44. Again
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သတိထားေလၽွာက္ေနတဲ့ Chain ေနာက္ကေန Lock ကပါလာၿပီး အခန္းနားေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ Hurricane နဲ႔ ဆံုၾကတယ္။
"Kyle"
"ငါေရာက္ေတာ့ မင္းကိုမေတြ႕လို႔ ရွာမလို႔ထြက္လာတာ"
"Nancy ဆီ မုန္႔စား ... အဲ ..."
Hurricane ကလည္း Lock ကိုခ်က္ခ်င္းသတိမထားမိ။ Chain က မုန္႔စားတဲ့ကိစၥ Lock မႀကိဳက္ဘူးထင္လို႔ ေျပာေနရာကရပ္သြားမွ ေနာက္က Lock ကို ေတြ႕ေတာ့တယ္။
"Lock ပါတာပဲ"
"ခုနကမွ ေရာက္တာပါ။ သူက Nancy တို႔နဲ႔ရွိေနတာ"
"အင္း"
"အထဲဝင္မယ္ေလ။ ဖယ္ေပး"
Chain က Hurricane ကို ေရွ႕ကေနဖယ္ခိုင္းၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားတယ္။
ေနာက္ကလိုက္ဝင္လာတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ဝစီပိတ္က်င့္ေနၾကတဲ့အတိုင္း။
"ခ်ိဳင့္ထဲက ဘာလဲ?"
"ငါးဆန္ျပဳတ္"
"ငါးဆန္ျပဳတ္ပဲေသာက္ရဦးမွာလား?"
"မင္းမေန႔က အစာမေၾကလို႔ အန္တယ္ေလ။ အခုေတာ့ ဒါပဲေသာက္"
"အခုမအန္ဘူး"
"Chain, ဘာေတြေခ်းမ်ားေနတာလဲ? အခု ဒါပဲေသာက္လိုက္၊ ညေနက် မင္းႀကိဳက္တဲ့ဆန္ျပဳတ္ကို မီးငယ္ကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္"
Hurricane ကို အထြန္႔တက္ေနတဲ့ Chain က Lock စကားတစ္ခြန္းမွာ
"ဟုတ္"
"အခုေသာက္မွာလား? ခုနကမွ မုန္႔စားလာတာမဟုတ္ဘူးလား?"
"မကုန္ခဲ့ဘူး"
"ငါက သြားျပန္ယူေပးရဦးမွာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ဆန္ျပဳတ္ပဲေသာက္မွာ"
Hurricane တစ္ေယာက္ Chain ကိုေငးေနမိတယ္။ Lock နဲ႔ဆို မီးေသေနတတ္တာ။
"Kyle, ေသာက္မယ္ေလ"
"ဪ၊ ေအး"
Hurricane က ဆန္ျပဳတ္နဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့ Lock က ဆိုဖာမွာသြားထိုင္ၿပီး ဖုန္းၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ Hurricane ကပဲ ခြံ႕ေကၽြးေနရတယ္။
"Kyle, ငါ့ဘာသာစားၾကည့္မယ္"
"အင္း၊ သိပ္လည္းမပူေတာ့ဘူး။ စားေလ။ အဝတ္တင္ေပးမယ္"
စားေနရင္းက
"အာ ... ေပကုန္ၿပီ"
"ၿပီးမွအက်ႌလဲေလ။ ဝေအာင္စားလိုက္။ ငါရွင္းေပးမယ္"
"အင္း"
ႏွစ္ေယာက္တည္းကမာၻက အသံေတြကို Lock ၾကားေနေပမဲ့ လွမ္းမၾကည့္ျဖစ္ဘူး။
"ကုန္ၿပီ"
"အင္း၊ ေရေတြအမ်ားႀကီးမေသာက္နဲ႔ေလ။ ဗိုက္တင္းမယ္။ ေဆးေသာက္ရဦးမွာ"
"Kyle, ေဆးေသာက္တာ ဝါးမစားရင္ မခါးဘူးမဟုတ္လား?"
"ေအးေလ၊ မင္းကဝါးစားတဲ့အက်င့္မွ မေပ်ာက္တာ"
Lock စဥ္းစားသြားတယ္။ Chain မွာ အဲဒီလိုအက်င့္ရွိတာ သူမသိပါ။ Chain နဲ႔ပတ္သက္သမၽွ အေသးစိတ္ကအစသိေနတာ Hurricane. Chain ရဲ႕ ID number ေတြကအစ Hurricane က အကုန္သိေနတာ။ Lock ကေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ မသိခဲ့တာလား?
အေတြးေတြလြန္ေနတုန္း Hurricane နဲ႔ Chain က ေရခ်ိဳးခန္းကေန အက်ႌလဲၿပီး ျပန္ေတာင္ထြက္လာၿပီ။
ေနပါဦး! အက်ႌလဲတာအထိ လိုက္လုပ္ေပးေနရတုန္းလား? သူ႔ဘာသာ လုပ္ႏိုင္ေနၿပီကို။
"Lock, ကိုယ္ Hepius ဆီခဏသြားလိုက္ဦးမယ္"
"အင္း။ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနမယ္"
Hurricane ထြက္သြားေတာ့ ဆိုဖာမွာထိုင္ေနတဲ့ Lock နဲ႔ ခုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ Chain တို႔ၾကား ေလဟာနယ္လိုမ်ိဳး၊ ေအးစက္စရာေလထုေတာင္မရွိသလို ၿငိမ္သက္လို႔။
Chain ကေတာ့ Lock ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာျဖစ္ၿပီး Lock က ဖုန္းကိုၾကည့္ေနျခင္း။
Chain က ခုတင္ေပၚကဆင္းမလို႔လုပ္ေတာ့
"ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ?"
"အဲဒီမွာ လာထိုင္မလို႔"
"ခုတင္က ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ခုတင္ကဘာမွမျဖစ္ရင္ ဆိုဖာမွာ လာထိုင္လို႔မရဘူးလား?"
"လာခဲ့"
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆင္းၿပီး ဆိုဖာမွာလာထိုင္ကာ
"ဖုန္းမွာ ဘာေတြပါလို႔လဲ?"
"ဘာပါရမွာလဲ? အလုပ္ကိစၥေတြ၊ သတင္းေတြေပါ့"
"ငါလည္း ၾကည့္မယ္ေလ"
"မင္း အဲဒီေလာက္ အာ႐ံုစိုက္လို႔မရဘူး။ ေအးကြာ၊ ငါမၾကည့္ေတာ့ဘူး။ ရၿပီလား?"
"အဟီး"
Lock သိပါတယ္။ ခုတင္ေပၚကေန သူ႔ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာေရာ၊ သူနားလာဖို႔ျပင္ေနတာေရာ၊ အခုလည္း သူဖုန္းၾကည့္လို႔ မၾကည့္ေအာင္ေႏွာင့္ယွက္ေနတာေရာ၊ အကုန္လံုးကို သတိထားမိပါတယ္။ ေျပာစရာမရွိသလို၊ ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိတာေၾကာင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္တာပါ။
Chain ဘက္က စကားစလာတယ္။
"ေမးစရာရွိလို႔။ ေမးလို႔ရလား?"
"ေမးေလ"
"အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ ကိုကိုက ေမာင္ႏွမတဲ့။ ကိုကိုနဲ႔ ငါကေရာ ဘာေတာ္တာလဲ? Nathan ကိုေမးေတာ့ သူမသိဘူး၊ Lock ကိုေမးတဲ့"
Hepius ဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ အရမ္းအားကိုးရတာမို႔ စိတ္ထဲကေန က်ိန္ဆဲလိုက္မိတယ္။
"ညီအစ္ကို ဝမ္းကြဲ။ မင္းက ငါ့ဦးေလးရဲ႕သား"
"ဪ၊ အေဖမတူတာလား?"
"အင္း၊ မိဘမတူဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုဝမ္းကြဲ"
"အ႐ုပ္ေလးနဲ႔က်ေတာ့ မိဘေတြတူတယ္ေပါ့?"
"အင္း၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင္ႏွမအရင္းေတာ္တယ္"
"ဪ၊ အဲဒီလိုရွင္းျပလည္း ရတာကိုပဲ။ Nathan က မသိဘူးတဲ့။ ေနာက္မွ သူ႔ကို ျပန္ရွင္းျပလိုက္မယ္"
ဪ၊ သူကေတာင္ ျပန္ရွင္းျပဦးမယ္တဲ့။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး Hepius ေရ။
"ငါ ေဆး႐ံုဆင္းရင္ အိမ္ျပန္ရမယ္ဆို?"
"အင္း"
"ေဆး႐ံုမွာ ေနလို႔မရဘူးလား?"
ဘယ္လိုေကာင္လဲ? ေဆး႐ံုကို အိမ္မွတ္ေနတာလား?
"ဘာလို႔လဲ?"
"ဒီမွာက အကုန္လံုးရွိတယ္ေလ။ အိမ္မွာဆို ငါက တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာလား?"
"မီးငယ္ရွိသားပဲ"
"အ႐ုပ္ေလးက အခုေတာင္ ကိုကိုခိုင္းထားတာေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားတာေလ။ Austin နဲ႔ Nick ကေရာ အဲဒီအိမ္မွာပဲ ေနတာလား?"
"မင္း သိပ္စကားမ်ားတာပဲ"
Lock အသံမာသြားေတာ့ Chain မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး
"မေမးေတာ့ပါဘူး။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔"
"မင္းကို စိတ္ဆိုးတယ္ေျပာမိလား?"
"ငါ အိပ္ခ်င္ၿပီ"
Chain က ခုတင္ေပၚျပန္သြားဖို႔ ဆိုဖာကထေနေပမဲ့ ႐ုတ္တရက္မို႔ ထမရျဖစ္ေနျပန္တယ္။ Lock ကတြဲၿပီး ခုတင္ဆီပို႔ေပးေတာ့ Chain ကိုယ္ကခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနတာမို႔
"မင္း ဖ်ားခ်င္ေနတာလား?"
နဖူးကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေႏြးေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ Hurricane က ျပန္ဝင္လာၿပီး
"ေဆးေသာက္ရေအာင္ Chain"
"ေသာက္ရဦးမွာလား?"
"ေအးေလ၊ မင္းစားထားတာေတြနဲ႔ ဖ်ားေတာ့မွာေလ။ အခု မ်က္စိေတြနီခ်င္ေနၿပီ။ ေသာက္ရမွာေပါ့"
ဒါေၾကာင့္ Hurricane က Hepius ဆီသြားတာလား? ကိုယ္က Chain ကိုယ္ကိုထိမိေတာ့မွ ဖ်ားေနတာလားေမးေနတုန္း Hurricane က ဖ်ားမွာစိုးလို႔ ေဆးသြားယူေနတယ္တဲ့။
အဲဒါဆိုလည္း စားခ်င္တိုင္းေကၽြးၿပီး ဘာလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းအထိ အက်ႌေပတာေတြ သြားလဲေနတာလဲ?
အစတည္းက မဖ်ားေအာင္ထားပါေတာ့လား?
"ဟား ဟား၊ ရသြားၿပီ Kyle, ရသြားၿပီ"
ဘာေတြရသြားျပန္တာလဲ? ကိုယ္ကအေတြးလြန္ေနတုန္း သူတို႔က ဘာရသြားတာလဲ? ေနမေကာင္းျဖစ္မယ့္ေကာင္ကလည္း ျပံဳးျဖဲလို႔။ ဟိုကလည္း သေဘာတက်ရယ္လို႔။ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ?
"ငါေျပာပါတယ္၊ ေသာက္ၾကည့္ပါလို႔။ မင္းဘာသာ Capsule ေတြပါ ေဖာက္ေသာက္ေနတာ"
"အေတာင့္ေတြလား? အဲဒါေလးေတြက ဝါးလို႔မွမရတာ ေဖာက္ရတာေပါ့"
ဪ၊ ေဆးေသာက္တာကိုမ်ား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ေနတာ။ ခုနက စိတ္မရွည္လို႔ ေလသံမာလိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္ၿပီတဲ့။ အခုက် မ်က္လံုးကိုျပဴးေနတာပဲ။
"Kyle, မေန႔ကေျပာတာ ဆက္ေျပာျပေလ။ Dexter က ဘာဆက္လုပ္လဲ?"
ဘယ္တုန္းကဟာေတြ ေျပာျပေနျပန္ၿပီလဲ?
"မင္း ခုနကေျပာေတာ့ အိပ္ခ်င္ၿပီဆို?"
Lock က ျဖတ္ေျပာေတာ့
"နားေထာင္ၿပီးရင္ အိပ္မယ္ေလ"
"မင္းအိပ္ခ်င္ေနတာလား? ကိုယ္လည္းေႏြးေနတယ္၊ ေဆးလည္းေသာက္ထားတာ။ အိပ္ခ်င္ရင္အိပ္လိုက္၊ ႏိုးလာရင္ ေျပာျပမယ္"
Chain မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားၿပီး Lock ကိုၾကည့္လာတယ္။ Lock ခပ္တည္တည္ၾကည့္ေနေတာ့
"အဲဒါဆို အိပ္ေတာ့မယ္။ တာ့တာ"
Lock ကို တာ့တာျပၿပီး ခုတင္ေပၚလွဲသြားတယ္။
ဆိုလိုတာက သူႏိုးလာရင္ Lock ကျပန္ၿပီမို႔ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးမို႔ နႈတ္ဆက္တယ္ေပါ့။
Hurricane ကေတာ့ ႏိုးလာရင္ေျပာျပမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ နႈတ္ဆက္စရာမလိုဘူး။
ရတယ္ေလ၊ ဒီေန႔ ငါအားတယ္ Chain. မင္းႏိုးတဲ့အထိေစာင့္မယ္။ မင္းတို႔ေျပာတာ ငါပါနားေထာင္မယ္။
Hurricane က Chain ကိုေစာင္ျခံဳေပးေနေတာ့ Lock က ဆိုဖာမွာ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ Hurricane ကပါ လာထိုင္ၿပီး
"Chain ကို ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနတာ။ Lock ဒီေန႔အခ်ိန္ရလား?"
"အင္း၊ ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ကိုယ္က ခဏေနျပန္ရမယ္။ Chain ကိုေစာင့္ေပးလို႔ရတယ္မလား? ကိုယ္အရမ္းပူလာမွာစိုးလို႔"
"ကၽြန္ေတာ္အားပါတယ္။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္လိုက္မယ္"
"Ok, အဆင္ေျပတာေပါ့"
Hurricane ဆီ ဖုန္းဝင္လာတာမို႔ အျပင္ထြက္ဖုန္းေျပာေနၿပီး
"ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
Lock ကို ဘာမွေထြေထြထူးထူးမမွာဘဲ Chain နဖူးကိုစမ္းၿပီး ထြက္သြားတဲ့ Hurricane ရယ္ ...
Hurricane လုပ္သမၽွ မ်က္ေတာင္မခတ္ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ Lock ရယ္ ...
ဗိုက္ျပည့္သြားလို႔ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Chain ရယ္ ...
ျပန္ၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ေဆး႐ံုခန္းရယ္ ...
အခန္းထဲက TV ကို ခပ္တိုးတိုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ႐ုရွား Action ကားကို အဂၤလိပ္စာတန္းထိုးျပတာမို႔ ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ Action ကို အသံမၾကားတၾကားၾကည့္ရတာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာ။
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ Hepius ေရာက္လာၿပီး Chain ကို ကိုယ္ပူစမ္းၾကည့္ေနျပန္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ မေန႔ညက ဖ်ားၿပီးအန္ထားေတာ့ ျပန္ဖ်ားမွာစိုးလို႔ လာၾကည့္တာ"
"ခုနကေတာ့ ငါ့ကိုမေျပာလိုက္ဘူး"
"Hurricane မေျပာဘူးလား မင္းကို? ေျပာလည္း အဖတ္လုပ္လို႔လား? လူနာေစာင့္မယ္ဆိုလည္း နည္းနည္းေတာ့ အဖတ္ေလးလုပ္ပါ။ မင္းနဲ႔ဆို ငါ့မွာ စိတ္ကိုမေျဖာင့္ဘူး။ Austin နဲ႔ Nick ဆို ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္တာ။ Hurricane နဲ႔ Lily ကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ မင္းတစ္ေကာင္နဲ႔မွပဲ"
Lock ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။
"ေဟ့ေကာင္၊ ငါေျပာေနတာၾကားလား?"
"ၾကားတယ္"
"အိမ္ျပန္ပို႔ရမွာေတာင္ စိတ္မခ်ဘူး။ Blue Diamond ကိုသာ ထည့္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္"
Hurricane နဲ႔သာ ေပးစားလိုက္ပါလား?
ဖြင့္ေတာ့မေျပာျဖစ္ပါဘူး။ Hepius ရဲ႕ ပြစိပြစိစကားေတြ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ Chain ကို ဘယ္သူက ႏွိပ္စက္မွာက်လို႔။
ေနာက္ထပ္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးေတာ့ Chain ႏိုးလာတယ္။
"အိပ္ေရးဝၿပီလား?"
"ဟင္! မျပန္ေသးဘူးလား?"
"Hurricane မဟုတ္လို႔လား? သူကျပန္သြားၿပီ"
အခုတေလာ Chain နဲ႔ Lock က အေမးစကားေတြကို အေမးနဲ႔ေျဖတာေတြ အရမ္းမ်ားလာတယ္။
"ငါ့ကို ေစာင့္ေပးေနတာလား?"
Lock ေခါင္းညိတ္ေတာ့ Chain ျပံဳးသြားတယ္။ Lock ကို မရဲတရဲၾကည့္ၿပီး
"ဟိုေလ ..."
အဲဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ အဲဒီေလသံကိုေတာ့ Lock သိတယ္။ သူလိုခ်င္တာရွိရင္ လုပ္ေနက်။
"ေျပာ"
"အခုလိုပဲ ေစာင့္ေပးလို႔မရဘူးလား?"
