မီးငယ္ႏိုးလာေတာ့ ကိုကိုက Starry House ကိုသြားတယ္တဲ့။ ႏိုးတဲ့အထိေတာင္ အိမ္မွာမေနေပးဘူး။ သူ႔စိတ္ထဲပူေလာင္ေနရင္လည္း အဲဒီကိုသြားေတာ့ အမွတ္တရေတြနဲ႔ဆိုရင္ ပိုမဆိုးဘူးတဲ့လား?
ဘာကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္မွန္းမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္လႊတ္ဖို႔ခက္ေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ၾကားက ပဋိပကၡေတြကို မီးငယ္လည္း ရွင္းမျပတတ္ေတာ့ဘူး ကိုကို။
ခ်စ္ရတာပူေလာင္မွန္း မီးငယ္မသိလို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေလာင္ကၽြမ္းေနၾကတဲ့ မီးငယ္တို႔ေတြက ခိုဝင္ရာမမွန္ခဲ့တဲ့ ပိုးဖလံေတြ။

¤

စိတ္႐ႈပ္လို႔ထြက္လာခဲ့ၿပီးမွ ဒီေနရာကပိုၿပီးစိတ္ရႈပ္ေစမယ္လို႔ မေတြးခဲ့မိတာ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕အမွားပဲ။ Bedroom ထဲက ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ Kitchen ထဲက လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရယ္ေမာသံေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ဟိုးအတိတ္ကပံုရိပ္ေတြ။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါးသိကၽြမ္းလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈဖို႔က လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္မွန္းေတာ့ သိပါတယ္။
သံေယာဇဥ္လား၊ အေလ့အက်င့္လား မသဲကြဲသလို အေနနီးလို႔လား၊ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္တာလား ေသခ်ာမသိဘူး။

¤

ငါ နင့္ကို သတိမရသလိုေနလို႔ရရင္ေတာင္ ေမ့လို႔မရဘူးေလ။ ငါ့ကို နင္အႀကိမ္ႀကိမ္ေပးခဲ့တဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြလိုမ်ိဳး တစ္ဘက္လူကိုအခါခါသတ္တဲ့ျပစ္မႈကို နင့္အဆက္ေဟာင္းက ငါ့အစ္ကိုအေပၚက်ဴးလြန္ေနတယ္။ က်ဴးလြန္သူအျပစ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ လည္စင္းေပးေနတဲ့သူကိုက မွားေနခဲ့တာ။
တစ္ခါတေလမွာ ငါ နင့္ကိုမနာလိုဘူး Ivy. ဘဝေပးၿပီးခ်စ္တဲ့လူေရာ၊ သူ႔ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းၿပီး ခ်စ္ေပးခဲ့တဲ့ ညီမေလးေရာ။ ငါဆိုတာကိုေတာ့ စာရင္းမသြင္းခဲ့ဖူးရင္ အစကတည္းက အျပတ္ျငင္းခဲ့ပါလား?

¤

ေလွာင္အိမ္မွန္းသိပါရဲ႕နဲ႔ ငါကိုယ္တိုင္ကမေရွာင္လို႔ မိခဲ့မွေတာ့၊ မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး Dexter. အစမပ်ိဳးခင္ကတည္းက အဆံုးသတ္ေနၿပီးသားဇာတ္လမ္းကို ငါက ဘာေတြထပ္ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေနမွန္း ကိုယ္တိုင္လည္းမသိေတာ့ပါဘူး။ The End လို႔စာတန္းထိုးၿပီးမွ ေနာက္တစ္ခန္းကိုလွမ္းေမၽွာ္ေနမိတာ။
႐ုပ္ရွင္ေတြလို လိုတဲ့ေနရာရစ္ၾကည့္လို႔ရရင္ေတာင္ ငါ့အတြက္ေနရာမရွိခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။
Red Carpet ဆိုတာ ဇာတ္နာခဲ့တဲ့အရံလူတစ္ေယာက္အတြက္ မဟုတ္ခဲ့ျပန္ဘူး။ မေပးဘဲယူေနခဲ့မိတာ ငါ့ႏွလံုးသားကိုအားနာဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဒဏ္ရာေတြခ်ည္းပဲ။

¤

Baby က အရင္ကတည္းက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ အစ္ကိုေလးကိုျမင္ရရင္ ငါ့မွာေနစရာမရွိဘူး။ ဘယ္ေလာက္ဆူေနေနလည္း ငါစိတ္မဆိုးပါဘူး။ မေန႔ညကေတာ့ ဘာလို႔မ်ား ပန္းအိုးနဲ႔ေကာက္ေပါက္တဲ့အထိ စိတ္တိုေနခဲ့တာလဲ? Kyle လက္နဲ႔မကာခဲ့ရင္ ထိဦးမွာ။
ငါ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကလည္း အိမ္ေခၚသြားၿပီးေနာက္ေန႔ျပန္ပို႔မယ္တဲ့။ ငါ့ကိုေတာင္မေမးဘူး၊ သူေျပာခ်င္ရာေျပာခဲ့တာ။
အစ္ကိုေလးက ဒီေလာက္ဆိုရင္ စိတ္ဆိုးေျပၿပီလားမသိဘူး? Kyle မွာခဲ့သလို အ႐ုပ္ေလးကေတာ့ ေသခ်ာေခ်ာ့မွာပါ။

"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ Chain?"

"ဟင္? အ႐ုပ္ေရာ၊ မရွိဘူးလား? ငါႏိုးလာကတည္းက မေတြ႕ဘူး"

"Rapunzel လား?"

"အင္း"

"သူ႔ Design ပံုေတြကို အိမ္ပိုင္ရွင္ဆီ သြားပို႔တယ္"

"အစ္ကိုေလးဆီမွာလည္း ပံုဆြဲတဲ့ပစၥည္းေတြ ငါေတြ႕မိတယ္။ ဘာေတြလည္းမသိဘူး၊ ႐ႈပ္ေနတာပဲ"

"အဲဒါ သူတို႔ေက်ာင္းတုန္းကဟာမ်ိဳးေတြကို ထပ္ဝယ္ၿပီးစုထားၾကတာ။ သံုးၾကတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ အခုက Software ေတြနဲ႔ပဲသံုးေနၾကတာ"

"Computer တစ္လံုးနဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနတာမ်ိဳးလား?"

"မင္း သိလို႔လား?"

"အင္း၊ ဟိုတစ္ခါက အစ္ကိုေလးဖြင့္ၾကည့္ေနတာေတြ႕တယ္။ အဲဒါ ဘာပံုလဲဆိုေတာ့ Pandora's Box  တဲ့။ ငါသြားၾကည့္ခ်င္တယ္ေျပာတာကို မသြားရဘူးတဲ့။ အဲဒီကအပင္ေတြလည္း ပ်က္စီးကုန္ၿပီဆို? အိမ္ကလိုပဲ ျပန္စိုက္ခ်င္တာကို"

"ျပန္စိုက္ဖို႔အေရး Lock နဲ႔သတ္ၾကေသးတယ္ဟုတ္?"

"မသတ္ပါဘူး။ ေရေတြစိုကုန္လို႔ ညက်ဖ်ားတာေလ"

"ဖ်ားတာ အဲဒါေၾကာင့္လား?"

"အင္းေလ၊ ေနပူထဲကျပန္လာၿပီး ေရစိုရင္ ဖ်ားတတ္တယ္တဲ့"

"ေအးပါ၊ မင္းပဲသိေနလိုက္"

"ငါ ညေနမွ ျပန္မွာေနာ္။ အခုမျပန္ခ်င္ဘူး၊ အစ္ကိုေလးစိတ္ဆိုးမေျပေသးရင္ မင္းနဲ႔ရန္ျဖစ္မွာစိုးလို႔"

"ထစ္ခနဲရွိရန္ျဖစ္ရေအာင္ ငါတို႔က ကေလးေတြလည္းမဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္စရာလည္း အေၾကာင္းမရွိဘူး"

"မနက္ကလိုျဖစ္မွာစိုးတာကို ေျပာတာ"

"အင္း၊ အဲဒီလိုေျပာေလ။ မင္းနဲ႔လိုမ်ား မွတ္ေနလား? မင္းတို႔သာ သတ္ေနၾကတာ"

"မသတ္ပါဘူးဆိုကြာ၊ Pandora မွာ အပင္ေတြသြားျပန္စိုက္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ေရာ တကယ္ထသတ္မလား? အဟီး!"

