"ေခါင္းေဆာင္၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာ အခ်ိန္မီေရာက္ခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့လိုက္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ဒီလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး"

"အခုမွေတာင္းပန္ေနေတာ့ေရာ ငါ့အေဖက အသက္ျပန္႐ွင္လာမွာတဲ့လား? မီးငယ္ကေရာ?"

Baby အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ မီးငယ္ကိုေပြ႕ဖက္ထားတယ္။ ေပြ႕ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြၾကား စီးက်ေနတဲ့ နီရဲရဲေသြးေတြ .....

"မဟုတ္ဘူး!!! ဟင့္အင္း၊ မဟုတ္ဘူး ... အား!!!"

............

အား ... အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခု။
ေတာ္ေတာ္ေလးကိုဆိုးလြန္းတဲ့ အိပ္မက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတစ္ခုပါပဲ။ တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးေတြစိုရႊဲၿပီး၊ ရင္ထဲလည္း ရထားတစ္စင္းခုတ္ေမာင္းေနသလို။ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္သြားရာကေန အခုမွ ေလျပန္႐ွဴရသူလို အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴရင္း တုန္ရင္ေနတဲ့လက္ကိုထိန္းကာ ေရေသာက္ဖို႔ႀကိဳးစားတာေတာင္ ေရပုလင္းက ေမွာက္ျဖစ္ေအာင္ေမွာက္ပါေသးတယ္။
အရင္ကဆို ေခါင္းေဆာင္ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း အိပ္မက္ေတြမက္ဖူးေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ မီးငယ္ကပါ ဘာလို႔ေသြးေတြနဲ႔လဲ?
ဟင့္အင္း၊ ဘာနိမိတ္မွမဟုတ္ဘူး။ Baby ျပန္သတိရမွာကို ရင္မဆိုင္ရဲတဲ့ေၾကာက္စိတ္က အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုကို ဖန္တီးရံုသက္သက္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
Baby နားကို အခုပဲေျပးသြားခ်င္သလိုလို၊ Violet ကိုပဲ မျပန္ရဲေတာ့ဘူးလိုိလိုနဲ႔ စိတ္ေတြလြန္ဆြဲၿပီး ပင္ပန္းရပါတယ္ Baby ရယ္။

ကိုယ့္အေပၚ အမုန္းေတြရွိရင္ ေျပပါေတာ့။
Baby အျပံဳးေတြနဲ႔သာ ေသပါရေစ။

¤

တစ္ရက္လံုးလံုး အခန္းေအာင္းေနလိုက္တာမို႔ အတူတူညစာစားဖို႔လာေခၚတဲ့ အဖြဲ႕သားေတြကို မျငင္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

"Chain က ေခါင္းေဆာင္မပါတာနဲ႔ Battery ျဖဳတ္ထားတဲ့အ႐ုပ္လိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္ မွတ္ရဲ႕လားမသိပါဘူး"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္းတို႔ကလည္း"

"အဲဒီလိုေျပာေနတဲ့မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ပါဦး ကိုယ့္ဆရာရယ္"

"ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ ငါ့မ်က္ႏွာက?"

"ေန႔လည္ခင္းႀကီး ေနၾကတ္ေနသလိုပဲ။ ေမွာင္ေတာ့မွာလိုိလို၊ လင္းေတာ့မွာလိုလိုနဲ႔"

"မင္းတို႔က တိုက္ၾကခိုက္ၾကမွာလား? ကဗ်ာေရးၾကမွာလား?"

"Chain ကလည္းဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ႏွလံုးသားနဲ႔ပါ။ Chain တစ္ေယာက္ပဲ ခ်စ္တတ္တယ္မထင္ပါနဲ႔"

"မင္းတို႔ ထမင္းစားမွာလား? ငါ့ကို ႏွိပ္ကြပ္မွာလား?"

"မႏွိပ္ကြပ္ရဲပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သိခ်င္တာေလ၊ Family name က ..."

"ေတာ္စမ္း! သိခ်င္ရင္ မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ကို သြားေမးေလ"

Chain က မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ မ်က္လံုးေတြကိုေမွးစင္းၿပီးအေျပာမွာ

"မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ အဟီး"

"စားစရာရွိတာမစားဘူး။ ေသာက္တာလည္းၾကည့္ေသာက္ၾက၊ ေနာက္ေန႔မျပန္ႏိုင္္ရင္ ကိုယ့္ျပႆနာကိုယ္ရွင္းပဲ"

"Yes, Sir!"

Chain က Bryan နဲ႔ အလုပ္ကိစၥစကားေျပာရင္း ညစာက ဘယ္လိုၿပီးသြားမွန္းမသိ။ ေသာက္တဲ့လူေတြ ေသာက္ေနၾကတာကိုၾကည့္ရင္း ဝိုင္တစ္ခြက္ကိုင္ၿပီး အျပင္ကိုေငးေနမိတုန္း

"Chain! မနက္က မိုးလင္းခါနီးမွ အျပင္ထြက္ထိုင္ေနတာေတြ႕မိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Bryan ရာ"

"ၿပီးေတာ့ အခုတေလာ ေခါင္းကိုက္တာလား? ဘာျဖစ္တာလဲ? ေခါင္းကိုဖိထားတတ္တာ ခဏခဏပဲလားလို႔ေလ"

"Pressure ေတြမ်ားလို႔ပါ။ အစ္ကိုေလးကလည္း သတိမရေသးေတာ့ အကုန္လံုးကို သတိထားၿပီးလုပ္ေနရတယ္"

"ေခါင္းေဆာင္သတိရလာရင္ Chain သေဘာနဲ႔ဆံုးျဖတ္ထားတာေတြကို သေဘာမက်မွာစိုးလို႔လား?"

