ေက်ာဘက္က ေႏြးေနတာ ေနထိုးလို႔လား? ပခံုးတစ္ဖက္တည္းကိုပဲ ေလတိုက္တတ္သလား?
ခါးေပၚမွာက ေခါင္းအံုးနဲ႔ဖိထားတာလား? မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ဒီမနက္ႏိုးလာတာ ထူးဆန္းတယ္။
OMG! အဲဒါ Chain.

Lock တစ္ေယာက္ အိပ္ခ်င္မူးတူးအေတြးကေန လြတ္ေျမာက္သြားခ်ိန္မွာ အလန္႔တၾကားထထိုင္မိတယ္။ လႈပ္ခါသြားတဲ့အိပ္ရာေၾကာင့္ Lock ေနာက္ေက်ာကေန ခါးကိုဖက္၊ ပခံုးနားမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး အိပ္ေနတဲ့ Chain လည္းႏိုးလာၿပီး

"Baby, ဘာျဖစ္တာလဲ?"

ေမးလည္းေမး၊ လူကလည္းထထိုင္လိုက္ေတာ့ ေလၽွာက်သြားတဲ့ေစာင္ေၾကာင့္ Lock မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ လည္ပင္းမွာ Love Bites အျပည့္နဲ႔ Chain က ျပန္ေငးၾကည့္ေနေတာ့

"မင္း၊ ညက ... မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ မဟုတ္ဘူးမလား?"

"ဘာကိုလဲ Baby? မမွတ္မိဘူးလား? သိပ္လည္းမူးမေနပါဘူး"

"ေတာ္ၿပီ၊ ငါေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္။ မင္းက မင္းအခန္းကိုျပန္ခ်ိဳး"

ေျပာၿပီး ေစာင္ပတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ Lock ရဲ႕ ပခံုးေတြမွာလည္း Hickey ေတြ။

¤

"ဒီေန႔ ကိုကိုတို႔ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"

"ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ?"

"ရာသီဥတုမေအးဘဲ ႏွစ္ေယာက္လံုး လက္ရွည္ေတြ လည္ေထာင္ေတြနဲ႔။ ညကေလၽွာက္သြားၿပီး ဖ်ားၾကတာလား?"

"အင္း၊ ဟုတ္တယ္ေလ" "မဟုတ္ပါဘူး မီးငယ္ရဲ႕"

ၿပိင္တူထြက္လာတဲ့ Yes and No အေျဖႏွစ္ခုေၾကာင့္ Lily ရယ္မိတယ္။

"အရင္ညႇိလိုက္ၾကပါဦး"

"မီးငယ္က ဘယ္သြားမလို႔လဲ? Breakfast မစားဘူးလား?"

"အျပင္သြားစရာရွိတယ္၊ မစားေတာ့ဘူး။ Chain တို႔ကိုေတြ႕လို႔ ဝင္လာတာ။ သြားေတာ့မယ္။ ဪ ... ဖ်ားေနတဲ့တစ္ေယာက္ကို မဖ်ားတဲ့တစ္ေယာက္က ဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ေနာ္"

ေျပာၿပီးထြက္သြားတဲ့ Lily ကိုၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးေတြးမိတာက

*ဒီလိုမွန္းသိရင္ ဆင္းမလာပါဘူး*

ဘာမွမေျပာျဖစ္ၾကဘဲ မနက္စာစားၿပီးသြားၾကေတာ့ စားပြဲကထတာလည္း ၿပိဳင္တူ။ Chain က ျပန္ထိုင္ေနေတာ့ Lock ကထြက္သြားၿပီးမွ ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး

"ငါ့ကို Pandora's Box ဆီလိုက္ပို႔ေပး"

"ဗ်ာ! မသြားပါနဲ႔လား?"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? အခုက အားလံုးၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ျဖစ္ေနတာပဲ"

"ဒါေပမဲ့ ..."

"အင္း၊ ဘာျဖစ္သလဲ?"

"ဟို ... အဲဒါက ..."

Chain တစ္ေယာက္ Hepius စကားေတြ ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္။

"Lock က သူမႀကိဳက္တဲ့အတိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေနတာ။ Pandora's Box ကိုျပန္ေခၚသြားရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွတ္မိလာမလားမသိဘူး။ အဲဒီေနရာက သူသေဘာက်တဲ့ ေနရာေလးထဲ သူသေဘာမက်တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြရွိခဲ့တာေလ"

Chain ေခၚမသြားခ်င္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ တစ္သက္လံုးေရွာင္ေနလို႔ မရမယ့္အတူတူ ေခၚသြားလိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ Hepius ေျပာသလို ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မွာေလ။

"ေဟ့ေကာင္၊ ဘာကိစၥ ၿငိမ္ေနတာလဲ?"

"ဟုတ္ပါၿပီ။ သြားၾကတာေပါ့"

¤

ကိုယ္ပိုင္လမ္းေလးကို Lock စိတ္ထဲ သိသလိုလို။ ျခံထဲေရာက္ေတာ့ သူမွတ္မိထားတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္တစ္ေနရာ။

"အထဲဝင္ေလ Baby"

ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အကဲခတ္မိတယ္။ Lock အတြက္ သိပ္ရင္းႏွီးလြန္းေနတယ္။

"Baby အခန္းထဲ အရင္သြားၾကည့္မလား?"

"အင္း၊ ငါမွတ္မိတာ အဲဒီအခန္းရယ္၊ ျခံထဲမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ရယ္"

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခန္းအေနအထားေၾကာင့္ Lock ေခါင္းထဲ မိုက္ခနဲ။ ခုတင္ေပၚထိုင္လိုက္ေတာ့ Adjustable Table ေလးေၾကာင့္ ျပံဳးမိသြားတယ္။ Beadhead က စက္ဝိုင္းျခမ္းပံု စာအုပ္စင္ေလးလည္း ရင္းႏွီးေနတယ္။
Chain တံခါးတစ္ေပါက္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ Balcony ေလးျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ Lock အေတြးထဲေပၚလာတာက အဲဒီေနရာမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာကို လာတားတဲ့ Chain. ျပန္မွတ္မိထားတဲ့ အေျခအေနေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး ျမင္ေယာင္လာတယ္။

အခန္းထဲမေနခ်င္လို႔ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေနာက္ထပ္အခန္းတစ္ခုဆီ သြားမိတယ္။ ဝင္လိုက္ေတာ့လည္း ရင္းႏွီးေနသလိုလိုနဲ႔ ဝရန္တာဘက္ပါ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့မွ Chain တစ္ေယာက္ အသည္းအသန္ဒိုက္ထိုးေနတဲ့ျမင္ကြင္း ျပန္ေပၚလာတယ္။ ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းခဲ့တဲ့ Lock ေျခလွမ္းေတြက Dining Room ထဲ အလိုလိုဦးတည္သြားတယ္။ Chain က ေနာက္ကေန အသံတိတ္ၿပီး ေတာက္ေလၽွာက္လိုက္လို႔ေပါ့။

"ငါေရေသာက္ခ်င္တယ္"

"ခ်က္ခ်င္းႀကီးထြက္လာေတာ့ ဒီမွာက ဘာမွအဆင္သင့္မရွိဘူး Baby. ကားထဲမွာ သြားယူေပးမယ္ေနာ္"

"ဘာ Guard မွ မရွိဘူးလား?"

"အဲဒါက ပိုလံုျခံဳတယ္ေလ။ လူဆိုတာက စိတ္ခ်ရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ 24 Hours ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနၾကပါတယ္"

"ဪ"

Chain ကားဆီသြားေတာ့ Lock က မ်က္စိကစားရင္း လက္မွာပတ္တီးနဲ႔ သူ႔ကိုထမင္းခူးေပးေနတဲ့ Chain. ေနာက္ေတာ့ အသီးေတြလွီးထည့္ေနတဲ့ သူ။ ေခါင္း႐ႈပ္လာလို႔ ဧည့္ခန္းဘက္ထြက္လာေတာ့ ျပန္ဝင္လာတဲ့ Chain နဲ႔တိုးတယ္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ Baby? အဆင္ေျပရဲ႕လား?"