"အျမဲအားမေနပါဘူး"
"သိပါတယ္။ အျမဲေတာ့မဟုတ္ဘူးေလ"
"Hurricane ရွိတယ္ေလ။ မီးငယ္လည္း ရွိတာပဲ။ Austin နဲ႔ Nick လည္းရွိတယ္"
"အဟီး၊ Nick က အရမ္းရယ္ရတယ္။ Austin နဲ႔ဆို ပ်င္းစရာႀကီး။ အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ Kyle ရွိေပမဲ့ ကိုကိုကမွ အၾကာႀကီးမေနတာ"
Nick နဲ႔က အရင္ကတည္းက သူတိုု႔ခ်င္း စေနာက္ေနက်မို႔ ရင္းႏွီးလြန္းေနေပမဲ့ Austin ကလူေအးမို႔ ပ်င္းတယ္ထင္ပါရဲ႕။
"ငါ မအားဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ေလ"
"ဟုတ္"
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးျပန္ျဖစ္သြားျပန္တဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lock လည္း စကားစေပ်ာက္ေနတယ္။
"ေခါင္မိုးထပ္သြားမလား?"
"အင္း ... အင္း၊ သြားမယ္။ Kyle လိုက္ပို႔ဖူးတယ္။ ေလေတြအရမ္းတိုက္တယ္။ အိမ္ေတြလည္း ေသးေသးေလးျဖစ္သြားေရာေလ"
"အင္း၊ အေႏြးထည္ဝတ္"
"ဟုတ္"
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ကေလးလိုမ်က္ႏွာနဲ႔ Chain ကိုၾကည့္ၿပီး Lock ေက်နပ္သြားတယ္။ Chain ကို Wheelchair မွာထိုင္ခိုင္းၿပီး Private Lift နဲ႔ Rooftop အထိတက္လာလိုက္တယ္။
"အဲဒါ ရဟတ္ယာဥ္ဆင္းဖို႔ေနရာဆို? ငါလည္း လာဖူးတယ္တဲ့"
ျပန္မေတြးစမ္းနဲ႔ကြာ။ အရင္ကအခ်ိန္ေတြ ျပန္ေတြးရင္ ငါမင္းကို မုန္းခ်င္တယ္။
"အင္း၊ လာဖူးတယ္"
"ဟိုအစပ္နားမွာ ရပ္ၾကည့္မယ္ေလ။ ကားေသးေသးေလးေတြ ၾကည့္မလို႔"
သူတို႔အရပ္နဲ႔ကို ခါးေက်ာ္ေနတဲ့ အကာအရံေတြဆီေရာက္လာေတာ့ မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္ကာ သေဘာေတြက်ေနျပန္တယ္။ Lock က Cigarette ဘူးကိုထုတ္ၿပီး ေသာက္မယ္လုပ္ေတာ့
"အဲဒါေဆးလိပ္၊ ေရာဂါျဖစ္မွာေပါ့"
႐ိုးရာဆိုတာ မဖ်က္ေကာင္းဘူးထင္ပါရဲ႕။ Lock ေဆးလိပ္ေသာက္တိုင္း Chain က တားတတ္တာ သူတို႔ၾကားက ႐ိုးရာ။ တစ္ခုေတာ့ေျပာင္းသြားမလား၊ အရင္လို Chain မွာေတာ့ ဒဏ္ရာမရႏိုင္ဘူးထင္ရတာပဲ။
"ငါ ေသာက္ၾကည့္လို႔ရလား?"
"ဘာ!"
Lock ထေအာ္တာေၾကာင့္ Chain လန္႔သြားတယ္။ Lock ကစိတ္ေတြတိုၿပီး
"မင္းက ေနေကာင္းလို႔လား? ဘာကိစၥ ေဆးလိပ္ကေသာက္ခ်င္တာလဲ?"
"ေနမေကာင္းရင္ ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူး။ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ေရာ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္မဟုတ္လား? အတူတူပဲေလ။ ကိုကိုက ေဆး႐ံုမွာေနခ်င္လို႔လား?"
"လၽွာရွည္လိုက္တာ။ မင္းအက်င့္ကိုက မေပ်ာက္တာ"
ေျပာၿပီး Lock က Cigarette တစ္လိပ္ကို နႈတ္ခမ္းေတြၾကားညႇပ္ၿပီး မီးျခစ္ကိုထုတ္ယူေနတယ္။
မေသာက္ပါနဲ႔လို႔ အသံတိတ္ေရရြတ္ေနတဲ့ Chain ကို သတိမထားမိဘဲေပါ့။
ေလေတြတိုက္ေနလို႔ လက္နဲ႔ကြယ္ၿပီး မီးညႇိဖို႔လုပ္ေနတာလည္းမရ။ Chain က လွမ္းဆြဲေတာ့မွ
"အား!"
႐ိုးရာေလ၊ ႐ိုးရာဆိုတာ မပ်က္တတ္ဘူး။ ေလတိုက္လို႔ မီးေတာက္ၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတာက Chain လက္လွမ္းေတာ့မွ မီးကထေတာက္တယ္။
"ဟာ! ဘာလုပ္တာလဲ?"
Lock က ခ်က္ခ်င္းခါထုတ္လိုက္လို႔ တစ္ခ်က္ေလးပဲထိသြားတာေၾကာင့္ ဘာမွမျဖစ္သြားေပမဲ့ ႐ုတ္တရက္လာဆြဲတာကိုေရာ၊ ထိသြားရင္ဆိုၿပီးေတြးမိတာေၾကာင့္ေရာ Lock ေအာ္ပစ္လိုက္မိတာပါ။
"မေသာက္ပါနဲ႔"
အသံတိုးတိုးေလးထြက္လာတယ္။ Lock က ေတာက္ေခါက္လိုက္ေတာ့ Chain က မ်က္ရည္ဝိုင္းလာၿပီး
"ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးရင္ ဆူလိုက္ေလေနာ္။ ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္ပါနဲ႔။ ငါမႀကိဳက္လို႔ပါ"
"မင္းမႀကိဳက္တာ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ?"
Lock ကဖုန္းထုတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုဖုန္းေခၚေနေတာ့ Chain က ဒီတိုင္းေလး ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။
"Rooftop မွာ Chain ကိုလာေခၚ"
တစ္ခြန္းေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္ကာ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain က ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။
တစ္ေယာက္က ေလွကားထစ္ေတြကေန ေျပးဆင္းသြားသလို တစ္ေယာက္က Rooftop ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ငိုေနတဲ့အျဖစ္က ဘယ္သူ႔အျပစ္လဲ?
ခဏေနေတာ့ Hepius ပ်ာပ်ာသလဲ ေရာက္ခ်လာၿပီး
"Chain! ဘာျဖစ္တာလဲ? Lock ေရာ? မင္း ငိုေနတာလား? ဘာျဖစ္သြားလဲ? ထလို႔ရလား?"
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ Hepius စိတ္ပူေနေတာ့ Chain က
"ထူေပးပါ"
"အင္း၊ ထ!"
Wheelchair ေပၚထိုင္ေစၿပီးမွ
"ေအးေနၿပီကြာ၊ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ။ ျပန္ဆင္းရေအာင္"
အခန္းထဲေရာက္လို႔ ခုတင္ေပၚေစာင္ျခံဳေပးၿပီးမွ Hepius ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေမးရေတာ့တယ္။
"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ?"
"ကိုကိုက ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ ငါက မေသာက္ဖို႔ေျပာတာပါ။ အဲဒါကို စိတ္ဆိုးသြားတယ္။ ငါ့ကိုလည္းမေခၚေတာ့ဘူး။ ငါက ဆိုးလို႔လား?"
ေျပာၿပီးမ်က္ရည္ေတြထပ္က်လာျပန္တယ္။
"မဟုတ္တာေတြကြာ။ မင္းက လိမၼာပါတယ္။ ဆိုးတာက သူ။ ေဆးလိပ္ေတြေသာက္၊ မင္းကိုလည္း စိတ္ဆိုးစရာမဟုတ္ဘဲ စိတ္ဆိုး၊ ေခါင္မိုးထပ္မွာလည္း တစ္ေယာက္တည္းထားသြားတာ။ သူကမွ ဆိုးလြန္းတာ။ မငိုနဲ႔ေတာ့။ ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္"
"ငါ့ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔လို႔ ေျပာေပးပါေနာ္။ ကိုကို ေနမေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေျပာမိတာပါ။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႔လည္း ေျပာေပးပါလား? မင္းက Doctor ပဲဟာ။ ေနာ္?"
"ေအးပါကြာ။ အဲဒီေကာင္ လြန္လြန္းတယ္"
"သူ႔ကိုေတာ့ မဆူပါနဲ႔ေနာ္"
Hepius သက္ျပင္းသာ ခ်မိေတာ့တယ္။
မင္းကိုက ဝဋ္ေႂကြးႀကီးလြန္းတယ္ Chain.
"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ Darling?"
Nancy လိုက္လာၿပီး ေမးလာေတာ့
"Lock ေဆးလိပ္ေသာက္တာကို တားလိုက္လို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာတဲ့။ ေနမေကာင္းတဲ့လူကို Rooftop မွာ ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ကို ေခၚခိုင္းတယ္။ Chain ကိုၾကည့္ထားေပးပါဦး။ ကိုယ္လိုက္သြားဦးမယ္"
"အင္း၊ စိတ္ခ်"
Hepius ထြက္သြားေတာ့
"Chain, ငိုထားတာလား? မငိုရဘူးေလ။ ေခါင္းကိုက္ၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ Lock က Chain ကို စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူက အဲဒီလိုပဲ စိတ္မရွည္တတ္တာ သိတယ္မဟုတ္လား? Nancy တိုးတိုးေလး ေျပာျပမယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာနဲ႔"
Nancy စကားေၾကာင့္ Chain က စိတ္ဝင္တစား ေခါင္းညိတ္ျပေနတယ္။
"သူက Chain ကို စိတ္ဆိုးသြားတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုေျပာလို႔ စိတ္ေကာက္သြားတာ"
"တကယ္လား? ကေလးလည္းမဟုတ္ဘဲ စိတ္ေကာက္ေနတာလား?"
Lily ကို ခဏခဏစၾကၿပီး ကေလးက စိတ္ေကာက္ျပန္ၿပီလို႔ ေျပာတတ္ၾကတာေတြ မွတ္ထားတဲ့ Chain က ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၿပီး ျပန္ေမးလာေတာ့ Nancy ႀကိတ္ရယ္မိတယ္။
"အင္း၊ မယံုရင္ Baby လို႔ ေခၚၾကည့္ပါလား? စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္။ ကေလးေတြက Baby ေခၚခံရရင္ မႀကိဳက္ၾကဘူး"
Nancy တို႔ ၾကံဳတုန္း ေဆးထိုးၾကမ္းေနပါေတာ့တယ္။ Chain က Lock ကိုေျပာဖူးတဲ့စကားကို Hepius ဆီကေန ၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာျပလိုက္တယ္။
"အဲဒီလိုလား? သူမွမႀကိဳက္တာကို မေခၚၾကည့္ပါဘူး"
"ဟာဟ! Chain ကေတာ့ တကယ္ပါပဲ"
တစ္ဖက္မွာလည္း Hepius က ဖုန္းေခၚတာကို Lock ကမကိုင္။ ေဆး႐ံုအေဆာက္အဦအျပင္ထြက္ၿပီး ဖုန္းထပ္ေခၚေတာ့လည္း မရ။
ေဆး႐ံုေရွ႕က ထိုင္ခံုေတြဆီအၾကည့္ေရာက္ေတာ့ အေတြးဝင္လာၿပီး လိုက္ရွာမိတယ္။ Chain အခန္းနဲ႔ တည့္တည့္ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ Lock ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"မင္း ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ?"
".............."
"ငါေမးေနတယ္ေလ"
"ငါမွမရည္ရြယ္တာ။ မင္းလည္း ငါတမင္လုပ္တယ္ထင္ၿပီလား?"
"မင္း တမင္ထားခဲ့တာေလ"
"အဲဒါကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔လက္ကို မီးေတာက္နဲ႔ထိမိတာ"
"ဘာေျပာတယ္? သူ႔လက္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အင္း၊ မျဖစ္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေလတိုက္လို႔ မီးေတာက္ကၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတာ။ သူကလွမ္းယူေတာ့ မီးေတာက္တဲ့အခ်ိန္မို႔ ပူသြားတယ္။ ငါခါထုတ္လိုက္ေတာ့ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔တဲ့။ ငါက သူပူသြားမွာစိုးလို႔ ခါထုတ္လိုက္တာေလ။ ဘာကိစၥ ငါ့အလြန္ပဲ ျဖစ္ရျပန္တာလဲ?"
"Lock! မင္း ဘယ္လိုေျပာတာ? သူပူသြားမွာစိုးလို႔ ဟုတ္လား?"
"အခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔လူကို ငါမနာက်င္ေစခ်င္ဘူး"
"မင္းဘာသာ စိတ္တိုလို႔ ေရွာင္ထြက္သြားတာလား?"
"................"
"မင္းတို႔ကေတာ့ေလ၊ တကယ့္ေကာင္ေတြ။ အဲဒီလိုျဖစ္ပါတယ္လို႔ သူကမေျပာဘူး။ သူသြားတားမိလို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာတဲ့။ သူ႔ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ႔လို႔ ေျပာေပးပါတဲ့။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႔ တားေပးပါတဲ့"
"..............."
"စိတ္မဆိုးပါဘူးလို႔ မေျပာခ်င္ရင္ေတာင္ စကားျပန္သြားေျပာလိုက္ပါ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာေပါ့"
Hepius ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ Lock ေဘးနားထိုင္ခံုေပၚမွာ လံုးေခ်ထားတဲ့ Cigarette ဘူး။ Lock က ေဘးကအမႈိက္ပံုးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။
"ထ! အခန္းထဲ ျပန္သြားရေအာင္"
အခန္းနားေရာက္ေတာ့ တံခါးဖြင့္လ်က္သား။
"မယံုရင္ေမးၾကည့္ေပါ့"
Nancy ကဘာေတြေမးခိုင္းေနတာလဲ?
"တံခါးက ဘာလို႔ဖြင့္ထားတာလဲ?"
"ရွင္တို႔ျပန္လာမွာပဲကို၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဖြင့္ထားေတာ့"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ကဲ၊ Darling! ခုနက လူနာစာရင္းေလး ဆက္စစ္ရေအာင္။ ဒီက ပိုက္ဆံမရမယ့္လူနာေတြကို အဖတ္လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ အခ်ီႀကီးရမယ့္စာရင္းပဲ သြားစစ္ရေအာင္"
"Ok"
မသိရင္ ကိုယ္ေတြကပဲ သူတို႔ကိုအႏိုင္က်င့္ေနသလိုိလို၊ Chain ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး Medic Hell ဆီကရလိုက္တဲ့ ပညာေတြနဲ႔တင္ သူတို႔ဘက္ကေတာင္ ျပန္အမ္းလို႔ရေနၿပီကို။
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ထိုင္ေနတဲ့ Lock ေၾကာင့္
"Ivy?"
"ဘာရယ္?"
"ကိုကို႔နာမည္က Ivy ဆို?"
"အင္း"
"အ႐ုပ္ေလးကေရာ?"
"Lillian"
"ဪ၊ ဒါေၾကာင့္ Lily လို႔ေခၚတာကိုး"
"အင္း"
"ငါ အရင္က ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုေခၚခဲ့တာလဲ?"
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီအေခၚအေဝၚေတြဆီပဲ ေရာက္ေရာက္ေနလဲမသိပါဘူး။ တစ္သက္လံုးမၿပီးႏိုင္ဘူး။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ေျပာၾကလို႔"
"ဘယ္သူက ဘာေတြေျပာလဲ?"
"Ivyတဲ့၊ အစ္ကိုေလးတဲ့၊ ေနာက္တစ္ခုက ကိုကို႔ကိုေျပာျပရင္ စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္"
Ivy လို႔ေျပာတာ Hurricane ပဲေနမွာ။ အစ္ကိုေလးဆိုတာက လူတိုင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါဆို စိတ္ဆိုးမယ္ဆိုတာက Baby လို႔ေခၚတဲ့ကိစၥပဲရွိတာ၊ ဘယ္သူ အာေခ်ာင္ျပန္ၿပီလဲ?
Hepius? Nancy? Lily? Nick? ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လဲ? Hurricane နဲ႔ Austin ကလြဲရင္ အကုန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
"ေနာက္တစ္ခုက ဘယ္သူေျပာတာလဲ?"
"ဘယ္ေနာက္တစ္ခုလဲ?"
"ေခၚရင္ ငါစိတ္ဆိုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာ"
"ဘယ္လိုဟာလဲ ကိုကို?"
"ေနစမ္းပါဦး! မင္းကို ဘယ္သူေတြက မဟုတ္တာေတြ သင္ေပးလိုက္တာလဲ?"
Chain ရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားက အဲဒီလို ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေမးခြန္း မေမးတတ္တဲ့ အေျခအေန။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အဲဒီလိုပါေမးဖို႔ သင္ေပးထားတာ ေသခ်ာတယ္။
"မသင္ေပးပါဘူး"
"ငါ့ကိုေျပာ ဘယ္သူလဲ? ငါ ခုနကမွ စိတ္ဆိုးေျပတာ၊ ထပ္ၿပီး စိတ္မဆိုးခ်င္ဘူး"
"ဟာ! စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ Nathan နဲ႔ အ႐ုပ္ေလးသင္ေပးတာပါ။ ငါ့ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္။ စိတ္မဆိုးဘူးမဟုတ္လား?"
Hepius ဆီ ျပႆနာသြားရွာခ်င္တာကို Chain က လက္ဆြဲထားတာေၾကာင့္
"မဆိုးဘူး။ လႊတ္ေတာ့"
"အဲဒါဆို စိတ္ေကာက္တာလား?"
"ဘာေျပာတယ္!!!"
Lock ကစိတ္ေကာက္တတ္ပါသလား?