"ငါျပန္ျပင္ေပးထားၿပီးၿပီ။ သူသိရင္ေတာ့ သေဘာမက်ေလာက္ဘူးေပါ့။ မင္း အဲဒီမွာစိုက္ထားတာေတြ ဟိုဘက္အိမ္ကျခံမွာအကုန္ရွိတယ္"

"တကယ္လား? ဟား ဟား ... ငါ့သူငယ္ခ်င္းကေတာ္လိုက္တာ။ မင္းအားရင္ ငါ့ကို Pandora ဆီလိုက္ပို႔ပါကြာ"

"မင္းတို႔ကေလ ... ေအးပါ၊ ၾကံဳတဲ့တစ္ရက္ေပါ့"

လိုခ်င္တာရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အျပံဳးမ်ိဳး။
ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ၊ အဲဒါ အရမ္းလွတဲ့ပန္းခ်ီကား။

¤

"ကိုကို၊ ျပန္လာေသးတယ္ေနာ္။ ညေနေစာင္းေနၿပီကို"

ခ်ိန္းထားရင္ေတာင္လြဲမယ္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္တာေတာင္ သူတို႔အရိပ္အျခည္ၾကည့္ေနရတယ္။ အခုလည္း ျခံထဲဝင္လိုက္တည္းက Blue Diamond ကကားက ႀကိဳေနလိုက္တာမ်ား။

"အင္း မီးငယ္၊ ကိုကိုတစ္ေယာက္တည္း ဒီအခ်ိန္မွျပန္လာတာမဟုတ္ဘူးေလ"

ဧည့္ခန္းထဲထိုင္ေနတဲ့ Hurricane က လွည့္ၾကည့္လာၿပီး

"ဟုတ္တယ္ Lock, ကိုယ္တို႔ လမ္းမွာ ဆိုင္ထိုင္ေနေသးလို႔ အခုပဲေရာက္တာ"

"ဟုတ္ကဲ့"

Lock က Hurricane နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေဘးဘက္မွာထိုင္ေနတဲ့ Lily က

"Chain က အက်ႌသြားလဲေနတယ္။ ဆိုင္က Air Fresher အနံ႔ႀကီးစြဲေနတာ မႀကိဳက္လို႔တဲ့။ သူ႔ဘာသာႏွာေခါင္းထဲစြဲေနတာကို"

Air Fresher တဲ့၊ အဲဒီကိစၥကလည္း တစ္ေမွာင့္။ ရွားရွားပါးပါး သူနဲ႔ကိုယ္တူတာေလးတစ္ခု၊ အဲဒီအနံ႔ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ႏွစ္ေယာက္လံုးက သိပ္ဇီဇာေၾကာင္တတ္တာ။

"အရုပ္ေရ ... အ႐ုပ္ေလး၊ ငါ့ဗီ႐ိုထဲက Puzzle Pieces ေတြထည့္တဲ့ဘူးေရာ? ရွာမေတြ႕ ..."

ေအာ္ဟစ္ၿပီးေျပးဆင္းလာတဲ့ Chain တစ္ေယာက္ Lock ကိုေတြ႕ေတာ့မွ အရွိန္သတ္သြားၿပီး Lily ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သလို Hurricane ကလည္း Lock ဆီအၾကည့္ေရာက္သြားတယ္။ Lock ကေတာ့ Lily ဆီသာအၾကည့္ပို႔လိုက္တယ္။ Lily က

"မီးငယ္သိမ္းထားတယ္ Chain, အဲဒီဗီ႐ိုထဲမွာက လံုျခံဳတာမဟုတ္ဘူး"

Lily စကားေၾကာင့္ Lock က ေရွ႕ကမွန္စားပြဲကို မျမင္ဖူးသလိုၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး Hurricane က ခပ္ဖြဖြေလးျပံဳးမိသြားတယ္။

"ဟူး၊ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေပ်ာက္ေနတဲ့တစ္ခုေတာင္ ရွာမရေသးတာကို အကုန္ေပ်ာက္ၿပီလားလို႔။ အရုပ္ေလးပဲဆက္သိမ္းေပးထားေနာ္"

"ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့ Chain ရဲ႕"

Lily ေရ၊ မင္းကိုကိုနဲ႔ Chain ရဲ႕ Wedding Photo ကို အဲဒီလိုသိမ္းထားေပးရတာ မင္းတကယ္ပဲ ဘယ္လိုမွမေနဘူးလား? ငါဆိုရင္ေတာ့ မခံစားႏိုင္ဘူး။

"ကဲ၊ ငါျပန္ေတာ့မယ္ Chain."

"ေနပါဦးကြ၊ ငါ့ဖုန္းထဲမွာေလ ဖြင့္မရတာေတြရွိတယ္။ အရုပ္ကလည္းမသိဘူးတဲ့၊ အဲဒါ မင္းကိုေမးမလို႔"

Lily ကေခါင္းညိတ္ျပေပမဲ့ Lock က ဒီအတိုင္းေက်ာက္႐ုပ္လိုထိုင္ေနတာေၾကာင့္

"အင္း၊ ေနာက္ေန႔မွေျပာေလ။ အခုက ေနာက္က်ေနၿပီ၊ ငါလည္း တစ္ေနကုန္ အလုပ္ေတြပစ္ထားတာေလ"

"အင္း၊ ၿပီးေရာေလ။ တာ့တာ"

"အင္း၊ See you. Lock, Lily ကိုယ္ျပန္ၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့"

Hurricane ကို ကားဆီလိုက္ပို႔ၿပီး Chain ျပန္ဝင္လာေတာ့

"အစ္ကိုေလး Starry House ကိုသြားေနတာဆို?"

"ငါ့အိမ္ငါသြားတာ မင္းလို တစ္ညလံုးအေလလိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူး"

"အစ္ကိုေလးပဲ ခြင့္ျပဳလိုက္တာမဟုတ္ဘူးလား?"

Lock က Chain ကို စိုက္ၾကည့္လာလို႔ Chain က ဆက္ေျပာဖို႔ျပင္ေနတုန္းမွာ

"မမေလး၊ Nick ဆီကသတင္းဝင္တယ္။ Region 17 က Security ေပါက္ေနတာေတြေတြ႕လို႔တဲ့"

"ဟုတ္လား? လာၿပီ၊ လာၿပီ။ ကုိကို၊ ၿပီးသြားတာေတြ အစမေဖာ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္။ Chain ျပႆနာမရွာနဲ႔"

Indigo ဆီကူးဖို႔အေရး မွာေနေသးေသာ Lily ႏွင့္ Chain ကို ျပာက်မတတ္ၾကည့္ေနေသာ Lock.
Chain က Lock ေရွ႕နားမွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္သား။

"ငါ့ကို ဘာေတြစိတ္တိုေနတာလဲ အစ္ကိုေလး? မနက္ကလည္း ပန္းအိုးနဲ႔ေပါက္တယ္"

"မင္းက ဘာေတြမ်ား ဟုတ္တာေတြလုပ္ေနလို႔လဲ?"

Chain က Lock ေရွ႕နားက ေကာ္ေဇာႏုႏုေပၚထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အျပစ္ကင္းသလိုမ်က္ႏွာနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လာကာ

"အစ္ကိုေလးခြင့္ျပဳလို႔ သြားတာေလ။ အခုသြားဖူးၿပီ၊ ေနာက္မသြားေတာ့ဘူး။ မ်က္စိေတြေနာက္၊ နားေတြအူတယ္"

"အဟက္! Dancing Floor မွာ ေျဗာင္းဆန္ေနတာ ဘယ္ေကာင္လဲ?"

"ဗ်ာ! အဲဒါ ... "

"အင္း၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ?"

"ျပန္ထြက္လာမွ နားေတြအူေနေတာ့တာ"

"ဪ ... ေအးေပါ့။ ကန္းပါကန္းသြားရမွာ"

"ဟာ၊ အစ္ကိုေလးသြားရင္ေရာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလို႔လား?"