"ေဒါသထြက္တယ္ဆိုတာက ကာယကံရွင္ကို အရင္ဆံုးပူေလာင္ေစတာေလ။ သူ႔ကို ခဏခဏ ေဒါသမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး"

"ေခါင္းေဆာင္ကေလ ဂိုဏ္းထဲေရာက္လာၿပီးမွ တအားေအးစက္သြားတာ။ အခုလို အရင္ပံုစံျပန္ျဖစ္ေနတာကို ပိုသေဘာက်တယ္။ ေခါင္းေဆာင္သနားပါတယ္၊ သူ႔ရဲ႕မူလပံုစံကို ဖံုးကြယ္ၿပီးေနရတာ ဘယ္ေလာက္အထီးက်န္လိုက္မလဲ?"

"အင္း၊ ငါေတြးမိတာလည္း အဲဒါပဲ"

"ဒါေပမဲ့ အခုဆို Chain က အရင္ကထက္ပိုၿပီး အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္လို႔ရေနၿပီပဲ"

"ဟန္ေဆာင္ ..."

"ဟန္ေဆာင္လက္ထပ္ထားတယ္ေျပာလည္း အခ်စ္ေတြက အစစ္ေတြဆိုတာကိုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္လည္းခံစားမိမွာပါ။ ဘာလို႔အားေလ်ာ့ေနရတာလဲ?"

"ဟား ဟား ... မင္းေျပာတာနဲ႔ အားတက္သြားၿပီ။ ကဲ! မင္းလည္းနားေတာ့၊ ငါလည္း အခန္းထဲျပန္ေတာ့မယ္"

"ဟုတ္"

¤

*Ring Ring Ring*

"Baby, ကိုယ္အခုမွ ေလဆိပ္ကထြက္လာတာ။ ဘာကိစၥအေရးႀကီးလို႔လဲ?"

"အေရးမႀကီးဘူး။ ငါက Wedding Planner နဲ႔ စကားေျပာရင္း Suits ေတြၾကည့္ေနတယ္။ မင္းလာခဲ့ပါ"

"ဗ်ာ!"

"ဟမ္ ... ဘာလို႔ ထေအာ္တာလဲကြ!"

"မဟုတ္ ... ဟုိ ... Baby ကိုယ္တိုင္ေလ ... အဲဒါ"

"အင္း၊ ငါကိုယ္တိုင္ေရာက္ေနတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ဘာေျပာခ်င္တာလဲ?"

ဟား ... ေသေတာ့မွာပဲ၊ ရင္ခုန္ရလြန္းလို႔။
Baby က Wedding Suits ကို ကိုယ္တိုင္သြားေရြးတယ္တဲ့။ မင္းပါ လာခဲ့တဲ့။ ဒါဆို မဂၤလာဝတ္စံုကို အတူတူေရြးဖို႔ ေျပာေနတာေပါ့?

"ေဟ့ေကာင္! ဘာသံမွလည္းမၾကားဘူး။ ငါ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္"

"Wait, please. Sorry, Baby. I'm so nervous."

"Going crazy?"

"ဟား ဟား ဟား ... ဘယ္ဆိုင္လဲ? ဘယ္နားကိုလာရမလဲ?"

ခုနကၿငိမ္သြားၿပီး အခု တက္ႂကြေနတဲ့အသံေၾကာင့္ Lock တစ္ေယာက္ ဖုန္းကိုနားကခြာၿပီး ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ Handset မ်ား Speaker ေၾကာင္ေနၿပီလား?

"The Knot ဆိုတဲ့ဆိုင္"

"ဟုတ္၊ အခုလာၿပီ"

ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ Driver ကို The Knot ဆီ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းခိုင္းလိုက္တယ္။ Bryan ဆီဖုန္းေခၚၿပီး

"မင္းတို႔ျပန္ႏွင့္ေတာ့။ ငါက မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ေခၚလို႔ သြားလိုက္ဦးမယ္"

"အေရးႀကီးကိစၥလား Chain?"

"အေရးႀကီးတယ္။ စိုးရိမ္စရာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ Wedding Suits သြားၾကည့္မလို႔၊ ဒါပဲ"

Bryan တစ္ေယာက္ ဖုန္းကိုင္လ်က္ႀကီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္က်န္ခဲ့သလို Chain မွာလည္း ပါးစပ္မစိေတာ့ပါ။

At ♡ The Knot ♡

"Baby!"

"အင္း၊ လာ။ ဒီမွာ မိတ္ဆက္ေပးမယ္။ ဒါက Wedding Planner, Ms. Jenny တဲ့။ Ms., ဒါက Chain ပါ"

"Glad to meet you, Ms. Jenny. Please, help us with this."

"So am I, Mr. Chain. Congratulations! "

"Thanks a lot."

Ms. Jenny က တစ္ဖက္ခံုမွာထိုင္လိုက္ေတာ့ Chain လည္း Lock ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။

"Chain, အေရာင္က ဘာေရြးမွာလဲ? မီးငယ္ကမွာလိုက္တယ္၊ ဟိုတစ္ခါကလို Grey ေတာ့လုပ္မလာနဲ႔တဲ့။ အခုလည္း သူစီစဥ္မယ္ထင္လို႔ ငါကေအးေဆးေနေနတာကို အခုမွခ်က္ခ်င္းႀကီး Wedding Planner နဲ႔ Appointment ယူၿပီးၿပီ၊ ကိုကိုသြားလိုက္ေတာ့ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္တာ"

ဒါဆို မီးငယ္လက္ခ်က္ေပါ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ Baby နဲ႔အတူတူ ဒီလိုေနရာကိုေရာက္ေနရတာလည္း မယံုရဲစရာ အိပ္မက္တစ္ခုလိုပါပဲ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Cupid ေရ။

"Baby ႀကိဳက္တာေရြးေလ"

"ေအး၊ ငါမေရြးတတ္လို႔ မင္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚတာေလ။ ဒါမ်ိဳးေတြ ငါကသိမလား?"