■■■■■ Part XLV ဆက္ရန္ ■■■■■
ဖြည်းဖြည်းချင်း သတိထားလျှောက်နေတဲ့ Chain နောက်ကနေ Lock ကပါလာပြီး အခန်းနားရောက်တော့ အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ Hurricane နဲ့ ဆုံကြတယ်။
"Kyle"
"ငါရောက်တော့ မင်းကိုမတွေ့လို့ ရှာမလို့ထွက်လာတာ"
"Nancy ဆီ မုန့်စား ... အဲ ..."
Hurricane ကလည်း Lock ကိုချက်ချင်းသတိမထားမိ။ Chain က မုန့်စားတဲ့ကိစ္စ Lock မကြိုက်ဘူးထင်လို့ ပြောနေရာကရပ်သွားမှ နောက်က Lock ကို တွေ့တော့တယ်။
"Lock ပါတာပဲ"
"ခုနကမှ ရောက်တာပါ။ သူက Nancy တို့နဲ့ရှိနေတာ"
"အင်း"
"အထဲဝင်မယ်လေ။ ဖယ်ပေး"
Chain က Hurricane ကို ရှေ့ကနေဖယ်ခိုင်းပြီး အခန်းထဲဝင်သွားတယ်။
နောက်ကလိုက်ဝင်လာတဲ့နှစ်ယောက်က ဝစီပိတ်ကျင့်နေကြတဲ့အတိုင်း။
"ချိုင့်ထဲက ဘာလဲ?"
"ငါးဆန်ပြုတ်"
"ငါးဆန်ပြုတ်ပဲသောက်ရဦးမှာလား?"
"မင်းမနေ့က အစာမကြေလို့ အန်တယ်လေ။ အခုတော့ ဒါပဲသောက်"
"အခုမအန်ဘူး"
"Chain, ဘာတွေချေးများနေတာလဲ? အခု ဒါပဲသောက်လိုက်၊ ညနေကျ မင်းကြိုက်တဲ့ဆန်ပြုတ်ကို မီးငယ်ကိုလုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်"
Hurricane ကို အထွန့်တက်နေတဲ့ Chain က Lock စကားတစ်ခွန်းမှာ
"ဟုတ်"
"အခုသောက်မှာလား? ခုနကမှ မုန့်စားလာတာမဟုတ်ဘူးလား?"
"မကုန်ခဲ့ဘူး"
"ငါက သွားပြန်ယူပေးရဦးမှာလား?"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ဆန်ပြုတ်ပဲသောက်မှာ"
Hurricane တစ်ယောက် Chain ကိုငေးနေမိတယ်။ Lock နဲ့ဆို မီးသေနေတတ်တာ။
"Kyle, သောက်မယ်လေ"
"ဪ၊ အေး"
Hurricane က ဆန်ပြုတ်နဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတော့ Lock က ဆိုဖာမှာသွားထိုင်ပြီး ဖုန်းကြည့်နေတာကြောင့် Hurricane ကပဲ ခွံ့ကျွေးနေရတယ်။
"Kyle, ငါ့ဘာသာစားကြည့်မယ်"
"အင်း၊ သိပ်လည်းမပူတော့ဘူး။ စားလေ။ အဝတ်တင်ပေးမယ်"
စားနေရင်းက
"အာ ... ပေကုန်ပြီ"
"ပြီးမှအင်္ကျီလဲလေ။ ဝအောင်စားလိုက်။ ငါရှင်းပေးမယ်"
"အင်း"
နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာက အသံတွေကို Lock ကြားနေပေမဲ့ လှမ်းမကြည့်ဖြစ်ဘူး။
"ကုန်ပြီ"
"အင်း၊ ရေတွေအများကြီးမသောက်နဲ့လေ။ ဗိုက်တင်းမယ်။ ဆေးသောက်ရဦးမှာ"
"Kyle, ဆေးသောက်တာ ဝါးမစားရင် မခါးဘူးမဟုတ်လား?"
"အေးလေ၊ မင်းကဝါးစားတဲ့အကျင့်မှ မပျောက်တာ"
Lock စဉ်းစားသွားတယ်။ Chain မှာ အဲဒီလိုအကျင့်ရှိတာ သူမသိပါ။ Chain နဲ့ပတ်သက်သမျှ အသေးစိတ်ကအစသိနေတာ Hurricane. Chain ရဲ့ ID number တွေကအစ Hurricane က အကုန်သိနေတာ။ Lock ကတော့ ဘာဆိုဘာမှ မသိခဲ့တာလား?
အတွေးတွေလွန်နေတုန်း Hurricane နဲ့ Chain က ရေချိုးခန်းကနေ အင်္ကျီလဲပြီး ပြန်တောင်ထွက်လာပြီ။
နေပါဦး! အင်္ကျီလဲတာအထိ လိုက်လုပ်ပေးနေရတုန်းလား? သူ့ဘာသာ လုပ်နိုင်နေပြီကို။
"Lock, ကိုယ် Hepius ဆီခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"
"အင်း။ ကျွန်တော်ရှိနေမယ်"
Hurricane ထွက်သွားတော့ ဆိုဖာမှာထိုင်နေတဲ့ Lock နဲ့ ခုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ Chain တို့ကြား လေဟာနယ်လိုမျိုး၊ အေးစက်စရာလေထုတောင်မရှိသလို ငြိမ်သက်လို့။
Chain ကတော့ Lock ကိုထိုင်ကြည့်နေတာဖြစ်ပြီး Lock က ဖုန်းကိုကြည့်နေခြင်း။
Chain က ခုတင်ပေါ်ကဆင်းမလို့လုပ်တော့
"ဘာလိုချင်လို့လဲ?"
"အဲဒီမှာ လာထိုင်မလို့"
"ခုတင်က ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ခုတင်ကဘာမှမဖြစ်ရင် ဆိုဖာမှာ လာထိုင်လို့မရဘူးလား?"
"လာခဲ့"
ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းပြီး ဆိုဖာမှာလာထိုင်ကာ
"ဖုန်းမှာ ဘာတွေပါလို့လဲ?"
"ဘာပါရမှာလဲ? အလုပ်ကိစ္စတွေ၊ သတင်းတွေပေါ့"
"ငါလည်း ကြည့်မယ်လေ"
"မင်း အဲဒီလောက် အာရုံစိုက်လို့မရဘူး။ အေးကွာ၊ ငါမကြည့်တော့ဘူး။ ရပြီလား?"
"အဟီး"
Lock သိပါတယ်။ ခုတင်ပေါ်ကနေ သူ့ကိုထိုင်ကြည့်နေတာရော၊ သူနားလာဖို့ပြင်နေတာရော၊ အခုလည်း သူဖုန်းကြည့်လို့ မကြည့်အောင်နှောင့်ယှက်နေတာရော၊ အကုန်လုံးကို သတိထားမိပါတယ်။ ပြောစရာမရှိသလို၊ ဘာပြောရမှန်းလည်းမသိတာကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်တာပါ။
Chain ဘက်က စကားစလာတယ်။
"မေးစရာရှိလို့။ မေးလို့ရလား?"
"မေးလေ"
"အရုပ်လေးနဲ့ ကိုကိုက မောင်နှမတဲ့။ ကိုကိုနဲ့ ငါကရော ဘာတော်တာလဲ? Nathan ကိုမေးတော့ သူမသိဘူး၊ Lock ကိုမေးတဲ့"
Hepius ဆိုတဲ့ကောင်ဟာ အရမ်းအားကိုးရတာမို့ စိတ်ထဲကနေ ကျိန်ဆဲလိုက်မိတယ်။
"ညီအစ်ကို ဝမ်းကွဲ။ မင်းက ငါ့ဦးလေးရဲ့သား"
"ဪ၊ အဖေမတူတာလား?"
"အင်း၊ မိဘမတူဘူး။ အဲဒါကြောင့် ညီအစ်ကိုဝမ်းကွဲ"
"အရုပ်လေးနဲ့ကျတော့ မိဘတွေတူတယ်ပေါ့?"
"အင်း၊ အဲဒါကြောင့် မောင်နှမအရင်းတော်တယ်"
"ဪ၊ အဲဒီလိုရှင်းပြလည်း ရတာကိုပဲ။ Nathan က မသိဘူးတဲ့။ နောက်မှ သူ့ကို ပြန်ရှင်းပြလိုက်မယ်"
ဪ၊ သူကတောင် ပြန်ရှင်းပြဦးမယ်တဲ့။ စိတ်မကောင်းပါဘူး Hepius ရေ။
"ငါ ဆေးရုံဆင်းရင် အိမ်ပြန်ရမယ်ဆို?"
"အင်း"
"ဆေးရုံမှာ နေလို့မရဘူးလား?"
ဘယ်လိုကောင်လဲ? ဆေးရုံကို အိမ်မှတ်နေတာလား?
"ဘာလို့လဲ?"
"ဒီမှာက အကုန်လုံးရှိတယ်လေ။ အိမ်မှာဆို ငါက တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာလား?"
"မီးငယ်ရှိသားပဲ"
"အရုပ်လေးက အခုတောင် ကိုကိုခိုင်းထားတာတွေ ရှိသေးတယ်ဆိုပြီး ပြန်သွားတာလေ။ Austin နဲ့ Nick ကရော အဲဒီအိမ်မှာပဲ နေတာလား?"
"မင်း သိပ်စကားများတာပဲ"
Lock အသံမာသွားတော့ Chain မျက်နှာပျက်သွားပြီး
"မမေးတော့ပါဘူး။ စိတ်မဆိုးပါနဲ့"
"မင်းကို စိတ်ဆိုးတယ်ပြောမိလား?"
"ငါ အိပ်ချင်ပြီ"
Chain က ခုတင်ပေါ်ပြန်သွားဖို့ ဆိုဖာကထနေပေမဲ့ ရုတ်တရက်မို့ ထမရဖြစ်နေပြန်တယ်။ Lock ကတွဲပြီး ခုတင်ဆီပို့ပေးတော့ Chain ကိုယ်ကခပ်နွေးနွေးဖြစ်နေတာမို့
"မင်း ဖျားချင်နေတာလား?"
နဖူးကိုစမ်းကြည့်တော့ တော်တော်လေးနွေးနေတယ်။ အဲဒီအချိန် Hurricane က ပြန်ဝင်လာပြီး
"ဆေးသောက်ရအောင် Chain"
"သောက်ရဦးမှာလား?"
"အေးလေ၊ မင်းစားထားတာတွေနဲ့ ဖျားတော့မှာလေ။ အခု မျက်စိတွေနီချင်နေပြီ။ သောက်ရမှာပေါ့"
ဒါကြောင့် Hurricane က Hepius ဆီသွားတာလား? ကိုယ်က Chain ကိုယ်ကိုထိမိတော့မှ ဖျားနေတာလားမေးနေတုန်း Hurricane က ဖျားမှာစိုးလို့ ဆေးသွားယူနေတယ်တဲ့။
အဲဒါဆိုလည်း စားချင်တိုင်းကျွေးပြီး ဘာလို့ ရေချိုးခန်းအထိ အင်္ကျီပေတာတွေ သွားလဲနေတာလဲ?
အစတည်းက မဖျားအောင်ထားပါတော့လား?
"ဟား ဟား၊ ရသွားပြီ Kyle, ရသွားပြီ"
ဘာတွေရသွားပြန်တာလဲ? ကိုယ်ကအတွေးလွန်နေတုန်း သူတို့က ဘာရသွားတာလဲ? နေမကောင်းဖြစ်မယ့်ကောင်ကလည်း ပြုံးဖြဲလို့။ ဟိုကလည်း သဘောတကျရယ်လို့။ ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ?
"ငါပြောပါတယ်၊ သောက်ကြည့်ပါလို့။ မင်းဘာသာ Capsule တွေပါ ဖောက်သောက်နေတာ"
"အတောင့်တွေလား? အဲဒါလေးတွေက ဝါးလို့မှမရတာ ဖောက်ရတာပေါ့"
ဪ၊ ဆေးသောက်တာကိုများ ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်နေတာ။ ခုနက စိတ်မရှည်လို့ လေသံမာလိုက်တော့ အိပ်ချင်ပြီတဲ့။ အခုကျ မျက်လုံးကိုပြူးနေတာပဲ။
"Kyle, မနေ့ကပြောတာ ဆက်ပြောပြလေ။ Dexter က ဘာဆက်လုပ်လဲ?"
ဘယ်တုန်းကဟာတွေ ပြောပြနေပြန်ပြီလဲ?
"မင်း ခုနကပြောတော့ အိပ်ချင်ပြီဆို?"
Lock က ဖြတ်ပြောတော့
"နားထောင်ပြီးရင် အိပ်မယ်လေ"
"မင်းအိပ်ချင်နေတာလား? ကိုယ်လည်းနွေးနေတယ်၊ ဆေးလည်းသောက်ထားတာ။ အိပ်ချင်ရင်အိပ်လိုက်၊ နိုးလာရင် ပြောပြမယ်"
Chain မျက်မှောင်ကျုံ့သွားပြီး Lock ကိုကြည့်လာတယ်။ Lock ခပ်တည်တည်ကြည့်နေတော့
"အဲဒါဆို အိပ်တော့မယ်။ တာ့တာ"
Lock ကို တာ့တာပြပြီး ခုတင်ပေါ်လှဲသွားတယ်။
ဆိုလိုတာက သူနိုးလာရင် Lock ကပြန်ပြီမို့ မတွေ့ရတော့ဘူးမို့ နှုတ်ဆက်တယ်ပေါ့။
Hurricane ကတော့ နိုးလာရင်ပြောပြမယ်ဆိုတာကြောင့် နှုတ်ဆက်စရာမလိုဘူး။
ရတယ်လေ၊ ဒီနေ့ ငါအားတယ် Chain. မင်းနိုးတဲ့အထိစောင့်မယ်။ မင်းတို့ပြောတာ ငါပါနားထောင်မယ်။
Hurricane က Chain ကိုစောင်ခြုံပေးနေတော့ Lock က ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ Hurricane ကပါ လာထိုင်ပြီး
"Chain ကို ကိုယ်တို့ငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေ ပြောပြနေတာ။ Lock ဒီနေ့အချိန်ရလား?"
"အင်း၊ ရပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ကိုယ်က ခဏနေပြန်ရမယ်။ Chain ကိုစောင့်ပေးလို့ရတယ်မလား? ကိုယ်အရမ်းပူလာမှာစိုးလို့"
"ကျွန်တော်အားပါတယ်။ ဒီနေ့ ကျွန်တော်စောင့်လိုက်မယ်"
"Ok, အဆင်ပြေတာပေါ့"
Hurricane ဆီ ဖုန်းဝင်လာတာမို့ အပြင်ထွက်ဖုန်းပြောနေပြီး
"ကိုယ်ပြန်တော့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
Lock ကို ဘာမှထွေထွေထူးထူးမမှာဘဲ Chain နဖူးကိုစမ်းပြီး ထွက်သွားတဲ့ Hurricane ရယ် ...
Hurricane လုပ်သမျှ မျက်တောင်မခတ် ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ Lock ရယ် ...
ဗိုက်ပြည့်သွားလို့ ဆေးသောက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ Chain ရယ် ...
ပြန်ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ ဆေးရုံခန်းရယ် ...
အခန်းထဲက TV ကို ခပ်တိုးတိုးဖွင့်ကြည့်တော့ ရုရှား Action ကားကို အင်္ဂလိပ်စာတန်းထိုးပြတာမို့ ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။ Action ကို အသံမကြားတကြားကြည့်ရတာတော့ စိတ်ညစ်စရာ။
နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ Hepius ရောက်လာပြီး Chain ကို ကိုယ်ပူစမ်းကြည့်နေပြန်တယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ မနေ့ညက ဖျားပြီးအန်ထားတော့ ပြန်ဖျားမှာစိုးလို့ လာကြည့်တာ"
"ခုနကတော့ ငါ့ကိုမပြောလိုက်ဘူး"
"Hurricane မပြောဘူးလား မင်းကို? ပြောလည်း အဖတ်လုပ်လို့လား? လူနာစောင့်မယ်ဆိုလည်း နည်းနည်းတော့ အဖတ်လေးလုပ်ပါ။ မင်းနဲ့ဆို ငါ့မှာ စိတ်ကိုမဖြောင့်ဘူး။ Austin နဲ့ Nick ဆို သေချာစောင့်ကြည့်တာ။ Hurricane နဲ့ Lily ကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့။ မင်းတစ်ကောင်နဲ့မှပဲ"
Lock ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။
"ဟေ့ကောင်၊ ငါပြောနေတာကြားလား?"
"ကြားတယ်"
"အိမ်ပြန်ပို့ရမှာတောင် စိတ်မချဘူး။ Blue Diamond ကိုသာ ထည့်ပေးလိုက်ချင်တယ်"
Hurricane နဲ့သာ ပေးစားလိုက်ပါလား?
ဖွင့်တော့မပြောဖြစ်ပါဘူး။ Hepius ရဲ့ ပွစိပွစိစကားတွေ သည်းမခံနိုင်ဘူး။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ Chain ကို ဘယ်သူက နှိပ်စက်မှာကျလို့။
နောက်ထပ် တစ်နာရီကျော်လောက် အချိန်ဖြုန်းပြီးတော့ Chain နိုးလာတယ်။
"အိပ်ရေးဝပြီလား?"
"ဟင်! မပြန်သေးဘူးလား?"
"Hurricane မဟုတ်လို့လား? သူကပြန်သွားပြီ"
အခုတလော Chain နဲ့ Lock က အမေးစကားတွေကို အမေးနဲ့ဖြေတာတွေ အရမ်းများလာတယ်။
"ငါ့ကို စောင့်ပေးနေတာလား?"
Lock ခေါင်းညိတ်တော့ Chain ပြုံးသွားတယ်။ Lock ကို မရဲတရဲကြည့်ပြီး
"ဟိုလေ ..."
အဲဒီမျက်နှာနဲ့ အဲဒီလေသံကိုတော့ Lock သိတယ်။ သူလိုချင်တာရှိရင် လုပ်နေကျ။
"ပြော"
"အခုလိုပဲ စောင့်ပေးလို့မရဘူးလား?"