"ဘာေျပာတယ္? ငါ လုပ္မိေတာ့မယ္။ မင္းလို ဘယ္သူမွေျဗာင္းဆန္မေနဘူး"

Lock က လက္ရြယ္လိုက္တာေၾကာင့္ Chain က

"ထစ္ခနဲဆို အဲဒီလက္က ပါၿပီ"

"မင္းကို ထိရေသးလို႔လား?"

လက္ျပန္႐ုတ္လိုက္ၿပီး ေမးတာကို Chain ရန္စပံုက

"႐ိုက္လည္း ၿငိမ္ခံရမယ့္ဟာကို ခဏခဏၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ လန္႔တယ္ဗ်"

"မင္း ... မင္းငါ့ကို ေတာ္ေတာ္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးတယ္။ ဖယ္စမ္း ေရွ႕က"

Lock ထရပ္လိုက္ၿပီးမွ ေရွ႕မွာစားပြဲ၊ ေဘးကၾကမ္းျပင္မွာ Chain ကပိတ္ေနတာေၾကာင့္ ဖယ္ခိုင္းမိတယ္။ Chain ကလည္း မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး

"ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးရင္ ဘာလို႔စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ။ မႀကိဳက္တာရွိရင္ ဘယ္လိုေတြမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ။ ငါကမမွတ္မိေတာ့ အစ္ကိုေလးကိုေႏွာင့္ယွက္မိေရာ"

"အခု ငါ့ေရွ႕လာ႐ႈပ္ေနတာ ငါမႀကိဳက္ဘူး"

"အစ္ကိုေလးကလည္း"

"ဖယ္စမ္း"

ဒီေတာ့မွ Chain ကဖယ္ေပးတယ္။ Lock က Chain ပခံုးကို ခပ္ျပင္းျပင္းတိုက္ပစ္လိုက္ၿပီး ထြက္လာလိုက္ေတာ့

"အ၊ နာတယ္ဗ်"

ဒါေလးကို ႏုေနေသးတယ္။ အဲဒီ 'အစ္ကိုေလးကလည္း' တစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ လုပ္စားေနလိုက္ေတာ့။

¤

Chain အခန္းထဲျပန္ေရာက္လာၿပီး Bathroom ရဲ႕ၾကည့္မွန္ေနာက္က အကန္႔ေလးကိုဖြင့္ကာ အထဲမွာဘာရွိဦးမလဲရွာလိုက္ေတာ့ SD Card ေလးတစ္ခုကလြဲၿပီး ဘာမွရွိမေနေတာ့ပါ။
Card ေလးကို ဖုန္းမွာထည့္ၿပီးၾကည့္မိေတာ့ ...

"Baby တဲ့။ အစ္ကိုေလးပံုေတြေပါ့"

"Ha ha ... ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက Style က်က်မင္းသားေလးပဲ"

"Wow! ေက်ာင္းဝတ္စံုေလးနဲ႔ ..... အဲဒါ ... ဘယ္မွာျမင္ဖူးတာလဲ?"

"ဒါ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းျဖစ္မယ္ထင္တယ္၊ Lily က အေဖတူေလးပဲ"

"ဟိုအ႐ုပ္ေလးပါပါတယ္ဆိုေတာ့ ေဘးကႏွစ္ေယာက္က ကေလးေလးရွိေနတဲ့လင္မယားေနမွာ"

"ဒါက အသုဘအခမ္းအနားပဲ၊ အစ္ကိုေလးေတာ္ေတာ္ငိုထားပံုပဲ"

"ဒါ Paris လား? ငါတို႔အတူသြားဖူးတာပဲ"

"အား ... ဒါကေနာက္တစ္ပံုလား? မဂၤလာေဆာင္ဓာတ္ပံုကို ဘယ္ႏွခါ႐ိုက္ခဲ့ၾကတာလဲ? Puzzel မွာ ဒီအေရာင္မဟုတ္ဘူးေလ။ ဟာ၊ ဒါက တကယ္ႀကီးနမ္းေနတဲ့ပံုလား?"

Hepius ရဲ႕ Luxury House မွာ Nick လက္စြမ္းျပထားတဲ့ပံုေတြၾကည့္ၿပီး Chain တစ္ေယာက္ ပေဟဠိေတြအေျဖရွာမရတာမို႔ ...

"အစ္ကိုေလးကို သြားေမးရမယ္။ ေနဦး၊ ဘယ္ကရလဲဆို ဘယ္လိုေျဖရမလဲ? တစ္ပံုတည္းပဲ ဖုန္းထဲကူးသြားမယ္"

Chain ဆိုသည္မွာ ဦးေႏွာက္က ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြထြက္ေနဆဲ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ။

"အမ်ားႀကီးပဲ၊ ဒါကမွ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကပံုေတြ။ အစ္ကိုေလးက ေခ်ာလုိုက္တာ"

"ဒါ ဘယ္ေနရာလဲ? ကမ္းေျခမွာ အိမ္ေလးေတြက မိုက္တယ္၊ ေရကူးကန္ေရာ။ သြားခ်င္စရာ"

မသြားလိုက္ရပါေသာ  Honeymoon ကို တေမ့တေမာၾကည့္မဆံုးႏိုင္။

"Studio, Starry House, Pandora's Box. အကုန္လံုးကို သြားၾကည့္ခ်င္လာၿပီ"

"ေဟာ၊ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္နဲ႔ ငါနဲ႔ ဆံုဖူးတာ ဒီဟာေတြထင္တယ္"

"ရွိေတာ့ဘူး၊ ျပန္သိမ္းထားရမယ္။ ဟာဟ"

SD Card ကို အရင္ေနရာျပန္ထားၿပီး ကူးထည့္ထားတဲ့ပံုကို ျပန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

"အစ္ကိုေလးေရ"

ဘယ္မွရွာမရလို႔ ေခါင္မိုးထပ္တက္လာတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lock စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ လွည့္ၾကည့္ရင္း

"ဘာျဖစ္ေနျပန္ၿပီလဲ? ကင္းကိုက္လို႔လား?"

"ေမးမလို႔၊ ရွာလိုက္ရတာ အစ္ကိုေလးရာ"

"ဘာလဲ?"

"ဒီပံုက ဘယ္တုန္းကလဲ?"

ဖဲေမြ႕ရာေပၚက ခဲေရာင္သတို႔သားႏွစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္က ပခံုးကိုဖက္ထားၿပီး တစ္ေယာက္က ခါးကိုဖက္ထားကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကနီးကပ္ေနတဲ့ ေဘးတိုက္ျမင္ေနရတဲ့ပံုေလး။

"မင္း အဲဒါဘယ္ကရတာလဲ?"

Lock ဖုန္းကိုယူဖို႔ေရွ႕တိုးလိုက္ေတာ့ ေနာက္ေက်ာဘက္ပို႔လိုက္ၿပီး လူကလည္းေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့ Chain.

"မေပးဘူး၊ ဒီတစ္ပံုတည္းရွိတာ။ မဖ်က္ရဘူး။ ဘယ္တုန္းကရိုက္ထားတာလဲ?"

"Chain! မင္းဖုန္း ငါ့ကိုေပးစမ္း"

"ဟာ၊ မေပးဘူးေနာ္။ အစ္ကိုေလးက ပံုကိုဖ်က္ပစ္မွာ ငါသိတယ္၊ မေပးဘူး"

"ငါ ေအးေအးေဆးေဆးေတာင္းေနတုန္း ေပးလိုက္"

"မေပးဘူး၊ အဲဒါဘယ္တုန္းကလဲ?"