"ဟင္! ကိုယ္လည္း မဂၤလာမေဆာင္ဖူးေတာ့ မသိဘူးေလ"

"ဪ၊ ေကာင္းပါတယ္။ မင္းအရင္ ေဆာင္ဖူးတယ္ရွိေအာင္ ေဆာင္မလား?"

"Baby ကလည္း အဲဒီလိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး"

ႏွစ္ေယာက္သား တြတ္ထိုးေနတာကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က Ms. Jenny က ၾကည့္ကာျပံဳးလိုက္ရင္း

"ရွင္တို႔က တကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၾကတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးေရြးၾကပါ၊ ကၽြန္မဟိုဘက္မွာရွိေနမယ္။ တစ္ခုခုသိခ်င္ရင္ လွမ္းေျပာလိုက္ေနာ္။ ကၽြန္မရွိေနရင္ ရွင္တို႔မလြတ္လပ္မွာစိုးလို႔ပါ"

"ဗ်ာ" "ဟုတ္ကဲ့ဗ်"

ၿပိဳင္တူအေျပာေတြေၾကာင့္ Ms. Jenny က ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ရယ္လိုက္ၿပီး

"ေကာင္းပါၿပီရွင္"

"ဘာ ဗ်ာ ေနတာလဲ? ငါမသိေတာ့ဘူး၊ မင္းေရြးေတာ့။ ဝတ္စရာရွိတာမ်ား ဒီတိုင္းေရြးလိုက္လို႔မရဘူးလား?"

"Baby က အျဖဴသိပ္မႀကိဳက္ဘူးဆိုေတာ့ ဒီနက္ျပာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီ အစိမ္းရင့္ရင့္ေရာ?"

"ဟိုေနာက္က စိမ္းျပာရင့္ရင့္ရယ္၊ နက္ျပာရယ္ထဲက ေရြးလိုက္ကြာ။ အဲဒါေတြလည္း အနက္နီးနီးပဲ"

"Ok, Baby. အဲ ... ဒါေလးေရာ? All Black ကိုမွ အေပၚက Coat အေရာင္မတူတာေလး"

"အဲဒီအသားေရာင္ Coat ကို မင္းဝတ္မွာလား? ငါကေတာ့ Black ပဲ"

"ရတယ္ေလ။ ကိုယ္ကကိစၥမရွိဘူး"

"ေတာ္စမ္းပါကြာ။ ၿပီးရင္ ငါ့မိန္းမလားဆိုၿပီး မင္းပဲအေမးခံရမွာ။ ဟား ဟား"

Lock က စေနာက္ၿပီး ရယ္လိုက္တာမို႔ Chain ကေငးခနဲျဖစ္သြားရတယ္။ ဒီေန႔မွ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့တစ္ဝက္စည္းထားၿပီး Shampoo နံ႔ရေနတာမို႔ ေခါင္းေလၽွာ္ထားပံုပါပဲ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိမ္းျပာရင့္ရင့္ကို ေရြးလိုက္ၾကၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ Lock ေမာင္းလာတဲ့ကားဆီေရာက္ေတာ့ ကားေသာ့ထုတ္ေပးလာတာေၾကာင့္ Chain ကပဲ ေမာင္းလာခဲ့တယ္။

"မင္းပါးစပ္လည္း ဆင္ဝင္ေအာင္းေတာ့မယ္။ ဘယ္လိုေတြ ရယ္ေနႏိုင္တာလဲ?"

"သေဘာက်လို႔ပါ"

"ဟင္း ... မေျပာေတာ့ဘူးေနတာ မရေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔ ငါ့ကို Wedding မွာ ဆံပင္စည္းမထားနဲ႔လို႔ ေျပာတာလဲ? ခ်ထားရင္ မိန္းမနဲ႔တူေနမွာေပါ့"

"အရင္တုန္းကေရာ အျမဲတမ္းစည္းထားလို႔လား? မစည္းထားရင္ေရာ Spectrum King က မိန္းမဆန္သြားလို႔လား? Baby မသိဘူးလား၊ အဲဒီလိုဆံပင္ခ်ထားရင္ ေကာင္မေလးေတြ Baby ကိုငမ္းလိုက္တာမွ မ်က္လံုးကၽြတ္မလိုပဲ။ လံုးဝကို Attractive ျဖစ္တယ္"

ၿပိဳင္မျငင္းလိုေတာ့ပါ။

¤

"မခြဲႏိုင္မခြာရက္ျဖစ္ေနၾကတာလား?"

"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ မီးငယ္?"

"ခရီးေရာက္မဆိုက္ လမ္းကေနကို ေျပးေတြ႕ၾကတာေလ ကိုကိုရဲ႕"

"ဪ ... ညည္းေလးက ခ်ိန္းတုန္းကခ်ိန္းၿပီး ဘာကိစၥ ကိုကိုသြားေတြ႕လိုက္ျဖစ္ရတာလဲ?"

"ကိုကိုတို႔ကိစၥ ကိုကိုတို႔လုပ္ေပါ့လို႔"

"ေအးေလ၊ အခုရွင္းခဲ့ၿပီေလ"

"ၿပီးတာပဲ။ ဟြန္႔! ဟိုတစ္ေယာက္လည္း ပါးစပ္ေလးဘာေလးစိဦး။ စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ေအာင္ ျပံဳးၿဖီးေနတာ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းလို႔ ၾကည့္ေနတယ္ထင္လား!"

