"Dexter, ဦးေလးက သူေဌးဆီကိုသြားရမွာ။ သားက ေက်ာင္းကေနအိမ္ကို ကိုယ့္ဘာသာျပန္တတ္ေအာင္ လမ္းေတြေသခ်ာမွတ္ေနာ္။ သိပ္မေဝးေတာ့ လမ္းေလၽွာက္ျပန္လို႔ရတာပဲ။ အိမ္မွာ ညေနက်ရင္ ဆိုင္ကလာပို႔တာကို စားထားႏွင့္။"

"ဦးဦးက ေနာက္က်မွာလားဟင္။"

"အင္း၊ အိမ္ကိုတန္းတန္းမတ္မတ္ျပန္ၿပီး အိမ္ထဲမွာပဲေန။ တံခါးေတြ ေသခ်ာပိတ္ထား။"

"ဟုတ္"

"ကဲ၊ ေက်ာင္းေရာက္ၿပီ။ ဝင္သြားေတာ့။"

"ဟုတ္။ တာ့တာ ဦးဦး။"

"အင္း၊ ေကာင္းေကာင္းသြား။"

¤

"သားကို ဦးဦးက အေမြစားအေမြခံသားအျဖစ္ ေမြးစားလိုက္ၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ဦးက သားရဲ႕အေဖျဖစ္သြားၿပီ။"

"အေဖလား။"

"အင္း"

"ဟုတ္"

¤

"ေဟး၊ မင္း ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပါလဲ။ ငါတို႔ကိုေပးလိုက္။"

"မပါလာဘူး။"

"စကားနဲ႔ေျပာတုန္း ေပးလိုက္ေလ။ မင္းက အသားနာခ်င္တာလား။"

"တကယ္မပါတာပါ။"

"ေခါင္းမာေနတာ။ ကဲကြာ။"

ဝိုင္းဝန္းထိုးႀကိတ္ေနၾကတဲ့ အေကာင္ႀကီးႀကီးကေလးတစ္သိုက္။
အားမတန္လို႔မာန္ေလၽွာ့ကာ ေခါင္းငံု႔ခံေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
လမ္းၾကားထဲကဒီျမင္ကြင္းကို စားေသာက္ဆိုင္အေပၚထပ္ကေန ေတြ႕ေနတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္။

"မင္းတို႔ ရပ္လိုက္။"

တစ္ဖြဲ႕လံုးလွည့္ၾကည့္လာၾကေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာက Rich kid ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။

"ဟားဟား ... မင္းက သူ႔အစား ပိုက္ဆံေပးခ်င္လို႔လား။"

အာ႐ံုေျပာင္းသြားၾကတဲ့ကေလးေတြေနာက္က ဒဏ္ရာနဲ႔ေကာင္ေလးက Rich kid ေလးကို ေခါင္းခါျပေနၿပီး ဝင္မပါဖို႔တားခ်င္ေနေပမဲ့

"မင္းတို႔ ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လဲ။"

"အလာႀကီးပါလား။ မင္းမွာဘယ္ေလာက္ပါလဲ။ အကုန္ထားခဲ့။"

အနားကပ္လာၾကခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ကေရာက္လာတဲ့ ေျခသံေတြ။

"ကေလး၊ ဘယ္ေတြေလၽွာက္သြားေနတာလဲ။"

"ဘဘ၊ ဒီေကာင္ေတြ ဟိုေကာင္ေလးကို ဝိုင္းအႏိုင္က်င့္ေနၾကတာေတြ႕လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာတာ။"

"ေဟ့ ကေလးေတြ၊ မင္းတို႔ဘာလို႔ အဲဒီလိုလုပ္ေနတာလဲ။"

ကေလးတစ္သိုက္က မ်က္ႏွာအပ်က္ပ်က္။ ပ်က္ဆို Rich Kid ေလးက ဘဘလို႔ေခၚလိုက္တဲ့လူႀကီးအျပင္ ေဘးမွာ ဗလေတာင့္ေတာင့္လူတစ္ေယာက္ပါ ပါေနတာမို႔ Dexter လည္း ေငးသာၾကည့္ေနမိတယ္။

"ဘဘ၊ ပိုက္ဆံနည္းနည္းေလာက္ေပးပါ။"

ထုတ္ေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို ယူလိုက္ၿပီး သူ႔ထက္အေကာင္ႀကီးတဲ့ကေလးေတြဆီ ဦးတည္လို႔

"ေရာ့၊ ယူသြား။ ေနာက္လည္း သူ႔ကိုအႏိုင္မက်င့္နဲ႔။ ငါက ဒီစားေသာက္ဆိုင္မွာ ငါ့အေဖနဲ႔လာစားေနက်။ မင္းတို႔ကို ငါအကုန္မွတ္မိတယ္။ ေနာက္တစ္ခါဆို အလြတ္မေပးဘူး။"

ကေလးေတြလည္း ပိုက္ဆံကိုျဖတ္ခနဲဆြဲယူၿပီး ေျပးထြက္သြားလိုက္ၾကတာ အရိပ္ေတာင္မျမင္ရ။

"ဘဘေရ၊ အေဖကၾကာဦးမွာမဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကားေပၚမွာ ခဏစကားေျပာမလို႔။"

"အင္း၊ ကေလး။"

ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ Dexter ဆီ သြားလိုက္ၿပီး

"မင္း ကားေပၚခဏလိုက္ခဲ့ပါလား။ ေဆးထည့္လို႔ရတာေပါ့။"

လက္ဆြဲေခၚသြားၿပီး ကားဆီေရာက္လာေတာ့ တံခါးနားမွာရပ္ေနတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က တံခါးဖြင့္ေပးလာတယ္။

"လာ၊ တက္ေလ။"

"အင္း"

ေအးစက္ေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ ကားေနာက္ခန္းအက်ယ္ႀကီးထဲ ဝင္လိုက္ၿပီးေနာက္

"ငါ့နာမည္က Ivy. မင္းကိုေဆးထည့္ေပးမယ္။ ခဏေလး။"

Ivy က ကားေနာက္ခန္းထဲလွမ္းနႈိက္ေနတာကို Dexter က ကားထဲလိုက္ၾကည့္ေနရင္း

"ငါက Dexter ပါ။ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"

"ရပါတယ္။ Restaurant အေပၚထပ္ကေန မင္းတို႔ကိုျမင္လိုက္လို႔ ဆင္းလာတာ။"

ေဆးထည့္ေပးရင္း Ivy ကဆက္ေမးေနတယ္။

"ဒီဒဏ္ရာေတြနဲ႔ မင္းအိမ္က အဆင္ေျပပါ့မလား။ ဘယ္နားမွာေနတာလဲ။"

"ရပါတယ္။ ငါ့အေဖက အလုပ္မ်ားတယ္။ ေသခ်ာမေမးပါဘူး။ အိမ္ကလည္း ဒီနားတင္ပါ။"

"ရၿပီ။ ေဆးေသာက္လိုက္၊ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ။"

"အိမ္ေရာက္မွစားမွာ။ အဲဒီေတာ့မွ ေသာက္လိုက္ပါ့မယ္။ မင္းက ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ ဒီလိုေတြလည္း သိတယ္လား။"