"Wedding တုန္းက"

"မဟုတ္ဘူး၊ ႐ိုက္ထားတဲ့ Date မတူဘူး"

"ဟာကြာ၊ ေပးစမ္းအဲဒီဖုန္း။ မေပးရင္ ဖုန္းပါခြဲပစ္မွာ"

"အက်င့္ပုပ္တာ၊ မေပးဘူး။ ဘယ္တုန္းကလဲ မွန္မွန္ေျပာ"

"မင္းကမ်ား ငါ့ကို"

Lock ေရွ႕တိုးလိုက္ေတာ့ Chain က ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး ေလွကားကေနေျပးဆင္းရင္း ပါးစပ္ကလည္း

"ဘယ္တုန္းကလဲလို႔ေျပာျပရင္ ဖ်က္ေပးမယ္။ မဟုတ္ရင္ တျခားလူေတြ သြားေမးမွာ"

"ငနာေလး၊ မင္း မိလို႔ကေတာ့ ေသဖို႔ျပင္"

ေလွကားေတြ တစ္ထစ္ၿပီးတစ္ထစ္ေျပးဆင္းရင္း Chain က သူ႔အခန္းထဲဝင္ေျပးဖို႔ တံခါးဖြင့္ေနတုန္း Lock က အက်ႌကုပ္ကိုလွမ္းဆြဲထားပါတယ္။ Lock က Chain ကိုဆြဲအလွည့္ Chain က တံခါးလက္ကိုင္ကိုလွည့္အဖြင့္

"အား"

တံခါးအပြင့္မွာ အခန္းဝမွာတင္ ပစ္လဲပါေသာႏွစ္ေယာက္။
Chain လက္က Lock ေခါင္းေအာက္မွာပိလ်က္သား။
ေဘးတိုက္လဲက်ၾကၿပီး Chain ကထေအာ္တာမို႔ Lock ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္ေတာ့ Chain က လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုကိုင္ထားရင္း မလွမ္းမကမ္းမွာက်ေနတဲ့ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္ေသးတယ္။ လူကေတာ့ ျပန္မထႏိုင္ေသး။
Lock က ထိုင္ေနရာကထရပ္ၿပီး

"ထႏိုင္ရင္ ထေတာ့၊ ျမင္မေကာင္းဘူး"

Chain က ႐ႈံ႕မဲ့ကာ ထရပ္ရင္း

"လက္ေမာင္းေရာ၊ ဒီဘက္တစ္ျခမ္းလံုးေရာ နာတယ္"

ေဘးတိုက္က်ၾကေပမဲ့ Lock က Chain ကိုဖိမိတာေၾကာင့္ နာသြားပံု။

"မင္းက ဘာလို႔ဆင္းေျပးလဲ?"

"အစ္ကိုေလးက ဘာလို႔ ေျပးလိုက္လာသလဲ?"

"မင္း ... အျမဲတမ္း ဆင္ေျခကေတာ့အျပည့္ပဲ။ လက္ေမာင္းလႈပ္ၾကည့္စမ္း၊ ရလား?"

"အ! နာတယ္"

"ဟာကြာ၊ ဒဏ္ေၾကေဆးတစ္ခုခုလိမ္းလိုက္"

"ဘယ္ဟာလဲ?"

"စာမဖတ္တတ္ဘူးလား? မင္းအခန္းထဲကေဆးဘူးေတြထဲ ရွာေလ"

"ၿပီးေရာ"

Lock က လွည့္ထြက္သြားေတာ့ Chain ကလည္း လိမ္းေဆးရွာၿပီးမွ လက္ပ်ဥ္တစ္ခုလံုးနာေနတာကို ေဆးလိမ္းမရျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ၾကယ္သီးျဖဳတ္လ်က္သား အက်ႌရင္ဘတ္ဟျပဲနဲ႔ Lock အခန္းကိုလိုက္သြားျပန္တယ္။

"အစ္ကိုေလး၊ တံခါးဖြင့္ပါဦး"

"ဘာလဲ? ဘယ္လိုပံုစံျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲ? အက်ႌရင္ဘတ္ဟျပဲနဲ႔၊ ဗရုတ္သုတ္ခ"

"အေနာက္ဘက္ကို ေဆးလိမ္းလို႔မမီဘူး။ လိမ္းေပးပါ"

"႐ႈပ္ကို႐ႈပ္တယ္၊ ဝင္ခဲ့"

Lock ခုတင္ေပၚမွာ Chain ကဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး

"လက္ေနာက္ဘက္ကနာသြားတာ၊ ငါမမီဘူး"

"ေဆးဘူး ေပး"

အက်ႌစကိုဆြဲခ်ၿပီး ေဆးလိမ္းေပးေနရင္းက Chain က စကားစလာျပန္တယ္။

"ခုနပံုက ဘယ္တုန္းကလဲ အစ္ကိုေလး။ ငါမသိလို႔ပါ"

"စကားေတြမ်ားတယ္ကြာ"

"သိခ်င္လို႔"

ခပ္တိုးတိုးအသံေၾကာင့္ Lock သက္ျပင္းခ်လိုက္ရင္း

"ငါ မွတ္ဉာဏ္ေပ်ာက္သြားေတာ့ ငါ့အစား Paris Meeting တက္ဖို႔ မင္းနဲ႔ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးတယ္လို႔ သတင္းတင္ဖို႔ ရိုက္ထားတာ။ Wedding က Meeting ကျပန္လာၿပီးမွ အခမ္းအနားနဲ႔ ထပ္လုပ္တာ"

"အဲဒါေၾကာင့္ ပံုကႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္တာေပါ့?"

အက်ႌၾကယ္သီးေတြျပန္တပ္ရင္း Chain ေမးလာေတာ့ Lock ကေခါင္းညိတ္ျပလာတယ္။

"အဲဒီတုန္းက အစ္ကိုေလးက ငါနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔သေဘာတူတယ္လား?"

Lock ကမေျဖဘဲ Bathroom ဘက္ထြက္သြားတာမို႔

"အစ္ကိုေလး၊ ေမးတာမေျဖဘဲ ဘယ္သြားမွာလဲ?"

"ေဆးနံ႔မခံႏိုင္ဘူး၊ လက္ေဆးရမယ္။ မင္းလည္းသြားေတာ့၊ မဟုတ္ရင္ မင္းဖုန္းကိုခြဲပစ္မယ္"

"အႏိုင္က်င့္ျပန္ၿပီ"

Lock မၾကားေအာင္ေျပာရင္း ေဆးဘူးကိုင္ကာ မေက်မနပ္နဲ႔ Chain ျပန္ထြက္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

"အဲဒီ Baby ဟာေလ၊ ေမးရင္ မေျပာျပခ်င္ဘူး။ ဘာမွန္းကိုမသိတာ။ ၾကည့္ေနပါ၊ အကုန္လံုးကို လိုက္ေမးျပမယ္"

¤

အဲဒီဖုန္းထဲ ဘာေတြရွိေနေသးတာလဲ?
မီးငယ္ကလည္း တခ်ိဳ႕ဟာေတြ သူဖြင့္လို႔မရဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ကိုက ဖြင့္လို႔မတတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနရေလာက္ေအာင္ ဘာေတြဝွက္ထားတာလဲ? မင္းကေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လၽွိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားတဲ့ေကာင္ပဲ။ တစ္ခါတေလက် မင္းရဲ႕သ႐ုပ္မွန္က ဘာလဲလို႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ အခုလည္း တကယ္အတိတ္ေမ့ေနတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယဝင္မိတယ္။ Medic Hell သာမပါရင္ ငါတကယ္ကို ယံုမွာမဟုတ္ဘူး။
ဘာလို႔မ်ား အဲဒီေလာက္လၽွိဳ႕ဝွက္ႏိုင္တာလဲ?