ေျပာၿပီး ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားေသာ Lily ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနမိၾကၿပီ။

"Chain မင္းနားလိုက္ဦး။ ငါ မီးငယ္နဲ႔ ေျပာစရာေလးရွိလို႔"

"ပစၥည္းေတြရွင္းလိုက္ဦးမယ္။ ၿပီးမွ ဟိုကကိစၥေတြ ေျပာမယ္ေနာ္ Baby"

"အင္း"

¤

"သတို႔သားႏွစ္ေယာက္၊ အဲဒီမွာ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ? ခန္းမထဲဝင္ရေတာ့မယ္ေလ"

ျပႆနာက Chain စတာ။ အခန္းအျပင္ေရာက္မွ Lock ရဲ႕ ေခါင္းစည္းႀကိဳးကို ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္လို႔ Lock က ျပန္စည္းေနတာပါ။ ေခၚခိုင္းလိုက္တဲ့ Bryan လည္း ဝင္မေျပာရဲလို႔ၾကည့္ေနရတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္မွေပၚမလာလို႔ ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ Lily ကို Chain က

"လာၿပီ၊ မီးငယ္။ လာၿပီ"

"ကိုကို႔မ်က္ႏွာက ဘာလို႔မာထန္ေနတာလဲ?"

"ကိုကိုဆံပင္စည္းထားတာကို ဒီေကာင္ ျဖည္ခ်လိုက္လို႔ ျပန္စည္းေနတာ"

"ဟာ ... ကိုကို၊ ခဏ! အကုန္မစည္းနဲ႔၊ တစ္ဝက္ပဲစည္းတာ ပိုမိုက္တယ္။ ကိုကိုနဲ႔ပိုလိုက္တယ္။ Chain စည္းေပးလိုက္ေလ။ မီးငယ္က အရပ္မမီဘူး"

"ေနစမ္း! ငါ့ဘာသာစည္းမယ္။ တစ္ဝက္ဆိုရၿပီမဟုတ္လား"

ျပႆနာက ဒီမွာၿပီးမသြားခဲ့ပါ။ ခန္းမထဲဝင္ခါနီးအခ်ိန္ ...

"ဘာလုပ္ေနတာလဲ? လက္ခ်ိတ္ေလ"

"ဟင္! ကိုယ္ကလာခ်ိတ္ရမွာလား?"

"အင္းေလ"

"ဒီတိုင္းလက္ခ်င္းတြဲသြားလို႔မရဘူးလား?"

"မင္း ျမင္ဖူးလို႔လား?"

"အဲဒါဆို ဒီပန္းစည္းႀကီး Baby ကိုင္လိုက္"

"ဘာလို႔ကိုင္ရမွာလဲ? မကိုင္ပါဘူး၊ ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္။ မင္းယူလာတာ မင္းကိုင္ထားေပါ့"

"သူတို႔ေပးသြားတာေလ။ လွပါတယ္၊ ကိုင္ထားလိုက္ပါ"

"ဘယ္နားကလွတာလဲ?"

Lily က ခန္းမထဲဝင္ၾကဖို႔ အခ်က္ျပေနၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္သားက ျငင္းလို႔မၿပီးေသး။ ေနာက္ဆံုး Lock ကပဲ

"မင္းက ငါ့လက္ကိုခ်ိတ္၊ ငါက ပန္းစည္းကိုင္ေပးမယ္"

ဤသို႔ဤႏွယ္ Father ေရွ႕ေရာက္သြားခဲ့ၾကေသာ္လည္း 'Yes, I do' ၿပီးသည့္ေနာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၾကျပန္။
အရပ္နည္းနည္းပိုရွည္တဲ့ Chain က Lock မ်က္ႏွာဆီငံု႔ခ်လိုက္ခ်ိန္ Lock ကအရင္ နႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိကပ္ပစ္လိုက္တာမို႔ ျပံဳးမိသည္က Lily နဲ႔ Bryan ပါ။ ခုနက ခန္းမထဲမဝင္ခင္အထိ ျငင္းမဆံုးၾကေသးတဲ့စံုတြဲအေၾကာင္း သူတို႔အသိဆံုးမဟုတ္လား။ အခုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္လိုက္မျဖစ္ခ်င္တဲ့ Spectrum King ရဲ႕အမူအရာေတြက ျပံဳးခ်င္စရာ။

Lock ကျပန္ခြာသြားခ်ိန္မွ သတိျပန္ကပ္တဲ့ Chain, အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ အၾကည့္လႊဲမိရင္းက Hurricane နဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းစံုသြားတဲ့ခဏ ...
မ်က္ေတာင္ေတြခတ္ရင္း ျပံဳးျပသည့္ Hurricane ကို ခပ္ယဲ့ယဲ့ျပန္ျပံဳးျပမိသည္က အားနာမိသည္မို႔။
ဒါကိုရိပ္မိပံုရတဲ့ Hurricane က မသိမသာေခါင္းခါေတာ့မွ Chain သက္ျပင္းခိုးခ်ရင္း Lock ဆီအာ႐ံုျပန္ေရာက္မိေတာ့ Lock က လက္ထဲကပန္းစည္းကို ရန္သူလိုၾကည့္ေနေလရဲ႕။

ဧည့္သည္ေတြကို ဧည့္ခံၾကေတာ့ Chain တစ္ေယာက္ Lock ေနာက္ကေန ေတာက္ေလၽွာက္လိုက္ေနတာ လူအုပ္ထဲ အေမေပ်ာက္မွာစိုးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို။
Lock ကေတာ့ အဖတ္လုပ္ၿပီးေတာင္ လွည့္မၾကည့္။ တကယ္လည္း လွည့္ၾကည့္စရာမလိုေအာင္ကို Chain က ေနာက္မွာကပ္ပါလာၿပီးသား။ Hurricane ကိုႏႈတ္ဆက္ေတာ့

"Congratulations, Lock & Chain. Be your own happy ever after"

"Thank you so much" "Thank you, Hurricane"

"ကိုယ္တိုင္လာမဖိတ္လိုက္ႏိုင္ဘူး"

"သတင္းေတြၾကားပါတယ္ဗ်ာ။ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတာ ဘယ္လိုလိုက္ဖိတ္ႏိုင္မလဲ။ နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ။ ႀကီးႀကီးမားမားထိခိုက္မသြားတာ ကံေကာင္းတာေပါ့"