လက္ကာျပၿပီး ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိုက္ကာ Chain ယူလာတဲ့ေရပုလင္းကို ဖြင့္ေသာက္ၿပီးေတာ့ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ခ်ိန္

*ခြမ္း*

အသံၾကားလိုက္တယ္ထင္ေပမဲ့ တကယ္မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ခုနကအထိ သူ႔ေရွ႕မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ Chain က အခု ဟိုဘက္ေဘး Sofa မွာ နဖူးကေသြးေတြနဲ႔ ျပံဳးေနရင္း

"Baby ကိုယ့္ကိုစိတ္မဝင္စားေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ Baby ဘာလုပ္လုပ္စိတ္ဝင္စားတာမို႔ သိပ္မျမႇဴဆြယ္ပါနဲ႔ Baby"

ဪ၊ အရင္တုန္းက အေၾကာင္းအရာေတြ ျမင္ေယာင္တာပဲ။

"Spectrum ကေနေတာ့ ႏွင္မထုတ္ပါနဲ႔။ Green Zone မွာေနဆိုလည္း ေနပါ့မယ္"

ျမင္ေယာင္လာေလေလ၊ ၾကားေယာင္လာေလေလ လူက ေဒါသထြက္လာသလိုပဲ။ ေခါင္းေတြပါကိုက္လာတယ္။

"တစ္၊ ႏွစ္၊ ... ခုနစ္ ..."

"ထေလ ျမန္ျမန္"

"ရွစ္ ... ကိုး ... တစ္ဆယ္"

"အင္း၊ ဇိမ္က်လိုက္တာ။ ဟား ဟား"

စစ္တုရင္ထိုးၾကတာလား?
အဝင္ဝတံခါးဆီၾကည့္မိေတာ့ ကိုယ္ေတြႏွစ္ေယာက္ အတူတူထြက္သြားၾကတာ။ ၿပီးေတာ့ လမ္းမွာပစ္ၾကခတ္ၾကၿပီး ကိုယ့္ကို Nick တို႔ လာေခၚထုတ္သြားၾကတာေတြ။
ေခါင္းကိုဖိကိုင္လိုက္မိေတာ့

"Baby ေခါင္းကိုက္တာလား? အမ်ားႀကီးမစဥ္းစားနဲ႔ေလ"

ေဘးနားကပ္ထိုင္ၿပီး ေမးလာတဲ့ Chain ကို တြန္းထုတ္မိတယ္။

"ငါ့နားမလာနဲ႔"

"ဟုတ္ၿပီ၊ ဟုတ္ၿပီ။ ကိုယ္မလာဘူး။ စိတ္ေလၽွာ့ေလ Baby"

ခ်က္ခ်င္းထရပ္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့ Chain ကို အလိုလိုေဒါသျဖစ္မိျပန္တယ္။ မလာနဲ႔ဆိုတာနဲ႔ပဲ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားတာလား? မင္း အခ်ိဳးမေျပဘူး Chain.
ခဏၿငိမ္ေနမိေတာ့မွ လူက နည္းနည္းအဆင္ေျပလာတယ္။ ေနာက္ဘက္ကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့မွီထိုင္လိုက္ေတာ့မွ

"ဟိုေလ ... Baby သက္သာလား?"

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန စိုးရိမ္သလိုေမးလာတဲ့ Chain ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ အနားေရာက္လာၿပီး

"သိပ္မစဥ္းစားနဲ႔ေလ။ ေခါင္းအရမ္းကိုက္ေနမွာေပါ့။ အခန္းထဲသြားနားမလား?"

"မသြားခ်င္ဘူး။ အာ ... အခန္း၊ Studio ခန္းရွိတယ္မဟုတ္လား? ငါၾကည့္ခ်င္တယ္၊ မင္းငါ့ကို ေပးမဝင္ခဲ့ဘူး"

"ဟင္း ..... ေကာင္းၿပီေလ။ Baby သေဘာအတိုင္းပဲေပါ့"

ဘာေတြလဲ? ဒါက ကိုယ္ငယ္ငယ္ကပံုေတြလား? ေအာက္ေျခမွာလည္း Date ေတြနဲ႔။
OMG! ဒါ Spectrum ကို Chain စေရာက္ခါစေလာက္က ကိုယ့္ပံုမဟုတ္လား? Scale ကိုက္ထုတ္ထားတာမို႔ ကိုယ့္ငယ္ဘဝကေကာင္ေလး Ivy နဲ႔ ျပန္ဆံုေနရသလိုပဲ။

စင္ေလးေတြေပၚက စကၠဴဘူးေတြဆီအာ႐ံုေရာက္လို႔ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ေခြးလည္ပတ္ေလး။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္သူ႔ကို ႐ိုက္ခဲ့တာေလ။
ေနာက္တစ္ဘူးထဲမွာက ငယ္ငယ္က ကိုယ့္ Shoe ဖိနပ္အေဟာင္းတစ္ရံ။ အဲဒါကို ကိုယ္မွတ္မိတယ္။
ၿမိဳ႕ျပင္ကျခံထဲသြားေတာ့ အေဖကအေဖာ္ထည့္ေပးလိုက္လို႔ ကိုယ့္ေနာက္ ေတာက္ေလၽွာက္လိုက္ေနတဲ့သူ႔ကို မေက်နပ္တာနဲ႔ ေရကန္ထဲပစ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုျပန္ရွာဆယ္ခိုင္းခဲ့တဲ့ ဖိနပ္။ အဲဒီေန႔က ဖိနပ္ရွာေတြ႕ေတာ့ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးလည္း စိုရႊဲတုန္ယင္ၿပီး နႈတ္ခမ္းေတြျပာေနၿပီ။ ဒါကို သိ္္မ္းထားခဲ့တာလား?
ေနာက္တစ္ခုက Wallet ေလး။ ဒါက ... ဘယ္တုန္းကလဲ? ေသခ်ာကိုင္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ခပ္ေရးေရးေပၚလာတာက ကိုယ္ေပးခဲ့တာလား?

"Chain ဒါက ငါေပးခဲ့တာလား?"

"Baby မမွတ္မိဘူးထင္ေနတာ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒါ ကိုယ့္တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ Baby ဆီက တစ္ခါပဲရဖူးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ ၁၅ႏွစ္ျပည့္တုန္းက"

"အင္း၊ ငါသိၿပီ"

ထပ္ဖြင့္ၾကည့္ေလ၊ ထပ္ရွာေတြ႕ေလျဖစ္လာတဲ့ သူနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕ အတိတ္ေတြ။ သူ႔အတြက္ နာက်င္စရာေတြက ပိုမ်ားေနမယ္ထင္တယ္။
ဘူးတစ္ခုထဲမွာေတြ႕လိုက္ရတာက ေၾကမြေနတဲ့ စာရြက္ေလး၊ အတိအက်ေျပာရရင္ ဦးငယ္ရဲ႕ အေမြစားအေမြခံအျဖစ္ေမြးစားတဲ့ စာခ်ဳပ္။ ဦးငယ္ေသၿပီးမွ အေဖကလုပ္ေပးထားတာ။ ကိုယ္သိရတဲ့အခ်ိန္ အႀကီးအက်ယ္ေပါက္ကြဲၿပီး လံုးေခ်လႊင့့္ပစ္ခဲ့တာ။ သူ႔ကိုလည္း ကိုယ့္အခန္းထဲတံခါးပိတ္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ထိုးႀကိတ္ခဲ့တာ။ အေဖေတာင္မသိခဲ့ပါဘူး၊ သူကလည္းျပန္မေျပာခဲ့ဘူး။
ဦးငယ္ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုပါ ဘူးထဲရွိေနခဲ့တယ္။ ျပံဳးေနတဲ့ ဦးငယ္ကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ရည္ကက်လာၿပီ။ ေနာက္ေက်ာမွာက

*ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒုတိယအေဖ* တဲ့။

အဟက္! ေတာင္းပန္ေတာ့ေရာ ဦးငယ္က အသက္ျပန္ရွင္လာေရာလား? ဘူးထဲျပန္ထည့္ၿပီး စားပြဲေပၚပစ္တင္လိုက္မိတယ္။

"Baby?"

"မေခၚနဲ႔။ ဦးငယ္ေရွ႕မွာ ငါ့ကို Baby လို႔မေခၚနဲ႔။ အဲဒါ ဦးငယ္ေခၚခဲ့တာ"

မ်က္ရည္ေတြအဆက္မျပတ္က်ရင္း ေျပာလာတဲ့စကားက Baby လို႔မေခၚနဲ႔တဲ့။ ကိုယ့္အတြက္ စိမ္းကားမႈေတြ ျပန္စၿပီလား Baby ရယ္?

"ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ အစ္ကိုေလး"

စားပြဲေပၚလက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္လို႔ ေခါင္းငံု႔ကာငိုေနတဲ့ Lock ပခံုးကို Chain ကအထိမွာ Lock ကတြန္းလိုက္ေတာ့ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားတဲ့ Chain. စင္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ရာမွာ ထိသြားတဲ့ဘူးတစ္ဘူးက ၾကမ္းေပၚျပဳတ္က်ၿပီး ထြက္လာတာက ေသနတ္တစ္လက္။

ေသနတ္။ ဒါက ... ဒါက အေဖ့ေသနတ္။ အေဖေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ Paris ကိုသြားေတာ့ ကိုင္ခဲ့တာ ေသခ်ာမွတ္မိတယ္။ ဒါကို သင္းကသိမ္းထားတာလား? သူေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးၿပီး မတည္ခဲ့တာေလ။ ေသနတ္ကိုေကာက္ယူၾကည့္မိတဲ့ ကိုယ့္လက္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသလို ရင္ထဲမွာလည္း အၿပိဳၿပိဳအလဲလဲ။
ဟုတ္တယ္၊ Chain ဆိုတာ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ ကိုယ့္ေသြးသားရင္းခ်ာေတြကို ကိုယ့္ဘဝထဲက ဆြဲထုတ္ခဲ့တာ။ ဒါကိုေမ့ၿပီး ကိုယ္က သူ႔အေပၚ စိတ္ရွိေနခဲ့ေသးတာလား? မေန႔ည ... ဟား ... မေန႔ညကလည္း သူနဲ႔ကိုယ္ ...
ဒီလိုလူနဲ႔ေလ ကိုယ္က ... ဘယ္လိုေတာင္ အသိစိတ္ေပ်ာက္ခဲ့တာလဲ? အေဖနဲ႔ဦးငယ္ကိုမွ အားမနာ သင္းကေရာ ဘာကိစၥနဲ႔ ကိုယ့္ကိုလာပတ္သက္တာလဲ?

Baby မ်က္ႏွာမွာ ေဒါသေငြ႕ေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ဖို႔ အခြင့္အေရးရွိေသးရဲ႕လား? ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ဦးငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုမေထာက္ဘဲ Baby နဲ႔ အဆံုးစြန္ထိ ပတ္သက္မိတာကိုေပါ့။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီအမွားကိုျပန္ျပင္ဖို႔ေတာ့ ကိုယ္လံုးဝမေတြးမိဘူးေနာ္။ မေန႔ညက ကိုယ့္ကိုသိမ္းပိုက္သြားၿပီး ကိုယ့္အပိုင္လည္းျဖစ္ေပးခဲ့တဲ့ Baby ကို ကိုယ့္အသက္ထက္ပိုခ်စ္ပါတယ္။ သတ္ပစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မေန႔ညကအမွားကို ကိုယ္ျပင္မွာမဟုတ္ဘူး။

Chain က ေသနတ္ထည့္ထားတဲ့ဘူးထဲကေန တစ္စံုတစ္ခုကိုထုတ္ယူလိုက္တယ္။ ေငြေရာင္ဆြဲႀကိဳးေလးမွာ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္ခ်ိတ္ဆြဲလ်က္သား။

"ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ေသနတ္ထဲက ေနာက္ဆံုးက်ည္တစ္ေတာင့္ကို ..."

"ပါးစပ္ပိတ္ထား! မင္းအသံမၾကားခ်င္ဘူး"

"ကိုယ္က ..."

"မင္း၊ မင္းဘာလို႔မ်ား ငါနဲ႔လာပတ္သက္တာလဲ? ဘာလို႔လဲ?"

"အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာၿပီးသားစကားပဲ ေျပာပါရေစ။ ခ်စ္လို႔ပါ။ ခ်စ္လြန္းလို႔ပဲ အစ္ကိုေလးသတိရလာရင္ ေဒါသထြက္မယ္ဆိုတာ သိသိႀကီးနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တာ။ ခ်စ္ရလြန္းလို႔ပဲ အစ္ကိုေလးေပါက္ကြဲမွာသိရဲ႕နဲ႔ မေန႔ညက ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့တာ"

"အဟက္! ခ်စ္လို႔တဲ့။ ဘာကိုခ်စ္တာလဲ? ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီဘူတာဆိုက္တာပဲေလ"

"မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေလး။ အစ္ကိုေလးမႀကိဳက္မွန္းသိလို႔ ငါ့ဘက္က အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခပ္ခြာခြာေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုတေလာမွာမွ ငါ့စိတ္ေတြထိန္းမရခဲ့လို႔ပါ"

"ဪ၊ မင္းက ခပ္ခြာခြာေနတာကို ငါကလိုက္ကပ္လိုက္လို႔ ျဖစ္ရတာေပါ့ေလ? ေအးေပါ့၊ ငါက စခဲ့မိတာကိုး"

" ဟာ၊ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုမေျပာပါနဲ႔။ ငါ့အမွားပါ၊ အစ္ကိုေလးသတိေမ့ေနတာကို အသံုးခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားတာ ငါ့အမွားပါ"

"ဟား ဟား ဟား ... အသံုးခ်လိုက္တာတဲ့။ ေကာင္းၿပီေလ၊ ဆက္ၿပီးအသံုးခ်ခ်င္ေသးလား? မင္းက ငါ့ကို သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ လက္ထပ္ခဲ့တယ္၊ ငါ့မိသားစုမ်ိဳး႐ိုးကို ယူခဲ့တယ္ေပါ့ေလ။ ဘာတဲ့? ကာမပိုင္မဟုတ္တဲ့ တရားဝင္ခင္ပြန္းဆိုလား? အခုေတာ့ တရားဝင္ကာမပိုင္ေယာက္်ား ျဖစ္သြားၿပီဆိုၿပီး သိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား? ထပ္ေပ်ာ္ရေအာင္ ငါလုပ္ေပးရဦးမလား?"

"အစ္ကိုေလး"

Chain ကို စားပြဲဘက္တြန္းထုတ္ၿပီး အနားကပ္လာတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ မ်က္လံုးေတြနီရဲၿပီး အသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္းနဲ႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ့က်ားတစ္ေကာင္လို အုပ္မိုးလာတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain ၿငိမ္ေနလိုက္မိတယ္။
အက်ႌၾကယ္သီးဆီဦးတည္လာတဲ့ Lock လက္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္မိေတာ့

"အနားမွာေနရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္လိုပဲေနရေနရလို႔ မင္းေျပာခဲ့ဖူးတာလား? ဘယ္လို Slave ပဲျဖစ္ျဖစ္လို႔ေရာ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္မဟုတ္လား?"

မွတ္မိမယ့္မွတ္မိေတာ့လည္း ေသေသခ်ာခ်ာကို သိေနေတာ့လား Baby. ေကာင္းၿပီေလ၊ Baby သေဘာပဲေပါ့။
•
Lock ရဲ႕အ႐ိုင္းဆန္ဆန္လႈပ္ရွားမႈေတြၾကားမွာ Chain တစ္ေယာက္က အလိုက္သင့္ရွိေနခဲ့တယ္။
ေသြးဆာေနတဲ့ က်ား႐ိုင္းတစ္ေကာင္က သားေကာင္တစ္ေကာင္ကို တယုတယကိုက္ခဲေနမွာမဟုတ္ေပမဲ့ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ ကိုယ္တိုင္အမိခံခဲ့တဲ့သားေကာင္က တစ္စက္ကေလးေတာင္ ႐ုန္းကန္တြန္းလွန္မႈ မျပဳခဲ့တာကို အဲဒီက်ား႐ိုင္းကေတာ့ သိပံုမရပါဘူး။
•
ပထမအႀကိမ္ကလို ခ်ိဳၿမိန္တဲ့အနမ္းေတြ၊ ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕ေတြ ဘာတစ္ခုမွရွိမေနခဲ့သလို ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ဘာတစ္ခုမွရယူစရာမရွိတဲ့ သူ႔အမိန္႔ေတြထဲမွာ ကိုယ္ဟာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင္ ထိကိုင္ခြင့္မရခဲ့တဲ့အျပင္ နာက်င္မႈအတြက္ အယူခံဝင္ခြင့္ေရာ၊ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ေရာ မရွိဘူးဆိုတာ သိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေလ အဲဒီနာက်င္မႈက ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တဲ့သူ႔ေၾကာင့္ဆိုတာ သိေနတဲ့စိတ္က ကိုယ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္။ သူ႔ေဒါသေတြ၊ သူ႔အမုန္းေတြထက္ သူ႔ဥေပကၡာကို ပိုေၾကာက္ခဲ့တဲ့ကိုယ္က သူ႔ဆီကအာ႐ံုစိုက္မႈအေနနဲ႔ ေဒါသေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရယူဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာ သူနဲ႔ျပန္ဆံုကတည္းကပဲ။
•
မင္းေပ်ာ္လိုက္စမ္းပါ။ ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆို? ငါေတာ့ မင္းကိုမုန္းခ်င္ေနတယ္။
ပထမဆံုးအႀကိမ္မွာ မင္းဆီေပ်ာ္ဝင္ခဲ့မိတဲ့ ငါ့စိတ္၊ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္း ငါမုန္းတယ္။ အခုေတာ့ မင္းငါ့ဆီက ဘာမွျပန္ရဖို႔မေမၽွာ္လင့္နဲ႔။ ဘယ္လိုသာယာခ်ိဳၿမိန္မႈမွလည္း မေမၽွာ္လင့္ေလနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီလို ဘာလုပ္လုပ္ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔လည္း ငါ့ကိုမၾကည့္နဲ႔။ အဲဒီလိုေတြလုပ္ျပၿပီး ငါ့ဆီက Attention ယူေနတာေတြ ရပ္လိုက္ေတာ့။
မင္းကို ဥေပကၡာမျပဳႏိုင္တဲ့ ငါ့မသိစိတ္ေတြကို ငါေၾကာက္တယ္။