Dexter လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ေဆးေတြကို ေမးေငါ့ေျပာမိေတာ့

"သိထားမွျဖစ္မွာမို႔ပါ။ ဒါနဲ႔ မင္းက ဒီေက်ာင္းကေပါ့။"

Dexter ရဲ႕ေက်ာင္းအက်ႌက ေက်ာင္းတံဆိပ္ကိုညႊန္ျပၿပီး ေမးမိတယ္။

"အင္း"

"ငါက အေဖတို႔လို လူႀကီးမဟုတ္ေတာ့ မိတ္ဆက္စရာကတ္က ေက်ာင္းသားကတ္ပဲရွိတယ္။ ေရာ့၊ ယူထားလိုက္။"

ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ေက်ာင္းသားကတ္ေလးထုတ္ၿပီး ေပးလာတဲ့ Ivy ကို Dexter ေငးၾကည့္မိရင္း

"ေက်ာင္းသားကတ္က မင္းဆီမွာေဆာင္ထားရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးလား။"

"လိုခ်င္သေလာက္ ေက်ာင္းကေနယူလို႔ရတယ္။"

"ဪ၊ အင္း။ ဒီေန႔အတြက္ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ငါသြားေတာ့မယ္။"

Ivy ရဲ႕ေက်ာင္းသားကတ္ေလးကို လြယ္အိတ္ထဲေသခ်ာထည့္သိမ္းၿပီး Dexter နႈတ္ဆက္စကားေျပာမိတယ္။

"အင္း။ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လို႔ ျဖစ္ရဲ႕လား။"

"ရပါတယ္ကြ။"

ကားတံခါးဖြင့္ဆင္းလာၾကၿပီး လက္ျပႏႈတ္ဆက္လို႔ လမ္းခြဲခဲ့ၾကတဲ့ ကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဆံုၾကမယ္လို႔ ခ်ိန္းဆိုျခင္းမလုပ္ခဲ့မိၾကသလို ျပန္ဆံုရင္မွတ္မိေနပါမယ္လို႔ ကတိေတြလည္း မေပးခဲ့ၾကပါဘူး။

*ငါကေတာ့ မင္းနဲ႔ျပန္ဆံုခ်င္ခဲ့ပါတယ္ Ivy.*

¤

"Ivy, Ivy!"

"Chain! Chain? ထပါဦး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်။"

"ဟင္ ... Nick, ငါ အိပ္မက္မက္ေနတာ။"

"တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေခၽြးေတြနဲ႔။ အက်ႌလဲရေအာင္၊ ဖ်ားေနလိမ့္မယ္။"

"ေအး"

*မင္းသိႏိုင္မလား Ivy? Dexter ဆိုတဲ့ငါက မင္းကိုလိုက္ရွာေနခဲ့တာကိုေပါ့။*

"မနက္က်ရင္ Doctor လာမွာ။ အဲဒီအခါက်မွ ညဘက္ဒီလိုေတြ ေခၽြးေစးထြက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာရမယ္။ မသိလိုက္ရင္ ဖ်ားလိမ့္မယ္။ အခုေတာင္ အိပ္မက္ေယာင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။ ဆိုဖာကို ခုတင္နားေရႊ႕ထားရမယ္။"

"Nick ရာ၊ ပြစိပြစိနဲ႔ မိန္းမႀကီးက်ေနတာပဲ။ မင္းက ငါ့အေမလား။ ငါ့အေမဆိုလည္း ငါကေလးေပါက္စမဟုတ္ဘူး၊ လူမမာလည္းမဟုတ္ဘူး။ သိပ္ေျပာမေနနဲ႔။"

"ေျပာလို႔ရတဲ့အခ်ိန္ပဲ ေျပာရတာေလ။ တျခားအခ်ိန္ဆို ဆရာသမားက ဆရာေလ။"

ေျပာရင္းနဲ႔ လဲၿပီးတဲ့အဝတ္ေတြကို ေရခ်ိဳးခန္းဆီယူသြားေလရဲ႕။

"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေလၽွာ္မေနနဲ႔ေလ။"

Chain ေျပာလိုက္ေပမဲ့ reply မလာပါ။ အဝတ္ေလၽွာ္ေနသံၾကားၿပီးမွ

"မနက္မွ တျခားလူေတြအဝတ္ေတြနဲ႔ေရာၿပီး စက္ထဲသြားထည့္ရင္ ငါ့ဆရာက ဝတ္တတ္လို႔လား။ ဒါက Green ေနာ္၊ Violet မဟုတ္ဘူး။"

စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ေျပာလာတဲ့ Nick ေၾကာင့္

"ေခြးေကာင္ေလး၊ မင္းကမ်ား ငါ့ကိုဆရာလုပ္ေနတယ္။ နားရင္းအုပ္လုိက္ရ။"

"မမီဘဲနဲ႔။"

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနစေနာက္ေနတဲ့ Nick ေၾကာင့္ Chain ရယ္မိတယ္။
တကယ္ေတာ့ Chain နဲ႔ဆို ဘယ္သူကျဖစ္ျဖစ္ တရင္းတႏွီးေပါင္းၾကၿပီး လူခ်စ္လူခင္မ်ားတဲ့ Spectrum ရဲ႕ Mr. Popular ဘြဲ႕ ေပးထားၾကတာပါ။ အေနနီးတဲ့ဂိုဏ္းသားေတြနဲ႔ ဘယ္အဆင့္ကိုမဆို ဒုေခါင္းေဆာင္ဆိုတာထက္ကို ညီအစ္ကိုလို၊ သူငယ္ခ်င္းလို ေပါင္းၾကတာမ်ားပါတယ္။
အျမဲခပ္တည္တည္ေနတတ္တဲ့ Spectrum King နဲ႔ေတာ့ တျခားစီေပါ့။

¤

"ကိုက္တာ၊ ဘာညာ ရွိေသးလား။"

"ဟင့္အင္း၊ အဆင္ေျပတယ္ Hepius."

"အဲဒါဆို ညက ဘာျဖစ္တာလဲ။"

"အိပ္မက္မက္တာပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္းေတြကို။"

"ဪ၊ မသိပါဘူး။ မင္းတပည့္ေတြက သူတို႔ဆရာကို စိတ္ပူေနၾကတာ။"

"အင္း၊ မနက္အေစာႀကီး Red ေတြ ေရာက္ခ်လာေသးတယ္။ ေနေတာင္မပြင့္ေသးဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ျမင္ရင္ စိတ္တိုေနမွာစိုးလို႔ မျမင္ႏိုင္ခင္လာၾကတာဆိုပဲ။"

"ေအး၊ ဟိုက မသိေတာ့ဘူးတဲ့လား။ ေအးေပါ့၊ သိသာသိေစ၊ မျမင္ေစနဲ႔ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။"

"အင္း၊ မျပတ္ေသးတဲ့ကိစၥေလးေတြလည္း လႊဲစရာရွိတာလႊဲရေအာင္လို႔ ေရာက္လာၾကတာ။"

