင်း ကိုယ်ကပါ သွားကြည့်စရာမလိုဘူး။ ကွာရှင်းထားတာ မကြေငြာရသေးလို့သာ လူနာရှင်က ကိုယ်ဖြစ်နေတာ။

Chain ရဲ့ခွဲစိတ်မှုသတင်းထွက်လာတော့ Spectrum က တော်တော်လေးရှင်းလိုက်ရသေးတာကြောင့် အဲဒါကိုလည်း အခုထိ Lock တစ်ယောက် အစာမကြေပါ။
အကုန်လုံးပြန်သတိရပြီးမှ ကိုယ့်ခင်ပွန်းအဖြစ်နဲ့ လူကြားထဲရှင်းပြဖူးတာ အဲဒါပထမဆုံးအကြိမ်လေ။

¤

"ကိုကြီး၊ နှစ်လခွဲလောက်ကြာနေပြီ။ Chain က စကားတွေသာ နည်းနည်းစီပြောနေတာ။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ဘယ်လိုမှလည်းမခေါ်ဘူး။ ပြီးတော့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ"

"အေး၊ မေ့နေတာ။ ညက ကိုကြီးကို Doctor တဲ့။ ကိုကြီးထင်တာတော့ သူမှတ်ဉာဏ်က ကလေးဘဝကို ပြန်ရောက်နေတာဖြစ်မယ်။ အကြည့်တွေ၊ အပြုံးတွေက လူကြီးတွေမှာ မရှိနိုင်တာမျိုး"

"Doctor တဲ့လား? အင်းပေါ့၊ မမှတ်မိနိုင်ပါဘူးလို့ ကြိုသိပြီးသားကို မီးငယ်ကလည်း ဘာတွေလောမိတာလဲမသိဘူး။ ဒါပေမဲ့လေ အခုပုံစံနဲ့ Chain က သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ"

¤

"ငါက ... ဘယ်သူ ... လဲ?"

"ဟင်? စကားပြောလိုက်တာလား? ဘာလိုချင်လို့လဲ?"

နည်းနည်းမတ်ထားတဲ့ခုတင်မှာ မှီထိုင်နေရင်း Chain က တိုးတိုးလေးပြောတာကြောင့် Hurricane ပြန်မေးမိတယ်။

"ငါ ... ဘယ်သူ?"

"မင်းကလား? မင်းနာမည် Chain, မင်းက ငါ့သူငယ်ချင်း။ ငါ့နာမည်က Hurricane"

"Hur ... Hurri ... ummm"

"ခေါ်ရခက်တာလား? Kyle လို့ခေါ်လေ။ အဲဒါလည်း ငါ့နာမည်ပဲ"

"Kyle"

မျက်မှောင်ကျုံ့နေရာက ပြုံးသွားပြီး ချက်ချင်းနာမည်ခေါ်လာတယ်။ သူအများကြီး မမှတ်နိုင်၊ မပြောနိုင်ဘူး ထင်ပါရဲ့။

"အင်း၊ Kyle လို့မှတ်ထား?"

"Doctor"

"Doctor က Nathan, သူလည်း မင်းသူငယ်ချင်းပဲလေ"

"သူငယ်ချင်း?"

"အင်း၊ ဟုတ်တယ်"

သူသိထားတဲ့ Doctor ကပါ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေလို့ သူအံ့ဩနေတာကြောင့် Hurricane ရယ်မိပြန်တယ်။ အဲဒီအချိန် Lily က ဝင်လာပြီး

"Hurricane ရေ၊ ဒီမှာ ရှင်တို့အတွက် အိမ်ကအဒေါ်ကြီး ထည့်ပေးလိုက်တာတွေ"

ပြောချင်တာပြောပြီး ခြင်းတွေနဲ့ရှုပ်နေတဲ့ Lily က Chain ကိုသတိမထားမိသေး။ Lily ကိုမြင်တော့ Chain မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာတာကိုလည်း ဘယ်သူမှ သတိမထားမိကြသေး။

"ဩ၊ Chain နိုးနေတာလား? ဗိုက်ဆာပြီလား?"

"အရုပ်လေး"

"အမ်၊ ဘာပြောတာ?"

"အရုပ်၊ အဟီး"

"အရုပ်? မီးငယ်ကိုပြောတာလား?"