¤

"အစ္ကိုေလး"

ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ေဘာင္းဘီကို ျပဳျပင္ၿပီး အေဖျဖစ္သူရဲ႕ေသနတ္ကို ေကာက္ကိုင္ကာ လွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ Lock ကို Chain အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ရင္း ေခၚလိုက္မိတယ္။ လွည့္မၾကည့္လာေပမဲ့ ေျခလွမ္းရပ္သြားတာေၾကာင့္

"ျပန္မယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္းမသြားပါနဲ႔။ ငါျပန္လိုက္ပို႔ပါမယ္"

ဘာမွမေျပာဘဲ ထြက္သြားတာေၾကာင့္ Chain တစ္ေယာက္ အဝတ္ေတြအျမန္ဝတ္ေနရၿပီ။

"အ! ဒီေလာက္ေလးကို ဘာျဖစ္ေနျပန္တာလဲ Dexter ရာ"

ကိုယ့္ဘာသာမာန္မဲရင္း Lock ေနာက္ကိုအေျပးလိုက္လာမိတယ္။ ကားေနာက္ခန္းက Lock ကိုျမင္မွ သက္ျပင္းခ်ၿပီး ကားေမာင္းလို႔ထြက္လာခဲ့တယ္။
ကားျပန္ေကြ႕ရင္း Lock ျမင္ကြင္းထဲဝင္လာတဲ့ အေဆာက္အဦေလးေၾကာင့္ ၾကည့္မိေတာ့ သူနဲ႔ Chain ရြက္က်ပင္ေပါက္ေတြၾကည့္ခဲ့ၾကတာကို သတိရလာျပန္တယ္။

လမ္းသံုးခြဆံုမွာ တစ္ဘက္ကလာေနတဲ့ကားတစ္စီးက အရွိန္ျပင္းတာေၾကာင့္ ၿငိမိမလိုျဖစ္ၿပီး Brake ဖမ္းလိုက္ေတာ့ တံခါးနားကပ္ထိုင္ေနတဲ့ Lock တံခါးဆီကို ယိုင္ၾကသြားတယ္။

"အစ္ကိုေလး ဘာျဖစ္သြားလဲ?"

"ဆက္ေမာင္း"

ေခါင္းနဲ႔နည္းနည္းပဲတိုက္မိတာေၾကာင့္ ဆက္ေမာင္းခိုင္းလိုက္ေပမဲ့ မူးေဝကိုက္ခဲလာတဲ့ေခါင္းထဲ ကားတန္းေတြေပၚလာတယ္။

"မင္း ဘာေတြၾကံစည္ေနတာလဲ Chain?"

"ကိုယ္ၾကံစည္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကာကြယ္တာ လိုသြားတာပါ"

"Drama ေတြ ရပ္လိုက္ေတာ့ My Son! ကားေပၚတက္"

အဲဒါ Griffin ပဲ။ ဟုတ္တယ္၊ ေမ့ေနခဲ့တဲ့ အဲဒီညကအေျခအေနေတြ။
ဒါဆို Chain က Bermuda ကသခင္ေလး Hippogriff လား? ဟား! မင္းက တကယ္ကို မေကာင္းဆိုးဝါးပဲ။

"ငါမေသခဲ့ရင္ မင္းေသဖို႔ျပင္ထား!"

"Baby မေသရပါဘူး"

ဟုတ္တာေပါ့။ ငါမေသခဲ့တာ မင္းေသဖို႔ျဖစ္လာၿပီေလ။

"အျပင္ထြက္ရေအာင္။ ထြက္ႏိုင္လား?"

"အင္း"

"အေျခအေနၾကည့္ၿပီး လမ္းေဘးကိုဆင္းသြား Baby"

မင္းက တကယ္ပဲ ငါ့ေမ့ေနတာကို အသံုးခ်ခဲ့တာပဲ။ ငါနဲ႔ေတာင္ လက္ထပ္လိုက္ေသးတာ။

ကားရပ္သြားလို႔ၾကည့္မိေတာ့ Spectrum ကို ျပန္ေရာက္ၿပီ။
ျခံထဲဝင္လာၿပီး ကားရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ Lock တစ္ေယာက္ ကားေပၚကဆင္းသြားၿပီး ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေအာ္လိုက္တာက

"တစ္ေယာက္လာခဲ့စမ္း။ Indigo က တရားဝင္ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ျပင္ၿပီး အခုခ်က္ခ်င္းလာပါလို႔ သြားေျပာ"

"ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုေလး"

"ငါေျပာတာ မၾကားလိုက္ဘူးလား?"

"ၾကားပါတယ္ရွင့္"

"သြားေျပာေလ ၾကားရင္"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ကိုကို ဘာျဖစ္လာတာလဲ? Chain ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ?"

"ကြာရွင္းမလို႔။ မီးငယ္ သက္ေသလက္မွတ္ထိုးေပးရမယ္"

"ဘာျဖစ္ရတာလဲ ကိုကိုရယ္?"

"Bermuda က သခင္ေလး Hippogriff ကို ေမးၾကည့္ေလ"

Baby က အဲဒါေတြပါ သတိရသြားၿပီလား? ကြာရွင္းဆိုလည္း ကြာရွင္းေပးပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ Baby နားမွာပဲ တြယ္ကပ္ေနမွာ။

"ကိုကို ဘယ္သူ႔ကိုေျပာတာလဲ?"

"ေျပာလိုက္ေလ Hippogriff ရဲ႕"

"Chain? Chain က ... သူက Bermuda ရဲ႕သားလား? Chain! ေျပာစမ္းပါ။ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာစမ္းပါ။ ဘာလို႔ မီးငယ္ကိုဖံုးကြယ္ထားတာလဲ?"

Chain လက္ကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းၿပီး Lily ေမးေနတယ္။

"ကိုယ္ Bermuda နဲ႔ ဇာတ္လမ္းျဖတ္ၿပီးမွ Spectrum ကို ေရာက္လာတာပါ။ Griffin နဲ႔လည္း လံုးဝကို မပတ္သက္ပါဘူး"

"ယံုေပးဖို႔မ်ား ေမၽွာ္လင့္ေနတာလား Hippogriff?"

"အစ္ကိုေလး၊ ငါ Hippogriff မဟုတ္ဘူး။ ငါ Chain ပါ။ Hippogriff ဆိုတာ ေသသြားတာၾကာၿပီ"

"ေခါင္းေဆာင္ေခၚတယ္ဆိုလို႔"

"ဝင္ခဲ့။ စာခ်ဳပ္ပါလား?"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ငါတို႔ကြာရွင္းဖို႔ အခုလုပ္ေပး။ Bryan မင္းပါလာတာ အေတာ္ပဲ။ သက္ေသေနရာ လက္မွတ္ထိုးပါ"

"Chain"

Bryan ရဲ႕ ခပ္တိုးတိုးေခၚသံကို Chain ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ အားလံုးရဲ႕ မယံုႏိုင္သလိုမ်က္လံုးေတြ အိပ္မက္လိုိလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြၾကားမွာ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္က ၿပီးျပည့္စံုသြားတယ္။ အရမ္းကိုတင္းမာေနတဲ့ Lock ရဲ႕မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေအးစက္စက္အေျခအေနေတြရယ္၊ ကာယကံရွင္ Chain ကိုယ္တိုင္က လိုက္ေလ်ာတာရယ္ေၾကာင့္ အားလံုးက Lock စီစဥ္ရာကို လိုက္နာလိုက္ၾကရတယ္။

"အဲဒီေကာင္ကို Basement ထဲထည့္ထားလိုက္။ Lily က သူ႔ဆီကေသာ့ကို သိမ္းထားလိုက္ပါ"

ဘယ္သူမွ မတုန္႔ျပန္ႏိုင္ခင္ Chain ကထရပ္လိုက္ေပမဲ့ ႏွာေခါင္းကေသြးေတြက်လာၿပီး ပစ္လဲသြားတယ္။

"Chain! သတိထားေလ။ Chain"

■■■■■ Part XXXIX ဆက္ရန္ ■■■■■


ကျောဘက်က နွေးနေတာ နေထိုးလို့လား? ပခုံးတစ်ဖက်တည်းကိုပဲ လေတိုက်တတ်သလား?
ခါးပေါ်မှာက ခေါင်းအုံးနဲ့ဖိထားတာလား? မဟုတ်သေးပါဘူး၊ ဒီမနက်နိုးလာတာ ထူးဆန်းတယ်။
OMG! အဲဒါ Chain.