"Lock က ရင္ဘတ္ထဲမွာ ႏွလံုးသားေရာပါရဲ႕လားမသိဘူး။ မထူးပါဘူး၊ မင္းလည္း ေခါင္းထဲမွာ ဦးေႏွာက္ရွိမေနေတာ့ဘူး။"

"ေျပာရက္လိုက္တာ။ မင္းတို႔က ပန္းေမြ႕ရာ၊ ေရႊေကာ္ေဇာနဲ႔ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ အခ်စ္ေတြၿပိဳင္ႏိုင္ၾကတာကိုး။"

"မနာလိုျဖစ္မေနနဲ႔။ အဲဒီလိုေလး ရွာယူေလ။"

"ေနပါေစ။ သူေဒါသထြက္ေနလည္း ငါခ်စ္တယ္။ စိတ္ဆိုးေနလည္း ငါျမတ္ႏိုးတယ္။"

"ေလွကားေပၚကေန ျပဳတ္က်ကတည္းက ေသသြားရမွာ။"

"ပစ္မထားႏိုင္လို႔ ေပြ႕မေခၚ႐ံုတမယ္ စိတ္ေတြပူေနတာ ဘယ္ကဆရာဝန္ေလးပါလိမ့္ဗ်ာ။"

"ဟာဟ၊ ဘယ္သူေျပာလဲ။ မင္းသိတာက်လို႔။ ငါေလးက စိတ္ထားေကာင္းေတာ့ ေသမယ့္လူကို ပစ္မထားႏိုင္႐ံုေလးပါ။"

"အဲဒါနဲ႔ ငါ့ေခါင္းကခ်ဳပ္႐ိုးလည္း မညီမညာျဖစ္ေရာတဲ့လား။"

"ေဟ့ေကာင္၊ ညီေနတာပဲ။ မင္းဘာသာ မ်က္စိေစာင္းေနတာ။ လူဆိုးလုပ္ေနၿပီး ေခါင္းကခ်ဳပ္႐ိုးကိုက် လွလွပပျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္။"

"ငါနဲ႔ပတ္သက္တာမွန္သမၽွ ေခ်ာလွေနၿပီးသားေလ။ မင္းသာ မနာလိုျဖစ္ၿပီး မညီမညာလုပ္ပစ္တာ။"

"ေသာက္ရစ္ကရွည္တယ္။ ၿပီးရင္ ဆံပင္ျပန္ေပါက္ၿပီး ဖံုးသြားမွာကို အျပစ္ေျပာေနေသးတယ္။ အဲဒါ မင္း Baby လုပ္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာေတြပဲေလ။ ခ်စ္တယ္မဟုတ္လား၊ ခံေပါ့။"

"တိုးတိုးေျပာပါကြ။ ၾကားသြားလို႔ လာသတ္ေနဦးမယ္။"

"ဘဝင္ျမင့္မေနနဲ႔။ ဟိုက မင္းကို လံုးဝအဖက္မလုပ္ေတာ့တာ။"

"မင္းကလည္းကြာ ..."

ခ်က္ခ်င္းကို မ်က္ႏွာညႇိဳးက်သြားတာ သိသိသာသာမို႔

"႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ လာမႏြဲ႕နဲ႔။"

"သူ ငါ့အေပၚအဆိုးျမင္တာေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွရပ္မလဲမသိဘူး။"

"မင္းကေရာ Bermuda နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာအေၾကာင္းေတြရွိေနတာလဲ။"

"ငါ့ဘက္က ဘာမွမရွိဘူး။ ပတ္သက္စရာလည္း မလိုဘူးေလ။"

"သူတို႔ဘက္ကေရာ ဘာရွိေနတာလဲ။"

"ဒီအတိုင္း Spectrum ေနရာကိုလိုခ်င္လို႔ ေမႊေနတာေနမွာေပါ့။"

"သူ႔ေနရာမွာ သူလည္းဘုရင္ပဲကို အေဝးကြင္းမွာ ဘာလို႔လာစြာေနတာလဲ။ ငါ လံုးဝမသကၤာဘူး။"

"နယ္ေျမခ်ဲ႕ခ်င္တာေနမွာ။"

"Indigo က ေျခရာခံမိၿပီဆို။"

"အသိုက္ေျပာင္းသြားၾကၿပီ။"

"မဟုတ္ပါဘူး။ အခု Update ကိုေျပာတာ။"

"တကယ္လား။ ငါမသိေသးဘူး။ Nick ကိုေမးရမယ္။"

"ေအး၊ နားနားေနေန ေနဦး။ တစ္မနက္လံုးလည္း မနားရေသးဘူးမဟုတ္လား။ ေဆးေသာက္ၿပီးရင္ နားလိုက္ဦး။ အလုပ္ေတြလည္း လႊဲၿပီးၿပီပဲကို။"

"အင္းပါ၊ သူေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။"

"ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔အေဖကို အရမ္းသတိရေနပံုပါပဲ။ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ၿငိမ္သြားပါၿပီ။"

"ဂ႐ုစိုက္ေပးပါကြာ။ သူေခါင္းအရမ္းမာတာလည္း မင္းအသိပဲ။"

"ဘိန္းစားခ်င္းအတူတူကို ပို႐ွဴေနတယ္။ မင္းက် ေခါင္းမမာဘူးဆိုေတာ့ေလ။"

"ထားပါေတာ့။"

"အင္း၊ ဘာေျပာစရာရွိေသးလဲ။ မရွိရင္ ငါျပန္ေတာ့မယ္။"

"See you."

¤

"Nick, Bermuda ကိစၥ ဘာထူးလို႔လဲ။"

"Bermuda က ဒီတစ္ခါ ေခါင္းေဆာင္ကိုယ္တိုင္ေရာက္ေနတာတဲ့။ Chain နဲ႔မဆံုခဲ့ဘူးလား။"

"အခု မင္းေျပာမွသိတာ။"

Lily ဆိုတာလည္း ေလၽွာ့တြက္မရတဲ့သူမို႔ ဒီသတင္းေလာက္ကိုေတာ့ ရလာမွာသိေပမဲ့ ကိုယ့္သတင္းေတြပါမလာႏိုင္ေအာင္ ေဖ်ာက္ထားၿပီးသားမို႔ သိပ္စိတ္ပူစရာမလို။ Baby သိသြားရင္ေတာ့ ေသ႐ံုအျပင္မရွိဘူးလို႔ပဲ ေတြးထားလိုက္ၿပီးသား။
ကိုယ့္အေတြးကိုယ္သတိထားမိေတာ့ အခုတေလာ ေသဖို႔ပဲျပင္ဆင္ေနမိသလားေပါ့။
ကိုယ္လည္း Baby နဲ႔မွ ေသြးပ်က္ေနၿပီထင္တယ္ Baby ေရ။