¤

ျပန္သာလာရတယ္၊ စိတ္မခ်ဘဲ ေနာက္ဆံတင္းေနရတယ္။ Lock ကလည္း မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔။ Lily က အလြတ္မေပးဘဲလိုက္ၾကည့္ေနပံုက သူ႔အစ္ကိုကို သူလည္း စိတ္ခ်လက္ခ်လႊတ္မထားရဲဘူးထင္ရဲ႕။
တစ္ေနကုန္ Starry House မွာသြားေရွာင္ေနတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ေျပေလာက္ၿပီလို႔ ေမၽွာ္လင့္ရတာပဲ။
ကိုယ့္က စိတ္ပူ႐ံုအျပင္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႔အဆင္ေျပဖို႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးရေတာ့မွာလား?
အခြင့္ရွိသူနဲ႔ မရွိသူၾကား ကြာျခားခ်က္က မ်ားလြန္းတယ္။

■■■■■ LVI ဆက္ရန္ ■■■■■


မီးငယ်နိုးလာတော့ ကိုကိုက Starry House ကိုသွားတယ်တဲ့။ နိုးတဲ့အထိတောင် အိမ်မှာမနေပေးဘူး။ သူ့စိတ်ထဲပူလောင်နေရင်လည်း အဲဒီကိုသွားတော့ အမှတ်တရတွေနဲ့ဆိုရင် ပိုမဆိုးဘူးတဲ့လား?
ဘာကိုပိုင်ဆိုင်ချင်မှန်းမသိတဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့ လက်လွှတ်ဖို့ခက်နေတဲ့လူနှစ်ယောက်ကြားက ပဋိပက္ခတွေကို မီးငယ်လည်း ရှင်းမပြတတ်တော့ဘူး ကိုကို။
ချစ်ရတာပူလောင်မှန်း မီးငယ်မသိလို့မဟုတ်ပါဘူး။ ပျော်ပျော်ကြီးလောင်ကျွမ်းနေကြတဲ့ မီးငယ်တို့တွေက ခိုဝင်ရာမမှန်ခဲ့တဲ့ ပိုးဖလံတွေ။

¤

စိတ်ရှုပ်လို့ထွက်လာခဲ့ပြီးမှ ဒီနေရာကပိုပြီးစိတ်ရှုပ်စေမယ်လို့ မတွေးခဲ့မိတာ ကိုယ်တိုင်ရဲ့အမှားပဲ။ Bedroom ထဲက ရုန်းရင်းဆန်ခတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ၊ Kitchen ထဲက လူနှစ်ယောက်ရဲ့ရယ်မောသံတွေ၊ ပြီးတော့ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ ဟိုးအတိတ်ကပုံရိပ်တွေ။ အနှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါးသိကျွမ်းလာတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို လျစ်လျူရှုဖို့က လွယ်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်မှန်းတော့ သိပါတယ်။
သံယောဇဉ်လား၊ အလေ့အကျင့်လား မသဲကွဲသလို အနေနီးလို့လား၊ ရုန်းမထွက်နိုင်တာလား သေချာမသိဘူး။

¤

ငါ နင့်ကို သတိမရသလိုနေလို့ရရင်တောင် မေ့လို့မရဘူးလေ။ ငါ့ကို နင်အကြိမ်ကြိမ်ပေးခဲ့တဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေလိုမျိုး တစ်ဘက်လူကိုအခါခါသတ်တဲ့ပြစ်မှုကို နင့်အဆက်ဟောင်းက ငါ့အစ်ကိုအပေါ်ကျူးလွန်နေတယ်။ ကျူးလွန်သူအပြစ်တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ လည်စင်းပေးနေတဲ့သူကိုက မှားနေခဲ့တာ။
တစ်ခါတလေမှာ ငါ နင့်ကိုမနာလိုဘူး Ivy. ဘဝပေးပြီးချစ်တဲ့လူရော၊ သူ့နှလုံးသားနဲ့ရင်းပြီး ချစ်ပေးခဲ့တဲ့ ညီမလေးရော။ ငါဆိုတာကိုတော့ စာရင်းမသွင်းခဲ့ဖူးရင် အစကတည်းက အပြတ်ငြင်းခဲ့ပါလား?

¤

လှောင်အိမ်မှန်းသိပါရဲ့နဲ့ ငါကိုယ်တိုင်ကမရှောင်လို့ မိခဲ့မှတော့၊ မင်းအပြစ်မဟုတ်ပါဘူး Dexter. အစမပျိုးခင်ကတည်းက အဆုံးသတ်နေပြီးသားဇာတ်လမ်းကို ငါက ဘာတွေထပ်စောင့်ကြည့်ချင်နေမှန်း ကိုယ်တိုင်လည်းမသိတော့ပါဘူး။ The End လို့စာတန်းထိုးပြီးမှ နောက်တစ်ခန်းကိုလှမ်းမျှော်နေမိတာ။
ရုပ်ရှင်တွေလို လိုတဲ့နေရာရစ်ကြည့်လို့ရရင်တောင် ငါ့အတွက်နေရာမရှိခဲ့ဘူးထင်ပါရဲ့။
Red Carpet ဆိုတာ ဇာတ်နာခဲ့တဲ့အရံလူတစ်ယောက်အတွက် မဟုတ်ခဲ့ပြန်ဘူး။ မပေးဘဲယူနေခဲ့မိတာ ငါ့နှလုံးသားကိုအားနာဖို့ကောင်းလောက်အောင် ဒဏ်ရာတွေချည်းပဲ။

¤

Baby က အရင်ကတည်းက ချစ်ဖို့ကောင်းမယ်ထင်တယ်။ စိတ်ဆိုးနေတဲ့ အစ်ကိုလေးကိုမြင်ရရင် ငါ့မှာနေစရာမရှိဘူး။ ဘယ်လောက်ဆူနေနေလည်း ငါစိတ်မဆိုးပါဘူး။ မနေ့ညကတော့ ဘာလို့များ ပန်းအိုးနဲ့ကောက်ပေါက်တဲ့အထိ စိတ်တိုနေခဲ့တာလဲ? Kyle လက်နဲ့မကာခဲ့ရင် ထိဦးမှာ။
ငါ့သူငယ်ချင်းဆိုတာကလည်း အိမ်ခေါ်သွားပြီးနောက်နေ့ပြန်ပို့မယ်တဲ့။ ငါ့ကိုတောင်မမေးဘူး၊ သူပြောချင်ရာပြောခဲ့တာ။
အစ်ကိုလေးက ဒီလောက်ဆိုရင် စိတ်ဆိုးပြေပြီလားမသိဘူး? Kyle မှာခဲ့သလို အရုပ်လေးကတော့ သေချာချော့မှာပါ။

"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ Chain?"

"ဟင်? အရုပ်ရော၊ မရှိဘူးလား? ငါနိုးလာကတည်းက မတွေ့ဘူး"

"Rapunzel လား?"

"အင်း"

"သူ့ Design ပုံတွေကို အိမ်ပိုင်ရှင်ဆီ သွားပို့တယ်"

"အစ်ကိုလေးဆီမှာလည်း ပုံဆွဲတဲ့ပစ္စည်းတွေ ငါတွေ့မိတယ်။ ဘာတွေလည်းမသိဘူး၊ ရှုပ်နေတာပဲ"

"အဲဒါ သူတို့ကျောင်းတုန်းကဟာမျိုးတွေကို ထပ်ဝယ်ပြီးစုထားကြတာ။ သုံးကြတာလည်းမဟုတ်ဘူး။ အခုက Software တွေနဲ့ပဲသုံးနေကြတာ"

"Computer တစ်လုံးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာမျိုးလား?"

"မင်း သိလို့လား?"

"အင်း၊ ဟိုတစ်ခါက အစ်ကိုလေးဖွင့်ကြည့်နေတာတွေ့တယ်။ အဲဒါ ဘာပုံလဲဆိုတော့ Pandora's Box  တဲ့။ ငါသွားကြည့်ချင်တယ်ပြောတာကို မသွားရဘူးတဲ့။ အဲဒီကအပင်တွေလည်း ပျက်စီးကုန်ပြီဆို? အိမ်ကလိုပဲ ပြန်စိုက်ချင်တာကို"

"ပြန်စိုက်ဖို့အရေး Lock နဲ့သတ်ကြသေးတယ်ဟုတ်?"

"မသတ်ပါဘူး။ ရေတွေစိုကုန်လို့ ညကျဖျားတာလေ"

"ဖျားတာ အဲဒါကြောင့်လား?"