Lock တစ်ယောက် အိပ်ချင်မူးတူးအတွေးကနေ လွတ်မြောက်သွားချိန်မှာ အလန့်တကြားထထိုင်မိတယ်။ လှုပ်ခါသွားတဲ့အိပ်ရာကြောင့် Lock နောက်ကျောကနေ ခါးကိုဖက်၊ ပခုံးနားမျက်နှာအပ်ပြီး အိပ်နေတဲ့ Chain လည်းနိုးလာပြီး

"Baby, ဘာဖြစ်တာလဲ?"

မေးလည်းမေး၊ လူကလည်းထထိုင်လိုက်တော့ လျှောကျသွားတဲ့စောင်ကြောင့် Lock မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ လည်ပင်းမှာ Love Bites အပြည့်နဲ့ Chain က ပြန်ငေးကြည့်နေတော့

"မင်း၊ ညက ... မဟုတ်ပါဘူးနော်။ မဟုတ်ဘူးမလား?"

"ဘာကိုလဲ Baby? မမှတ်မိဘူးလား? သိပ်လည်းမူးမနေပါဘူး"

"တော်ပြီ၊ ငါရေသွားချိုးတော့မယ်။ မင်းက မင်းအခန်းကိုပြန်ချိုး"

ပြောပြီး စောင်ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ Lock ရဲ့ ပခုံးတွေမှာလည်း Hickey တွေ။

¤

"ဒီနေ့ ကိုကိုတို့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

"ဘာဖြစ်နေလို့လဲ?"

"ရာသီဥတုမအေးဘဲ နှစ်ယောက်လုံး လက်ရှည်တွေ လည်ထောင်တွေနဲ့။ ညကလျှောက်သွားပြီး ဖျားကြတာလား?"

"အင်း၊ ဟုတ်တယ်လေ" "မဟုတ်ပါဘူး မီးငယ်ရဲ့"

ပြိင်တူထွက်လာတဲ့ Yes and No အဖြေနှစ်ခုကြောင့် Lily ရယ်မိတယ်။

"အရင်ညှိလိုက်ကြပါဦး"

"မီးငယ်က ဘယ်သွားမလို့လဲ? Breakfast မစားဘူးလား?"

"အပြင်သွားစရာရှိတယ်၊ မစားတော့ဘူး။ Chain တို့ကိုတွေ့လို့ ဝင်လာတာ။ သွားတော့မယ်။ ဪ ... ဖျားနေတဲ့တစ်ယောက်ကို မဖျားတဲ့တစ်ယောက်က ဂရုစိုက်ပေးလိုက်နော်"

ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့ Lily ကိုကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးတွေးမိတာက

*ဒီလိုမှန်းသိရင် ဆင်းမလာပါဘူး*

ဘာမှမပြောဖြစ်ကြဘဲ မနက်စာစားပြီးသွားကြတော့ စားပွဲကထတာလည်း ပြိုင်တူ။ Chain က ပြန်ထိုင်နေတော့ Lock ကထွက်သွားပြီးမှ ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး

"ငါ့ကို Pandora's Box ဆီလိုက်ပို့ပေး"

"ဗျာ! မသွားပါနဲ့လား?"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ? အခုက အားလုံးငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ဖြစ်နေတာပဲ"

"ဒါပေမဲ့ ..."

"အင်း၊ ဘာဖြစ်သလဲ?"

"ဟို ... အဲဒါက ..."

Chain တစ်ယောက် Hepius စကားတွေ ပြန်ကြားယောင်မိတယ်။

"Lock က သူမကြိုက်တဲ့အတိတ်တွေ ပျောက်နေတာ။ Pandora's Box ကိုပြန်ခေါ်သွားရင်တော့ တော်တော်များများ မှတ်မိလာမလားမသိဘူး။ အဲဒီနေရာက သူသဘောကျတဲ့ နေရာလေးထဲ သူသဘောမကျတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေရှိခဲ့တာလေ"

Chain ခေါ်မသွားချင်သေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ တစ်သက်လုံးရှောင်နေလို့ မရမယ့်အတူတူ ခေါ်သွားလိုက်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ Hepius ပြောသလို ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မှာလေ။

"ဟေ့ကောင်၊ ဘာကိစ္စ ငြိမ်နေတာလဲ?"

"ဟုတ်ပါပြီ။ သွားကြတာပေါ့"

¤

ကိုယ်ပိုင်လမ်းလေးကို Lock စိတ်ထဲ သိသလိုလို။ ခြံထဲရောက်တော့ သူမှတ်မိထားတဲ့ မြက်ခင်းပြင်တစ်နေရာ။

"အထဲဝင်လေ Baby"

ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ အကဲခတ်မိတယ်။ Lock အတွက် သိပ်ရင်းနှီးလွန်းနေတယ်။

"Baby အခန်းထဲ အရင်သွားကြည့်မလား?"

"အင်း၊ ငါမှတ်မိတာ အဲဒီအခန်းရယ်၊ ခြံထဲမှာတွေ့ခဲ့တဲ့ မြက်ခင်းပြင်ရယ်"

အခန်းထဲရောက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ အခန်းအနေအထားကြောင့် Lock ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ။ ခုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ Adjustable Table လေးကြောင့် ပြုံးမိသွားတယ်။ Beadhead က စက်ဝိုင်းခြမ်းပုံ စာအုပ်စင်လေးလည်း ရင်းနှီးနေတယ်။
Chain တံခါးတစ်ပေါက်ကိုဖွင့်လိုက်တော့ Balcony လေးဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီအချိန် Lock အတွေးထဲပေါ်လာတာက အဲဒီနေရာမှာ ဆေးလိပ်သောက်နေတာကို လာတားတဲ့ Chain. ပြန်မှတ်မိထားတဲ့ အခြေအနေတွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်ယောင်လာတယ်။

အခန်းထဲမနေချင်လို့ ပြန်ထွက်လာတော့ နောက်ထပ်အခန်းတစ်ခုဆီ သွားမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့လည်း ရင်းနှီးနေသလိုလိုနဲ့ ဝရန်တာဘက်ပါ ဖွင့်ကြည့်မိတော့မှ Chain တစ်ယောက် အသည်းအသန်ဒိုက်ထိုးနေတဲ့မြင်ကွင်း ပြန်ပေါ်လာတယ်။ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းခဲ့တဲ့ Lock ခြေလှမ်းတွေက Dining Room ထဲ အလိုလိုဦးတည်သွားတယ်။ Chain က နောက်ကနေ အသံတိတ်ပြီး တောက်လျှောက်လိုက်လို့ပေါ့။

"ငါရေသောက်ချင်တယ်"

"ချက်ချင်းကြီးထွက်လာတော့ ဒီမှာက ဘာမှအဆင်သင့်မရှိဘူး Baby. ကားထဲမှာ သွားယူပေးမယ်နော်"

"ဘာ Guard မှ မရှိဘူးလား?"

"အဲဒါက ပိုလုံခြုံတယ်လေ။ လူဆိုတာက စိတ်ချရတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ 24 Hours စောင့်ကြည့်ပေးနေကြပါတယ်"

"ဪ"

Chain ကားဆီသွားတော့ Lock က မျက်စိကစားရင်း လက်မှာပတ်တီးနဲ့ သူ့ကိုထမင်းခူးပေးနေတဲ့ Chain. နောက်တော့ အသီးတွေလှီးထည့်နေတဲ့ သူ။ ခေါင်းရှုပ်လာလို့ ဧည့်ခန်းဘက်ထွက်လာတော့ ပြန်ဝင်လာတဲ့ Chain နဲ့တိုးတယ်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ Baby? အဆင်ပြေရဲ့လား?"

လက်ကာပြပြီး ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်ကာ Chain ယူလာတဲ့ရေပုလင်းကို ဖွင့်သောက်ပြီးတော့ စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ချိန်

*ခွမ်း*

အသံကြားလိုက်တယ်ထင်ပေမဲ့ တကယ်မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ခုနကအထိ သူ့ရှေ့မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ Chain က အခု ဟိုဘက်ဘေး Sofa မှာ နဖူးကသွေးတွေနဲ့ ပြုံးနေရင်း

"Baby ကိုယ့်ကိုစိတ်မဝင်စားပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့ Baby ဘာလုပ်လုပ်စိတ်ဝင်စားတာမို့ သိပ်မမြှူဆွယ်ပါနဲ့ Baby"

ဪ၊ အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာတွေ မြင်ယောင်တာပဲ။

"Spectrum ကနေတော့ နှင်မထုတ်ပါနဲ့။ Green Zone မှာနေဆိုလည်း နေပါ့မယ်"

မြင်ယောင်လာလေလေ၊ ကြားယောင်လာလေလေ လူက ဒေါသထွက်လာသလိုပဲ။ ခေါင်းတွေပါကိုက်လာတယ်။

"တစ်၊ နှစ်၊ ... ခုနစ် ..."