¤

တစ္ပတ္ၾကာၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္လည္း ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပေနၿပီ။ ဂိတ္ေပါက္မွာေစာင့္ေပးေနတုန္း Lock ရဲ႕ကားကိုေတြ႕တာမို႔ ဖြင့္ေပးၿပီး ေခါင္းငံု႔အ႐ိုအေသေပးမိတယ္။ သတိမထားမိပါေစနဲ႔။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မေပးခ်င္ဘူး Baby.
ေနာက္ကားက Blue Diamond ကကားပဲ။ Rapunzel လား။ သူမကိုေမ့ေနမိတာ။
တံခါးျပန္ပိတ္ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကကားကို ၾကည့္ေနမိေတာ့ ဆံပင္ရွည္ေတြနဲ႔ ပိုလွလာတဲ့သူမ။
ျမင္ကြင္းေတြဝါးလာလို႔ ကိုယ့္ဘာသာသတိထားမိခ်ိန္မွာ လူက သတိလက္လြတ္ေငးရင္း မ်က္ရည္ဝဲမိတာလား။
အရမ္းကိုေပ်ာ့ညံ့မိတာေတြကလည္း Baby ေၾကာင့္ပဲ။

တာဝန္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ အခန္းထဲျပန္လာတဲ့အထိ Lock ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ရ။ ျခံထဲက CCTV ျမင္ကြင္းေတြထဲ လံုးဝဝင္မလာဘူးဆိုေတာ့ သေဘာက Rapunzel ျပန္သြားတာကို အိမ္ဝအထိလိုက္မပို႔ဘူးေပါ့။ အေတြးနဲ႔တစ္ၿပိဳင္တည္း အျပံဳးကေပၚလာၿပီးသား။
ကိုယ္ကေလးဆန္ေနတာ Baby နဲ႔ပတ္သက္မွပါ Baby ရာ။

"Chain!"

တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ ၾကားလိုက္ရတဲ့ေခၚသံ။ တံခါးထဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့

"မမေလးက အခု အျပင္သြားစရာရွိလို႔ ကားေမာင္းပို႔ေပးပါတဲ့ Chain."

"ဟုတ္ၿပီ။ အခုလာခဲ့မယ္လို႔ေျပာေပး။"

ကားေနာက္ခန္းထဲဝင္ထိုင္ၿပီး ဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ Laptop နဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနပါေသာ Lily.
သူမေျပာတဲ့ Mall ေရွ႕ေရာက္မွ Laptop ပိတ္ၿပီး

"Parking ထိုးၿပီးရင္ Fourth floor က (...)ဆိုင္ကို လိုက္ခဲ့ေပး။"

ေျပာၿပီးဆင္းသြားတာမို႔ Parking ထိုးၿပီး Fourth floor ကိုပဲ လိုက္ရေတာ့တယ္။
ေဘးနားမွာ ကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေဈးဝယ္ေနတာေတြ႕လို႔ အနားသြားရပ္လိုက္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးဆက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ပစၥည္းေတြေရြး၊ ေငြရွင္းၿပီး Performance Area ဘက္ ထြက္သြားျပန္ပါေရာ။
အဆိုေတာ္ေပါက္စတစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ပြဲေလးတစ္ခုရွိေနေတာ့ ဆူညံၿပီး လူ႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားက အနားကပ္လာၿပီး

"Bermuda က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဆံုေသးလား။"

ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ Bodyguard ကခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ။

"မဆံုပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။"

"ကိုကိုက ပိုပိုၿပီး သံသယဝင္လာလို႔ေလ။ သူ Hurricane နဲ႔ ေပါင္းမိေနတယ္ထင္တယ္။ သတင္းေတြက မီးငယ္တို႔ထက္ျမန္ေနတယ္။"

Hurricane နဲ႔တဲ့လား။ Lily ထက္သာတဲ့ႏွစ္ေယာက္ဆိုတာမွာ Hurricane အပါအဝင္ေပါ့။
သူကေတာ့ သူလိုအပ္တဲ့သတင္းေတြကိုပဲ လိုက္တတ္ေပမဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ Best friend ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ Lock ကို ကူညီေနတာပဲျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုတေလာ Rapunzel နဲ႔ Lock ကို တတြဲတြဲေတြ႕ေနရတာပဲ။
Blue Diamond ကို သြားေမႊခ်င္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ Baby ေရ။

"သူက ကိုယ့္အေၾကာင္း ဘာေတြသိလာစရာရွိလို႔လဲ။"

"မရွိရင္ၿပီးတာပဲ။ ရွိေနမွာစိုးလို႔ေျပာတာ။ ကိုကိုက မီးငယ္ကိုလည္း ဘာမွအသိမေပးဘူး။ အခုလည္း ဘယ္ေနရာမွာမွ ကိုကို႔နားေတြမလြတ္လို႔ ဒီေခၚလာရတာ။"

ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒီလိုဆူညံေနပံုမ်ိဳးနဲ႔ဆို Lily ကိုယ္မွာ တစ္ခုခုပါလာရင္ေတာင္ ဘယ္လိုမွ သူတို႔ေျပာတာမၾကားႏိုင္။ အသံဖမ္းစက္ေတြကိုေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္လိုစက္ကိရိယာကိုမွ ယံုစားလို႔မရတဲ့အဆံုး ႐ိုးရွင္းတဲ့နည္းကိုပဲ Lily ေရြးလိုက္ပံုပါပဲ။

"မီးငယ္က ကိုယ့္ကိုမယံုဘူးလား။"

"Chain ဘာသာ ဘာအၾကံအစည္ရွိရွိ ကိုကို႔ကိုသစၥာမေဖာက္ဘူးဆိုတာေတာ့ မီးငယ္ယံုတယ္။"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မီးငယ္။ ဘာေတြပဲျဖစ္လာလာ၊ မီးငယ္တို႔ေမာင္ႏွမ အႏၲရာယ္မျဖစ္ေစရပါဘူး။"

ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့၊ ကိုယ္ကခ်စ္ရတဲ့ ဒီလူသားႏွစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ္အျမဲစဥ္းစားပါတယ္။
အသြားအျပန္ေတြလြဲေနတဲ့ ကိုယ္တို႔သံုးေယာက္မွာ ေမတၱာတရားတစ္ခုေတာ့ ထပ္တူက်မွာပါ။

¤

မီးငယ္ Chain ကိုခ်စ္တယ္။ Chain ရင္ခုန္သံေတြ လြတ္လပ္ပါေစ။

¤

ကိုယ္ Baby ကိုခ်စ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို Baby ပိုင္တယ္။

¤

ငါ့ကိုမခ်စ္နဲ႔ Chain. မီးငယ္အသည္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ငါကိုယ္တိုင္မခြဲဘူး။

¤

¤

ငါ့ကိုမကာကြယ္ႏိုင္တာ မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ အျပစ္လို႔ခံယူမယ့္အစား ငါ့ကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ။

"ေခါင္းေဆာင္ ..."