"အင်းလေ၊ နေပူထဲကပြန်လာပြီး ရေစိုရင် ဖျားတတ်တယ်တဲ့"

"အေးပါ၊ မင်းပဲသိနေလိုက်"

"ငါ ညနေမှ ပြန်မှာနော်။ အခုမပြန်ချင်ဘူး၊ အစ်ကိုလေးစိတ်ဆိုးမပြေသေးရင် မင်းနဲ့ရန်ဖြစ်မှာစိုးလို့"

"ထစ်ခနဲရှိရန်ဖြစ်ရအောင် ငါတို့က ကလေးတွေလည်းမဟုတ်ဘူး။ ဖြစ်စရာလည်း အကြောင်းမရှိဘူး"

"မနက်ကလိုဖြစ်မှာစိုးတာကို ပြောတာ"

"အင်း၊ အဲဒီလိုပြောလေ။ မင်းနဲ့လိုများ မှတ်နေလား? မင်းတို့သာ သတ်နေကြတာ"

"မသတ်ပါဘူးဆိုကွာ၊ Pandora မှာ အပင်တွေသွားပြန်စိုက်မယ်လို့ ပြောလိုက်ရင်ရော တကယ်ထသတ်မလား? အဟီး!"

"ငါပြန်ပြင်ပေးထားပြီးပြီ။ သူသိရင်တော့ သဘောမကျလောက်ဘူးပေါ့။ မင်း အဲဒီမှာစိုက်ထားတာတွေ ဟိုဘက်အိမ်ကခြံမှာအကုန်ရှိတယ်"

"တကယ်လား? ဟား ဟား ... ငါ့သူငယ်ချင်းကတော်လိုက်တာ။ မင်းအားရင် ငါ့ကို Pandora ဆီလိုက်ပို့ပါကွာ"

"မင်းတို့ကလေ ... အေးပါ၊ ကြုံတဲ့တစ်ရက်ပေါ့"

လိုချင်တာရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အပြုံးမျိုး။
ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ၊ အဲဒါ အရမ်းလှတဲ့ပန်းချီကား။

¤

"ကိုကို၊ ပြန်လာသေးတယ်နော်။ ညနေစောင်းနေပြီကို"

ချိန်းထားရင်တောင်လွဲမယ်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်တာတောင် သူတို့အရိပ်အခြည်ကြည့်နေရတယ်။ အခုလည်း ခြံထဲဝင်လိုက်တည်းက Blue Diamond ကကားက ကြိုနေလိုက်တာများ။

"အင်း မီးငယ်၊ ကိုကိုတစ်ယောက်တည်း ဒီအချိန်မှပြန်လာတာမဟုတ်ဘူးလေ"

ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေတဲ့ Hurricane က လှည့်ကြည့်လာပြီး

"ဟုတ်တယ် Lock, ကိုယ်တို့ လမ်းမှာ ဆိုင်ထိုင်နေသေးလို့ အခုပဲရောက်တာ"

"ဟုတ်ကဲ့"

Lock က Hurricane နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဘေးဘက်မှာထိုင်နေတဲ့ Lily က

"Chain က အင်္ကျီသွားလဲနေတယ်။ ဆိုင်က Air Fresher အနံ့ကြီးစွဲနေတာ မကြိုက်လို့တဲ့။ သူ့ဘာသာနှာခေါင်းထဲစွဲနေတာကို"

Air Fresher တဲ့၊ အဲဒီကိစ္စကလည်း တစ်မှောင့်။ ရှားရှားပါးပါး သူနဲ့ကိုယ်တူတာလေးတစ်ခု၊ အဲဒီအနံ့တွေနဲ့ပတ်သက်ရင် နှစ်ယောက်လုံးက သိပ်ဇီဇာကြောင်တတ်တာ။

"အရုပ်ရေ ... အရုပ်လေး၊ ငါ့ဗီရိုထဲက Puzzle Pieces တွေထည့်တဲ့ဘူးရော? ရှာမတွေ့ ..."

အော်ဟစ်ပြီးပြေးဆင်းလာတဲ့ Chain တစ်ယောက် Lock ကိုတွေ့တော့မှ အရှိန်သတ်သွားပြီး Lily ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သလို Hurricane ကလည်း Lock ဆီအကြည့်ရောက်သွားတယ်။ Lock ကတော့ Lily ဆီသာအကြည့်ပို့လိုက်တယ်။ Lily က

"မီးငယ်သိမ်းထားတယ် Chain, အဲဒီဗီရိုထဲမှာက လုံခြုံတာမဟုတ်ဘူး"

Lily စကားကြောင့် Lock က ရှေ့ကမှန်စားပွဲကို မမြင်ဖူးသလိုကြည့်နေလိုက်ပြီး Hurricane က ခပ်ဖွဖွလေးပြုံးမိသွားတယ်။

"ဟူး၊ တော်သေးတာပေါ့။ ပျောက်နေတဲ့တစ်ခုတောင် ရှာမရသေးတာကို အကုန်ပျောက်ပြီလားလို့။ အရုပ်လေးပဲဆက်သိမ်းပေးထားနော်"

"ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့ Chain ရဲ့"

Lily ရေ၊ မင်းကိုကိုနဲ့ Chain ရဲ့ Wedding Photo ကို အဲဒီလိုသိမ်းထားပေးရတာ မင်းတကယ်ပဲ ဘယ်လိုမှမနေဘူးလား? ငါဆိုရင်တော့ မခံစားနိုင်ဘူး။

"ကဲ၊ ငါပြန်တော့မယ် Chain."

"နေပါဦးကွ၊ ငါ့ဖုန်းထဲမှာလေ ဖွင့်မရတာတွေရှိတယ်။ အရုပ်ကလည်းမသိဘူးတဲ့၊ အဲဒါ မင်းကိုမေးမလို့"

Lily ကခေါင်းညိတ်ပြပေမဲ့ Lock က ဒီအတိုင်းကျောက်ရုပ်လိုထိုင်နေတာကြောင့်

"အင်း၊ နောက်နေ့မှပြောလေ။ အခုက နောက်ကျနေပြီ၊ ငါလည်း တစ်နေကုန် အလုပ်တွေပစ်ထားတာလေ"

"အင်း၊ ပြီးရောလေ။ တာ့တာ"

"အင်း၊ See you. Lock, Lily ကိုယ်ပြန်ပြီ"

"ဟုတ်ကဲ့"

Hurricane ကို ကားဆီလိုက်ပို့ပြီး Chain ပြန်ဝင်လာတော့

"အစ်ကိုလေး Starry House ကိုသွားနေတာဆို?"

"ငါ့အိမ်ငါသွားတာ မင်းလို တစ်ညလုံးအလေလိုက်နေတာမဟုတ်ဘူး"

"အစ်ကိုလေးပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တာမဟုတ်ဘူးလား?"

Lock က Chain ကို စိုက်ကြည့်လာလို့ Chain က ဆက်ပြောဖို့ပြင်နေတုန်းမှာ

"မမလေး၊ Nick ဆီကသတင်းဝင်တယ်။ Region 17 က Security ပေါက်နေတာတွေတွေ့လို့တဲ့"

"ဟုတ်လား? လာပြီ၊ လာပြီ။ ကိုကို၊ ပြီးသွားတာတွေ အစမဖော်နဲ့တော့နော်။ Chain ပြဿနာမရှာနဲ့"

Indigo ဆီကူးဖို့အရေး မှာနေသေးသော Lily နှင့် Chain ကို ပြာကျမတတ်ကြည့်နေသော Lock.
Chain က Lock ရှေ့နားမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား။

"ငါ့ကို ဘာတွေစိတ်တိုနေတာလဲ အစ်ကိုလေး? မနက်ကလည်း ပန်းအိုးနဲ့ပေါက်တယ်"

"မင်းက ဘာတွေများ ဟုတ်တာတွေလုပ်နေလို့လဲ?"

Chain က Lock ရှေ့နားက ကော်ဇောနုနုပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး အပြစ်ကင်းသလိုမျက်နှာနဲ့ မော့ကြည့်လာကာ

"အစ်ကိုလေးခွင့်ပြုလို့ သွားတာလေ။ အခုသွားဖူးပြီ၊ နောက်မသွားတော့ဘူး။ မျက်စိတွေနောက်၊ နားတွေအူတယ်"

"အဟက်! Dancing Floor မှာ ဗြောင်းဆန်နေတာ ဘယ်ကောင်လဲ?"

"ဗျာ! အဲဒါ ... "

"အင်း၊ အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ?"

"ပြန်ထွက်လာမှ နားတွေအူနေတော့တာ"

"ဪ ... အေးပေါ့။ ကန်းပါကန်းသွားရမှာ"

"ဟာ၊ အစ်ကိုလေးသွားရင်ရော ငြိမ်ငြိမ်နေလို့လား?"