"ထလေ မြန်မြန်"

"ရှစ် ... ကိုး ... တစ်ဆယ်"

"အင်း၊ ဇိမ်ကျလိုက်တာ။ ဟား ဟား"

စစ်တုရင်ထိုးကြတာလား?
အဝင်ဝတံခါးဆီကြည့်မိတော့ ကိုယ်တွေနှစ်ယောက် အတူတူထွက်သွားကြတာ။ ပြီးတော့ လမ်းမှာပစ်ကြခတ်ကြပြီး ကိုယ့်ကို Nick တို့ လာခေါ်ထုတ်သွားကြတာတွေ။
ခေါင်းကိုဖိကိုင်လိုက်မိတော့

"Baby ခေါင်းကိုက်တာလား? အများကြီးမစဉ်းစားနဲ့လေ"

ဘေးနားကပ်ထိုင်ပြီး မေးလာတဲ့ Chain ကို တွန်းထုတ်မိတယ်။

"ငါ့နားမလာနဲ့"

"ဟုတ်ပြီ၊ ဟုတ်ပြီ။ ကိုယ်မလာဘူး။ စိတ်လျှော့လေ Baby"

ချက်ချင်းထရပ်ပြီး နောက်ဆုတ်သွားတဲ့ Chain ကို အလိုလိုဒေါသဖြစ်မိပြန်တယ်။ မလာနဲ့ဆိုတာနဲ့ပဲ ချက်ချင်းထွက်သွားတာလား? မင်း အချိုးမပြေဘူး Chain.
ခဏငြိမ်နေမိတော့မှ လူက နည်းနည်းအဆင်ပြေလာတယ်။ နောက်ဘက်ကို ခပ်လျော့လျော့မှီထိုင်လိုက်တော့မှ

"ဟိုလေ ... Baby သက်သာလား?"

ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ စိုးရိမ်သလိုမေးလာတဲ့ Chain ကိုမော့ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ အနားရောက်လာပြီး

"သိပ်မစဉ်းစားနဲ့လေ။ ခေါင်းအရမ်းကိုက်နေမှာပေါ့။ အခန်းထဲသွားနားမလား?"

"မသွားချင်ဘူး။ အာ ... အခန်း၊ Studio ခန်းရှိတယ်မဟုတ်လား? ငါကြည့်ချင်တယ်၊ မင်းငါ့ကို ပေးမဝင်ခဲ့ဘူး"

"ဟင်း ..... ကောင်းပြီလေ။ Baby သဘောအတိုင်းပဲပေါ့"

ဘာတွေလဲ? ဒါက ကိုယ်ငယ်ငယ်ကပုံတွေလား? အောက်ခြေမှာလည်း Date တွေနဲ့။
OMG! ဒါ Spectrum ကို Chain စရောက်ခါစလောက်က ကိုယ့်ပုံမဟုတ်လား? Scale ကိုက်ထုတ်ထားတာမို့ ကိုယ့်ငယ်ဘဝကကောင်လေး Ivy နဲ့ ပြန်ဆုံနေရသလိုပဲ။

စင်လေးတွေပေါ်က စက္ကူဘူးတွေဆီအာရုံရောက်လို့ ဖွင့်ကြည့်မိတော့ ခွေးလည်ပတ်လေး။ ဒါနဲ့ပဲ ကိုယ်သူ့ကို ရိုက်ခဲ့တာလေ။
နောက်တစ်ဘူးထဲမှာက ငယ်ငယ်က ကိုယ့် Shoe ဖိနပ်အဟောင်းတစ်ရံ။ အဲဒါကို ကိုယ်မှတ်မိတယ်။
မြို့ပြင်ကခြံထဲသွားတော့ အဖေကအဖော်ထည့်ပေးလိုက်လို့ ကိုယ့်နောက် တောက်လျှောက်လိုက်နေတဲ့သူ့ကို မကျေနပ်တာနဲ့ ရေကန်ထဲပစ်ချလိုက်ပြီး သူ့ကိုပြန်ရှာဆယ်ခိုင်းခဲ့တဲ့ ဖိနပ်။ အဲဒီနေ့က ဖိနပ်ရှာတွေ့တော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း စိုရွှဲတုန်ယင်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေပြာနေပြီ။ ဒါကို သိမ်းထားခဲ့တာလား?
နောက်တစ်ခုက Wallet လေး။ ဒါက ... ဘယ်တုန်းကလဲ? သေချာကိုင်ကြည့်နေပြီးမှ ခပ်ရေးရေးပေါ်လာတာက ကိုယ်ပေးခဲ့တာလား?

"Chain ဒါက ငါပေးခဲ့တာလား?"

"Baby မမှတ်မိဘူးထင်နေတာ။ ဟုတ်ပါတယ်။ အဲဒါ ကိုယ့်တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် Baby ဆီက တစ်ခါပဲရဖူးတဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ပါ။ ၁၅နှစ်ပြည့်တုန်းက"

"အင်း၊ ငါသိပြီ"

ထပ်ဖွင့်ကြည့်လေ၊ ထပ်ရှာတွေ့လေဖြစ်လာတဲ့ သူနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ အတိတ်တွေ။ သူ့အတွက် နာကျင်စရာတွေက ပိုများနေမယ်ထင်တယ်။
ဘူးတစ်ခုထဲမှာတွေ့လိုက်ရတာက ကြေမွနေတဲ့ စာရွက်လေး၊ အတိအကျပြောရရင် ဦးငယ်ရဲ့ အမွေစားအမွေခံအဖြစ်မွေးစားတဲ့ စာချုပ်။ ဦးငယ်သေပြီးမှ အဖေကလုပ်ပေးထားတာ။ ကိုယ်သိရတဲ့အချိန် အကြီးအကျယ်ပေါက်ကွဲပြီး လုံးချေလွှင့်ပစ်ခဲ့တာ။ သူ့ကိုလည်း ကိုယ့်အခန်းထဲတံခါးပိတ်ပြီး စိတ်ကြိုက်ထိုးကြိတ်ခဲ့တာ။ အဖေတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊ သူကလည်းပြန်မပြောခဲ့ဘူး။
ဦးငယ်ဓာတ်ပုံလေးတစ်ပုံပါ ဘူးထဲရှိနေခဲ့တယ်။ ပြုံးနေတဲ့ ဦးငယ်ကိုမြင်တော့ မျက်ရည်ကကျလာပြီ။ နောက်ကျောမှာက

*တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတိယအဖေ* တဲ့။

အဟက်! တောင်းပန်တော့ရော ဦးငယ်က အသက်ပြန်ရှင်လာရောလား? ဘူးထဲပြန်ထည့်ပြီး စားပွဲပေါ်ပစ်တင်လိုက်မိတယ်။

"Baby?"

"မခေါ်နဲ့။ ဦးငယ်ရှေ့မှာ ငါ့ကို Baby လို့မခေါ်နဲ့။ အဲဒါ ဦးငယ်ခေါ်ခဲ့တာ"

မျက်ရည်တွေအဆက်မပြတ်ကျရင်း ပြောလာတဲ့စကားက Baby လို့မခေါ်နဲ့တဲ့။ ကိုယ့်အတွက် စိမ်းကားမှုတွေ ပြန်စပြီလား Baby ရယ်?