ခပ်မြူးမြူးပြောနေတဲ့ Chain ကြောင့် Lily က ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကိုယ် လက်ညှိုးထိုးပြီးမေးမိတယ်။ Hurricane ကလည်း ပစ္စည်းတွေစားပွဲပေါ်တင်ပြီး လှည့်ကြည့်လာတယ်။

"အင်း၊ အရုပ်"

"အဲ! Hurricane, Chain က မီးငယ်ကို အရုပ်တောင်းတာလား?"

Lily ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီး Hurricane ပြုံးသွားတယ်။ Lily ဝတ်ထားတာ အင်္ကျီက Body Fit, စကပ်အတို ကားကားလေးနဲ့ ဆံပင်လိမ်ကောက်ကောက်လေးတွေကို မြင့်မြင့်လေးစုစည်းလို့။

"မဟုတ်ဘူး။ သူက Lily ကို အရုပ်နဲ့တူလို့ နာမည်အသစ်ပေးတာနေမှာ။ ခုနက သူဘယ်သူလဲမေးလို့ ကိုယ်က ပြောပြနေတာ။ Lily ဝင်လာတော့ သူ့စိတ်ထဲအရုပ်လေးလို့ ထင်ပုံပဲ"

"ဟွန့်! မီးငယ်က အရုပ်လောက်သေးသေးလေးလား?"

ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်က အရုပ်လေးနဲ့တူတယ်လို့ ပြောတာကို နှာခေါင်းရှုံ့ပြီး ရန်တွေ့နေပါသော ကလေးပေါက်စ Lily.

"Chain"

"ဗျာ"

အရင်လို ခေါ်နေကျအတိုင်း ခေါ်လိုက်တာကို ပြန်ထူးတော့ Lily လန့်သွားပြန်တယ်။ Hurricane ကိုကြည့်မိတော့

"ဟား ဟား၊ ကိုယ်ပြောတယ်လေ။ သူ့ကို တစ်ယောက်ချင်းစီနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေတယ်လို့"

"Wow! မှတ်နေပြီလား? တော်လိုက်တာ။ Chain?"

"ဗျာ"

"ခစ်ခစ်၊ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ အဲဒါဘယ်သူလဲ?"

Hurricane ကိုဘက်ညှိုးထိုးပြပြီးမေးတော့ ခဏငြိမ်သွားတယ်။ ခုနက နာမည်နှစ်ခုကြောင့် ရောနေပုံပါပဲ။

"သူငယ်ချင်း"

"အာ ... ဟုတ်ပြီ။ ဒါကရော?"

"အရုပ်လေး"

"အင်း၊ အရုပ်လေးဆိုလည်း အရုပ်ပေါ့။ ဪ၊ Doctor ကိုသိတယ်မလား? သူကရော?"

"သူငယ်ချင်း"

"အား ... ပျော်လိုက်တာ။ တော်ပြီ၊ တော်ပြီ။ မစဉ်းစားနဲ့တော့။ ဗိုက်ဆာလား? စားတော့မလား?"

"အင်း"

¤

"ကိုကိုရေ၊ ကိုကို ... ကိုကိုရေ"

"ဘာလို့အော်နေတာလဲ? ဒီတိုင်းဝင်လာလည်း ရတာကို"

Laptop တစ်လုံး၊ ဖိုင်တချို့နဲ့ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ Lock က အော်လိုက်တယ်။

"ကိုကို နက်ဖြန်ကျရင် ဆေးရုံလိုက်ခဲ့။ Chain က စကားတွေသေချာပြောနေပြီ။ မဟုတ်ဘူး၊ လူတွေကို မှတ်မိနေပြီ။ သူမှတ်တတ်သလိုလေးလေ။ ကိုကြီးကို Doctor တဲ့။ နောက်တော့ Hurricane ပြောပြထားလို့ သူနဲ့ကိုကြီးကို သူငယ်ချင်းတဲ့။ မီးငယ်ကို အရုပ်လေးတဲ့။ မမ Nancy ကိုလည်း မီးငယ်တို့ခေါ်တာမှတ်ထားပြီး Nancy လို့ခေါ်နေတယ်"

"အင်း"

"ဟာ ... ဘာအင်းလဲ? ကိုကို့ကိုရော ဘယ်လိုခေါ်မလဲ သိချင်လို့ဟာကို။ သူက လူတွေကိုမှတ်မိနေပြီဆိုပေမဲ့ အခုမှ နာမည်ခေါ်တာလေ။ နက်ဖြန်သွားရအောင်နော်"