"နည္းနည္းပါးပါးပါပဲ။ Hurricane ဖုန္းဆက္သတင္းေမးတာ Lily ျပန္ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆး႐ံုျပန္ျပခ်ိန္မို႔ မသိလိုက္တာပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သံုးေဆာင္ပါဦး"

Hurricane က Baby ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးသတင္းေမးတယ္တဲ့။ ကိုယ္ေတာင္မသိလိုက္ဘူး။ တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တယ္။ ကယ္ထုတ္လာခဲ့ေပးတာ သူမဟုတ္သလို။
အားယူျပံဳးျပေနတဲ့ မင္းရဲ႕အျပံဳးေတြက ပီျပင္ေနေတာ့ ငါမင္းကိုအားနာမိတယ္။ ငါ့ဘက္က အယူပဲရွိၿပီး အေပးမရွိခဲ့တာ ငါလြန္ေနၿပီေလ။

•

"Hepius, Nancy မင္းတို႔ပြဲလား? အေရာင္ေတြထြက္ေနၾကတာမ်ား"

"ဒါကေတာ့ကြာ၊ ကိုယ့္ကုသိုလ္နဲ႔ကိုယ္ ျဖစ္တာေလ။ မင္းတို႔က ငါတို႔လိုမွ မေခ်ာၾကတာ"

"ရွင္ကေတာ့ ေျပာေတာ့မယ္"

"မင္းထက္ ငါ့ Baby ပိုေခ်ာတယ္။ ေကာင္မေလးေတြမ်က္လံုးေတြလည္း ၾကည့္လိုက္ဦး"

Hepius မဲ့လိုက္ေပမဲ့ Nancy ကေတာ့ ရယ္ေမာၿပီး

"ရွင္က သဝန္တိုတာလား Chain! အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္မလည္း ရွင္တို႔ထြက္လာကတည္းက Lock ပံုစံကို သေဘာက်ေနတာ။ အဲဒီဆံပင္ပံုစံနဲ႔ အရမ္းလန္းေနတယ္"

"ေတြ႕လား? ကိုယ္ေျပာသားပဲ Baby ရယ္။ ဆံပင္ကို အကုန္မစည္းပါနဲ႔၊ ဒီလိုကပိုမိုက္တယ္လို႔"

"ရွင္ အျမင္ရွိတယ္"

"Nancy, အခ်စ္လက္ခ်ိတ္ထားတာ Hepius ေနာ္"

"ရွင္က ကၽြန္မအခ်စ္ဆံုးေလ။ သူတို႔ကိုက ေခ်ာလို႔ၾကည့္မိတာပါ"

"Nancy တို႔ေတာ့တကယ္မႏိုင္ဘူး"

•

Lock တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆီေရာက္ေတာ့ Rapunzel ပါရွိေနတယ္။

"ငါတို႔လည္း အခုမွပဲ ေလးေယာက္ဆံုေတာ့တယ္။ ႐ံုးကိုလာခဲ့ၾကဦးေလ။ Ivy, ငါတို႔႐ံုးခန္းရဲ႕ Decoration ကို ျပန္ေျပာင္းရေအာင္ေလ"

"ဟုတ္တယ္၊ ေလးေယာက္ဆံုၿပီပဲ"

Lock က လႊတ္ခနဲေျပာထြက္သြားတာကို Chain အံ့ဩသြားမိိတယ္။ တကယ္ပဲ Ivy ဘဝက ပိုၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့တာကိုး။

"မင္းဆီကဖိတ္စာရေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ တကယ္အံ့ဩသြားတာ။ Punzel ဖုန္းဆက္ခ်ိန္းေတာ့မွ ငါတို႔ယံုႏိုင္ေတာ့တယ္"

"အဲဒီလိုပဲ ျဖစ္သြားတယ္ကြာ"

"ဟုတ္တယ္ Lock, သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ကိုေမးလိုက္ၾကတာစံုလို႔။ တကယ္စပ္စုတဲ့ဟာေတြ"

Lock တို႔စကားဝိုင္းမွာ Chain က လူပိုသက္သက္လို။ ခံုလြတ္တစ္လံုးမွာဝင္ထိုင္ေျပာေနတဲ့ Lock ေဘးနား ျပံဳးၿပီးရပ္ၾကည့္ေနရင္း ခဏၾကာမွ တစ္ဘက္စံုတြဲကသတိရသြားၿပီး

"အဲ ... Sorry ပါဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္ဆံုတာနဲ႔ သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားတယ္။ Congratulations and nice to meet you, Chain"

"ဟုတ္ပါရဲ႕ရွင္၊ Congratulations ပါေနာ္"

"Thank you so much"

လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾကရင္းမွ Rapunzel ကပါ

"ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ Lock နဲ႔ Chain"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Rapunzel, ကိုယ္တိုင္လာမဖိတ္လိုက္ႏိုင္တာလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"အဲဒီအတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔။ အလုပ္ေတြမ်ားသြားတာ သတင္းၾကားပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့။ ဪ ... Baby သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲကို ဂုဏ္ျပဳေပးလိုက္ပါဦး။ သူတို႔ မိသားစုဝင္အသစ္ရၿပီ"

Chain က Lock အနားကပ္ေျပာေတာ့ Lock လည္း တအံ့တဩနဲ႔

"မင္းတို႔ တကယ္လား?"

"ဘာကိုလဲ Ivy ရယ္။ အလန္႔တၾကား"

က်န္သံုးေယာက္က Lock ကိုဝိုင္းၾကည့္လာေတာ့မွ

"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကေလးရေနၿပီဆို?"

"ဟင္! နင္တို႔ေတြ ငါ့ကိုလည္းမေျပာဘူး။ Lock ေျပာတာ တကယ္ပဲလား?"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟုတ္တယ္။ အခုပဲေျပာမလို႔ပါ။ Ivy ကဦးသြားတာ"

"Wow! ဝမ္းသာလိုက္တာ။ Welcome Baby"

"ဂုဏ္ယူတယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ"

"အဲဒီသတင္းက မေန႔ညေနကမွ ငါတို႔လည္းသိရတာကို မင္းကဘယ္လိုသိတာလဲ Ivy?"

ဇနီးေမာင္ႏွံ တစ္ေယာက္လက္တစ္္ေယာက္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးျပံဳးလို႔ ေမးလာေတာ့ Lock က Chain ဆီအၾကည့္ေရာက္ၿပီးမွ

"ဒီလိုပဲေလ။ ဘယ္သူမို႔လို႔လဲ?"

"ဟာဟ! ဟုတ္ပါတယ္၊ Spectrum King ရယ္။ ကဲ! တျခားလူေတြရွိေသးတယ္ကြ။ သြားလိုက္ၾကဦး။ ေနာက္မွသီးသန္႔ဆံုၾကမယ္ဗ်ာ Chain"

"ဟုတ္ကဲ့၊ ခြင့္ျပဳပါဦး"

Chain, ရွင္က သိပ္သြက္ေနတယ္ေပါ့? ခံုအလြတ္ရွိရဲ႕သားနဲ႔ ဝင္မထိုင္ဘဲ Ivy အနားမွာကပ္ေနၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးျပံဳးၾကည့္ေနတာ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ျပေနတာလား? သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မေျပာျပမိေသးတဲ့ Update news ကို ရွင္က ဘယ္လိုသိလိုက္တာလဲ? တမင္သက္သက္ Lock ကိုပါ Surprise လုပ္လိုက္တာပဲ။

•

"မင္း ငါ့ကိုေတာ့ ႀကိဳမေျပာဘူး။ မေန႔ညေနကသတင္းကို ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္တာပဲလား?"

"Baby တို႔ ခုလိုက် ပိုေပ်ာ္သြားတယ္မဟုတ္လား? ၿပီးေတာ့ Baby က Ivy ဆိုတာနဲ႔တင္ မွတ္ဉာဏ္က အလုပ္လုပ္တာျမန္သားပဲ"

"ဟုတ္တယ္။ ငါတို႔႐ံုးခန္းေလးရဲ႕ Decoration ကို ေလးေယာက္ဆံုမွျပန္ေျပာင္းၾကမယ္လို႔ ေျပာထားၾကတာ ငါမွတ္မိသြားတယ္။ ဒီေလာက္ၾကာေနတာကို အဲဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ထိန္းထားမယ္လို႔ ငါမထင္ထားမိဘူး"

"အင္း၊ ဟိုမွာ Leo နႈတ္ဆက္ေနတယ္။ သြားရေအာင္ Baby"

¤

"ဒါကဘာလဲ မီးငယ္ေလး"

"Blue Diamond က ပို႔လိုက္တာတဲ့"

"ဓာတ္ပံုထင္တယ္"

လူတစ္ရပ္နီးပါး ပါကင္ပိတ္အခ်ပ္ႀကီးကိုခြာလိုက္ေတာ့ Father ေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့ သတို႔သားႏွစ္ေယာက္။ ပြဲၿပီးၿပီးခ်င္းကို ဒီပံုပို႔လိုက္တာလား Hurricane!

"Wow! Blue Diamond က သိပ္သြက္တာပဲ။ လွလိုက္တာကိုကိုရယ္။ အခန္းထဲခ်ိတ္ထားခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္"

ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေခါင္းသာညိတ္ျပမိတယ္။

"ကိုကို နားလိုက္ဦးမယ္ မီးငယ္"

"ေခါင္းကိုက္လို႔လား Baby?"

"လူမ်ားေတာ့ ေခါင္းေနာက္သြားတာ။ ဘာမွအေရးမႀကီးဘူး"

"ဟုတ္တယ္၊ ကိုကိုတို႔နားၾကေတာ့။ ေနာက္မွ ဒီပံုလာထည့္ခိုင္းလိုက္မယ္"

အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ Lock က ခုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္ေတာ့ ေနာက္ကလိုက္ဝင္လာတဲ့ Chain က

"အဝတ္အစားလဲလိုက္ပါလား Baby"

"အင္း"

Chain က ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအဝတ္ေတြ ထုတ္လာေပးေတာ့ Lock က ခုတင္ေပၚမွာ မ်က္စိေတြမွိတ္လ်က္သား။

"ခဏေလး ထလဲလိုက္ပါလား? ေျခလက္ေဆးေပးရမလား?"

"ရတယ္။ ခဏေလးပဲ။ ခဏေနရင္ ေရခ်ိဳးမွာ၊ ပင္ပန္းတယ္။ မင္းလည္း နားေလ။ မင္းမေန႔ညကလည္း မအိပ္ရဘူးမဟုတ္လား? Paris မသြားခင္ကလည္း ညဘက္ေတြ မအိပ္ဘူးလို႔ မီးငယ္ေျပာျပတယ္။ ျပန္လာေတာ့လည္း Wedding ကိစၥေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီးအနားမရဘူး။ မေန႔ညကလည္း မအိပ္ဘူး။ ဒါေတာင္ ပြဲမွာၾကည့္ေကာင္းေနတာ ငါတကယ္မနာလိုေတာ့ဘူး မင္းကို"

မ်က္စိမဖြင့္ဘဲေျပာေနတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain ျပံဳးမိသြားတယ္။

"ကိုယ္ကေတာ့ ပြဲမွာ ေကာင္မေလးေတြ Baby ကိုပဲေငးေနတာ သဝန္တိုတယ္"

"ေတာ္စမ္းပါကြာ။ မင္း ဒီေန႔ အဲဒါပဲေျပာေနတာ ငါ့နားေတြေတာင္ သနားစရာေကာင္းေနၿပီ"

Chain က သူ႔ခုတင္ဘက္မွာဝင္ထိုင္လိုက္ခ်ိန္ Lock က ထထိုင္လာရင္း

"Chain, မင္းႏွာေခါင္း"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"ႏွာေခါင္းေသြးလၽွံေနတယ္"

ဒီေတာ့မွသတိထားမိၿပီး ႏွာေခါင္းဝကိုအုပ္လိုက္ကာ

"အာ ... ရတယ္။ အိပ္ေရးပ်က္တာမ်ားသြားလို႔ပါ။ ေရခဲကပ္လိုက္မယ္"

"မငံု႔နဲ႔ေလ။ ေမာ့ၿပီးထိုင္ေန။ ငါ ေရခဲယူေပးမယ္"

Fridge ထဲက ေရခဲတံုးတခ်ိဳ႕ယူၿပီး Chain အနားေရာက္လာတဲ့ Lock.