"အမြဲအားမနေပါဘူး"
"သိပါတယ်။ အမြဲတော့မဟုတ်ဘူးလေ"
"Hurricane ရှိတယ်လေ။ မီးငယ်လည်း ရှိတာပဲ။ Austin နဲ့ Nick လည်းရှိတယ်"
"အဟီး၊ Nick က အရမ်းရယ်ရတယ်။ Austin နဲ့ဆို ပျင်းစရာကြီး။ အရုပ်လေးနဲ့ Kyle ရှိပေမဲ့ ကိုကိုကမှ အကြာကြီးမနေတာ"
Nick နဲ့က အရင်ကတည်းက သူတို့ချင်း စနောက်နေကျမို့ ရင်းနှီးလွန်းနေပေမဲ့ Austin ကလူအေးမို့ ပျင်းတယ်ထင်ပါရဲ့။
"ငါ မအားဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ"
"ဟုတ်"
ငြိမ်ငြိမ်လေးပြန်ဖြစ်သွားပြန်တဲ့ Chain ကြောင့် Lock လည်း စကားစပျောက်နေတယ်။
"ခေါင်မိုးထပ်သွားမလား?"
"အင်း ... အင်း၊ သွားမယ်။ Kyle လိုက်ပို့ဖူးတယ်။ လေတွေအရမ်းတိုက်တယ်။ အိမ်တွေလည်း သေးသေးလေးဖြစ်သွားရောလေ"
"အင်း၊ အနွေးထည်ဝတ်"
"ဟုတ်"
ပျော်ရွှင်နေတဲ့ကလေးလိုမျက်နှာနဲ့ Chain ကိုကြည့်ပြီး Lock ကျေနပ်သွားတယ်။ Chain ကို Wheelchair မှာထိုင်ခိုင်းပြီး Private Lift နဲ့ Rooftop အထိတက်လာလိုက်တယ်။
"အဲဒါ ရဟတ်ယာဉ်ဆင်းဖို့နေရာဆို? ငါလည်း လာဖူးတယ်တဲ့"
ပြန်မတွေးစမ်းနဲ့ကွာ။ အရင်ကအချိန်တွေ ပြန်တွေးရင် ငါမင်းကို မုန်းချင်တယ်။
"အင်း၊ လာဖူးတယ်"
"ဟိုအစပ်နားမှာ ရပ်ကြည့်မယ်လေ။ ကားသေးသေးလေးတွေ ကြည့်မလို့"
သူတို့အရပ်နဲ့ကို ခါးကျော်နေတဲ့ အကာအရံတွေဆီရောက်လာတော့ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်ကာ သဘောတွေကျနေပြန်တယ်။ Lock က Cigarette ဘူးကိုထုတ်ပြီး သောက်မယ်လုပ်တော့
"အဲဒါဆေးလိပ်၊ ရောဂါဖြစ်မှာပေါ့"
ရိုးရာဆိုတာ မဖျက်ကောင်းဘူးထင်ပါရဲ့။ Lock ဆေးလိပ်သောက်တိုင်း Chain က တားတတ်တာ သူတို့ကြားက ရိုးရာ။ တစ်ခုတော့ပြောင်းသွားမလား၊ အရင်လို Chain မှာတော့ ဒဏ်ရာမရနိုင်ဘူးထင်ရတာပဲ။
"ငါ သောက်ကြည့်လို့ရလား?"
"ဘာ!"
Lock ထအော်တာကြောင့် Chain လန့်သွားတယ်။ Lock ကစိတ်တွေတိုပြီး
"မင်းက နေကောင်းလို့လား? ဘာကိစ္စ ဆေးလိပ်ကသောက်ချင်တာလဲ?"
"နေမကောင်းရင် ဆေးလိပ်မသောက်ရဘူး။ ဆေးလိပ်သောက်ရင်ရော နေမကောင်းဖြစ်တယ်မဟုတ်လား? အတူတူပဲလေ။ ကိုကိုက ဆေးရုံမှာနေချင်လို့လား?"
"လျှာရှည်လိုက်တာ။ မင်းအကျင့်ကိုက မပျောက်တာ"
ပြောပြီး Lock က Cigarette တစ်လိပ်ကို နှုတ်ခမ်းတွေကြားညှပ်ပြီး မီးခြစ်ကိုထုတ်ယူနေတယ်။
မသောက်ပါနဲ့လို့ အသံတိတ်ရေရွတ်နေတဲ့ Chain ကို သတိမထားမိဘဲပေါ့။
လေတွေတိုက်နေလို့ လက်နဲ့ကွယ်ပြီး မီးညှိဖို့လုပ်နေတာလည်းမရ။ Chain က လှမ်းဆွဲတော့မှ
"အား!"
ရိုးရာလေ၊ ရိုးရာဆိုတာ မပျက်တတ်ဘူး။ လေတိုက်လို့ မီးတောက်ငြိမ်းငြိမ်းသွားတာက Chain လက်လှမ်းတော့မှ မီးကထတောက်တယ်။
"ဟာ! ဘာလုပ်တာလဲ?"
Lock က ချက်ချင်းခါထုတ်လိုက်လို့ တစ်ချက်လေးပဲထိသွားတာကြောင့် ဘာမှမဖြစ်သွားပေမဲ့ ရုတ်တရက်လာဆွဲတာကိုရော၊ ထိသွားရင်ဆိုပြီးတွေးမိတာကြောင့်ရော Lock အော်ပစ်လိုက်မိတာပါ။
"မသောက်ပါနဲ့"
အသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ Lock က တောက်ခေါက်လိုက်တော့ Chain က မျက်ရည်ဝိုင်းလာပြီး
"ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးရင် ဆူလိုက်လေနော်။ ဆေးလိပ်တော့မသောက်ပါနဲ့။ ငါမကြိုက်လို့ပါ"
"မင်းမကြိုက်တာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လဲ?"
Lock ကဖုန်းထုတ်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်ကိုဖုန်းခေါ်နေတော့ Chain က ဒီတိုင်းလေး ရပ်ကြည့်နေတယ်။
"Rooftop မှာ Chain ကိုလာခေါ်"
တစ်ခွန်းပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ကာ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ Lock ကြောင့် Chain က ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချပြီး မျက်ရည်တွေကျလာတယ်။
တစ်ယောက်က လှေကားထစ်တွေကနေ ပြေးဆင်းသွားသလို တစ်ယောက်က Rooftop ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ငိုနေတဲ့အဖြစ်က ဘယ်သူ့အပြစ်လဲ?
ခဏနေတော့ Hepius ပျာပျာသလဲ ရောက်ချလာပြီး
"Chain! ဘာဖြစ်တာလဲ? Lock ရော? မင်း ငိုနေတာလား? ဘာဖြစ်သွားလဲ? ထလို့ရလား?"
မေးခွန်းပေါင်းများစွာနဲ့ Hepius စိတ်ပူနေတော့ Chain က
"ထူပေးပါ"
"အင်း၊ ထ!"
Wheelchair ပေါ်ထိုင်စေပြီးမှ
"အေးနေပြီကွာ၊ ဖျားတော့မှာပဲ။ ပြန်ဆင်းရအောင်"
အခန်းထဲရောက်လို့ ခုတင်ပေါ်စောင်ခြုံပေးပြီးမှ Hepius ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် မေးရတော့တယ်။
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ?"
"ကိုကိုက ဆေးလိပ်သောက်လို့ ငါက မသောက်ဖို့ပြောတာပါ။ အဲဒါကို စိတ်ဆိုးသွားတယ်။ ငါ့ကိုလည်းမခေါ်တော့ဘူး။ ငါက ဆိုးလို့လား?"
ပြောပြီးမျက်ရည်တွေထပ်ကျလာပြန်တယ်။
"မဟုတ်တာတွေကွာ။ မင်းက လိမ္မာပါတယ်။ ဆိုးတာက သူ။ ဆေးလိပ်တွေသောက်၊ မင်းကိုလည်း စိတ်ဆိုးစရာမဟုတ်ဘဲ စိတ်ဆိုး၊ ခေါင်မိုးထပ်မှာလည်း တစ်ယောက်တည်းထားသွားတာ။ သူကမှ ဆိုးလွန်းတာ။ မငိုနဲ့တော့။ နေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်"
"ငါ့ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့လို့ ပြောပေးပါနော်။ ကိုကို နေမကောင်းဖြစ်မှာစိုးလို့ ပြောမိတာပါ။ ဆေးလိပ်မသောက်ဖို့လည်း ပြောပေးပါလား? မင်းက Doctor ပဲဟာ။ နော်?"
"အေးပါကွာ။ အဲဒီကောင် လွန်လွန်းတယ်"
"သူ့ကိုတော့ မဆူပါနဲ့နော်"
Hepius သက်ပြင်းသာ ချမိတော့တယ်။
မင်းကိုက ဝဋ်ကြွေးကြီးလွန်းတယ် Chain.
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ Darling?"
Nancy လိုက်လာပြီး မေးလာတော့
"Lock ဆေးလိပ်သောက်တာကို တားလိုက်လို့ စိတ်ဆိုးသွားတာတဲ့။ နေမကောင်းတဲ့လူကို Rooftop မှာ ထားခဲ့ပြီး ကိုယ့်ကို ခေါ်ခိုင်းတယ်။ Chain ကိုကြည့်ထားပေးပါဦး။ ကိုယ်လိုက်သွားဦးမယ်"
"အင်း၊ စိတ်ချ"
Hepius ထွက်သွားတော့
"Chain, ငိုထားတာလား? မငိုရဘူးလေ။ ခေါင်းကိုက်ပြီး နေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်။ Lock က Chain ကို စိတ်ဆိုးတာမဟုတ်ပါဘူး။ သူက အဲဒီလိုပဲ စိတ်မရှည်တတ်တာ သိတယ်မဟုတ်လား? Nancy တိုးတိုးလေး ပြောပြမယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောနဲ့"
Nancy စကားကြောင့် Chain က စိတ်ဝင်တစား ခေါင်းညိတ်ပြနေတယ်။
"သူက Chain ကို စိတ်ဆိုးသွားတာမဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုပြောလို့ စိတ်ကောက်သွားတာ"
"တကယ်လား? ကလေးလည်းမဟုတ်ဘဲ စိတ်ကောက်နေတာလား?"
Lily ကို ခဏခဏစကြပြီး ကလေးက စိတ်ကောက်ပြန်ပြီလို့ ပြောတတ်ကြတာတွေ မှတ်ထားတဲ့ Chain က သေသေချာချာတွေးပြီး ပြန်မေးလာတော့ Nancy ကြိတ်ရယ်မိတယ်။
"အင်း၊ မယုံရင် Baby လို့ ခေါ်ကြည့်ပါလား? စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်။ ကလေးတွေက Baby ခေါ်ခံရရင် မကြိုက်ကြဘူး"
Nancy တို့ ကြုံတုန်း ဆေးထိုးကြမ်းနေပါတော့တယ်။ Chain က Lock ကိုပြောဖူးတဲ့စကားကို Hepius ဆီကနေ ကြားခဲ့တဲ့အတိုင်း ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။
"အဲဒီလိုလား? သူမှမကြိုက်တာကို မခေါ်ကြည့်ပါဘူး"
"ဟာဟ! Chain ကတော့ တကယ်ပါပဲ"
တစ်ဖက်မှာလည်း Hepius က ဖုန်းခေါ်တာကို Lock ကမကိုင်။ ဆေးရုံအဆောက်အဦအပြင်ထွက်ပြီး ဖုန်းထပ်ခေါ်တော့လည်း မရ။
ဆေးရုံရှေ့က ထိုင်ခုံတွေဆီအကြည့်ရောက်တော့ အတွေးဝင်လာပြီး လိုက်ရှာမိတယ်။ Chain အခန်းနဲ့ တည့်တည့်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ Lock ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
"မင်း ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ?"
".............."
"ငါမေးနေတယ်လေ"
"ငါမှမရည်ရွယ်တာ။ မင်းလည်း ငါတမင်လုပ်တယ်ထင်ပြီလား?"
"မင်း တမင်ထားခဲ့တာလေ"
"အဲဒါကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး။ သူ့လက်ကို မီးတောက်နဲ့ထိမိတာ"
"ဘာပြောတယ်? သူ့လက် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အင်း၊ မဖြစ်လို့တော်သေးတာပေါ့။ လေတိုက်လို့ မီးတောက်ကငြိမ်းငြိမ်းသွားတာ။ သူကလှမ်းယူတော့ မီးတောက်တဲ့အချိန်မို့ ပူသွားတယ်။ ငါခါထုတ်လိုက်တော့ စိတ်မဆိုးပါနဲ့တဲ့။ ငါက သူပူသွားမှာစိုးလို့ ခါထုတ်လိုက်တာလေ။ ဘာကိစ္စ ငါ့အလွန်ပဲ ဖြစ်ရပြန်တာလဲ?"
"Lock! မင်း ဘယ်လိုပြောတာ? သူပူသွားမှာစိုးလို့ ဟုတ်လား?"
"အခုလိုအခြေအနေမျိုးနဲ့လူကို ငါမနာကျင်စေချင်ဘူး"
"မင်းဘာသာ စိတ်တိုလို့ ရှောင်ထွက်သွားတာလား?"
"................"
"မင်းတို့ကတော့လေ၊ တကယ့်ကောင်တွေ။ အဲဒီလိုဖြစ်ပါတယ်လို့ သူကမပြောဘူး။ သူသွားတားမိလို့ စိတ်ဆိုးသွားတာတဲ့။ သူ့ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့လို့ ပြောပေးပါတဲ့။ ဆေးလိပ်မသောက်ဖို့ တားပေးပါတဲ့"
"..............."
"စိတ်မဆိုးပါဘူးလို့ မပြောချင်ရင်တောင် စကားပြန်သွားပြောလိုက်ပါ။ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမှာပေါ့"
Hepius သေချာကြည့်မိတော့မှ Lock ဘေးနားထိုင်ခုံပေါ်မှာ လုံးချေထားတဲ့ Cigarette ဘူး။ Lock က ဘေးကအမှိုက်ပုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်တယ်။
"ထ! အခန်းထဲ ပြန်သွားရအောင်"
အခန်းနားရောက်တော့ တံခါးဖွင့်လျက်သား။
"မယုံရင်မေးကြည့်ပေါ့"
Nancy ကဘာတွေမေးခိုင်းနေတာလဲ?
"တံခါးက ဘာလို့ဖွင့်ထားတာလဲ?"
"ရှင်တို့ပြန်လာမှာပဲကို၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖွင့်ထားတော့"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ကဲ၊ Darling! ခုနက လူနာစာရင်းလေး ဆက်စစ်ရအောင်။ ဒီက ပိုက်ဆံမရမယ့်လူနာတွေကို အဖတ်လုပ်မနေနဲ့တော့။ အချီကြီးရမယ့်စာရင်းပဲ သွားစစ်ရအောင်"
"Ok"
မသိရင် ကိုယ်တွေကပဲ သူတို့ကိုအနိုင်ကျင့်နေသလိုလို၊ Chain ကိုအကြောင်းပြုပြီး Medic Hell ဆီကရလိုက်တဲ့ ပညာတွေနဲ့တင် သူတို့ဘက်ကတောင် ပြန်အမ်းလို့ရနေပြီကို။
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ထိုင်နေတဲ့ Lock ကြောင့်
"Ivy?"
"ဘာရယ်?"
"ကိုကို့နာမည်က Ivy ဆို?"
"အင်း"
"အရုပ်လေးကရော?"
"Lillian"
"ဪ၊ ဒါကြောင့် Lily လို့ခေါ်တာကိုး"
"အင်း"
"ငါ အရင်က ကိုကို့ကို ဘယ်လိုခေါ်ခဲ့တာလဲ?"
ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီအခေါ်အဝေါ်တွေဆီပဲ ရောက်ရောက်နေလဲမသိပါဘူး။ တစ်သက်လုံးမပြီးနိုင်ဘူး။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"တစ်ယောက်တစ်မျိုး ပြောကြလို့"
"ဘယ်သူက ဘာတွေပြောလဲ?"
"Ivyတဲ့၊ အစ်ကိုလေးတဲ့၊ နောက်တစ်ခုက ကိုကို့ကိုပြောပြရင် စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်"
Ivy လို့ပြောတာ Hurricane ပဲနေမှာ။ အစ်ကိုလေးဆိုတာက လူတိုင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါဆို စိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတာက Baby လို့ခေါ်တဲ့ကိစ္စပဲရှိတာ၊ ဘယ်သူ အာချောင်ပြန်ပြီလဲ?
Hepius? Nancy? Lily? Nick? ဘယ်သူ့လက်ချက်လဲ? Hurricane နဲ့ Austin ကလွဲရင် အကုန်ဖြစ်နိုင်တယ်။
"နောက်တစ်ခုက ဘယ်သူပြောတာလဲ?"
"ဘယ်နောက်တစ်ခုလဲ?"
"ခေါ်ရင် ငါစိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတဲ့ဟာ"
"ဘယ်လိုဟာလဲ ကိုကို?"
"နေစမ်းပါဦး! မင်းကို ဘယ်သူတွေက မဟုတ်တာတွေ သင်ပေးလိုက်တာလဲ?"
Chain ရဲ့ လက်ရှိအနေအထားက အဲဒီလို ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်မေးခွန်း မမေးတတ်တဲ့ အခြေအနေ။ တစ်ယောက်ယောက်က အဲဒီလိုပါမေးဖို့ သင်ပေးထားတာ သေချာတယ်။
"မသင်ပေးပါဘူး"
"ငါ့ကိုပြော ဘယ်သူလဲ? ငါ ခုနကမှ စိတ်ဆိုးပြေတာ၊ ထပ်ပြီး စိတ်မဆိုးချင်ဘူး"
"ဟာ! စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ Nathan နဲ့ အရုပ်လေးသင်ပေးတာပါ။ ငါ့ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်။ စိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား?"
Hepius ဆီ ပြဿနာသွားရှာချင်တာကို Chain က လက်ဆွဲထားတာကြောင့်
"မဆိုးဘူး။ လွှတ်တော့"
"အဲဒါဆို စိတ်ကောက်တာလား?"
"ဘာပြောတယ်!!!"