"အေးပါကွာ။ ဒါပဲမဟုတ်လား? အလုပ်များနေတယ် မရှုပ်နဲ့။ Leo ဆီပို့ရမယ့်စာရင်း သွားပို့တော့၊ အလုပ်လေးလည်း အာရုံစိုက်ဦး"

"ဟင့်၊ သွေးအေးသတ္တဝါကြီး။ အဲဒါတောင် ဟိုက လူတိုင်းကိုပြုံးပြတဲ့အပြုံးနဲ့ မတူတာမျိုး ပြုံးပြနေတာ။ ဦးနှောက်ကသာ အလုပ်မလုပ်သေးတာ၊ ရင်ဘတ်ကြီးက မှတ်မိနေပုံပဲ။ နက်ဖြန်ကျ Baby လို့သာ ခေါ်လိုက်လို့ကတော့ Lily တို့သေလို့ရပြီ"

အူမြူးနေတဲ့ Lily က ပြေးထွက်သွားပြန်တယ်။ Lock က စိတ်ရှုပ်သလိုကြည့်ရင်း Laptop ကိုတွန်းဖယ်ပြီး Cigarette ဘူးကိုယူလိုက်တယ်။

ဒီ Cigarette ဘူးကအစ အချိုးမပြေပြန်ဘူး။ အဲဒါ သင်းကြောင့်၊ သင်းက နေရာတကာပါလွန်းလို့ ဘာလုပ်လုပ်မလွတ်တာ။ အခု နည်းနည်းလေးပြန်ကောင်းတာနဲ့ အကုန်လုံးကို ဘယ်လိုချုပ်လိုက်လဲ?
မီးငယ်ကိုက အဖြစ်သည်းလွန်းပါတယ်။ သူ့ဘာသာ ခေါ်ချင်သလိုခေါ်မှာပေါ့။ ဦးနှောက်က ကလေးသာသာပဲ သိနေတာကို။
ဒါနဲ့ ဦးနှောက်က ကလေးလိုဖြစ်နေတာက လူကိုပါ ငယ်သွားသလိုဖြစ်စေတတ်လား? သူ့ကြည့်ရင် ရုပ်ကိုက ဆယ်နှစ်လောက်ပြန်ငယ်နေသလိုပဲ၊ အရင်လိုကိုမဟုတ်တာ။ ကိုယ့်မှာသာ အသက်သုံးဆယ်ထက် အိုစာနေပြီ။ သူမရှိတာနဲ့ သူ့အလုပ်တွေပါလုပ်နေရပြီး ကိုယ့်မှာမလန်းနိုင်ဘူး။
သူ့တုန်းက ရှိသမျှအလုပ်တွေအများကြီးကို ဘယ်လိုလုပ်လဲမသိဘူး။ ကိုယ့်ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာတဲ့ သူ့အလုပ်တွေမှာ မေးစရာ Bryan ကလည်း မရှိတော့ဘူး။ အရမ်းအားကိုးရတဲ့ Bryan ကို တစ်ခါတလေ အရမ်းသတိရမိတယ်။ ကိုယ့်အသက်ကို ကယ်သွားခဲ့တာ။ သေချာတွေးကြည့်ရင် ကိုယ့်အသက်ကို အခါအခါကယ်ခဲ့တာက Chain ပဲ။

အဲဒီကောင် ... ဘာတဲ့? ဒီလောကကထွက်ရင် ပိုတောင်ကြိုက်သေးတယ်၊ အလုပ်တွေ သူလုပ်ပေးမယ်တဲ့။ အခုတော့ ဘယ်သူလုပ်နေရတာလဲ?

¤

"ကိုကို၊ လာလေ။ ဘာလို့နှေးကွေးနေတာလဲ?"