"ရလား? ထြက္ေတာ့မလာေတာ့ဘူး။ မင္း အားနည္းရင္ အဲဒီလိုျဖစ္တတ္တာလား?"

"အခုတေလာက ကိစၥေတြ အရမ္းမ်ားသြားေတာ့ ပင္ပန္းသြားလို႔ပါ"

"နားလိုက္ေတာ့။ Hepius ကို ေခၚမလား?"

"ဒီေလာက္ေလးကို လွမ္းေခၚရင္ အဟားခံရမွာေပါ့။ အခုလည္း ဘာမွမွမျဖစ္တာကို"

"ၿပီးေရာ။ ငါေရခ်ိဳးဦးမယ္။ မင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္ဦး။ ငါေရခ်ိဳးၿပီးမွပဲ မင္းခ်ိဳးေတာ့"

"ဟုတ္"

ပင္ပန္းတယ္ Baby. ကိုယ္ခဏနားလိုက္ဦးမယ္။

■■■■■ Part XXXII ဆက္ရန္ ■■■■■

"ခေါင်းဆောင်၊ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်သာ အချိန်မီရောက်ခဲ့ရင်၊ ဒါမှမဟုတ်လည်း ကျွန်တော် တစ်ခါတည်းလိုက်ခဲ့လိုက်ရင် ခေါင်းဆောင်ဒီလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး"

"အခုမှတောင်းပန်နေတော့ရော ငါ့အဖေက အသက်ပြန်ရှင်လာမှာတဲ့လား? မီးငယ်ကရော?"

Baby အသံကြောင့် လှည့်ကြည့်မိတော့ မီးငယ်ကိုပွေ့ဖက်ထားတယ်။ ပွေ့ဖက်ထားတဲ့လက်တွေကြား စီးကျနေတဲ့ နီရဲရဲသွေးတွေ .....

"မဟုတ်ဘူး!!! ဟင့်အင်း၊ မဟုတ်ဘူး ... အား!!!"

............

အား ... အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခု။
တော်တော်လေးကိုဆိုးလွန်းတဲ့ အိပ်မက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းတစ်ခုပါပဲ။ တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေစိုရွှဲပြီး၊ ရင်ထဲလည်း ရထားတစ်စင်းခုတ်မောင်းနေသလို။ အောက်ဆီဂျင်ပြတ်သွားရာကနေ အခုမှ လေပြန်ရှူရသူလို အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း တုန်ရင်နေတဲ့လက်ကိုထိန်းကာ ရေသောက်ဖို့ကြိုးစားတာတောင် ရေပုလင်းက မှောက်ဖြစ်အောင်မှောက်ပါသေးတယ်။
အရင်ကဆို ခေါင်းဆောင်သေဆုံးခဲ့ရတဲ့အကြောင်း အိပ်မက်တွေမက်ဖူးပေမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ မီးငယ်ကပါ ဘာလို့သွေးတွေနဲ့လဲ?
ဟင့်အင်း၊ ဘာနိမိတ်မှမဟုတ်ဘူး။ Baby ပြန်သတိရမှာကို ရင်မဆိုင်ရဲတဲ့ကြောက်စိတ်က အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုကို ဖန်တီးရုံသက်သက်ပဲ ဖြစ်မှာပါ။
Baby နားကို အခုပဲပြေးသွားချင်သလိုလို၊ Violet ကိုပဲ မပြန်ရဲတော့ဘူးလိုလိုနဲ့ စိတ်တွေလွန်ဆွဲပြီး ပင်ပန်းရပါတယ် Baby ရယ်။

ကိုယ့်အပေါ် အမုန်းတွေရှိရင် ပြေပါတော့။
Baby အပြုံးတွေနဲ့သာ သေပါရစေ။

¤

တစ်ရက်လုံးလုံး အခန်းအောင်းနေလိုက်တာမို့ အတူတူညစာစားဖို့လာခေါ်တဲ့ အဖွဲ့သားတွေကို မငြင်းချင်တော့ပါဘူး။

"Chain က ခေါင်းဆောင်မပါတာနဲ့ Battery ဖြုတ်ထားတဲ့အရုပ်လိုပဲ။ ကျွန်တော်တို့ကို ရှိတယ်လို့တောင် မှတ်ရဲ့လားမသိပါဘူး"

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ မင်းတို့ကလည်း"

"အဲဒီလိုပြောနေတဲ့မျက်နှာကို မှန်ထဲပြန်ကြည့်ပါဦး ကိုယ့်ဆရာရယ်"

"ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ငါ့မျက်နှာက?"

"နေ့လည်ခင်းကြီး နေကြတ်နေသလိုပဲ။ မှောင်တော့မှာလိုလို၊ လင်းတော့မှာလိုလိုနဲ့"

"မင်းတို့က တိုက်ကြခိုက်ကြမှာလား? ကဗျာရေးကြမှာလား?"