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ အစ်ကိုလေး"

စားပွဲပေါ်လက်နှစ်ဖက်ထောက်လို့ ခေါင်းငုံ့ကာငိုနေတဲ့ Lock ပခုံးကို Chain ကအထိမှာ Lock ကတွန်းလိုက်တော့ ဟန်ချက်ပျက်သွားတဲ့ Chain. စင်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ရာမှာ ထိသွားတဲ့ဘူးတစ်ဘူးက ကြမ်းပေါ်ပြုတ်ကျပြီး ထွက်လာတာက သေနတ်တစ်လက်။

သေနတ်။ ဒါက ... ဒါက အဖေ့သေနတ်။ အဖေနောက်ဆုံးတစ်ခေါက် Paris ကိုသွားတော့ ကိုင်ခဲ့တာ သေချာမှတ်မိတယ်။ ဒါကို သင်းကသိမ်းထားတာလား? သူသေချာစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်လို့ ကတိပေးပြီး မတည်ခဲ့တာလေ။ သေနတ်ကိုကောက်ယူကြည့်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်တွေက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသလို ရင်ထဲမှာလည်း အပြိုပြိုအလဲလဲ။
ဟုတ်တယ်၊ Chain ဆိုတာ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ ကိုယ့်သွေးသားရင်းချာတွေကို ကိုယ့်ဘဝထဲက ဆွဲထုတ်ခဲ့တာ။ ဒါကိုမေ့ပြီး ကိုယ်က သူ့အပေါ် စိတ်ရှိနေခဲ့သေးတာလား? မနေ့ည ... ဟား ... မနေ့ညကလည်း သူနဲ့ကိုယ် ...
ဒီလိုလူနဲ့လေ ကိုယ်က ... ဘယ်လိုတောင် အသိစိတ်ပျောက်ခဲ့တာလဲ? အဖေနဲ့ဦးငယ်ကိုမှ အားမနာ သင်းကရော ဘာကိစ္စနဲ့ ကိုယ့်ကိုလာပတ်သက်တာလဲ?

Baby မျက်နှာမှာ ဒေါသငွေ့တွေ တွေ့နေရတယ်။ ကိုယ်တောင်းပန်ဖို့ အခွင့်အရေးရှိသေးရဲ့လား? ခေါင်းဆောင်နဲ့ဦးငယ်ရဲ့မျက်နှာကိုမထောက်ဘဲ Baby နဲ့ အဆုံးစွန်ထိ ပတ်သက်မိတာကိုပေါ့။
ဒါပေမဲ့ အဲဒီအမှားကိုပြန်ပြင်ဖို့တော့ ကိုယ်လုံးဝမတွေးမိဘူးနော်။ မနေ့ညက ကိုယ့်ကိုသိမ်းပိုက်သွားပြီး ကိုယ့်အပိုင်လည်းဖြစ်ပေးခဲ့တဲ့ Baby ကို ကိုယ့်အသက်ထက်ပိုချစ်ပါတယ်။ သတ်ပစ်မယ်ဆိုရင်တောင် မနေ့ညကအမှားကို ကိုယ်ပြင်မှာမဟုတ်ဘူး။

Chain က သေနတ်ထည့်ထားတဲ့ဘူးထဲကနေ တစ်စုံတစ်ခုကိုထုတ်ယူလိုက်တယ်။ ငွေရောင်ဆွဲကြိုးလေးမှာ ကျည်ဆန်တစ်တောင့်ချိတ်ဆွဲလျက်သား။

"ခေါင်းဆောင်ရဲ့သေနတ်ထဲက နောက်ဆုံးကျည်တစ်တောင့်ကို ..."

"ပါးစပ်ပိတ်ထား! မင်းအသံမကြားချင်ဘူး"

"ကိုယ်က ..."

"မင်း၊ မင်းဘာလို့များ ငါနဲ့လာပတ်သက်တာလဲ? ဘာလို့လဲ?"

"အကြိမ်ကြိမ်ပြောပြီးသားစကားပဲ ပြောပါရစေ။ ချစ်လို့ပါ။ ချစ်လွန်းလို့ပဲ အစ်ကိုလေးသတိရလာရင် ဒေါသထွက်မယ်ဆိုတာ သိသိကြီးနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာ။ ချစ်ရလွန်းလို့ပဲ အစ်ကိုလေးပေါက်ကွဲမှာသိရဲ့နဲ့ မနေ့ညက ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့တာ"

"အဟက်! ချစ်လို့တဲ့။ ဘာကိုချစ်တာလဲ? နောက်ဆုံးတော့လည်း ဒီဘူတာဆိုက်တာပဲလေ"

"မဟုတ်ဘူး အစ်ကိုလေး။ အစ်ကိုလေးမကြိုက်မှန်းသိလို့ ငါ့ဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး ခပ်ခွာခွာနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုတလောမှာမှ ငါ့စိတ်တွေထိန်းမရခဲ့လို့ပါ"

"ဪ၊ မင်းက ခပ်ခွာခွာနေတာကို ငါကလိုက်ကပ်လိုက်လို့ ဖြစ်ရတာပေါ့လေ? အေးပေါ့၊ ငါက စခဲ့မိတာကိုး"

" ဟာ၊ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီလိုမပြောပါနဲ့။ ငါ့အမှားပါ၊ အစ်ကိုလေးသတိမေ့နေတာကို အသုံးချလိုက်သလို ဖြစ်သွားတာ ငါ့အမှားပါ"

"ဟား ဟား ဟား ... အသုံးချလိုက်တာတဲ့။ ကောင်းပြီလေ၊ ဆက်ပြီးအသုံးချချင်သေးလား? မင်းက ငါ့ကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်၊ ငါ့မိသားစုမျိုးရိုးကို ယူခဲ့တယ်ပေါ့လေ။ ဘာတဲ့? ကာမပိုင်မဟုတ်တဲ့ တရားဝင်ခင်ပွန်းဆိုလား? အခုတော့ တရားဝင်ကာမပိုင်ယောက်ျား ဖြစ်သွားပြီဆိုပြီး သိပ်ပျော်နေတာလား? ထပ်ပျော်ရအောင် ငါလုပ်ပေးရဦးမလား?"

"အစ်ကိုလေး"

Chain ကို စားပွဲဘက်တွန်းထုတ်ပြီး အနားကပ်လာတဲ့ Lock ကြောင့် Chain ဘာပြောရမှန်းမသိ။ မျက်လုံးတွေနီရဲပြီး အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ ဒေါသထွက်နေတဲ့ကျားတစ်ကောင်လို အုပ်မိုးလာတဲ့ Lock ကြောင့် Chain ငြိမ်နေလိုက်မိတယ်။
အင်္ကျီကြယ်သီးဆီဦးတည်လာတဲ့ Lock လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်မိတော့

"အနားမှာနေရမယ်ဆိုရင် ကျွန်လိုပဲနေရနေရလို့ မင်းပြောခဲ့ဖူးတာလား? ဘယ်လို Slave ပဲဖြစ်ဖြစ်လို့ရော ပြောခဲ့ဖူးတယ်မဟုတ်လား?"

မှတ်မိမယ့်မှတ်မိတော့လည်း သေသေချာချာကို သိနေတော့လား Baby. ကောင်းပြီလေ၊ Baby သဘောပဲပေါ့။
•
Lock ရဲ့အရိုင်းဆန်ဆန်လှုပ်ရှားမှုတွေကြားမှာ Chain တစ်ယောက်က အလိုက်သင့်ရှိနေခဲ့တယ်။
သွေးဆာနေတဲ့ ကျားရိုင်းတစ်ကောင်က သားကောင်တစ်ကောင်ကို တယုတယကိုက်ခဲနေမှာမဟုတ်ပေမဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ ကိုယ်တိုင်အမိခံခဲ့တဲ့သားကောင်က တစ်စက်ကလေးတောင် ရုန်းကန်တွန်းလှန်မှု မပြုခဲ့တာကို အဲဒီကျားရိုင်းကတော့ သိပုံမရပါဘူး။
•
ပထမအကြိမ်ကလို ချိုမြိန်တဲ့အနမ်းတွေ၊ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့တွေ ဘာတစ်ခုမှရှိမနေခဲ့သလို ကိုယ့်ဘက်ကလည်း ဘာတစ်ခုမှရယူစရာမရှိတဲ့ သူ့အမိန့်တွေထဲမှာ ကိုယ်ဟာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုတောင် ထိကိုင်ခွင့်မရခဲ့တဲ့အပြင် နာကျင်မှုအတွက် အယူခံဝင်ခွင့်ရော၊ ဖော်ထုတ်ခွင့်ရော မရှိဘူးဆိုတာ သိနေပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လေ အဲဒီနာကျင်မှုက ကိုယ်သိပ်ချစ်တဲ့သူ့ကြောင့်ဆိုတာ သိနေတဲ့စိတ်က ကိုယ့်ကိုပျော်ရွှင်စေတယ်။ သူ့ဒေါသတွေ၊ သူ့အမုန်းတွေထက် သူ့ဥပေက္ခာကို ပိုကြောက်ခဲ့တဲ့ကိုယ်က သူ့ဆီကအာရုံစိုက်မှုအနေနဲ့ ဒေါသတွေကိုပဲဖြစ်ဖြစ် ရယူဖို့ကြိုးစားခဲ့တာ သူနဲ့ပြန်ဆုံကတည်းကပဲ။
•
မင်းပျော်လိုက်စမ်းပါ။ ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆို? ငါတော့ မင်းကိုမုန်းချင်နေတယ်။
ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ မင်းဆီပျော်ဝင်ခဲ့မိတဲ့ ငါ့စိတ်၊ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း ငါမုန်းတယ်။ အခုတော့ မင်းငါ့ဆီက ဘာမှပြန်ရဖို့မမျှော်လင့်နဲ့။ ဘယ်လိုသာယာချိုမြိန်မှုမှလည်း မမျှော်လင့်လေနဲ့။ ပြီးတော့ အဲဒီလို ဘာလုပ်လုပ်ခွင့်လွှတ်တယ်ဆိုတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့လည်း ငါ့ကိုမကြည့်နဲ့။ အဲဒီလိုတွေလုပ်ပြပြီး ငါ့ဆီက Attention ယူနေတာတွေ ရပ်လိုက်တော့။
မင်းကို ဥပေက္ခာမပြုနိုင်တဲ့ ငါ့မသိစိတ်တွေကို ငါကြောက်တယ်။