"လာနေတယ်လေ"

"Lily တို့တွေလာပြီပဲ"

"ဟုတ်ကဲ့ မမ Nancy"

"အဲဒါဆို အလုပ်လေးသွားလုပ်လိုက်ဦးမယ်။ ဒီဆေးသွင်းထားတာလေး သတိထားပေးနော်။ ကုန်သွားရင် လာခေါ်ပေး"

"ဟုတ်။ မီးငယ်လာခေါ်လိုက်မယ်"

Hurricane မလာနိုင်လို့ Nancy က စောင့်ကြည့်ပေးနေပုံရပါတယ်။ Lock ဆိုဖာမှာသွားထိုင်တော့ Lily က ခုတင်ဘေးက ခုံလေးမှာ ယူလာသမျှပစ္စည်းတွေ နေရာချနေတယ်။ မနေ့ညက Austin စောင့်အိပ်ပေးပြီး မနက်က ပစ္စည်းတွေရှင်းထားတာမို့ ဗလာဖြစ်နေတဲ့ စားပွဲလေး ပြည့်သွားချိန်မှာ

"အရုပ်"

"နိုးသွားတာလား? မီးငယ်ကြောင့်လား?"

"မဟုတ်ဘူး"

"အိပ်ရေးဝလား? ဆေးသွင်းထားလို့ ငြိမ်ငြိမ်နေနော်"

"ခုတင်"

"နည်းနည်းမတ်ပေးရမှာလား? ကိုကိုရေ၊ လာပါဦး။ ခုတင်လေး နည်းနည်းမတ်ပေးပါ။ မီးငယ် လက်ပေသွားတာ ဆေးလိုက်ဦးမယ်"

Lily လက်သွားဆေးတုန်း Lock က ခုတင်ကို နည်းနည်းထောင်မတ်ပေးလိုက်တယ်။ Lock လုပ်သမျှ Chain က လိုက်ငေးကြည့်နေတတ်တာကို အခုတော့ ကျင့်သားရနေပါပြီ။ Lily အနားပြန်ရောက်လာပြီး

"Chain, မီးငယ်က အရုပ်ဆိုရင် သူက ဘယ်သူလဲ?"

"ကိုကို"

"ဟမ်"

မဆိုင်းမတွပြန်ဖြေသော အသံကြောင့် မောင်နှမနှစ်ယောက် ခဏတာကျောက်ရုပ်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိ။
Chain ခမျာလည်း အကြောင်သားလေး ကြည့်နေရှာတယ်။ Lily အရင်ဆုံး သတိဝင်လာကာ

"သူကလေ ... ဘယ်သူ?"

"အရုပ်လေး ... ကိုကို"

ဪ၊ Lily က ကိုကိုခေါ်လို့ Chain က မှတ်ထားတာပဲ။ Lily ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် ရယ်မိပြီ။ ကိုယ့်အစ်ကိုကတော့ ဘေးမှာ အတောင့်လိုက်ကြီး သတိလွတ်နေတယ်မဟုတ်လား?

"ကိုကို၊ ခေါ်နေတယ်လေ။ ထူးလိုက်"

"ဘာကို ... ထူးရမှာလဲ? မင်းငါ့ကို အဲဒီလိုမခေါ်နဲ့"

Lock ရဲ့ မျက်နှာထားနဲ့ လေသံကြောင့် Chain က မျက်နှာငယ်သွားတယ်။

"မကြိုက်ဘူး?"

"မဟုတ်ဘူး Chain, ကြိုက်တယ်။ ကိုကိုက အဲဒီလိုပဲနေတတ်တာ Chain သိတယ်ဟုတ်? ကိုကိုကလည်း ဘာလို့အော်တာလဲ နေမကောင်းတဲ့သူကို? သူမှတ်ထားသလို ခေါ်တာလေ"

"သူခေါ်တာလည်း နားထောင်ကြည့်လေ"

"တော်တော့"

မောင်နှမနှစ်ယောက်ငြင်းနေကြတုန်း Hepius ဝင်လာတာနဲ့ Lily က ပျော်ရွှင်ပြီး

"ကိုကြီး၊ လာပါဦး! ကိုကိုက လူနာကိုအော်နေတယ်"

"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ?"

"Chain, ဒါဘယ်သူလဲ?"

"သူငယ်ချင်း"

"ဒါကရော?"

"ကိုကို"

"ဘာရယ်?"

Hepius က ပါးစပ်အဟောင်းသား၊ Lock က စိတ်ပျက်လက်ပျက်၊ Lily ကတော့ ရယ်နေတာ ပါးစပ်မစိတော့ပါ။

"နေပါဦး! အဲဒါ မီးငယ်သင်ပေးလိုက်တာလား?"