Lock ကစိတ်ကောက်တတ်ပါသလား?
■■■■■ Part XLV ဆက်ရန် ■■■■■
"Kyle"
"ငါေရာက္ေတာ့ မင္းကိုမေတြ႕လို႔ ရွာမလို႔ထြက္လာတာ"
"Nancy ဆီ မုန္႔စား ... အဲ ..."
Hurricane ကလည္း Lock ကိုခ်က္ခ်င္းသတိမထားမိ။ Chain က မုန္႔စားတဲ့ကိစၥ Lock မႀကိဳက္ဘူးထင္လို႔ ေျပာေနရာကရပ္သြားမွ ေနာက္က Lock ကို ေတြ႕ေတာ့တယ္။
"Lock ပါတာပဲ"
"ခုနကမွ ေရာက္တာပါ။ သူက Nancy တို႔နဲ႔ရွိေနတာ"
"အင္း"
"အထဲဝင္မယ္ေလ။ ဖယ္ေပး"
Chain က Hurricane ကို ေရွ႕ကေနဖယ္ခိုင္းၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားတယ္။
ေနာက္ကလိုက္ဝင္လာတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ဝစီပိတ္က်င့္ေနၾကတဲ့အတိုင္း။
"ခ်ိဳင့္ထဲက ဘာလဲ?"
"ငါးဆန္ျပဳတ္"
"ငါးဆန္ျပဳတ္ပဲေသာက္ရဦးမွာလား?"
"မင္းမေန႔က အစာမေၾကလို႔ အန္တယ္ေလ။ အခုေတာ့ ဒါပဲေသာက္"
"အခုမအန္ဘူး"
"Chain, ဘာေတြေခ်းမ်ားေနတာလဲ? အခု ဒါပဲေသာက္လိုက္၊ ညေနက် မင္းႀကိဳက္တဲ့ဆန္ျပဳတ္ကို မီးငယ္ကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္"
Hurricane ကို အထြန္႔တက္ေနတဲ့ Chain က Lock စကားတစ္ခြန္းမွာ
"ဟုတ္"
"အခုေသာက္မွာလား? ခုနကမွ မုန္႔စားလာတာမဟုတ္ဘူးလား?"
"မကုန္ခဲ့ဘူး"
"ငါက သြားျပန္ယူေပးရဦးမွာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ဆန္ျပဳတ္ပဲေသာက္မွာ"
Hurricane တစ္ေယာက္ Chain ကိုေငးေနမိတယ္။ Lock နဲ႔ဆို မီးေသေနတတ္တာ။
"Kyle, ေသာက္မယ္ေလ"
"ဪ၊ ေအး"
Hurricane က ဆန္ျပဳတ္နဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့ Lock က ဆိုဖာမွာသြားထိုင္ၿပီး ဖုန္းၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ Hurricane ကပဲ ခြံ႕ေကၽြးေနရတယ္။
"Kyle, ငါ့ဘာသာစားၾကည့္မယ္"
"အင္း၊ သိပ္လည္းမပူေတာ့ဘူး။ စားေလ။ အဝတ္တင္ေပးမယ္"
စားေနရင္းက
"အာ ... ေပကုန္ၿပီ"
"ၿပီးမွအက်ႌလဲေလ။ ဝေအာင္စားလိုက္။ ငါရွင္းေပးမယ္"
"အင္း"
ႏွစ္ေယာက္တည္းကမာၻက အသံေတြကို Lock ၾကားေနေပမဲ့ လွမ္းမၾကည့္ျဖစ္ဘူး။
"ကုန္ၿပီ"
"အင္း၊ ေရေတြအမ်ားႀကီးမေသာက္နဲ႔ေလ။ ဗိုက္တင္းမယ္။ ေဆးေသာက္ရဦးမွာ"
"Kyle, ေဆးေသာက္တာ ဝါးမစားရင္ မခါးဘူးမဟုတ္လား?"
"ေအးေလ၊ မင္းကဝါးစားတဲ့အက်င့္မွ မေပ်ာက္တာ"
Lock စဥ္းစားသြားတယ္။ Chain မွာ အဲဒီလိုအက်င့္ရွိတာ သူမသိပါ။ Chain နဲ႔ပတ္သက္သမၽွ အေသးစိတ္ကအစသိေနတာ Hurricane. Chain ရဲ႕ ID number ေတြကအစ Hurricane က အကုန္သိေနတာ။ Lock ကေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ မသိခဲ့တာလား?
အေတြးေတြလြန္ေနတုန္း Hurricane နဲ႔ Chain က ေရခ်ိဳးခန္းကေန အက်ႌလဲၿပီး ျပန္ေတာင္ထြက္လာၿပီ။
ေနပါဦး! အက်ႌလဲတာအထိ လိုက္လုပ္ေပးေနရတုန္းလား? သူ႔ဘာသာ လုပ္ႏိုင္ေနၿပီကို။
"Lock, ကိုယ္ Hepius ဆီခဏသြားလိုက္ဦးမယ္"
"အင္း။ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနမယ္"
Hurricane ထြက္သြားေတာ့ ဆိုဖာမွာထိုင္ေနတဲ့ Lock နဲ႔ ခုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ Chain တို႔ၾကား ေလဟာနယ္လိုမ်ိဳး၊ ေအးစက္စရာေလထုေတာင္မရွိသလို ၿငိမ္သက္လို႔။
Chain ကေတာ့ Lock ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာျဖစ္ၿပီး Lock က ဖုန္းကိုၾကည့္ေနျခင္း။
Chain က ခုတင္ေပၚကဆင္းမလို႔လုပ္ေတာ့
"ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ?"
"အဲဒီမွာ လာထိုင္မလို႔"
"ခုတင္က ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ခုတင္ကဘာမွမျဖစ္ရင္ ဆိုဖာမွာ လာထိုင္လို႔မရဘူးလား?"
"လာခဲ့"
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆင္းၿပီး ဆိုဖာမွာလာထိုင္ကာ
"ဖုန္းမွာ ဘာေတြပါလို႔လဲ?"
"ဘာပါရမွာလဲ? အလုပ္ကိစၥေတြ၊ သတင္းေတြေပါ့"
"ငါလည္း ၾကည့္မယ္ေလ"
"မင္း အဲဒီေလာက္ အာ႐ံုစိုက္လို႔မရဘူး။ ေအးကြာ၊ ငါမၾကည့္ေတာ့ဘူး။ ရၿပီလား?"
"အဟီး"
Lock သိပါတယ္။ ခုတင္ေပၚကေန သူ႔ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာေရာ၊ သူနားလာဖို႔ျပင္ေနတာေရာ၊ အခုလည္း သူဖုန္းၾကည့္လို႔ မၾကည့္ေအာင္ေႏွာင့္ယွက္ေနတာေရာ၊ အကုန္လံုးကို သတိထားမိပါတယ္။ ေျပာစရာမရွိသလို၊ ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိတာေၾကာင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္တာပါ။
Chain ဘက္က စကားစလာတယ္။
"ေမးစရာရွိလို႔။ ေမးလို႔ရလား?"
"ေမးေလ"
"အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ ကိုကိုက ေမာင္ႏွမတဲ့။ ကိုကိုနဲ႔ ငါကေရာ ဘာေတာ္တာလဲ? Nathan ကိုေမးေတာ့ သူမသိဘူး၊ Lock ကိုေမးတဲ့"
Hepius ဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ အရမ္းအားကိုးရတာမို႔ စိတ္ထဲကေန က်ိန္ဆဲလိုက္မိတယ္။
"ညီအစ္ကို ဝမ္းကြဲ။ မင္းက ငါ့ဦးေလးရဲ႕သား"
"ဪ၊ အေဖမတူတာလား?"
"အင္း၊ မိဘမတူဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုဝမ္းကြဲ"
"အ႐ုပ္ေလးနဲ႔က်ေတာ့ မိဘေတြတူတယ္ေပါ့?"
"အင္း၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင္ႏွမအရင္းေတာ္တယ္"
"ဪ၊ အဲဒီလိုရွင္းျပလည္း ရတာကိုပဲ။ Nathan က မသိဘူးတဲ့။ ေနာက္မွ သူ႔ကို ျပန္ရွင္းျပလိုက္မယ္"
ဪ၊ သူကေတာင္ ျပန္ရွင္းျပဦးမယ္တဲ့။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး Hepius ေရ။
"ငါ ေဆး႐ံုဆင္းရင္ အိမ္ျပန္ရမယ္ဆို?"
"အင္း"
"ေဆး႐ံုမွာ ေနလို႔မရဘူးလား?"
ဘယ္လိုေကာင္လဲ? ေဆး႐ံုကို အိမ္မွတ္ေနတာလား?
"ဘာလို႔လဲ?"
"ဒီမွာက အကုန္လံုးရွိတယ္ေလ။ အိမ္မွာဆို ငါက တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာလား?"
"မီးငယ္ရွိသားပဲ"
"အ႐ုပ္ေလးက အခုေတာင္ ကိုကိုခိုင္းထားတာေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားတာေလ။ Austin နဲ႔ Nick ကေရာ အဲဒီအိမ္မွာပဲ ေနတာလား?"
"မင္း သိပ္စကားမ်ားတာပဲ"
Lock အသံမာသြားေတာ့ Chain မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး
"မေမးေတာ့ပါဘူး။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔"
"မင္းကို စိတ္ဆိုးတယ္ေျပာမိလား?"
"ငါ အိပ္ခ်င္ၿပီ"
Chain က ခုတင္ေပၚျပန္သြားဖို႔ ဆိုဖာကထေနေပမဲ့ ႐ုတ္တရက္မို႔ ထမရျဖစ္ေနျပန္တယ္။ Lock ကတြဲၿပီး ခုတင္ဆီပို႔ေပးေတာ့ Chain ကိုယ္ကခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနတာမို႔
"မင္း ဖ်ားခ်င္ေနတာလား?"
နဖူးကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေႏြးေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ Hurricane က ျပန္ဝင္လာၿပီး
"ေဆးေသာက္ရေအာင္ Chain"
"ေသာက္ရဦးမွာလား?"
"ေအးေလ၊ မင္းစားထားတာေတြနဲ႔ ဖ်ားေတာ့မွာေလ။ အခု မ်က္စိေတြနီခ်င္ေနၿပီ။ ေသာက္ရမွာေပါ့"
ဒါေၾကာင့္ Hurricane က Hepius ဆီသြားတာလား? ကိုယ္က Chain ကိုယ္ကိုထိမိေတာ့မွ ဖ်ားေနတာလားေမးေနတုန္း Hurricane က ဖ်ားမွာစိုးလို႔ ေဆးသြားယူေနတယ္တဲ့။
အဲဒါဆိုလည္း စားခ်င္တိုင္းေကၽြးၿပီး ဘာလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းအထိ အက်ႌေပတာေတြ သြားလဲေနတာလဲ?
အစတည္းက မဖ်ားေအာင္ထားပါေတာ့လား?
"ဟား ဟား၊ ရသြားၿပီ Kyle, ရသြားၿပီ"
ဘာေတြရသြားျပန္တာလဲ? ကိုယ္ကအေတြးလြန္ေနတုန္း သူတို႔က ဘာရသြားတာလဲ? ေနမေကာင္းျဖစ္မယ့္ေကာင္ကလည္း ျပံဳးျဖဲလို႔။ ဟိုကလည္း သေဘာတက်ရယ္လို႔။ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ?
"ငါေျပာပါတယ္၊ ေသာက္ၾကည့္ပါလို႔။ မင္းဘာသာ Capsule ေတြပါ ေဖာက္ေသာက္ေနတာ"
"အေတာင့္ေတြလား? အဲဒါေလးေတြက ဝါးလို႔မွမရတာ ေဖာက္ရတာေပါ့"
ဪ၊ ေဆးေသာက္တာကိုမ်ား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ေနတာ။ ခုနက စိတ္မရွည္လို႔ ေလသံမာလိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္ၿပီတဲ့။ အခုက် မ်က္လံုးကိုျပဴးေနတာပဲ။
"Kyle, မေန႔ကေျပာတာ ဆက္ေျပာျပေလ။ Dexter က ဘာဆက္လုပ္လဲ?"
ဘယ္တုန္းကဟာေတြ ေျပာျပေနျပန္ၿပီလဲ?
"မင္း ခုနကေျပာေတာ့ အိပ္ခ်င္ၿပီဆို?"
Lock က ျဖတ္ေျပာေတာ့
"နားေထာင္ၿပီးရင္ အိပ္မယ္ေလ"
"မင္းအိပ္ခ်င္ေနတာလား? ကိုယ္လည္းေႏြးေနတယ္၊ ေဆးလည္းေသာက္ထားတာ။ အိပ္ခ်င္ရင္အိပ္လိုက္၊ ႏိုးလာရင္ ေျပာျပမယ္"
Chain မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားၿပီး Lock ကိုၾကည့္လာတယ္။ Lock ခပ္တည္တည္ၾကည့္ေနေတာ့
"အဲဒါဆို အိပ္ေတာ့မယ္။ တာ့တာ"
Lock ကို တာ့တာျပၿပီး ခုတင္ေပၚလွဲသြားတယ္။
ဆိုလိုတာက သူႏိုးလာရင္ Lock ကျပန္ၿပီမို႔ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးမို႔ နႈတ္ဆက္တယ္ေပါ့။
Hurricane ကေတာ့ ႏိုးလာရင္ေျပာျပမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ နႈတ္ဆက္စရာမလိုဘူး။
ရတယ္ေလ၊ ဒီေန႔ ငါအားတယ္ Chain. မင္းႏိုးတဲ့အထိေစာင့္မယ္။ မင္းတို႔ေျပာတာ ငါပါနားေထာင္မယ္။
Hurricane က Chain ကိုေစာင္ျခံဳေပးေနေတာ့ Lock က ဆိုဖာမွာ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ Hurricane ကပါ လာထိုင္ၿပီး
"Chain ကို ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနတာ။ Lock ဒီေန႔အခ်ိန္ရလား?"
"အင္း၊ ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ကိုယ္က ခဏေနျပန္ရမယ္။ Chain ကိုေစာင့္ေပးလို႔ရတယ္မလား? ကိုယ္အရမ္းပူလာမွာစိုးလို႔"
"ကၽြန္ေတာ္အားပါတယ္။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္လိုက္မယ္"
"Ok, အဆင္ေျပတာေပါ့"
Hurricane ဆီ ဖုန္းဝင္လာတာမို႔ အျပင္ထြက္ဖုန္းေျပာေနၿပီး
"ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
Lock ကို ဘာမွေထြေထြထူးထူးမမွာဘဲ Chain နဖူးကိုစမ္းၿပီး ထြက္သြားတဲ့ Hurricane ရယ္ ...
Hurricane လုပ္သမၽွ မ်က္ေတာင္မခတ္ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ Lock ရယ္ ...
ဗိုက္ျပည့္သြားလို႔ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Chain ရယ္ ...
ျပန္ၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ေဆး႐ံုခန္းရယ္ ...
အခန္းထဲက TV ကို ခပ္တိုးတိုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ႐ုရွား Action ကားကို အဂၤလိပ္စာတန္းထိုးျပတာမို႔ ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ Action ကို အသံမၾကားတၾကားၾကည့္ရတာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာ။
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ Hepius ေရာက္လာၿပီး Chain ကို ကိုယ္ပူစမ္းၾကည့္ေနျပန္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ မေန႔ညက ဖ်ားၿပီးအန္ထားေတာ့ ျပန္ဖ်ားမွာစိုးလို႔ လာၾကည့္တာ"
"ခုနကေတာ့ ငါ့ကိုမေျပာလိုက္ဘူး"
"Hurricane မေျပာဘူးလား မင္းကို? ေျပာလည္း အဖတ္လုပ္လို႔လား? လူနာေစာင့္မယ္ဆိုလည္း နည္းနည္းေတာ့ အဖတ္ေလးလုပ္ပါ။ မင္းနဲ႔ဆို ငါ့မွာ စိတ္ကိုမေျဖာင့္ဘူး။ Austin နဲ႔ Nick ဆို ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္တာ။ Hurricane နဲ႔ Lily ကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ မင္းတစ္ေကာင္နဲ႔မွပဲ"
Lock ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။
"ေဟ့ေကာင္၊ ငါေျပာေနတာၾကားလား?"
"ၾကားတယ္"
"အိမ္ျပန္ပို႔ရမွာေတာင္ စိတ္မခ်ဘူး။ Blue Diamond ကိုသာ ထည့္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္"
Hurricane နဲ႔သာ ေပးစားလိုက္ပါလား?
ဖြင့္ေတာ့မေျပာျဖစ္ပါဘူး။ Hepius ရဲ႕ ပြစိပြစိစကားေတြ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ Chain ကို ဘယ္သူက ႏွိပ္စက္မွာက်လို႔။
ေနာက္ထပ္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးေတာ့ Chain ႏိုးလာတယ္။
"အိပ္ေရးဝၿပီလား?"
"ဟင္! မျပန္ေသးဘူးလား?"
"Hurricane မဟုတ္လို႔လား? သူကျပန္သြားၿပီ"
အခုတေလာ Chain နဲ႔ Lock က အေမးစကားေတြကို အေမးနဲ႔ေျဖတာေတြ အရမ္းမ်ားလာတယ္။
"ငါ့ကို ေစာင့္ေပးေနတာလား?"
Lock ေခါင္းညိတ္ေတာ့ Chain ျပံဳးသြားတယ္။ Lock ကို မရဲတရဲၾကည့္ၿပီး
"ဟိုေလ ..."
အဲဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ အဲဒီေလသံကိုေတာ့ Lock သိတယ္။ သူလိုခ်င္တာရွိရင္ လုပ္ေနက်။
"ေျပာ"
"အခုလိုပဲ ေစာင့္ေပးလို႔မရဘူးလား?"