¤

"အစ်ကိုလေး"

ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ဘောင်းဘီကို ပြုပြင်ပြီး အဖေဖြစ်သူရဲ့သေနတ်ကို ကောက်ကိုင်ကာ လှည့်ထွက်ဖို့ပြင်နေတဲ့ Lock ကို Chain အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ရင်း ခေါ်လိုက်မိတယ်။ လှည့်မကြည့်လာပေမဲ့ ခြေလှမ်းရပ်သွားတာကြောင့်

"ပြန်မယ်ဆိုရင် တစ်ယောက်တည်းမသွားပါနဲ့။ ငါပြန်လိုက်ပို့ပါမယ်"

ဘာမှမပြောဘဲ ထွက်သွားတာကြောင့် Chain တစ်ယောက် အဝတ်တွေအမြန်ဝတ်နေရပြီ။

"အ! ဒီလောက်လေးကို ဘာဖြစ်နေပြန်တာလဲ Dexter ရာ"

ကိုယ့်ဘာသာမာန်မဲရင်း Lock နောက်ကိုအပြေးလိုက်လာမိတယ်။ ကားနောက်ခန်းက Lock ကိုမြင်မှ သက်ပြင်းချပြီး ကားမောင်းလို့ထွက်လာခဲ့တယ်။
ကားပြန်ကွေ့ရင်း Lock မြင်ကွင်းထဲဝင်လာတဲ့ အဆောက်အဦလေးကြောင့် ကြည့်မိတော့ သူနဲ့ Chain ရွက်ကျပင်ပေါက်တွေကြည့်ခဲ့ကြတာကို သတိရလာပြန်တယ်။

လမ်းသုံးခွဆုံမှာ တစ်ဘက်ကလာနေတဲ့ကားတစ်စီးက အရှိန်ပြင်းတာကြောင့် ငြိမိမလိုဖြစ်ပြီး Brake ဖမ်းလိုက်တော့ တံခါးနားကပ်ထိုင်နေတဲ့ Lock တံခါးဆီကို ယိုင်ကြသွားတယ်။

"အစ်ကိုလေး ဘာဖြစ်သွားလဲ?"

"ဆက်မောင်း"

ခေါင်းနဲ့နည်းနည်းပဲတိုက်မိတာကြောင့် ဆက်မောင်းခိုင်းလိုက်ပေမဲ့ မူးဝေကိုက်ခဲလာတဲ့ခေါင်းထဲ ကားတန်းတွေပေါ်လာတယ်။

"မင်း ဘာတွေကြံစည်နေတာလဲ Chain?"

"ကိုယ်ကြံစည်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ကာကွယ်တာ လိုသွားတာပါ"

"Drama တွေ ရပ်လိုက်တော့ My Son! ကားပေါ်တက်"

အဲဒါ Griffin ပဲ။ ဟုတ်တယ်၊ မေ့နေခဲ့တဲ့ အဲဒီညကအခြေအနေတွေ။
ဒါဆို Chain က Bermuda ကသခင်လေး Hippogriff လား? ဟား! မင်းက တကယ်ကို မကောင်းဆိုးဝါးပဲ။

"ငါမသေခဲ့ရင် မင်းသေဖို့ပြင်ထား!"

"Baby မသေရပါဘူး"

ဟုတ်တာပေါ့။ ငါမသေခဲ့တာ မင်းသေဖို့ဖြစ်လာပြီလေ။

"အပြင်ထွက်ရအောင်။ ထွက်နိုင်လား?"

"အင်း"

"အခြေအနေကြည့်ပြီး လမ်းဘေးကိုဆင်းသွား Baby"

မင်းက တကယ်ပဲ ငါ့မေ့နေတာကို အသုံးချခဲ့တာပဲ။ ငါနဲ့တောင် လက်ထပ်လိုက်သေးတာ။

ကားရပ်သွားလို့ကြည့်မိတော့ Spectrum ကို ပြန်ရောက်ပြီ။
ခြံထဲဝင်လာပြီး ကားရပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ Lock တစ်ယောက် ကားပေါ်ကဆင်းသွားပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ အော်လိုက်တာက

"တစ်ယောက်လာခဲ့စမ်း။ Indigo က တရားဝင်ရှေ့နေတစ်ယောက် ကွာရှင်းစာချုပ်ပြင်ပြီး အခုချက်ချင်းလာပါလို့ သွားပြော"

"ခေါင်းဆောင်အစ်ကိုလေး"

"ငါပြောတာ မကြားလိုက်ဘူးလား?"

"ကြားပါတယ်ရှင့်"

"သွားပြောလေ ကြားရင်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ကိုကို ဘာဖြစ်လာတာလဲ? Chain ဘာဖြစ်ကြတာလဲ?"

"ကွာရှင်းမလို့။ မီးငယ် သက်သေလက်မှတ်ထိုးပေးရမယ်"

"ဘာဖြစ်ရတာလဲ ကိုကိုရယ်?"

"Bermuda က သခင်လေး Hippogriff ကို မေးကြည့်လေ"

Baby က အဲဒါတွေပါ သတိရသွားပြီလား? ကွာရှင်းဆိုလည်း ကွာရှင်းပေးပါမယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့ Baby နားမှာပဲ တွယ်ကပ်နေမှာ။

"ကိုကို ဘယ်သူ့ကိုပြောတာလဲ?"

"ပြောလိုက်လေ Hippogriff ရဲ့"

"Chain? Chain က ... သူက Bermuda ရဲ့သားလား? Chain! ပြောစမ်းပါ။ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောစမ်းပါ။ ဘာလို့ မီးငယ်ကိုဖုံးကွယ်ထားတာလဲ?"

Chain လက်ကို ဆွဲကိုင်လှုပ်ရမ်းပြီး Lily မေးနေတယ်။

"ကိုယ် Bermuda နဲ့ ဇာတ်လမ်းဖြတ်ပြီးမှ Spectrum ကို ရောက်လာတာပါ။ Griffin နဲ့လည်း လုံးဝကို မပတ်သက်ပါဘူး"

"ယုံပေးဖို့များ မျှော်လင့်နေတာလား Hippogriff?"

"အစ်ကိုလေး၊ ငါ Hippogriff မဟုတ်ဘူး။ ငါ Chain ပါ။ Hippogriff ဆိုတာ သေသွားတာကြာပြီ"

"ခေါင်းဆောင်ခေါ်တယ်ဆိုလို့"

"ဝင်ခဲ့။ စာချုပ်ပါလား?"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ငါတို့ကွာရှင်းဖို့ အခုလုပ်ပေး။ Bryan မင်းပါလာတာ အတော်ပဲ။ သက်သေနေရာ လက်မှတ်ထိုးပါ"

"Chain"

Bryan ရဲ့ ခပ်တိုးတိုးခေါ်သံကို Chain ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ အားလုံးရဲ့ မယုံနိုင်သလိုမျက်လုံးတွေ အိပ်မက်လိုလိုအဖြစ်အပျက်တွေကြားမှာ ကွာရှင်းစာချုပ်က ပြီးပြည့်စုံသွားတယ်။ အရမ်းကိုတင်းမာနေတဲ့ Lock ရဲ့မျက်နှာထားနဲ့ အေးစက်စက်အခြေအနေတွေရယ်၊ ကာယကံရှင် Chain ကိုယ်တိုင်က လိုက်လျောတာရယ်ကြောင့် အားလုံးက Lock စီစဉ်ရာကို လိုက်နာလိုက်ကြရတယ်။

"အဲဒီကောင်ကို Basement ထဲထည့်ထားလိုက်။ Lily က သူ့ဆီကသော့ကို သိမ်းထားလိုက်ပါ"

ဘယ်သူမှ မတုန့်ပြန်နိုင်ခင် Chain ကထရပ်လိုက်ပေမဲ့ နှာခေါင်းကသွေးတွေကျလာပြီး ပစ်လဲသွားတယ်။

"Chain! သတိထားလေ။ Chain"

■■■■■ Part XXXIX ဆက်ရန် ■■■■■