"ဘယ်ကလာ! သူ့ဘာသာခေါ်တာ"

"ဟားဟား ... ဟား ဟား ဟား ... ကိုကိုတဲ့။ ဟား ဟား ဟား"

Hepius ရယ်ကြောမိနေတာမို့ Lock က Hepius ခေါင်းကို နောက်ကရိုက်ချလိုက်တော့

"ဟား ဟား ... Lock, ငါလေ ... ငါ အူနာလိုက်တာ။ Baby ခေါ်တာကို မကြိုက်ဘူးဆို? အခု ကိုကိုတဲ့"

"တိတ်စမ်း! အဲဒါ မီးငယ်ကြောင့်"

"Chain, အရုပ်လေးခေါ်လို့ လိုက်ခေါ်တာလား? ဟား ဟား"

Hepius ရယ်ကြောမပြတ်ပါ။

"အရုပ်လေး ကိုကို"

"အေး၊ ဘာကိုကိုကွာ။ ကိုကိုပဲပေါ့"

"စပ်ဖြဲဖြဲရုပ်ကို ပြင်လိုက် Hepius!"

"မင်း ငါ့လူနာကို ခြိမ်းလားခြောက်လားတွေ မလုပ်ရဘူးနော် Lock. သူ့ဘာသာ စိတ်ချမ်းသာသလို နေပါစေ"

Lock က အသံတိတ်ဆဲပြီး

"မီးငယ်၊ ငါပြန်တော့မယ်။ လိုက်မှာလား?"

"ခုနကမှ ရောက်တာကို။ သွားတော့၊ ပြန်! မီးငယ်နေခဲ့မှာ"

"အေး၊ သွားပြီ"

Chain ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ Hepius ပခုံးကိုတိုက်ပြီး Lock ထွက်သွားလေရဲ့။

¤

ကိုကို တဲ့။ Lily ခေါ်လို့လိုက်ခေါ်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မင်းကိုယ်တိုင်က ကလေးလိုဖြစ်နေတာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အဲဒီအခေါ်အဝေါ်က ငါ့နားထဲ ကန့်လန့်ကြီးပဲ။
Hepius နောက် ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ လိုက်လာမိပြီး မင်းတို့လူစုံနေလို့ ငါမဝင်လာမိတာ မှန်သွားတာပဲ။

Lock ထွက်သွားမှ Hurricane အခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်။

"Kyle"

"ဪ၊ Hurricane ရောက်ပြီပဲ"

"Juice"

"အင်း၊ ပါတယ်"

"Hurricane ကို Juice မှာတာလား? ချွဲပြန်ထမယ်နော် ဟေ့ကောင်"

Hepius ကပြောတော့

"နည်းနည်း"

"အေးပါ။ ဆေးကုန်ပြီ၊ ငါ အပ်ဖြုတ်မယ်နော်။ လက်က ဖောင်းနေပြီ၊ နောက်တစ်ခေါက်သွင်းရင် နောက်တစ်နေရာပြောင်းမှ ရတော့မှာ"

"အင်း"

Hepius ပြန်ထွက်သွားတော့ Lily က Juice ကိုပိုက်တပ်ပေးလိုက်တယ်။ Hurricane က ရေခဲတုံးလေးတွေ အဝတ်နဲ့ထုပ်ပြီး အပ်သွင်းထားလို့ ဖောင်းနေတဲ့နေရာတွေကို ရေခဲကပ်ပေးနေရဲ့။

Hurricane ကိုကြည့်ရင်း Lily သက်ပြင်းချမိတယ်။ Chain နဲ့ Hurricane ရဲ့အချစ်က တော်တော်တူပါတယ်။
Lock က Chain ကိုနာကျင်စေနည်းနဲ့ Chain က Hurricane ကို နာကျင်စေနည်းက မတူပေမဲ့ နာကျင်စေတာချင်းတော့ အတူတူပါပဲ။ Chain အတွက် တစ်ခုသာတာ Lock ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်က မပြတ်သားသေးတာပါ။ Chain ကတော့ အခုလိုအနေအထားမှာတောင် တခြားလူတွေကိုကြည့်တဲ့ အကြည့်နဲ့ Lock ကိုကြည့်တဲ့အကြည့် တူမနေဘူးဆိုတာ လူတိုင်းသတိထားမိကြလောက်တဲ့အထိ။

¤

"Nathan, ငါ ဆေးရုံဆင်းရင် အရုပ်လေးတို့၊ ကိုကိုတို့နဲ့အတူ နေရမှာဆို?"