ဟူး ... အတိတ္ေတြက အိပ္မက္ေယာင္ဖန္ဆင္းၿပီး ပစၥဳပၸန္ဆီခုန္ဆင္းတဲ့အခါ ညေတြဟာ တစ္ဘဝလံုးစာ ၿပိဳက်တယ္။

■■■■■ Part XXI ဆက္ရန္ ■■■■■


"Dexter, ဦးလေးက သူဌေးဆီကိုသွားရမှာ။ သားက ကျောင်းကနေအိမ်ကို ကိုယ့်ဘာသာပြန်တတ်အောင် လမ်းတွေသေချာမှတ်နော်။ သိပ်မဝေးတော့ လမ်းလျှောက်ပြန်လို့ရတာပဲ။ အိမ်မှာ ညနေကျရင် ဆိုင်ကလာပို့တာကို စားထားနှင့်။"

"ဦးဦးက နောက်ကျမှာလားဟင်။"

"အင်း၊ အိမ်ကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်ပြီး အိမ်ထဲမှာပဲနေ။ တံခါးတွေ သေချာပိတ်ထား။"

"ဟုတ်"

"ကဲ၊ ကျောင်းရောက်ပြီ။ ဝင်သွားတော့။"

"ဟုတ်။ တာ့တာ ဦးဦး။"

"အင်း၊ ကောင်းကောင်းသွား။"

¤

"သားကို ဦးဦးက အမွေစားအမွေခံသားအဖြစ် မွေးစားလိုက်ပြီ။ အဲဒီတော့ ဦးက သားရဲ့အဖေဖြစ်သွားပြီ။"

"အဖေလား။"

"အင်း"

"ဟုတ်"

¤

"ဟေး၊ မင်း ပိုက်ဆံဘယ်လောက်ပါလဲ။ ငါတို့ကိုပေးလိုက်။"

"မပါလာဘူး။"

"စကားနဲ့ပြောတုန်း ပေးလိုက်လေ။ မင်းက အသားနာချင်တာလား။"

"တကယ်မပါတာပါ။"

"ခေါင်းမာနေတာ။ ကဲကွာ။"

ဝိုင်းဝန်းထိုးကြိတ်နေကြတဲ့ အကောင်ကြီးကြီးကလေးတစ်သိုက်။
အားမတန်လို့မာန်လျှော့ကာ ခေါင်းငုံ့ခံနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်။
လမ်းကြားထဲကဒီမြင်ကွင်းကို စားသောက်ဆိုင်အပေါ်ထပ်ကနေ တွေ့နေတဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်။

"မင်းတို့ ရပ်လိုက်။"

တစ်ဖွဲ့လုံးလှည့်ကြည့်လာကြတော့ မြင်လိုက်ရတာက Rich kid ကောင်လေးတစ်ယောက်။

"ဟားဟား ... မင်းက သူ့အစား ပိုက်ဆံပေးချင်လို့လား။"

အာရုံပြောင်းသွားကြတဲ့ကလေးတွေနောက်က ဒဏ်ရာနဲ့ကောင်လေးက Rich kid လေးကို ခေါင်းခါပြနေပြီး ဝင်မပါဖို့တားချင်နေပေမဲ့

"မင်းတို့ ဘယ်လောက်လိုချင်လဲ။"

"အလာကြီးပါလား။ မင်းမှာဘယ်လောက်ပါလဲ။ အကုန်ထားခဲ့။"

အနားကပ်လာကြချိန်မှာပဲ နောက်ကရောက်လာတဲ့ ခြေသံတွေ။

"ကလေး၊ ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ။"

"ဘဘ၊ ဒီကောင်တွေ ဟိုကောင်လေးကို ဝိုင်းအနိုင်ကျင့်နေကြတာတွေ့လို့ ကျွန်တော်ထွက်လာတာ။"

"ဟေ့ ကလေးတွေ၊ မင်းတို့ဘာလို့ အဲဒီလိုလုပ်နေတာလဲ။"

ကလေးတစ်သိုက်က မျက်နှာအပျက်ပျက်။ ပျက်ဆို Rich Kid လေးက ဘဘလို့ခေါ်လိုက်တဲ့လူကြီးအပြင် ဘေးမှာ ဗလတောင့်တောင့်လူတစ်ယောက်ပါ ပါနေတာမို့ Dexter လည်း ငေးသာကြည့်နေမိတယ်။

"ဘဘ၊ ပိုက်ဆံနည်းနည်းလောက်ပေးပါ။"

ထုတ်ပေးတဲ့ပိုက်ဆံကို ယူလိုက်ပြီး သူ့ထက်အကောင်ကြီးတဲ့ကလေးတွေဆီ ဦးတည်လို့

"ရော့၊ ယူသွား။ နောက်လည်း သူ့ကိုအနိုင်မကျင့်နဲ့။ ငါက ဒီစားသောက်ဆိုင်မှာ ငါ့အဖေနဲ့လာစားနေကျ။ မင်းတို့ကို ငါအကုန်မှတ်မိတယ်။ နောက်တစ်ခါဆို အလွတ်မပေးဘူး။"

ကလေးတွေလည်း ပိုက်ဆံကိုဖြတ်ခနဲဆွဲယူပြီး ပြေးထွက်သွားလိုက်ကြတာ အရိပ်တောင်မမြင်ရ။

"ဘဘရေ၊ အဖေကကြာဦးမှာမဟုတ်လား။ ကျွန်တော်တို့ ကားပေါ်မှာ ခဏစကားပြောမလို့။"

"အင်း၊ ကလေး။"

ဒဏ်ရာတွေနဲ့ Dexter ဆီ သွားလိုက်ပြီး

"မင်း ကားပေါ်ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား။ ဆေးထည့်လို့ရတာပေါ့။"

လက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး ကားဆီရောက်လာတော့ တံခါးနားမှာရပ်နေတဲ့ ကိုယ်ရံတော်နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်က တံခါးဖွင့်ပေးလာတယ်။

"လာ၊ တက်လေ။"

"အင်း"

အေးစက်မွှေးပျံ့နေတဲ့ ကားနောက်ခန်းအကျယ်ကြီးထဲ ဝင်လိုက်ပြီးနောက်

"ငါ့နာမည်က Ivy. မင်းကိုဆေးထည့်ပေးမယ်။ ခဏလေး။"

Ivy က ကားနောက်ခန်းထဲလှမ်းနှိုက်နေတာကို Dexter က ကားထဲလိုက်ကြည့်နေရင်း

"ငါက Dexter ပါ။ မင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

"ရပါတယ်။ Restaurant အပေါ်ထပ်ကနေ မင်းတို့ကိုမြင်လိုက်လို့ ဆင်းလာတာ။"

ဆေးထည့်ပေးရင်း Ivy ကဆက်မေးနေတယ်။

"ဒီဒဏ်ရာတွေနဲ့ မင်းအိမ်က အဆင်ပြေပါ့မလား။ ဘယ်နားမှာနေတာလဲ။"

"ရပါတယ်။ ငါ့အဖေက အလုပ်များတယ်။ သေချာမမေးပါဘူး။ အိမ်ကလည်း ဒီနားတင်ပါ။"

"ရပြီ။ ဆေးသောက်လိုက်၊ ဘာစားပြီးပြီလဲ။"

"အိမ်ရောက်မှစားမှာ။ အဲဒီတော့မှ သောက်လိုက်ပါ့မယ်။ မင်းက ဒီအရွယ်လေးနဲ့ ဒီလိုတွေလည်း သိတယ်လား။"