"အျမဲအားမေနပါဘူး"
"သိပါတယ္။ အျမဲေတာ့မဟုတ္ဘူးေလ"
"Hurricane ရွိတယ္ေလ။ မီးငယ္လည္း ရွိတာပဲ။ Austin နဲ႔ Nick လည္းရွိတယ္"
"အဟီး၊ Nick က အရမ္းရယ္ရတယ္။ Austin နဲ႔ဆို ပ်င္းစရာႀကီး။ အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ Kyle ရွိေပမဲ့ ကိုကိုကမွ အၾကာႀကီးမေနတာ"
Nick နဲ႔က အရင္ကတည္းက သူတိုု႔ခ်င္း စေနာက္ေနက်မို႔ ရင္းႏွီးလြန္းေနေပမဲ့ Austin ကလူေအးမို႔ ပ်င္းတယ္ထင္ပါရဲ႕။
"ငါ မအားဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ေလ"
"ဟုတ္"
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးျပန္ျဖစ္သြားျပန္တဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lock လည္း စကားစေပ်ာက္ေနတယ္။
"ေခါင္မိုးထပ္သြားမလား?"
"အင္း ... အင္း၊ သြားမယ္။ Kyle လိုက္ပို႔ဖူးတယ္။ ေလေတြအရမ္းတိုက္တယ္။ အိမ္ေတြလည္း ေသးေသးေလးျဖစ္သြားေရာေလ"
"အင္း၊ အေႏြးထည္ဝတ္"
"ဟုတ္"
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ကေလးလိုမ်က္ႏွာနဲ႔ Chain ကိုၾကည့္ၿပီး Lock ေက်နပ္သြားတယ္။ Chain ကို Wheelchair မွာထိုင္ခိုင္းၿပီး Private Lift နဲ႔ Rooftop အထိတက္လာလိုက္တယ္။
"အဲဒါ ရဟတ္ယာဥ္ဆင္းဖို႔ေနရာဆို? ငါလည္း လာဖူးတယ္တဲ့"
ျပန္မေတြးစမ္းနဲ႔ကြာ။ အရင္ကအခ်ိန္ေတြ ျပန္ေတြးရင္ ငါမင္းကို မုန္းခ်င္တယ္။
"အင္း၊ လာဖူးတယ္"
"ဟိုအစပ္နားမွာ ရပ္ၾကည့္မယ္ေလ။ ကားေသးေသးေလးေတြ ၾကည့္မလို႔"
သူတို႔အရပ္နဲ႔ကို ခါးေက်ာ္ေနတဲ့ အကာအရံေတြဆီေရာက္လာေတာ့ မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္ကာ သေဘာေတြက်ေနျပန္တယ္။ Lock က Cigarette ဘူးကိုထုတ္ၿပီး ေသာက္မယ္လုပ္ေတာ့
"အဲဒါေဆးလိပ္၊ ေရာဂါျဖစ္မွာေပါ့"
႐ိုးရာဆိုတာ မဖ်က္ေကာင္းဘူးထင္ပါရဲ႕။ Lock ေဆးလိပ္ေသာက္တိုင္း Chain က တားတတ္တာ သူတို႔ၾကားက ႐ိုးရာ။ တစ္ခုေတာ့ေျပာင္းသြားမလား၊ အရင္လို Chain မွာေတာ့ ဒဏ္ရာမရႏိုင္ဘူးထင္ရတာပဲ။
"ငါ ေသာက္ၾကည့္လို႔ရလား?"
"ဘာ!"
Lock ထေအာ္တာေၾကာင့္ Chain လန္႔သြားတယ္။ Lock ကစိတ္ေတြတိုၿပီး
"မင္းက ေနေကာင္းလို႔လား? ဘာကိစၥ ေဆးလိပ္ကေသာက္ခ်င္တာလဲ?"
"ေနမေကာင္းရင္ ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူး။ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ေရာ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္မဟုတ္လား? အတူတူပဲေလ။ ကိုကိုက ေဆး႐ံုမွာေနခ်င္လို႔လား?"
"လၽွာရွည္လိုက္တာ။ မင္းအက်င့္ကိုက မေပ်ာက္တာ"
ေျပာၿပီး Lock က Cigarette တစ္လိပ္ကို နႈတ္ခမ္းေတြၾကားညႇပ္ၿပီး မီးျခစ္ကိုထုတ္ယူေနတယ္။
မေသာက္ပါနဲ႔လို႔ အသံတိတ္ေရရြတ္ေနတဲ့ Chain ကို သတိမထားမိဘဲေပါ့။
ေလေတြတိုက္ေနလို႔ လက္နဲ႔ကြယ္ၿပီး မီးညႇိဖို႔လုပ္ေနတာလည္းမရ။ Chain က လွမ္းဆြဲေတာ့မွ
"အား!"
႐ိုးရာေလ၊ ႐ိုးရာဆိုတာ မပ်က္တတ္ဘူး။ ေလတိုက္လို႔ မီးေတာက္ၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတာက Chain လက္လွမ္းေတာ့မွ မီးကထေတာက္တယ္။
"ဟာ! ဘာလုပ္တာလဲ?"
Lock က ခ်က္ခ်င္းခါထုတ္လိုက္လို႔ တစ္ခ်က္ေလးပဲထိသြားတာေၾကာင့္ ဘာမွမျဖစ္သြားေပမဲ့ ႐ုတ္တရက္လာဆြဲတာကိုေရာ၊ ထိသြားရင္ဆိုၿပီးေတြးမိတာေၾကာင့္ေရာ Lock ေအာ္ပစ္လိုက္မိတာပါ။
"မေသာက္ပါနဲ႔"
အသံတိုးတိုးေလးထြက္လာတယ္။ Lock က ေတာက္ေခါက္လိုက္ေတာ့ Chain က မ်က္ရည္ဝိုင္းလာၿပီး
"ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးရင္ ဆူလိုက္ေလေနာ္။ ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္ပါနဲ႔။ ငါမႀကိဳက္လို႔ပါ"
"မင္းမႀကိဳက္တာ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ?"
Lock ကဖုန္းထုတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုဖုန္းေခၚေနေတာ့ Chain က ဒီတိုင္းေလး ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။
"Rooftop မွာ Chain ကိုလာေခၚ"
တစ္ခြန္းေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္ကာ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain က ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။
တစ္ေယာက္က ေလွကားထစ္ေတြကေန ေျပးဆင္းသြားသလို တစ္ေယာက္က Rooftop ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ငိုေနတဲ့အျဖစ္က ဘယ္သူ႔အျပစ္လဲ?
ခဏေနေတာ့ Hepius ပ်ာပ်ာသလဲ ေရာက္ခ်လာၿပီး
"Chain! ဘာျဖစ္တာလဲ? Lock ေရာ? မင္း ငိုေနတာလား? ဘာျဖစ္သြားလဲ? ထလို႔ရလား?"
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ Hepius စိတ္ပူေနေတာ့ Chain က
"ထူေပးပါ"
"အင္း၊ ထ!"
Wheelchair ေပၚထိုင္ေစၿပီးမွ
"ေအးေနၿပီကြာ၊ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ။ ျပန္ဆင္းရေအာင္"
အခန္းထဲေရာက္လို႔ ခုတင္ေပၚေစာင္ျခံဳေပးၿပီးမွ Hepius ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေမးရေတာ့တယ္။
"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ?"
"ကိုကိုက ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ ငါက မေသာက္ဖို႔ေျပာတာပါ။ အဲဒါကို စိတ္ဆိုးသြားတယ္။ ငါ့ကိုလည္းမေခၚေတာ့ဘူး။ ငါက ဆိုးလို႔လား?"
ေျပာၿပီးမ်က္ရည္ေတြထပ္က်လာျပန္တယ္။
"မဟုတ္တာေတြကြာ။ မင္းက လိမၼာပါတယ္။ ဆိုးတာက သူ။ ေဆးလိပ္ေတြေသာက္၊ မင္းကိုလည္း စိတ္ဆိုးစရာမဟုတ္ဘဲ စိတ္ဆိုး၊ ေခါင္မိုးထပ္မွာလည္း တစ္ေယာက္တည္းထားသြားတာ။ သူကမွ ဆိုးလြန္းတာ။ မငိုနဲ႔ေတာ့။ ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္"
"ငါ့ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔လို႔ ေျပာေပးပါေနာ္။ ကိုကို ေနမေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေျပာမိတာပါ။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႔လည္း ေျပာေပးပါလား? မင္းက Doctor ပဲဟာ။ ေနာ္?"
"ေအးပါကြာ။ အဲဒီေကာင္ လြန္လြန္းတယ္"
"သူ႔ကိုေတာ့ မဆူပါနဲ႔ေနာ္"
Hepius သက္ျပင္းသာ ခ်မိေတာ့တယ္။
မင္းကိုက ဝဋ္ေႂကြးႀကီးလြန္းတယ္ Chain.
"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ Darling?"
Nancy လိုက္လာၿပီး ေမးလာေတာ့
"Lock ေဆးလိပ္ေသာက္တာကို တားလိုက္လို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာတဲ့။ ေနမေကာင္းတဲ့လူကို Rooftop မွာ ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ကို ေခၚခိုင္းတယ္။ Chain ကိုၾကည့္ထားေပးပါဦး။ ကိုယ္လိုက္သြားဦးမယ္"
"အင္း၊ စိတ္ခ်"
Hepius ထြက္သြားေတာ့
"Chain, ငိုထားတာလား? မငိုရဘူးေလ။ ေခါင္းကိုက္ၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ Lock က Chain ကို စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူက အဲဒီလိုပဲ စိတ္မရွည္တတ္တာ သိတယ္မဟုတ္လား? Nancy တိုးတိုးေလး ေျပာျပမယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာနဲ႔"
Nancy စကားေၾကာင့္ Chain က စိတ္ဝင္တစား ေခါင္းညိတ္ျပေနတယ္။
"သူက Chain ကို စိတ္ဆိုးသြားတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုေျပာလို႔ စိတ္ေကာက္သြားတာ"
"တကယ္လား? ကေလးလည္းမဟုတ္ဘဲ စိတ္ေကာက္ေနတာလား?"
Lily ကို ခဏခဏစၾကၿပီး ကေလးက စိတ္ေကာက္ျပန္ၿပီလို႔ ေျပာတတ္ၾကတာေတြ မွတ္ထားတဲ့ Chain က ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၿပီး ျပန္ေမးလာေတာ့ Nancy ႀကိတ္ရယ္မိတယ္။
"အင္း၊ မယံုရင္ Baby လို႔ ေခၚၾကည့္ပါလား? စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္။ ကေလးေတြက Baby ေခၚခံရရင္ မႀကိဳက္ၾကဘူး"
Nancy တို႔ ၾကံဳတုန္း ေဆးထိုးၾကမ္းေနပါေတာ့တယ္။ Chain က Lock ကိုေျပာဖူးတဲ့စကားကို Hepius ဆီကေန ၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာျပလိုက္တယ္။
"အဲဒီလိုလား? သူမွမႀကိဳက္တာကို မေခၚၾကည့္ပါဘူး"
"ဟာဟ! Chain ကေတာ့ တကယ္ပါပဲ"
တစ္ဖက္မွာလည္း Hepius က ဖုန္းေခၚတာကို Lock ကမကိုင္။ ေဆး႐ံုအေဆာက္အဦအျပင္ထြက္ၿပီး ဖုန္းထပ္ေခၚေတာ့လည္း မရ။
ေဆး႐ံုေရွ႕က ထိုင္ခံုေတြဆီအၾကည့္ေရာက္ေတာ့ အေတြးဝင္လာၿပီး လိုက္ရွာမိတယ္။ Chain အခန္းနဲ႔ တည့္တည့္ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ Lock ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"မင္း ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ?"
".............."
"ငါေမးေနတယ္ေလ"
"ငါမွမရည္ရြယ္တာ။ မင္းလည္း ငါတမင္လုပ္တယ္ထင္ၿပီလား?"
"မင္း တမင္ထားခဲ့တာေလ"
"အဲဒါကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔လက္ကို မီးေတာက္နဲ႔ထိမိတာ"
"ဘာေျပာတယ္? သူ႔လက္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အင္း၊ မျဖစ္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေလတိုက္လို႔ မီးေတာက္ကၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတာ။ သူကလွမ္းယူေတာ့ မီးေတာက္တဲ့အခ်ိန္မို႔ ပူသြားတယ္။ ငါခါထုတ္လိုက္ေတာ့ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔တဲ့။ ငါက သူပူသြားမွာစိုးလို႔ ခါထုတ္လိုက္တာေလ။ ဘာကိစၥ ငါ့အလြန္ပဲ ျဖစ္ရျပန္တာလဲ?"
"Lock! မင္း ဘယ္လိုေျပာတာ? သူပူသြားမွာစိုးလို႔ ဟုတ္လား?"
"အခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔လူကို ငါမနာက်င္ေစခ်င္ဘူး"
"မင္းဘာသာ စိတ္တိုလို႔ ေရွာင္ထြက္သြားတာလား?"
"................"
"မင္းတို႔ကေတာ့ေလ၊ တကယ့္ေကာင္ေတြ။ အဲဒီလိုျဖစ္ပါတယ္လို႔ သူကမေျပာဘူး။ သူသြားတားမိလို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာတဲ့။ သူ႔ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ႔လို႔ ေျပာေပးပါတဲ့။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႔ တားေပးပါတဲ့"
"..............."
"စိတ္မဆိုးပါဘူးလို႔ မေျပာခ်င္ရင္ေတာင္ စကားျပန္သြားေျပာလိုက္ပါ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာေပါ့"
Hepius ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ Lock ေဘးနားထိုင္ခံုေပၚမွာ လံုးေခ်ထားတဲ့ Cigarette ဘူး။ Lock က ေဘးကအမႈိက္ပံုးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။
"ထ! အခန္းထဲ ျပန္သြားရေအာင္"
အခန္းနားေရာက္ေတာ့ တံခါးဖြင့္လ်က္သား။
"မယံုရင္ေမးၾကည့္ေပါ့"
Nancy ကဘာေတြေမးခိုင္းေနတာလဲ?
"တံခါးက ဘာလို႔ဖြင့္ထားတာလဲ?"
"ရွင္တို႔ျပန္လာမွာပဲကို၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဖြင့္ထားေတာ့"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ကဲ၊ Darling! ခုနက လူနာစာရင္းေလး ဆက္စစ္ရေအာင္။ ဒီက ပိုက္ဆံမရမယ့္လူနာေတြကို အဖတ္လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ အခ်ီႀကီးရမယ့္စာရင္းပဲ သြားစစ္ရေအာင္"
"Ok"
မသိရင္ ကိုယ္ေတြကပဲ သူတို႔ကိုအႏိုင္က်င့္ေနသလိုိလို၊ Chain ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး Medic Hell ဆီကရလိုက္တဲ့ ပညာေတြနဲ႔တင္ သူတို႔ဘက္ကေတာင္ ျပန္အမ္းလို႔ရေနၿပီကို။
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ထိုင္ေနတဲ့ Lock ေၾကာင့္
"Ivy?"
"ဘာရယ္?"
"ကိုကို႔နာမည္က Ivy ဆို?"
"အင္း"
"အ႐ုပ္ေလးကေရာ?"
"Lillian"
"ဪ၊ ဒါေၾကာင့္ Lily လို႔ေခၚတာကိုး"
"အင္း"
"ငါ အရင္က ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုေခၚခဲ့တာလဲ?"
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီအေခၚအေဝၚေတြဆီပဲ ေရာက္ေရာက္ေနလဲမသိပါဘူး။ တစ္သက္လံုးမၿပီးႏိုင္ဘူး။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ေျပာၾကလို႔"
"ဘယ္သူက ဘာေတြေျပာလဲ?"
"Ivyတဲ့၊ အစ္ကိုေလးတဲ့၊ ေနာက္တစ္ခုက ကိုကို႔ကိုေျပာျပရင္ စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္"
Ivy လို႔ေျပာတာ Hurricane ပဲေနမွာ။ အစ္ကိုေလးဆိုတာက လူတိုင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါဆို စိတ္ဆိုးမယ္ဆိုတာက Baby လို႔ေခၚတဲ့ကိစၥပဲရွိတာ၊ ဘယ္သူ အာေခ်ာင္ျပန္ၿပီလဲ?
Hepius? Nancy? Lily? Nick? ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လဲ? Hurricane နဲ႔ Austin ကလြဲရင္ အကုန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
"ေနာက္တစ္ခုက ဘယ္သူေျပာတာလဲ?"
"ဘယ္ေနာက္တစ္ခုလဲ?"
"ေခၚရင္ ငါစိတ္ဆိုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာ"
"ဘယ္လိုဟာလဲ ကိုကို?"
"ေနစမ္းပါဦး! မင္းကို ဘယ္သူေတြက မဟုတ္တာေတြ သင္ေပးလိုက္တာလဲ?"
Chain ရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားက အဲဒီလို ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေမးခြန္း မေမးတတ္တဲ့ အေျခအေန။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အဲဒီလိုပါေမးဖို႔ သင္ေပးထားတာ ေသခ်ာတယ္။
"မသင္ေပးပါဘူး"
"ငါ့ကိုေျပာ ဘယ္သူလဲ? ငါ ခုနကမွ စိတ္ဆိုးေျပတာ၊ ထပ္ၿပီး စိတ္မဆိုးခ်င္ဘူး"
"ဟာ! စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ Nathan နဲ႔ အ႐ုပ္ေလးသင္ေပးတာပါ။ ငါ့ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္။ စိတ္မဆိုးဘူးမဟုတ္လား?"
Hepius ဆီ ျပႆနာသြားရွာခ်င္တာကို Chain က လက္ဆြဲထားတာေၾကာင့္
"မဆိုးဘူး။ လႊတ္ေတာ့"
"အဲဒါဆို စိတ္ေကာက္တာလား?"
"ဘာေျပာတယ္!!!"
Lock ကစိတ္ေကာက္တတ္ပါသလား?
■■■■■ Part XLV ဆက္ရန္ ■■■■■
ဖြည်းဖြည်းချင်း သတိထားလျှောက်နေတဲ့ Chain နောက်ကနေ Lock ကပါလာပြီး အခန်းနားရောက်တော့ အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ Hurricane နဲ့ ဆုံကြတယ်။
"Kyle"
"ငါရောက်တော့ မင်းကိုမတွေ့လို့ ရှာမလို့ထွက်လာတာ"
"Nancy ဆီ မုန့်စား ... အဲ ..."