"ဘာပြောတယ်? ငါ လုပ်မိတော့မယ်။ မင်းလို ဘယ်သူမှဗြောင်းဆန်မနေဘူး"

Lock က လက်ရွယ်လိုက်တာကြောင့် Chain က

"ထစ်ခနဲဆို အဲဒီလက်က ပါပြီ"

"မင်းကို ထိရသေးလို့လား?"

လက်ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး မေးတာကို Chain ရန်စပုံက

"ရိုက်လည်း ငြိမ်ခံရမယ့်ဟာကို ခဏခဏခြိမ်းခြောက်နေတယ်။ လန့်တယ်ဗျ"

"မင်း ... မင်းငါ့ကို တော်တော်စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးတယ်။ ဖယ်စမ်း ရှေ့က"

Lock ထရပ်လိုက်ပြီးမှ ရှေ့မှာစားပွဲ၊ ဘေးကကြမ်းပြင်မှာ Chain ကပိတ်နေတာကြောင့် ဖယ်ခိုင်းမိတယ်။ Chain ကလည်း မတ်တပ်ထရပ်ပြီး

"ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးရင် ဘာလို့စိတ်ဆိုးတယ်ဆိုတာ ပြောပြပေးပါ။ မကြိုက်တာရှိရင် ဘယ်လိုတွေမကြိုက်ဘူးဆိုတာ ပြောပြပေးပါ။ ငါကမမှတ်မိတော့ အစ်ကိုလေးကိုနှောင့်ယှက်မိရော"

"အခု ငါ့ရှေ့လာရှုပ်နေတာ ငါမကြိုက်ဘူး"

"အစ်ကိုလေးကလည်း"

"ဖယ်စမ်း"

ဒီတော့မှ Chain ကဖယ်ပေးတယ်။ Lock က Chain ပခုံးကို ခပ်ပြင်းပြင်းတိုက်ပစ်လိုက်ပြီး ထွက်လာလိုက်တော့

"အ၊ နာတယ်ဗျ"

ဒါလေးကို နုနေသေးတယ်။ အဲဒီ 'အစ်ကိုလေးကလည်း' တစ်ခွန်းနဲ့ပဲ လုပ်စားနေလိုက်တော့။

¤

Chain အခန်းထဲပြန်ရောက်လာပြီး Bathroom ရဲ့ကြည့်မှန်နောက်က အကန့်လေးကိုဖွင့်ကာ အထဲမှာဘာရှိဦးမလဲရှာလိုက်တော့ SD Card လေးတစ်ခုကလွဲပြီး ဘာမှရှိမနေတော့ပါ။
Card လေးကို ဖုန်းမှာထည့်ပြီးကြည့်မိတော့ ...

"Baby တဲ့။ အစ်ကိုလေးပုံတွေပေါ့"

"Ha ha ... ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက Style ကျကျမင်းသားလေးပဲ"

"Wow! ကျောင်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ..... အဲဒါ ... ဘယ်မှာမြင်ဖူးတာလဲ?"

"ဒါ ခေါင်းဆောင်ဟောင်းဖြစ်မယ်ထင်တယ်၊ Lily က အဖေတူလေးပဲ"

"ဟိုအရုပ်လေးပါပါတယ်ဆိုတော့ ဘေးကနှစ်ယောက်က ကလေးလေးရှိနေတဲ့လင်မယားနေမှာ"

"ဒါက အသုဘအခမ်းအနားပဲ၊ အစ်ကိုလေးတော်တော်ငိုထားပုံပဲ"

"ဒါ Paris လား? ငါတို့အတူသွားဖူးတာပဲ"

"အား ... ဒါကနောက်တစ်ပုံလား? မင်္ဂလာဆောင်ဓာတ်ပုံကို ဘယ်နှခါရိုက်ခဲ့ကြတာလဲ? Puzzel မှာ ဒီအရောင်မဟုတ်ဘူးလေ။ ဟာ၊ ဒါက တကယ်ကြီးနမ်းနေတဲ့ပုံလား?"

Hepius ရဲ့ Luxury House မှာ Nick လက်စွမ်းပြထားတဲ့ပုံတွေကြည့်ပြီး Chain တစ်ယောက် ပဟေဠိတွေအဖြေရှာမရတာမို့ ...

"အစ်ကိုလေးကို သွားမေးရမယ်။ နေဦး၊ ဘယ်ကရလဲဆို ဘယ်လိုဖြေရမလဲ? တစ်ပုံတည်းပဲ ဖုန်းထဲကူးသွားမယ်"

Chain ဆိုသည်မှာ ဦးနှောက်က ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်တွေထွက်နေဆဲ ကလေးတစ်ယောက်ပါ။

"အများကြီးပဲ၊ ဒါကမှ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းကပုံတွေ။ အစ်ကိုလေးက ချောလိုက်တာ"

"ဒါ ဘယ်နေရာလဲ? ကမ်းခြေမှာ အိမ်လေးတွေက မိုက်တယ်၊ ရေကူးကန်ရော။ သွားချင်စရာ"

မသွားလိုက်ရပါသော  Honeymoon ကို တမေ့တမောကြည့်မဆုံးနိုင်။

"Studio, Starry House, Pandora's Box. အကုန်လုံးကို သွားကြည့်ချင်လာပြီ"

"ဟော၊ သူတို့သူငယ်ချင်းလေးယောက်နဲ့ ငါနဲ့ ဆုံဖူးတာ ဒီဟာတွေထင်တယ်"

"ရှိတော့ဘူး၊ ပြန်သိမ်းထားရမယ်။ ဟာဟ"

SD Card ကို အရင်နေရာပြန်ထားပြီး ကူးထည့်ထားတဲ့ပုံကို ပြန်ကြည့်လိုက်မိတယ်။

"အစ်ကိုလေးရေ"

ဘယ်မှရှာမရလို့ ခေါင်မိုးထပ်တက်လာတဲ့ Chain ကြောင့် Lock စိတ်ပျက်လက်ပျက် လှည့်ကြည့်ရင်း

"ဘာဖြစ်နေပြန်ပြီလဲ? ကင်းကိုက်လို့လား?"

"မေးမလို့၊ ရှာလိုက်ရတာ အစ်ကိုလေးရာ"

"ဘာလဲ?"

"ဒီပုံက ဘယ်တုန်းကလဲ?"

ဖဲမွေ့ရာပေါ်က ခဲရောင်သတို့သားနှစ်ယောက်၊ တစ်ယောက်က ပခုံးကိုဖက်ထားပြီး တစ်ယောက်က ခါးကိုဖက်ထားကာ နှုတ်ခမ်းတွေကနီးကပ်နေတဲ့ ဘေးတိုက်မြင်နေရတဲ့ပုံလေး။

"မင်း အဲဒါဘယ်ကရတာလဲ?"

Lock ဖုန်းကိုယူဖို့ရှေ့တိုးလိုက်တော့ နောက်ကျောဘက်ပို့လိုက်ပြီး လူကလည်းနောက်ဆုတ်သွားတဲ့ Chain.

"မပေးဘူး၊ ဒီတစ်ပုံတည်းရှိတာ။ မဖျက်ရဘူး။ ဘယ်တုန်းကရိုက်ထားတာလဲ?"

"Chain! မင်းဖုန်း ငါ့ကိုပေးစမ်း"

"ဟာ၊ မပေးဘူးနော်။ အစ်ကိုလေးက ပုံကိုဖျက်ပစ်မှာ ငါသိတယ်၊ မပေးဘူး"

"ငါ အေးအေးဆေးဆေးတောင်းနေတုန်း ပေးလိုက်"

"မပေးဘူး၊ အဲဒါဘယ်တုန်းကလဲ?"