Dexter လက်ထဲရောက်လာတဲ့ဆေးတွေကို မေးငေါ့ပြောမိတော့

"သိထားမှဖြစ်မှာမို့ပါ။ ဒါနဲ့ မင်းက ဒီကျောင်းကပေါ့။"

Dexter ရဲ့ကျောင်းအကျႌက ကျောင်းတံဆိပ်ကိုညွှန်ပြပြီး မေးမိတယ်။

"အင်း"

"ငါက အဖေတို့လို လူကြီးမဟုတ်တော့ မိတ်ဆက်စရာကတ်က ကျောင်းသားကတ်ပဲရှိတယ်။ ရော့၊ ယူထားလိုက်။"

ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ကျောင်းသားကတ်လေးထုတ်ပြီး ပေးလာတဲ့ Ivy ကို Dexter ငေးကြည့်မိရင်း

"ကျောင်းသားကတ်က မင်းဆီမှာဆောင်ထားရတာမျိုး မဟုတ်ဘူးလား။"

"လိုချင်သလောက် ကျောင်းကနေယူလို့ရတယ်။"

"ဪ၊ အင်း။ ဒီနေ့အတွက် မင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ငါသွားတော့မယ်။"

Ivy ရဲ့ကျောင်းသားကတ်လေးကို လွယ်အိတ်ထဲသေချာထည့်သိမ်းပြီး Dexter နှုတ်ဆက်စကားပြောမိတယ်။

"အင်း။ တစ်ယောက်တည်းပြန်လို့ ဖြစ်ရဲ့လား။"

"ရပါတယ်ကွ။"

ကားတံခါးဖွင့်ဆင်းလာကြပြီး လက်ပြနှုတ်ဆက်လို့ လမ်းခွဲခဲ့ကြတဲ့ ကလေးငယ်နှစ်ယောက် ဘယ်အချိန်ပြန်ဆုံကြမယ်လို့ ချိန်းဆိုခြင်းမလုပ်ခဲ့မိကြသလို ပြန်ဆုံရင်မှတ်မိနေပါမယ်လို့ ကတိတွေလည်း မပေးခဲ့ကြပါဘူး။

*ငါကတော့ မင်းနဲ့ပြန်ဆုံချင်ခဲ့ပါတယ် Ivy.*

¤

"Ivy, Ivy!"

"Chain! Chain? ထပါဦး၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ။"

"ဟင် ... Nick, ငါ အိပ်မက်မက်နေတာ။"

"တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေနဲ့။ အကျႌလဲရအောင်၊ ဖျားနေလိမ့်မယ်။"

"အေး"

*မင်းသိနိုင်မလား Ivy? Dexter ဆိုတဲ့ငါက မင်းကိုလိုက်ရှာနေခဲ့တာကိုပေါ့။*

"မနက်ကျရင် Doctor လာမှာ။ အဲဒီအခါကျမှ ညဘက်ဒီလိုတွေ ချွေးစေးထွက်တဲ့အကြောင်း ပြောရမယ်။ မသိလိုက်ရင် ဖျားလိမ့်မယ်။ အခုတောင် အိပ်မက်ယောင်လို့ ကျွန်တော်သိလိုက်တာ။ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ပျော်သွားတာ။ ဆိုဖာကို ခုတင်နားရွှေ့ထားရမယ်။"

"Nick ရာ၊ ပွစိပွစိနဲ့ မိန်းမကြီးကျနေတာပဲ။ မင်းက ငါ့အမေလား။ ငါ့အမေဆိုလည်း ငါကလေးပေါက်စမဟုတ်ဘူး၊ လူမမာလည်းမဟုတ်ဘူး။ သိပ်ပြောမနေနဲ့။"

"ပြောလို့ရတဲ့အချိန်ပဲ ပြောရတာလေ။ တခြားအချိန်ဆို ဆရာသမားက ဆရာလေ။"

ပြောရင်းနဲ့ လဲပြီးတဲ့အဝတ်တွေကို ရေချိုးခန်းဆီယူသွားလေရဲ့။

"ဒီအချိန်ကြီး လျှော်မနေနဲ့လေ။"

Chain ပြောလိုက်ပေမဲ့ reply မလာပါ။ အဝတ်လျှော်နေသံကြားပြီးမှ

"မနက်မှ တခြားလူတွေအဝတ်တွေနဲ့ရောပြီး စက်ထဲသွားထည့်ရင် ငါ့ဆရာက ဝတ်တတ်လို့လား။ ဒါက Green နော်၊ Violet မဟုတ်ဘူး။"

စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပြောလာတဲ့ Nick ကြောင့်

"ခွေးကောင်လေး၊ မင်းကများ ငါ့ကိုဆရာလုပ်နေတယ်။ နားရင်းအုပ်လိုက်ရ။"

"မမီဘဲနဲ့။"

ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေစနောက်နေတဲ့ Nick ကြောင့် Chain ရယ်မိတယ်။
တကယ်တော့ Chain နဲ့ဆို ဘယ်သူကဖြစ်ဖြစ် တရင်းတနှီးပေါင်းကြပြီး လူချစ်လူခင်များတဲ့ Spectrum ရဲ့ Mr. Popular ဘွဲ့ ပေးထားကြတာပါ။ အနေနီးတဲ့ဂိုဏ်းသားတွေနဲ့ ဘယ်အဆင့်ကိုမဆို ဒုခေါင်းဆောင်ဆိုတာထက်ကို ညီအစ်ကိုလို၊ သူငယ်ချင်းလို ပေါင်းကြတာများပါတယ်။
အမြဲခပ်တည်တည်နေတတ်တဲ့ Spectrum King နဲ့တော့ တခြားစီပေါ့။

¤

"ကိုက်တာ၊ ဘာညာ ရှိသေးလား။"

"ဟင့်အင်း၊ အဆင်ပြေတယ် Hepius."

"အဲဒါဆို ညက ဘာဖြစ်တာလဲ။"

"အိပ်မက်မက်တာပါ။ ငယ်ငယ်တုန်းကအကြောင်းတွေကို။"

"ဪ၊ မသိပါဘူး။ မင်းတပည့်တွေက သူတို့ဆရာကို စိတ်ပူနေကြတာ။"

"အင်း၊ မနက်အစောကြီး Red တွေ ရောက်ချလာသေးတယ်။ နေတောင်မပွင့်သေးဘူး။ ခေါင်းဆောင်မြင်ရင် စိတ်တိုနေမှာစိုးလို့ မမြင်နိုင်ခင်လာကြတာဆိုပဲ။"

"အေး၊ ဟိုက မသိတော့ဘူးတဲ့လား။ အေးပေါ့၊ သိသာသိစေ၊ မမြင်စေနဲ့ ဆိုတာမျိုးပေါ့။"

"အင်း၊ မပြတ်သေးတဲ့ကိစ္စလေးတွေလည်း လွှဲစရာရှိတာလွှဲရအောင်လို့ ရောက်လာကြတာ။"

"Lock က ရင်ဘတ်ထဲမှာ နှလုံးသားရောပါရဲ့လားမသိဘူး။ မထူးပါဘူး၊ မင်းလည်း ခေါင်းထဲမှာ ဦးနှောက်ရှိမနေတော့ဘူး။"