Hurricane ကလည်း Lock ကိုချက်ချင်းသတိမထားမိ။ Chain က မုန့်စားတဲ့ကိစ္စ Lock မကြိုက်ဘူးထင်လို့ ပြောနေရာကရပ်သွားမှ နောက်က Lock ကို တွေ့တော့တယ်။
"Lock ပါတာပဲ"
"ခုနကမှ ရောက်တာပါ။ သူက Nancy တို့နဲ့ရှိနေတာ"
"အင်း"
"အထဲဝင်မယ်လေ။ ဖယ်ပေး"
Chain က Hurricane ကို ရှေ့ကနေဖယ်ခိုင်းပြီး အခန်းထဲဝင်သွားတယ်။
နောက်ကလိုက်ဝင်လာတဲ့နှစ်ယောက်က ဝစီပိတ်ကျင့်နေကြတဲ့အတိုင်း။
"ချိုင့်ထဲက ဘာလဲ?"
"ငါးဆန်ပြုတ်"
"ငါးဆန်ပြုတ်ပဲသောက်ရဦးမှာလား?"
"မင်းမနေ့က အစာမကြေလို့ အန်တယ်လေ။ အခုတော့ ဒါပဲသောက်"
"အခုမအန်ဘူး"
"Chain, ဘာတွေချေးများနေတာလဲ? အခု ဒါပဲသောက်လိုက်၊ ညနေကျ မင်းကြိုက်တဲ့ဆန်ပြုတ်ကို မီးငယ်ကိုလုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်"
Hurricane ကို အထွန့်တက်နေတဲ့ Chain က Lock စကားတစ်ခွန်းမှာ
"ဟုတ်"
"အခုသောက်မှာလား? ခုနကမှ မုန့်စားလာတာမဟုတ်ဘူးလား?"
"မကုန်ခဲ့ဘူး"
"ငါက သွားပြန်ယူပေးရဦးမှာလား?"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ဆန်ပြုတ်ပဲသောက်မှာ"
Hurricane တစ်ယောက် Chain ကိုငေးနေမိတယ်။ Lock နဲ့ဆို မီးသေနေတတ်တာ။
"Kyle, သောက်မယ်လေ"
"ဪ၊ အေး"
Hurricane က ဆန်ပြုတ်နဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတော့ Lock က ဆိုဖာမှာသွားထိုင်ပြီး ဖုန်းကြည့်နေတာကြောင့် Hurricane ကပဲ ခွံ့ကျွေးနေရတယ်။
"Kyle, ငါ့ဘာသာစားကြည့်မယ်"
"အင်း၊ သိပ်လည်းမပူတော့ဘူး။ စားလေ။ အဝတ်တင်ပေးမယ်"
စားနေရင်းက
"အာ ... ပေကုန်ပြီ"
"ပြီးမှအင်္ကျီလဲလေ။ ဝအောင်စားလိုက်။ ငါရှင်းပေးမယ်"
"အင်း"
နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာက အသံတွေကို Lock ကြားနေပေမဲ့ လှမ်းမကြည့်ဖြစ်ဘူး။
"ကုန်ပြီ"
"အင်း၊ ရေတွေအများကြီးမသောက်နဲ့လေ။ ဗိုက်တင်းမယ်။ ဆေးသောက်ရဦးမှာ"
"Kyle, ဆေးသောက်တာ ဝါးမစားရင် မခါးဘူးမဟုတ်လား?"
"အေးလေ၊ မင်းကဝါးစားတဲ့အကျင့်မှ မပျောက်တာ"
Lock စဉ်းစားသွားတယ်။ Chain မှာ အဲဒီလိုအကျင့်ရှိတာ သူမသိပါ။ Chain နဲ့ပတ်သက်သမျှ အသေးစိတ်ကအစသိနေတာ Hurricane. Chain ရဲ့ ID number တွေကအစ Hurricane က အကုန်သိနေတာ။ Lock ကတော့ ဘာဆိုဘာမှ မသိခဲ့တာလား?
အတွေးတွေလွန်နေတုန်း Hurricane နဲ့ Chain က ရေချိုးခန်းကနေ အင်္ကျီလဲပြီး ပြန်တောင်ထွက်လာပြီ။
နေပါဦး! အင်္ကျီလဲတာအထိ လိုက်လုပ်ပေးနေရတုန်းလား? သူ့ဘာသာ လုပ်နိုင်နေပြီကို။
"Lock, ကိုယ် Hepius ဆီခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"
"အင်း။ ကျွန်တော်ရှိနေမယ်"
Hurricane ထွက်သွားတော့ ဆိုဖာမှာထိုင်နေတဲ့ Lock နဲ့ ခုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ Chain တို့ကြား လေဟာနယ်လိုမျိုး၊ အေးစက်စရာလေထုတောင်မရှိသလို ငြိမ်သက်လို့။
Chain ကတော့ Lock ကိုထိုင်ကြည့်နေတာဖြစ်ပြီး Lock က ဖုန်းကိုကြည့်နေခြင်း။
Chain က ခုတင်ပေါ်ကဆင်းမလို့လုပ်တော့
"ဘာလိုချင်လို့လဲ?"
"အဲဒီမှာ လာထိုင်မလို့"
"ခုတင်က ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ခုတင်ကဘာမှမဖြစ်ရင် ဆိုဖာမှာ လာထိုင်လို့မရဘူးလား?"
"လာခဲ့"
ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းပြီး ဆိုဖာမှာလာထိုင်ကာ
"ဖုန်းမှာ ဘာတွေပါလို့လဲ?"
"ဘာပါရမှာလဲ? အလုပ်ကိစ္စတွေ၊ သတင်းတွေပေါ့"
"ငါလည်း ကြည့်မယ်လေ"
"မင်း အဲဒီလောက် အာရုံစိုက်လို့မရဘူး။ အေးကွာ၊ ငါမကြည့်တော့ဘူး။ ရပြီလား?"
"အဟီး"
Lock သိပါတယ်။ ခုတင်ပေါ်ကနေ သူ့ကိုထိုင်ကြည့်နေတာရော၊ သူနားလာဖို့ပြင်နေတာရော၊ အခုလည်း သူဖုန်းကြည့်လို့ မကြည့်အောင်နှောင့်ယှက်နေတာရော၊ အကုန်လုံးကို သတိထားမိပါတယ်။ ပြောစရာမရှိသလို၊ ဘာပြောရမှန်းလည်းမသိတာကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်တာပါ။
Chain ဘက်က စကားစလာတယ်။
"မေးစရာရှိလို့။ မေးလို့ရလား?"
"မေးလေ"
"အရုပ်လေးနဲ့ ကိုကိုက မောင်နှမတဲ့။ ကိုကိုနဲ့ ငါကရော ဘာတော်တာလဲ? Nathan ကိုမေးတော့ သူမသိဘူး၊ Lock ကိုမေးတဲ့"
Hepius ဆိုတဲ့ကောင်ဟာ အရမ်းအားကိုးရတာမို့ စိတ်ထဲကနေ ကျိန်ဆဲလိုက်မိတယ်။
"ညီအစ်ကို ဝမ်းကွဲ။ မင်းက ငါ့ဦးလေးရဲ့သား"
"ဪ၊ အဖေမတူတာလား?"
"အင်း၊ မိဘမတူဘူး။ အဲဒါကြောင့် ညီအစ်ကိုဝမ်းကွဲ"
"အရုပ်လေးနဲ့ကျတော့ မိဘတွေတူတယ်ပေါ့?"
"အင်း၊ အဲဒါကြောင့် မောင်နှမအရင်းတော်တယ်"
"ဪ၊ အဲဒီလိုရှင်းပြလည်း ရတာကိုပဲ။ Nathan က မသိဘူးတဲ့။ နောက်မှ သူ့ကို ပြန်ရှင်းပြလိုက်မယ်"
ဪ၊ သူကတောင် ပြန်ရှင်းပြဦးမယ်တဲ့။ စိတ်မကောင်းပါဘူး Hepius ရေ။
"ငါ ဆေးရုံဆင်းရင် အိမ်ပြန်ရမယ်ဆို?"
"အင်း"
"ဆေးရုံမှာ နေလို့မရဘူးလား?"
ဘယ်လိုကောင်လဲ? ဆေးရုံကို အိမ်မှတ်နေတာလား?
"ဘာလို့လဲ?"
"ဒီမှာက အကုန်လုံးရှိတယ်လေ။ အိမ်မှာဆို ငါက တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာလား?"
"မီးငယ်ရှိသားပဲ"
"အရုပ်လေးက အခုတောင် ကိုကိုခိုင်းထားတာတွေ ရှိသေးတယ်ဆိုပြီး ပြန်သွားတာလေ။ Austin နဲ့ Nick ကရော အဲဒီအိမ်မှာပဲ နေတာလား?"
"မင်း သိပ်စကားများတာပဲ"
Lock အသံမာသွားတော့ Chain မျက်နှာပျက်သွားပြီး
"မမေးတော့ပါဘူး။ စိတ်မဆိုးပါနဲ့"
"မင်းကို စိတ်ဆိုးတယ်ပြောမိလား?"
"ငါ အိပ်ချင်ပြီ"
Chain က ခုတင်ပေါ်ပြန်သွားဖို့ ဆိုဖာကထနေပေမဲ့ ရုတ်တရက်မို့ ထမရဖြစ်နေပြန်တယ်။ Lock ကတွဲပြီး ခုတင်ဆီပို့ပေးတော့ Chain ကိုယ်ကခပ်နွေးနွေးဖြစ်နေတာမို့
"မင်း ဖျားချင်နေတာလား?"
နဖူးကိုစမ်းကြည့်တော့ တော်တော်လေးနွေးနေတယ်။ အဲဒီအချိန် Hurricane က ပြန်ဝင်လာပြီး
"ဆေးသောက်ရအောင် Chain"
"သောက်ရဦးမှာလား?"
"အေးလေ၊ မင်းစားထားတာတွေနဲ့ ဖျားတော့မှာလေ။ အခု မျက်စိတွေနီချင်နေပြီ။ သောက်ရမှာပေါ့"
ဒါကြောင့် Hurricane က Hepius ဆီသွားတာလား? ကိုယ်က Chain ကိုယ်ကိုထိမိတော့မှ ဖျားနေတာလားမေးနေတုန်း Hurricane က ဖျားမှာစိုးလို့ ဆေးသွားယူနေတယ်တဲ့။
အဲဒါဆိုလည်း စားချင်တိုင်းကျွေးပြီး ဘာလို့ ရေချိုးခန်းအထိ အင်္ကျီပေတာတွေ သွားလဲနေတာလဲ?
အစတည်းက မဖျားအောင်ထားပါတော့လား?
"ဟား ဟား၊ ရသွားပြီ Kyle, ရသွားပြီ"
ဘာတွေရသွားပြန်တာလဲ? ကိုယ်ကအတွေးလွန်နေတုန်း သူတို့က ဘာရသွားတာလဲ? နေမကောင်းဖြစ်မယ့်ကောင်ကလည်း ပြုံးဖြဲလို့။ ဟိုကလည်း သဘောတကျရယ်လို့။ ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ?
"ငါပြောပါတယ်၊ သောက်ကြည့်ပါလို့။ မင်းဘာသာ Capsule တွေပါ ဖောက်သောက်နေတာ"
"အတောင့်တွေလား? အဲဒါလေးတွေက ဝါးလို့မှမရတာ ဖောက်ရတာပေါ့"
ဪ၊ ဆေးသောက်တာကိုများ ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်နေတာ။ ခုနက စိတ်မရှည်လို့ လေသံမာလိုက်တော့ အိပ်ချင်ပြီတဲ့။ အခုကျ မျက်လုံးကိုပြူးနေတာပဲ။
"Kyle, မနေ့ကပြောတာ ဆက်ပြောပြလေ။ Dexter က ဘာဆက်လုပ်လဲ?"
ဘယ်တုန်းကဟာတွေ ပြောပြနေပြန်ပြီလဲ?
"မင်း ခုနကပြောတော့ အိပ်ချင်ပြီဆို?"
Lock က ဖြတ်ပြောတော့
"နားထောင်ပြီးရင် အိပ်မယ်လေ"
"မင်းအိပ်ချင်နေတာလား? ကိုယ်လည်းနွေးနေတယ်၊ ဆေးလည်းသောက်ထားတာ။ အိပ်ချင်ရင်အိပ်လိုက်၊ နိုးလာရင် ပြောပြမယ်"
Chain မျက်မှောင်ကျုံ့သွားပြီး Lock ကိုကြည့်လာတယ်။ Lock ခပ်တည်တည်ကြည့်နေတော့
"အဲဒါဆို အိပ်တော့မယ်။ တာ့တာ"
Lock ကို တာ့တာပြပြီး ခုတင်ပေါ်လှဲသွားတယ်။
ဆိုလိုတာက သူနိုးလာရင် Lock ကပြန်ပြီမို့ မတွေ့ရတော့ဘူးမို့ နှုတ်ဆက်တယ်ပေါ့။
Hurricane ကတော့ နိုးလာရင်ပြောပြမယ်ဆိုတာကြောင့် နှုတ်ဆက်စရာမလိုဘူး။
ရတယ်လေ၊ ဒီနေ့ ငါအားတယ် Chain. မင်းနိုးတဲ့အထိစောင့်မယ်။ မင်းတို့ပြောတာ ငါပါနားထောင်မယ်။
Hurricane က Chain ကိုစောင်ခြုံပေးနေတော့ Lock က ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ Hurricane ကပါ လာထိုင်ပြီး
"Chain ကို ကိုယ်တို့ငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေ ပြောပြနေတာ။ Lock ဒီနေ့အချိန်ရလား?"
"အင်း၊ ရပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ကိုယ်က ခဏနေပြန်ရမယ်။ Chain ကိုစောင့်ပေးလို့ရတယ်မလား? ကိုယ်အရမ်းပူလာမှာစိုးလို့"
"ကျွန်တော်အားပါတယ်။ ဒီနေ့ ကျွန်တော်စောင့်လိုက်မယ်"
"Ok, အဆင်ပြေတာပေါ့"
Hurricane ဆီ ဖုန်းဝင်လာတာမို့ အပြင်ထွက်ဖုန်းပြောနေပြီး
"ကိုယ်ပြန်တော့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
Lock ကို ဘာမှထွေထွေထူးထူးမမှာဘဲ Chain နဖူးကိုစမ်းပြီး ထွက်သွားတဲ့ Hurricane ရယ် ...
Hurricane လုပ်သမျှ မျက်တောင်မခတ် ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ Lock ရယ် ...
ဗိုက်ပြည့်သွားလို့ ဆေးသောက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ Chain ရယ် ...
ပြန်ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ ဆေးရုံခန်းရယ် ...
အခန်းထဲက TV ကို ခပ်တိုးတိုးဖွင့်ကြည့်တော့ ရုရှား Action ကားကို အင်္ဂလိပ်စာတန်းထိုးပြတာမို့ ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။ Action ကို အသံမကြားတကြားကြည့်ရတာတော့ စိတ်ညစ်စရာ။
နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ Hepius ရောက်လာပြီး Chain ကို ကိုယ်ပူစမ်းကြည့်နေပြန်တယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ မနေ့ညက ဖျားပြီးအန်ထားတော့ ပြန်ဖျားမှာစိုးလို့ လာကြည့်တာ"
"ခုနကတော့ ငါ့ကိုမပြောလိုက်ဘူး"
"Hurricane မပြောဘူးလား မင်းကို? ပြောလည်း အဖတ်လုပ်လို့လား? လူနာစောင့်မယ်ဆိုလည်း နည်းနည်းတော့ အဖတ်လေးလုပ်ပါ။ မင်းနဲ့ဆို ငါ့မှာ စိတ်ကိုမဖြောင့်ဘူး။ Austin နဲ့ Nick ဆို သေချာစောင့်ကြည့်တာ။ Hurricane နဲ့ Lily ကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့။ မင်းတစ်ကောင်နဲ့မှပဲ"
Lock ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။
"ဟေ့ကောင်၊ ငါပြောနေတာကြားလား?"
"ကြားတယ်"
"အိမ်ပြန်ပို့ရမှာတောင် စိတ်မချဘူး။ Blue Diamond ကိုသာ ထည့်ပေးလိုက်ချင်တယ်"
Hurricane နဲ့သာ ပေးစားလိုက်ပါလား?
ဖွင့်တော့မပြောဖြစ်ပါဘူး။ Hepius ရဲ့ ပွစိပွစိစကားတွေ သည်းမခံနိုင်ဘူး။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ Chain ကို ဘယ်သူက နှိပ်စက်မှာကျလို့။
နောက်ထပ် တစ်နာရီကျော်လောက် အချိန်ဖြုန်းပြီးတော့ Chain နိုးလာတယ်။
"အိပ်ရေးဝပြီလား?"
"ဟင်! မပြန်သေးဘူးလား?"
"Hurricane မဟုတ်လို့လား? သူကပြန်သွားပြီ"
အခုတလော Chain နဲ့ Lock က အမေးစကားတွေကို အမေးနဲ့ဖြေတာတွေ အရမ်းများလာတယ်။
"ငါ့ကို စောင့်ပေးနေတာလား?"
Lock ခေါင်းညိတ်တော့ Chain ပြုံးသွားတယ်။ Lock ကို မရဲတရဲကြည့်ပြီး
"ဟိုလေ ..."
အဲဒီမျက်နှာနဲ့ အဲဒီလေသံကိုတော့ Lock သိတယ်။ သူလိုချင်တာရှိရင် လုပ်နေကျ။
"ပြော"
"အခုလိုပဲ စောင့်ပေးလို့မရဘူးလား?"