"အင်းလေ"

"ကိုကိုက အရုပ်လေးရဲ့ကိုကိုတဲ့"

"အင်းလေ။ သူတို့က မောင်နှမတွေလေ"

"ဒါဆို ငါကရော? ကိုကိုနဲ့ ငါကရော ဘာတော်တာလဲ?"

"ဟင်!"

ဒီဆယ်နှစ်သားမှတ်ဉာဏ်ရဲ့ မေးခွန်းက Hepius အတွက် Aircon ခန်းထဲ ချွေးစို့တဲ့အထိ စဉ်းစားရခက်စေတယ်။ ဖြေလိုက်မိတဲ့စကားအတိုင်း Chain ကပြန်ပြောရင် Hepius တို့ တရားခံဖြစ်ပြီ။

"Kyle နဲ့ Nathan က ငါနဲ့ သူငယ်ချင်းလေ။ အရုပ်လေးက အရုပ်လေ။ ကိုကိုကရော?"

ဪ၊ စကားပြန်ပြောတော့ Hurricane နဲ့ Hepius ကို ခေါ်ရခက်လို့ Kyle နဲ့ Nathan လို့ပဲ ခေါ်ခိုင်းခဲ့ရတာ။
Lily ကျတော့ အရုပ်လေးက အရုပ်တဲ့။ အဲဒီကိုကိုက မင်းလင်လေလို့ ပြန်ဖြေချင်တာ ပါးစပ်ကိုယားလို့။

"အဲဒါ သူ့ကိုမင်းဘာသာမေး။ ငါလည်းမသိဘူး"

"မသိဘူးလား။ Kyle ရောသိလား? ငါက ကိုကို့ကို မမေးရဲဘူး"

"ဟာ! Kyle လည်းမသိဘူး၊ သွားမမေးနဲ့နော်။ နေပါဦး၊ မင်းက Lock ကို ဘာလို့မမေးရဲတာလဲ?"

"ကိုကိုက ငါ့ကိုမကြိုက်ဘူးထင်တယ်။ တစ်ခါမှလည်း မရယ်ပြဖူးဘူး။ ငါ့ကိုမခေါ်ချင်ဘူးထင်တယ်။ ငါက အရင်တည်းက အဲဒီအိမ်မှာနေတာလား?"

ငါတော့ ရူးချင်တယ်နော်။ မင်းကလေ နေကောင်းလာကတည်းက သိချင်လိုက်ရတဲ့ ကိစ္စတွေ၊ မေးလိုက်ရတဲ့မေးခွန်းတွေ။ အခုတော့ မေးခွန်းသတ်နေပြီ။

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ သူက အဲဒီလိုပဲ နေတတ်တာပါ"

"ဒါပေမဲ့ ကိုကိုစူပုပ်နေတာ ချစ်စရာလေး"

"ဘယ်လို? မင်းကလေ ဦးနှောက်သာအလုပ်မလုပ်တာ၊ နှာခေါင်းကတော့ သွက်တယ်"

"ငါ့နှာခေါင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ? ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ငါ့ကို အရူးလို့ မင်းပြောလိုက်တာလား?"

"မပြောပါဘူး"

"ဦးနှောက်ဘာဖြစ်တယ်ဆိုလား?"

"မပြောပါဘူးကွာ။ ဟာ! ဘာလုပ်တာလဲ?"

"လမ်းလျှောက်မယ်လေ။ Nancy ဆီ"

"ဘာသွားလုပ်မှာလဲ?"

"မုန့်လာစားလို့ ပြောသွားတယ်"

"ဟေ့ကောင်၊ ဖြည်းဖြည်းသွားလေ။ ငါ့ကိုစောင့်ဦး"

"Nancy, ငါ့ကိုမုန့်ကြွေးမယ်ဆို?"

"ဪ၊ Chain, မုန့်စားဖို့လား? အင်း၊ ဒီမှာ။ လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်ပြေလား?"

"ဘာကြီးကဆွဲထားမှန်းမသိဘူး။ အရင်လောက်တော့ မဆိုးဘူး။ ငါ့လက်က ခက်ရင်းကိုင်ရင် လှုပ်နေတယ်၊ ခွံ့ကျွေးပါလား?"