"ပြောရက်လိုက်တာ။ မင်းတို့က ပန်းမွေ့ရာ၊ ရွှေကော်ဇောနဲ့ မမောနိုင်မပန်းနိုင် အချစ်တွေပြိုင်နိုင်ကြတာကိုး။"

"မနာလိုဖြစ်မနေနဲ့။ အဲဒီလိုလေး ရှာယူလေ။"

"နေပါစေ။ သူဒေါသထွက်နေလည်း ငါချစ်တယ်။ စိတ်ဆိုးနေလည်း ငါမြတ်နိုးတယ်။"

"လှေကားပေါ်ကနေ ပြုတ်ကျကတည်းက သေသွားရမှာ။"

"ပစ်မထားနိုင်လို့ ပွေ့မခေါ်ရုံတမယ် စိတ်တွေပူနေတာ ဘယ်ကဆရာဝန်လေးပါလိမ့်ဗျာ။"

"ဟာဟ၊ ဘယ်သူပြောလဲ။ မင်းသိတာကျလို့။ ငါလေးက စိတ်ထားကောင်းတော့ သေမယ့်လူကို ပစ်မထားနိုင်ရုံလေးပါ။"

"အဲဒါနဲ့ ငါ့ခေါင်းကချုပ်ရိုးလည်း မညီမညာဖြစ်ရောတဲ့လား။"

"ဟေ့ကောင်၊ ညီနေတာပဲ။ မင်းဘာသာ မျက်စိစောင်းနေတာ။ လူဆိုးလုပ်နေပြီး ခေါင်းကချုပ်ရိုးကိုကျ လှလှပပဖြစ်ချင်သေးတယ်။"

"ငါနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ချောလှနေပြီးသားလေ။ မင်းသာ မနာလိုဖြစ်ပြီး မညီမညာလုပ်ပစ်တာ။"

"သောက်ရစ်ကရှည်တယ်။ ပြီးရင် ဆံပင်ပြန်ပေါက်ပြီး ဖုံးသွားမှာကို အပြစ်ပြောနေသေးတယ်။ အဲဒါ မင်း Baby လုပ်ထားတဲ့ ဒဏ်ရာတွေပဲလေ။ ချစ်တယ်မဟုတ်လား၊ ခံပေါ့။"

"တိုးတိုးပြောပါကွ။ ကြားသွားလို့ လာသတ်နေဦးမယ်။"

"ဘဝင်မြင့်မနေနဲ့။ ဟိုက မင်းကို လုံးဝအဖက်မလုပ်တော့တာ။"

"မင်းကလည်းကွာ ..."

ချက်ချင်းကို မျက်နှာညှိုးကျသွားတာ သိသိသာသာမို့

"ရုပ်ကြမ်းကြီးနဲ့ လာမနွဲ့နဲ့။"

"သူ ငါ့အပေါ်အဆိုးမြင်တာတွေ ဘယ်တော့များမှရပ်မလဲမသိဘူး။"

"မင်းကရော Bermuda နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာအကြောင်းတွေရှိနေတာလဲ။"

"ငါ့ဘက်က ဘာမှမရှိဘူး။ ပတ်သက်စရာလည်း မလိုဘူးလေ။"

"သူတို့ဘက်ကရော ဘာရှိနေတာလဲ။"

"ဒီအတိုင်း Spectrum နေရာကိုလိုချင်လို့ မွှေနေတာနေမှာပေါ့။"

"သူ့နေရာမှာ သူလည်းဘုရင်ပဲကို အဝေးကွင်းမှာ ဘာလို့လာစွာနေတာလဲ။ ငါ လုံးဝမသင်္ကာဘူး။"

"နယ်မြေချဲ့ချင်တာနေမှာ။"

"Indigo က ခြေရာခံမိပြီဆို။"

"အသိုက်ပြောင်းသွားကြပြီ။"

"မဟုတ်ပါဘူး။ အခု Update ကိုပြောတာ။"

"တကယ်လား။ ငါမသိသေးဘူး။ Nick ကိုမေးရမယ်။"

"အေး၊ နားနားနေနေ နေဦး။ တစ်မနက်လုံးလည်း မနားရသေးဘူးမဟုတ်လား။ ဆေးသောက်ပြီးရင် နားလိုက်ဦး။ အလုပ်တွေလည်း လွှဲပြီးပြီပဲကို။"

"အင်းပါ၊ သူနေကောင်းတယ်မဟုတ်လား။"

"ကောင်းပါတယ်။ သူ့အဖေကို အရမ်းသတိရနေပုံပါပဲ။ အခုတော့ တော်တော်လေး စိတ်ငြိမ်သွားပါပြီ။"

"ဂရုစိုက်ပေးပါကွာ။ သူခေါင်းအရမ်းမာတာလည်း မင်းအသိပဲ။"

"ဘိန်းစားချင်းအတူတူကို ပိုရှူနေတယ်။ မင်းကျ ခေါင်းမမာဘူးဆိုတော့လေ။"

"ထားပါတော့။"

"အင်း၊ ဘာပြောစရာရှိသေးလဲ။ မရှိရင် ငါပြန်တော့မယ်။"

"See you."

¤

"Nick, Bermuda ကိစ္စ ဘာထူးလို့လဲ။"

"Bermuda က ဒီတစ်ခါ ခေါင်းဆောင်ကိုယ်တိုင်ရောက်နေတာတဲ့။ Chain နဲ့မဆုံခဲ့ဘူးလား။"

"အခု မင်းပြောမှသိတာ။"

Lily ဆိုတာလည်း လျှော့တွက်မရတဲ့သူမို့ ဒီသတင်းလောက်ကိုတော့ ရလာမှာသိပေမဲ့ ကိုယ့်သတင်းတွေပါမလာနိုင်အောင် ဖျောက်ထားပြီးသားမို့ သိပ်စိတ်ပူစရာမလို။ Baby သိသွားရင်တော့ သေရုံအပြင်မရှိဘူးလို့ပဲ တွေးထားလိုက်ပြီးသား။
ကိုယ့်အတွေးကိုယ်သတိထားမိတော့ အခုတလော သေဖို့ပဲပြင်ဆင်နေမိသလားပေါ့။
ကိုယ်လည်း Baby နဲ့မှ သွေးပျက်နေပြီထင်တယ် Baby ရေ။

¤

တစ်ပတ်ကြာပြီးတော့ ခြေထောက်လည်း တော်တော်အဆင်ပြေနေပြီ။ ဂိတ်ပေါက်မှာစောင့်ပေးနေတုန်း Lock ရဲ့ကားကိုတွေ့တာမို့ ဖွင့်ပေးပြီး ခေါင်းငုံ့အရိုအသေပေးမိတယ်။ သတိမထားမိပါစေနဲ့။ စိတ်အနှောင့်အယှက်မပေးချင်ဘူး Baby.
နောက်ကားက Blue Diamond ကကားပဲ။ Rapunzel လား။ သူမကိုမေ့နေမိတာ။
တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းကကားကို ကြည့်နေမိတော့ ဆံပင်ရှည်တွေနဲ့ ပိုလှလာတဲ့သူမ။
မြင်ကွင်းတွေဝါးလာလို့ ကိုယ့်ဘာသာသတိထားမိချိန်မှာ လူက သတိလက်လွတ်ငေးရင်း မျက်ရည်ဝဲမိတာလား။
အရမ်းကိုပျော့ညံ့မိတာတွေကလည်း Baby ကြောင့်ပဲ။

တာဝန်ချိန်ပြီးလို့ အခန်းထဲပြန်လာတဲ့အထိ Lock ရဲ့ အရိပ်အယောင်မတွေ့ရ။ ခြံထဲက CCTV မြင်ကွင်းတွေထဲ လုံးဝဝင်မလာဘူးဆိုတော့ သဘောက Rapunzel ပြန်သွားတာကို အိမ်ဝအထိလိုက်မပို့ဘူးပေါ့။ အတွေးနဲ့တစ်ပြိုင်တည်း အပြုံးကပေါ်လာပြီးသား။
ကိုယ်ကလေးဆန်နေတာ Baby နဲ့ပတ်သက်မှပါ Baby ရာ။

"Chain!"