"အမြဲအားမနေပါဘူး"
"သိပါတယ်။ အမြဲတော့မဟုတ်ဘူးလေ"
"Hurricane ရှိတယ်လေ။ မီးငယ်လည်း ရှိတာပဲ။ Austin နဲ့ Nick လည်းရှိတယ်"
"အဟီး၊ Nick က အရမ်းရယ်ရတယ်။ Austin နဲ့ဆို ပျင်းစရာကြီး။ အရုပ်လေးနဲ့ Kyle ရှိပေမဲ့ ကိုကိုကမှ အကြာကြီးမနေတာ"
Nick နဲ့က အရင်ကတည်းက သူတို့ချင်း စနောက်နေကျမို့ ရင်းနှီးလွန်းနေပေမဲ့ Austin ကလူအေးမို့ ပျင်းတယ်ထင်ပါရဲ့။
"ငါ မအားဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ"
"ဟုတ်"
ငြိမ်ငြိမ်လေးပြန်ဖြစ်သွားပြန်တဲ့ Chain ကြောင့် Lock လည်း စကားစပျောက်နေတယ်။
"ခေါင်မိုးထပ်သွားမလား?"
"အင်း ... အင်း၊ သွားမယ်။ Kyle လိုက်ပို့ဖူးတယ်။ လေတွေအရမ်းတိုက်တယ်။ အိမ်တွေလည်း သေးသေးလေးဖြစ်သွားရောလေ"
"အင်း၊ အနွေးထည်ဝတ်"
"ဟုတ်"
ပျော်ရွှင်နေတဲ့ကလေးလိုမျက်နှာနဲ့ Chain ကိုကြည့်ပြီး Lock ကျေနပ်သွားတယ်။ Chain ကို Wheelchair မှာထိုင်ခိုင်းပြီး Private Lift နဲ့ Rooftop အထိတက်လာလိုက်တယ်။
"အဲဒါ ရဟတ်ယာဉ်ဆင်းဖို့နေရာဆို? ငါလည်း လာဖူးတယ်တဲ့"
ပြန်မတွေးစမ်းနဲ့ကွာ။ အရင်ကအချိန်တွေ ပြန်တွေးရင် ငါမင်းကို မုန်းချင်တယ်။
"အင်း၊ လာဖူးတယ်"
"ဟိုအစပ်နားမှာ ရပ်ကြည့်မယ်လေ။ ကားသေးသေးလေးတွေ ကြည့်မလို့"
သူတို့အရပ်နဲ့ကို ခါးကျော်နေတဲ့ အကာအရံတွေဆီရောက်လာတော့ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်ကာ သဘောတွေကျနေပြန်တယ်။ Lock က Cigarette ဘူးကိုထုတ်ပြီး သောက်မယ်လုပ်တော့
"အဲဒါဆေးလိပ်၊ ရောဂါဖြစ်မှာပေါ့"
ရိုးရာဆိုတာ မဖျက်ကောင်းဘူးထင်ပါရဲ့။ Lock ဆေးလိပ်သောက်တိုင်း Chain က တားတတ်တာ သူတို့ကြားက ရိုးရာ။ တစ်ခုတော့ပြောင်းသွားမလား၊ အရင်လို Chain မှာတော့ ဒဏ်ရာမရနိုင်ဘူးထင်ရတာပဲ။
"ငါ သောက်ကြည့်လို့ရလား?"
"ဘာ!"
Lock ထအော်တာကြောင့် Chain လန့်သွားတယ်။ Lock ကစိတ်တွေတိုပြီး
"မင်းက နေကောင်းလို့လား? ဘာကိစ္စ ဆေးလိပ်ကသောက်ချင်တာလဲ?"
"နေမကောင်းရင် ဆေးလိပ်မသောက်ရဘူး။ ဆေးလိပ်သောက်ရင်ရော နေမကောင်းဖြစ်တယ်မဟုတ်လား? အတူတူပဲလေ။ ကိုကိုက ဆေးရုံမှာနေချင်လို့လား?"
"လျှာရှည်လိုက်တာ။ မင်းအကျင့်ကိုက မပျောက်တာ"
ပြောပြီး Lock က Cigarette တစ်လိပ်ကို နှုတ်ခမ်းတွေကြားညှပ်ပြီး မီးခြစ်ကိုထုတ်ယူနေတယ်။
မသောက်ပါနဲ့လို့ အသံတိတ်ရေရွတ်နေတဲ့ Chain ကို သတိမထားမိဘဲပေါ့။
လေတွေတိုက်နေလို့ လက်နဲ့ကွယ်ပြီး မီးညှိဖို့လုပ်နေတာလည်းမရ။ Chain က လှမ်းဆွဲတော့မှ
"အား!"
ရိုးရာလေ၊ ရိုးရာဆိုတာ မပျက်တတ်ဘူး။ လေတိုက်လို့ မီးတောက်ငြိမ်းငြိမ်းသွားတာက Chain လက်လှမ်းတော့မှ မီးကထတောက်တယ်။
"ဟာ! ဘာလုပ်တာလဲ?"
Lock က ချက်ချင်းခါထုတ်လိုက်လို့ တစ်ချက်လေးပဲထိသွားတာကြောင့် ဘာမှမဖြစ်သွားပေမဲ့ ရုတ်တရက်လာဆွဲတာကိုရော၊ ထိသွားရင်ဆိုပြီးတွေးမိတာကြောင့်ရော Lock အော်ပစ်လိုက်မိတာပါ။
"မသောက်ပါနဲ့"
အသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ Lock က တောက်ခေါက်လိုက်တော့ Chain က မျက်ရည်ဝိုင်းလာပြီး
"ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးရင် ဆူလိုက်လေနော်။ ဆေးလိပ်တော့မသောက်ပါနဲ့။ ငါမကြိုက်လို့ပါ"
"မင်းမကြိုက်တာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လဲ?"
Lock ကဖုန်းထုတ်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်ကိုဖုန်းခေါ်နေတော့ Chain က ဒီတိုင်းလေး ရပ်ကြည့်နေတယ်။
"Rooftop မှာ Chain ကိုလာခေါ်"
တစ်ခွန်းပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ကာ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ Lock ကြောင့် Chain က ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချပြီး မျက်ရည်တွေကျလာတယ်။
တစ်ယောက်က လှေကားထစ်တွေကနေ ပြေးဆင်းသွားသလို တစ်ယောက်က Rooftop ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ငိုနေတဲ့အဖြစ်က ဘယ်သူ့အပြစ်လဲ?
ခဏနေတော့ Hepius ပျာပျာသလဲ ရောက်ချလာပြီး
"Chain! ဘာဖြစ်တာလဲ? Lock ရော? မင်း ငိုနေတာလား? ဘာဖြစ်သွားလဲ? ထလို့ရလား?"
မေးခွန်းပေါင်းများစွာနဲ့ Hepius စိတ်ပူနေတော့ Chain က
"ထူပေးပါ"
"အင်း၊ ထ!"
Wheelchair ပေါ်ထိုင်စေပြီးမှ
"အေးနေပြီကွာ၊ ဖျားတော့မှာပဲ။ ပြန်ဆင်းရအောင်"
အခန်းထဲရောက်လို့ ခုတင်ပေါ်စောင်ခြုံပေးပြီးမှ Hepius ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် မေးရတော့တယ်။
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ?"
"ကိုကိုက ဆေးလိပ်သောက်လို့ ငါက မသောက်ဖို့ပြောတာပါ။ အဲဒါကို စိတ်ဆိုးသွားတယ်။ ငါ့ကိုလည်းမခေါ်တော့ဘူး။ ငါက ဆိုးလို့လား?"
ပြောပြီးမျက်ရည်တွေထပ်ကျလာပြန်တယ်။
"မဟုတ်တာတွေကွာ။ မင်းက လိမ္မာပါတယ်။ ဆိုးတာက သူ။ ဆေးလိပ်တွေသောက်၊ မင်းကိုလည်း စိတ်ဆိုးစရာမဟုတ်ဘဲ စိတ်ဆိုး၊ ခေါင်မိုးထပ်မှာလည်း တစ်ယောက်တည်းထားသွားတာ။ သူကမှ ဆိုးလွန်းတာ။ မငိုနဲ့တော့။ နေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်"
"ငါ့ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့လို့ ပြောပေးပါနော်။ ကိုကို နေမကောင်းဖြစ်မှာစိုးလို့ ပြောမိတာပါ။ ဆေးလိပ်မသောက်ဖို့လည်း ပြောပေးပါလား? မင်းက Doctor ပဲဟာ။ နော်?"
"အေးပါကွာ။ အဲဒီကောင် လွန်လွန်းတယ်"
"သူ့ကိုတော့ မဆူပါနဲ့နော်"
Hepius သက်ပြင်းသာ ချမိတော့တယ်။
မင်းကိုက ဝဋ်ကြွေးကြီးလွန်းတယ် Chain.
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ Darling?"
Nancy လိုက်လာပြီး မေးလာတော့
"Lock ဆေးလိပ်သောက်တာကို တားလိုက်လို့ စိတ်ဆိုးသွားတာတဲ့။ နေမကောင်းတဲ့လူကို Rooftop မှာ ထားခဲ့ပြီး ကိုယ့်ကို ခေါ်ခိုင်းတယ်။ Chain ကိုကြည့်ထားပေးပါဦး။ ကိုယ်လိုက်သွားဦးမယ်"
"အင်း၊ စိတ်ချ"
Hepius ထွက်သွားတော့
"Chain, ငိုထားတာလား? မငိုရဘူးလေ။ ခေါင်းကိုက်ပြီး နေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်။ Lock က Chain ကို စိတ်ဆိုးတာမဟုတ်ပါဘူး။ သူက အဲဒီလိုပဲ စိတ်မရှည်တတ်တာ သိတယ်မဟုတ်လား? Nancy တိုးတိုးလေး ပြောပြမယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောနဲ့"
Nancy စကားကြောင့် Chain က စိတ်ဝင်တစား ခေါင်းညိတ်ပြနေတယ်။
"သူက Chain ကို စိတ်ဆိုးသွားတာမဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုပြောလို့ စိတ်ကောက်သွားတာ"
"တကယ်လား? ကလေးလည်းမဟုတ်ဘဲ စိတ်ကောက်နေတာလား?"
Lily ကို ခဏခဏစကြပြီး ကလေးက စိတ်ကောက်ပြန်ပြီလို့ ပြောတတ်ကြတာတွေ မှတ်ထားတဲ့ Chain က သေသေချာချာတွေးပြီး ပြန်မေးလာတော့ Nancy ကြိတ်ရယ်မိတယ်။
"အင်း၊ မယုံရင် Baby လို့ ခေါ်ကြည့်ပါလား? စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်။ ကလေးတွေက Baby ခေါ်ခံရရင် မကြိုက်ကြဘူး"
Nancy တို့ ကြုံတုန်း ဆေးထိုးကြမ်းနေပါတော့တယ်။ Chain က Lock ကိုပြောဖူးတဲ့စကားကို Hepius ဆီကနေ ကြားခဲ့တဲ့အတိုင်း ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။
"အဲဒီလိုလား? သူမှမကြိုက်တာကို မခေါ်ကြည့်ပါဘူး"
"ဟာဟ! Chain ကတော့ တကယ်ပါပဲ"
တစ်ဖက်မှာလည်း Hepius က ဖုန်းခေါ်တာကို Lock ကမကိုင်။ ဆေးရုံအဆောက်အဦအပြင်ထွက်ပြီး ဖုန်းထပ်ခေါ်တော့လည်း မရ။
ဆေးရုံရှေ့က ထိုင်ခုံတွေဆီအကြည့်ရောက်တော့ အတွေးဝင်လာပြီး လိုက်ရှာမိတယ်။ Chain အခန်းနဲ့ တည့်တည့်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ Lock ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
"မင်း ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ?"
".............."
"ငါမေးနေတယ်လေ"
"ငါမှမရည်ရွယ်တာ။ မင်းလည်း ငါတမင်လုပ်တယ်ထင်ပြီလား?"
"မင်း တမင်ထားခဲ့တာလေ"
"အဲဒါကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး။ သူ့လက်ကို မီးတောက်နဲ့ထိမိတာ"
"ဘာပြောတယ်? သူ့လက် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အင်း၊ မဖြစ်လို့တော်သေးတာပေါ့။ လေတိုက်လို့ မီးတောက်ကငြိမ်းငြိမ်းသွားတာ။ သူကလှမ်းယူတော့ မီးတောက်တဲ့အချိန်မို့ ပူသွားတယ်။ ငါခါထုတ်လိုက်တော့ စိတ်မဆိုးပါနဲ့တဲ့။ ငါက သူပူသွားမှာစိုးလို့ ခါထုတ်လိုက်တာလေ။ ဘာကိစ္စ ငါ့အလွန်ပဲ ဖြစ်ရပြန်တာလဲ?"
"Lock! မင်း ဘယ်လိုပြောတာ? သူပူသွားမှာစိုးလို့ ဟုတ်လား?"
"အခုလိုအခြေအနေမျိုးနဲ့လူကို ငါမနာကျင်စေချင်ဘူး"
"မင်းဘာသာ စိတ်တိုလို့ ရှောင်ထွက်သွားတာလား?"
"................"
"မင်းတို့ကတော့လေ၊ တကယ့်ကောင်တွေ။ အဲဒီလိုဖြစ်ပါတယ်လို့ သူကမပြောဘူး။ သူသွားတားမိလို့ စိတ်ဆိုးသွားတာတဲ့။ သူ့ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့လို့ ပြောပေးပါတဲ့။ ဆေးလိပ်မသောက်ဖို့ တားပေးပါတဲ့"
"..............."
"စိတ်မဆိုးပါဘူးလို့ မပြောချင်ရင်တောင် စကားပြန်သွားပြောလိုက်ပါ။ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမှာပေါ့"
Hepius သေချာကြည့်မိတော့မှ Lock ဘေးနားထိုင်ခုံပေါ်မှာ လုံးချေထားတဲ့ Cigarette ဘူး။ Lock က ဘေးကအမှိုက်ပုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်တယ်။
"ထ! အခန်းထဲ ပြန်သွားရအောင်"
အခန်းနားရောက်တော့ တံခါးဖွင့်လျက်သား။
"မယုံရင်မေးကြည့်ပေါ့"
Nancy ကဘာတွေမေးခိုင်းနေတာလဲ?
"တံခါးက ဘာလို့ဖွင့်ထားတာလဲ?"
"ရှင်တို့ပြန်လာမှာပဲကို၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖွင့်ထားတော့"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ကဲ၊ Darling! ခုနက လူနာစာရင်းလေး ဆက်စစ်ရအောင်။ ဒီက ပိုက်ဆံမရမယ့်လူနာတွေကို အဖတ်လုပ်မနေနဲ့တော့။ အချီကြီးရမယ့်စာရင်းပဲ သွားစစ်ရအောင်"
"Ok"
မသိရင် ကိုယ်တွေကပဲ သူတို့ကိုအနိုင်ကျင့်နေသလိုလို၊ Chain ကိုအကြောင်းပြုပြီး Medic Hell ဆီကရလိုက်တဲ့ ပညာတွေနဲ့တင် သူတို့ဘက်ကတောင် ပြန်အမ်းလို့ရနေပြီကို။
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ထိုင်နေတဲ့ Lock ကြောင့်
"Ivy?"
"ဘာရယ်?"
"ကိုကို့နာမည်က Ivy ဆို?"
"အင်း"
"အရုပ်လေးကရော?"
"Lillian"
"ဪ၊ ဒါကြောင့် Lily လို့ခေါ်တာကိုး"
"အင်း"
"ငါ အရင်က ကိုကို့ကို ဘယ်လိုခေါ်ခဲ့တာလဲ?"
ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီအခေါ်အဝေါ်တွေဆီပဲ ရောက်ရောက်နေလဲမသိပါဘူး။ တစ်သက်လုံးမပြီးနိုင်ဘူး။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"တစ်ယောက်တစ်မျိုး ပြောကြလို့"
"ဘယ်သူက ဘာတွေပြောလဲ?"
"Ivyတဲ့၊ အစ်ကိုလေးတဲ့၊ နောက်တစ်ခုက ကိုကို့ကိုပြောပြရင် စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်"
Ivy လို့ပြောတာ Hurricane ပဲနေမှာ။ အစ်ကိုလေးဆိုတာက လူတိုင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါဆို စိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတာက Baby လို့ခေါ်တဲ့ကိစ္စပဲရှိတာ၊ ဘယ်သူ အာချောင်ပြန်ပြီလဲ?
Hepius? Nancy? Lily? Nick? ဘယ်သူ့လက်ချက်လဲ? Hurricane နဲ့ Austin ကလွဲရင် အကုန်ဖြစ်နိုင်တယ်။
"နောက်တစ်ခုက ဘယ်သူပြောတာလဲ?"
"ဘယ်နောက်တစ်ခုလဲ?"
"ခေါ်ရင် ငါစိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတဲ့ဟာ"
"ဘယ်လိုဟာလဲ ကိုကို?"
"နေစမ်းပါဦး! မင်းကို ဘယ်သူတွေက မဟုတ်တာတွေ သင်ပေးလိုက်တာလဲ?"
Chain ရဲ့ လက်ရှိအနေအထားက အဲဒီလို ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်မေးခွန်း မမေးတတ်တဲ့ အခြေအနေ။ တစ်ယောက်ယောက်က အဲဒီလိုပါမေးဖို့ သင်ပေးထားတာ သေချာတယ်။
"မသင်ပေးပါဘူး"
"ငါ့ကိုပြော ဘယ်သူလဲ? ငါ ခုနကမှ စိတ်ဆိုးပြေတာ၊ ထပ်ပြီး စိတ်မဆိုးချင်ဘူး"
"ဟာ! စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ Nathan နဲ့ အရုပ်လေးသင်ပေးတာပါ။ ငါ့ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်။ စိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား?"
Hepius ဆီ ပြဿနာသွားရှာချင်တာကို Chain က လက်ဆွဲထားတာကြောင့်
"မဆိုးဘူး။ လွှတ်တော့"
"အဲဒါဆို စိတ်ကောက်တာလား?"
"ဘာပြောတယ်!!!"
Lock ကစိတ်ကောက်တတ်ပါသလား?
■■■■■ Part XLV ဆက်ရန် ■■■■■
Коментарі