စကားပြောရင်း မုန့်ကို ခက်ရင်းလေးနဲ့ထိုးယူပေမဲ့ လက်တွေက လေးနေတတ်တော့ ယူမရဖြစ်နေတဲ့ Chain ရဲ့အပြောကြောင့် Hepius တို့ ပေါက်ကွဲပြီ။

"ဟေ့ကောင်! လေ့ကျင့်ယူလေ။ မင်းကစကားပြောရင်း မုန့်စားရင်းဆိုတော့ အာရုံများလို့ဖြစ်တာ။ စကားများမနေနဲ့၊ ကိုယ့်ဘာသာမုန့်စား"

"Doctor ဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်တာ"

မုန့်ကိုသေချာရအောင်ယူစားရင်းက

"ရဘူး"

Nancy ခက်ရင်းယူပြီး ခွံ့ကျွေးတော့ အေးအေးဆေးဆေးထိုင်စားနေတယ်။ Hepius ကတော့ ပွစိပွစိနဲ့ ဘေးကထိုင်ကြည့်နေတာကြောင့်

"Nancy, သူ့ကိုနည်းနည်းကျွေးလိုက်ပါ။ စားချင်လို့ ထိုင်ကြည့်နေတယ်"

"ဟေ့ကောင်! ငါအငတ်မဟုတ်ဘူး။ မင်းဘာသာစား။ ဘာကောင်မှန်းမသိဘူး"

"ငါ့ကို ဆူနေတာ ကြာပြီ။ သိလား Nancy? Nathan က ဒေါသကြီးတယ်။ ကိုကို့ထက်ပိုဆိုးတယ်"

"အမလေး၊ ရှင့်ကိုကိုက ပိုဆိုးတာပါကွာ"

နောက်ကနေ Lock ဝင်လာလို့ Nancy စကားစလိုက်တာကို ကျောခိုင်းထားတဲ့ Chain က မမြင်ဘဲ

"ဟုတ်လား? ကိုကိုကဆိုးတာလား? ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"

"ချောတာမဟုတ်ဘူးလား?"

"ဟုတ်လို့လား? ကိုကိုက ချောလည်း ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"

ဘယ်လိုပြောပြော ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်က တစ်ပြားမှမလျှော့တာကြောင့် Nancy တို့အတွဲ ကြိတ်ရယ်နေပြီ။ ဒီလောက်ရုပ်တည်နဲ့နေတာကို ချစ်စရာကောင်းတယ်တဲ့။ အရင်အကျင့်က မပျောက်ဘူး။

"Chain!"

"အဟွတ်! ဟွတ်"

"ဖြည်းဖြည်း Chain, ရေနည်းနည်းသောက်"

"ကိုကို ... ငါက လန့်သွားတာ။ စိတ်ဆိုးသွားတာလား? ငါ့ကိုအော်တယ်"

"မင်းက ဒီအခန်းထဲ ဘာလာလုပ်နေတာလဲ?"

"မုန့် ..."

"အခန်းထဲ မုန့်မရှိလို့လား?"

"ဟို ..."

"ကဲ၊ Lock ရယ်။ ရှင် ရှက်ရမ်းရမ်းတာလည်း တော်ရုံပေါ့။ အခန်းထဲပြန်ခေါ်သွားမလား?"

"ဟာ! သူ့ဘာသာနေတာ နေပါစေပေါ့"

"ဟို ... အခန်းထဲ ပြန်မယ်လေ။ Nancy, တာ့တာ"

ဖြည်းဖြည်းချင်းထွက်သွားတဲ့ Chain နောက်ကို Lock က ပါသွားတော့

"အဲဒီကောင်တွေကလေ၊ ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် အဲဒီအချိုးပဲလာမှာ။ Chain ဆိုတာ ရူးသွားရင်တောင် Lock အရိပ်အကဲတော့ သိနေဦးမှာ"

တစ်ခါတလေတော့ အချစ်ရဲ့မျက်နှာကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ အရိပ်အကဲဖတ်ရတာ ပျော်စရာ။

▪︎
(မနေ့ညက သေချာရှာပြီးတော့ဖတ်ကြည့်ပေမဲ့ ခေါင်းကနေ အဲဒီလိုခွဲထုတ်တာကို ဆရာဝန်မဟုတ်လို့ သေချာမပြောတတ်ပါဘူး။ အမှားအယွင်းရှိရင် နားလည်ပေးကြပါ။ သိတဲ့လူရှိရင်လည်း ပြောပေးကြပါလို့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။)

■■■■■ Part XLIV ဆက်ရန် ■■■■■