"Wedding တုန်းက"

"မဟုတ်ဘူး၊ ရိုက်ထားတဲ့ Date မတူဘူး"

"ဟာကွာ၊ ပေးစမ်းအဲဒီဖုန်း။ မပေးရင် ဖုန်းပါခွဲပစ်မှာ"

"အကျင့်ပုပ်တာ၊ မပေးဘူး။ ဘယ်တုန်းကလဲ မှန်မှန်ပြော"

"မင်းကများ ငါ့ကို"

Lock ရှေ့တိုးလိုက်တော့ Chain က နောက်ပြန်လှည့်ပြီး လှေကားကနေပြေးဆင်းရင်း ပါးစပ်ကလည်း

"ဘယ်တုန်းကလဲလို့ပြောပြရင် ဖျက်ပေးမယ်။ မဟုတ်ရင် တခြားလူတွေ သွားမေးမှာ"

"ငနာလေး၊ မင်း မိလို့ကတော့ သေဖို့ပြင်"

လှေကားတွေ တစ်ထစ်ပြီးတစ်ထစ်ပြေးဆင်းရင်း Chain က သူ့အခန်းထဲဝင်ပြေးဖို့ တံခါးဖွင့်နေတုန်း Lock က အင်္ကျီကုပ်ကိုလှမ်းဆွဲထားပါတယ်။ Lock က Chain ကိုဆွဲအလှည့် Chain က တံခါးလက်ကိုင်ကိုလှည့်အဖွင့်

"အား"

တံခါးအပွင့်မှာ အခန်းဝမှာတင် ပစ်လဲပါသောနှစ်ယောက်။
Chain လက်က Lock ခေါင်းအောက်မှာပိလျက်သား။
ဘေးတိုက်လဲကျကြပြီး Chain ကထအော်တာမို့ Lock ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်တော့ Chain က လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုကိုင်ထားရင်း မလှမ်းမကမ်းမှာကျနေတဲ့ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်သေးတယ်။ လူကတော့ ပြန်မထနိုင်သေး။
Lock က ထိုင်နေရာကထရပ်ပြီး

"ထနိုင်ရင် ထတော့၊ မြင်မကောင်းဘူး"

Chain က ရှုံ့မဲ့ကာ ထရပ်ရင်း

"လက်မောင်းရော၊ ဒီဘက်တစ်ခြမ်းလုံးရော နာတယ်"

ဘေးတိုက်ကျကြပေမဲ့ Lock က Chain ကိုဖိမိတာကြောင့် နာသွားပုံ။

"မင်းက ဘာလို့ဆင်းပြေးလဲ?"

"အစ်ကိုလေးက ဘာလို့ ပြေးလိုက်လာသလဲ?"

"မင်း ... အမြဲတမ်း ဆင်ခြေကတော့အပြည့်ပဲ။ လက်မောင်းလှုပ်ကြည့်စမ်း၊ ရလား?"

"အ! နာတယ်"

"ဟာကွာ၊ ဒဏ်ကြေဆေးတစ်ခုခုလိမ်းလိုက်"

"ဘယ်ဟာလဲ?"

"စာမဖတ်တတ်ဘူးလား? မင်းအခန်းထဲကဆေးဘူးတွေထဲ ရှာလေ"

"ပြီးရော"

Lock က လှည့်ထွက်သွားတော့ Chain ကလည်း လိမ်းဆေးရှာပြီးမှ လက်ပျဉ်တစ်ခုလုံးနာနေတာကို ဆေးလိမ်းမရဖြစ်နေတာကြောင့် ကြယ်သီးဖြုတ်လျက်သား အင်္ကျီရင်ဘတ်ဟပြဲနဲ့ Lock အခန်းကိုလိုက်သွားပြန်တယ်။

"အစ်ကိုလေး၊ တံခါးဖွင့်ပါဦး"

"ဘာလဲ? ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်လာပြန်ပြီလဲ? အင်္ကျီရင်ဘတ်ဟပြဲနဲ့၊ ဗရုတ်သုတ်ခ"

"အနောက်ဘက်ကို ဆေးလိမ်းလို့မမီဘူး။ လိမ်းပေးပါ"

"ရှုပ်ကိုရှုပ်တယ်၊ ဝင်ခဲ့"

Lock ခုတင်ပေါ်မှာ Chain ကဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး

"လက်နောက်ဘက်ကနာသွားတာ၊ ငါမမီဘူး"

"ဆေးဘူး ပေး"

အင်္ကျီစကိုဆွဲချပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေရင်းက Chain က စကားစလာပြန်တယ်။

"ခုနပုံက ဘယ်တုန်းကလဲ အစ်ကိုလေး။ ငါမသိလို့ပါ"

"စကားတွေများတယ်ကွာ"

"သိချင်လို့"

ခပ်တိုးတိုးအသံကြောင့် Lock သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း

"ငါ မှတ်ဉာဏ်ပျောက်သွားတော့ ငါ့အစား Paris Meeting တက်ဖို့ မင်းနဲ့ လက်ထပ်စာချုပ်မှာ လက်မှတ်ထိုးတယ်လို့ သတင်းတင်ဖို့ ရိုက်ထားတာ။ Wedding က Meeting ကပြန်လာပြီးမှ အခမ်းအနားနဲ့ ထပ်လုပ်တာ"

"အဲဒါကြောင့် ပုံကနှစ်မျိုးဖြစ်တာပေါ့?"

အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပြန်တပ်ရင်း Chain မေးလာတော့ Lock ကခေါင်းညိတ်ပြလာတယ်။

"အဲဒီတုန်းက အစ်ကိုလေးက ငါနဲ့လက်ထပ်ဖို့သဘောတူတယ်လား?"

Lock ကမဖြေဘဲ Bathroom ဘက်ထွက်သွားတာမို့

"အစ်ကိုလေး၊ မေးတာမဖြေဘဲ ဘယ်သွားမှာလဲ?"

"ဆေးနံ့မခံနိုင်ဘူး၊ လက်ဆေးရမယ်။ မင်းလည်းသွားတော့၊ မဟုတ်ရင် မင်းဖုန်းကိုခွဲပစ်မယ်"

"အနိုင်ကျင့်ပြန်ပြီ"

Lock မကြားအောင်ပြောရင်း ဆေးဘူးကိုင်ကာ မကျေမနပ်နဲ့ Chain ပြန်ထွက်လာခဲ့ရပါတော့တယ်။

"အဲဒီ Baby ဟာလေ၊ မေးရင် မပြောပြချင်ဘူး။ ဘာမှန်းကိုမသိတာ။ ကြည့်နေပါ၊ အကုန်လုံးကို လိုက်မေးပြမယ်"

¤

အဲဒီဖုန်းထဲ ဘာတွေရှိနေသေးတာလဲ?
မီးငယ်ကလည်း တချို့ဟာတွေ သူဖွင့်လို့မရဘူးလို့ပြောတယ်။ ပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင်ကိုက ဖွင့်လို့မတတ်ဘူးလို့ ပြောနေရလောက်အောင် ဘာတွေဝှက်ထားတာလဲ? မင်းကလေ တော်တော်လေးကို လျှို့ဝှက်ချက်များတဲ့ကောင်ပဲ။ တစ်ခါတလေကျ မင်းရဲ့သရုပ်မှန်က ဘာလဲလို့တောင် တွေးမိတယ်။ အခုလည်း တကယ်အတိတ်မေ့နေတာမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ သံသယဝင်မိတယ်။ Medic Hell သာမပါရင် ငါတကယ်ကို ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။
ဘာလို့များ အဲဒီလောက်လျှို့ဝှက်နိုင်တာလဲ?

¤

ပြန်သာလာရတယ်၊ စိတ်မချဘဲ နောက်ဆံတင်းနေရတယ်။ Lock ကလည်း မျက်နှာမသာမယာနဲ့။ Lily က အလွတ်မပေးဘဲလိုက်ကြည့်နေပုံက သူ့အစ်ကိုကို သူလည်း စိတ်ချလက်ချလွှတ်မထားရဲဘူးထင်ရဲ့။
တစ်နေကုန် Starry House မှာသွားရှောင်နေတယ်ဆိုတော့ စိတ်ပြေလောက်ပြီလို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။
ကိုယ့်က စိတ်ပူရုံအပြင် ဘာမှမတတ်နိုင်တာကြောင့် သူတို့အဆင်ပြေဖို့ပဲ ဆုတောင်းပေးရတော့မှာလား?
အခွင့်ရှိသူနဲ့ မရှိသူကြား ကွာခြားချက်က များလွန်းတယ်။

■■■■■ LVI ဆက်ရန် ■■■■■