တံခါးခေါက်သံနဲ့အတူ ကြားလိုက်ရတဲ့ခေါ်သံ။ တံခါးထဖွင့်ပေးလိုက်တော့

"မမလေးက အခု အပြင်သွားစရာရှိလို့ ကားမောင်းပို့ပေးပါတဲ့ Chain."

"ဟုတ်ပြီ။ အခုလာခဲ့မယ်လို့ပြောပေး။"

ကားနောက်ခန်းထဲဝင်ထိုင်ပြီး ဘာတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ Laptop နဲ့ နှစ်ပါးသွားနေပါသော Lily.
သူမပြောတဲ့ Mall ရှေ့ရောက်မှ Laptop ပိတ်ပြီး

"Parking ထိုးပြီးရင် Fourth floor က (...)ဆိုင်ကို လိုက်ခဲ့ပေး။"

ပြောပြီးဆင်းသွားတာမို့ Parking ထိုးပြီး Fourth floor ကိုပဲ လိုက်ရတော့တယ်။
ဘေးနားမှာ ကိုယ်ရံတော်တစ်ယောက်နဲ့ ဈေးဝယ်နေတာတွေ့လို့ အနားသွားရပ်လိုက်တော့ အေးအေးဆေးဆေးဆက်ကြည့်နေပြီးမှ ပစ္စည်းတွေရွေး၊ ငွေရှင်းပြီး Performance Area ဘက် ထွက်သွားပြန်ပါရော။
အဆိုတော်ပေါက်စတစ်ဖွဲ့ရဲ့ ပွဲလေးတစ်ခုရှိနေတော့ ဆူညံပြီး လူရှုပ်နေတဲ့ကြားက အနားကပ်လာပြီး

"Bermuda က ခေါင်းဆောင်နဲ့ ဆုံသေးလား။"

ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ Bodyguard ကခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ။

"မဆုံပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။"

"ကိုကိုက ပိုပိုပြီး သံသယဝင်လာလို့လေ။ သူ Hurricane နဲ့ ပေါင်းမိနေတယ်ထင်တယ်။ သတင်းတွေက မီးငယ်တို့ထက်မြန်နေတယ်။"

Hurricane နဲ့တဲ့လား။ Lily ထက်သာတဲ့နှစ်ယောက်ဆိုတာမှာ Hurricane အပါအဝင်ပေါ့။
သူကတော့ သူလိုအပ်တဲ့သတင်းတွေကိုပဲ လိုက်တတ်ပေမဲ့ ညီမဖြစ်သူရဲ့ Best friend ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်နဲ့ Lock ကို ကူညီနေတာပဲဖြစ်မယ်။ ဒါကြောင့် အခုတလော Rapunzel နဲ့ Lock ကို တတွဲတွဲတွေ့နေရတာပဲ။
Blue Diamond ကို သွားမွှေချင်အောင်မလုပ်ပါနဲ့ Baby ရေ။

"သူက ကိုယ့်အကြောင်း ဘာတွေသိလာစရာရှိလို့လဲ။"

"မရှိရင်ပြီးတာပဲ။ ရှိနေမှာစိုးလို့ပြောတာ။ ကိုကိုက မီးငယ်ကိုလည်း ဘာမှအသိမပေးဘူး။ အခုလည်း ဘယ်နေရာမှာမှ ကိုကို့နားတွေမလွတ်လို့ ဒီခေါ်လာရတာ။"

သေချာတာပေါ့။ ဒီလိုဆူညံနေပုံမျိုးနဲ့ဆို Lily ကိုယ်မှာ တစ်ခုခုပါလာရင်တောင် ဘယ်လိုမှ သူတို့ပြောတာမကြားနိုင်။ အသံဖမ်းစက်တွေကိုနှောင့်ယှက်နိုင်တဲ့ ဘယ်လိုစက်ကိရိယာကိုမှ ယုံစားလို့မရတဲ့အဆုံး ရိုးရှင်းတဲ့နည်းကိုပဲ Lily ရွေးလိုက်ပုံပါပဲ။

"မီးငယ်က ကိုယ့်ကိုမယုံဘူးလား။"

"Chain ဘာသာ ဘာအကြံအစည်ရှိရှိ ကိုကို့ကိုသစ္စာမဖောက်ဘူးဆိုတာတော့ မီးငယ်ယုံတယ်။"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မီးငယ်။ ဘာတွေပဲဖြစ်လာလာ၊ မီးငယ်တို့မောင်နှမ အန္တရာယ်မဖြစ်စေရပါဘူး။"

ကိုယ့်ကိုချစ်တဲ့၊ ကိုယ်ကချစ်ရတဲ့ ဒီလူသားနှစ်ယောက်အတွက် ကိုယ်အမြဲစဉ်းစားပါတယ်။
အသွားအပြန်တွေလွဲနေတဲ့ ကိုယ်တို့သုံးယောက်မှာ မေတ္တာတရားတစ်ခုတော့ ထပ်တူကျမှာပါ။

¤

မီးငယ် Chain ကိုချစ်တယ်။ Chain ရင်ခုန်သံတွေ လွတ်လပ်ပါစေ။

¤

ကိုယ် Baby ကိုချစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ကို Baby ပိုင်တယ်။

¤

ငါ့ကိုမချစ်နဲ့ Chain! မီးငယ်အသည်းကို ဘယ်တော့မှ ငါကိုယ်တိုင်မခွဲဘူး။

¤

¤

ငါ့ကိုမကာကွယ်နိုင်တာ မင်းအပြစ်မဟုတ်ပါဘူး။ အပြစ်လို့ခံယူမယ့်အစား ငါ့ကလေးတွေကို စောင့်ရှောက်ပေးပါ။

"ခေါင်းဆောင် ..."

ဟူး ... အတိတ်တွေက အိပ်မက်ယောင်ဖန်ဆင်းပြီး ပစ္စုပ္ပန်ဆီခုန်ဆင်းတဲ့အခါ ညတွေဟာ တစ်ဘဝလုံးစာ ပြိုကျတယ်။

■■■■■ Part XXI ဆက်ရန် ■■■■■