"Chain ကလည်းဗျာ၊ ကျွန်တော်တို့လည်း နှလုံးသားနဲ့ပါ။ Chain တစ်ယောက်ပဲ ချစ်တတ်တယ်မထင်ပါနဲ့"

"မင်းတို့ ထမင်းစားမှာလား? ငါ့ကို နှိပ်ကွပ်မှာလား?"

"မနှိပ်ကွပ်ရဲပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့သိချင်တာလေ၊ Family name က ..."

"တော်စမ်း! သိချင်ရင် မင်းတို့ခေါင်းဆောင်ကို သွားမေးလေ"

Chain က မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ မျက်လုံးတွေကိုမှေးစင်းပြီးအပြောမှာ

"မသိချင်တော့ပါဘူး၊ အဟီး"

"စားစရာရှိတာမစားဘူး။ သောက်တာလည်းကြည့်သောက်ကြ၊ နောက်နေ့မပြန်နိုင်ရင် ကိုယ့်ပြဿနာကိုယ်ရှင်းပဲ"

"Yes, Sir!"

Chain က Bryan နဲ့ အလုပ်ကိစ္စစကားပြောရင်း ညစာက ဘယ်လိုပြီးသွားမှန်းမသိ။ သောက်တဲ့လူတွေ သောက်နေကြတာကိုကြည့်ရင်း ဝိုင်တစ်ခွက်ကိုင်ပြီး အပြင်ကိုငေးနေမိတုန်း

"Chain! မနက်က မိုးလင်းခါနီးမှ အပြင်ထွက်ထိုင်နေတာတွေ့မိတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး Bryan ရာ"

"ပြီးတော့ အခုတလော ခေါင်းကိုက်တာလား? ဘာဖြစ်တာလဲ? ခေါင်းကိုဖိထားတတ်တာ ခဏခဏပဲလားလို့လေ"

"Pressure တွေများလို့ပါ။ အစ်ကိုလေးကလည်း သတိမရသေးတော့ အကုန်လုံးကို သတိထားပြီးလုပ်နေရတယ်"

"ခေါင်းဆောင်သတိရလာရင် Chain သဘောနဲ့ဆုံးဖြတ်ထားတာတွေကို သဘောမကျမှာစိုးလို့လား?"

"ဒေါသထွက်တယ်ဆိုတာက ကာယကံရှင်ကို အရင်ဆုံးပူလောင်စေတာလေ။ သူ့ကို ခဏခဏ ဒေါသမဖြစ်စေချင်ဘူး"

"ခေါင်းဆောင်ကလေ ဂိုဏ်းထဲရောက်လာပြီးမှ တအားအေးစက်သွားတာ။ အခုလို အရင်ပုံစံပြန်ဖြစ်နေတာကို ပိုသဘောကျတယ်။ ခေါင်းဆောင်သနားပါတယ်၊ သူ့ရဲ့မူလပုံစံကို ဖုံးကွယ်ပြီးနေရတာ ဘယ်လောက်အထီးကျန်လိုက်မလဲ?"

"အင်း၊ ငါတွေးမိတာလည်း အဲဒါပဲ"

"ဒါပေမဲ့ အခုဆို Chain က အရင်ကထက်ပိုပြီး အနီးကပ်စောင့်ရှောက်လို့ရနေပြီပဲ"

"ဟန်ဆောင် ..."

"ဟန်ဆောင်လက်ထပ်ထားတယ်ပြောလည်း အချစ်တွေက အစစ်တွေဆိုတာကိုတော့ ခေါင်းဆောင်လည်းခံစားမိမှာပါ။ ဘာလို့အားလျော့နေရတာလဲ?"

"ဟား ဟား ... မင်းပြောတာနဲ့ အားတက်သွားပြီ။ ကဲ! မင်းလည်းနားတော့၊ ငါလည်း အခန်းထဲပြန်တော့မယ်"

"ဟုတ်"

¤

*Ring Ring Ring*

"Baby, ကိုယ်အခုမှ လေဆိပ်ကထွက်လာတာ။ ဘာကိစ္စအရေးကြီးလို့လဲ?"

"အရေးမကြီးဘူး။ ငါက Wedding Planner နဲ့ စကားပြောရင်း Suits တွေကြည့်နေတယ်။ မင်းလာခဲ့ပါ"

"ဗျာ!"

"ဟမ် ... ဘာလို့ ထအော်တာလဲကွ!"

"မဟုတ် ... ဟို ... Baby ကိုယ်တိုင်လေ ... အဲဒါ"

"အင်း၊ ငါကိုယ်တိုင်ရောက်နေတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ? ဘာပြောချင်တာလဲ?"

ဟား ... သေတော့မှာပဲ၊ ရင်ခုန်ရလွန်းလို့။
Baby က Wedding Suits ကို ကိုယ်တိုင်သွားရွေးတယ်တဲ့။ မင်းပါ လာခဲ့တဲ့။ ဒါဆို မင်္ဂလာဝတ်စုံကို အတူတူရွေးဖို့ ပြောနေတာပေါ့?

"ဟေ့ကောင်! ဘာသံမှလည်းမကြားဘူး။ ငါ ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်"

"Wait, please. Sorry, Baby. I'm so nervous."

"Going crazy?"

"ဟား ဟား ဟား ... ဘယ်ဆိုင်လဲ? ဘယ်နားကိုလာရမလဲ?"

ခုနကငြိမ်သွားပြီး အခု တက်ကြွနေတဲ့အသံကြောင့် Lock တစ်ယောက် ဖုန်းကိုနားကခွာပြီး ကြည့်လိုက်မိတယ်။ Handset များ Speaker ကြောင်နေပြီလား?

"The Knot ဆိုတဲ့ဆိုင်"

"ဟုတ်၊ အခုလာပြီ"

ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ Driver ကို The Knot ဆီ လမ်းကြောင်းပြောင်းခိုင်းလိုက်တယ်။ Bryan ဆီဖုန်းခေါ်ပြီး

"မင်းတို့ပြန်နှင့်တော့။ ငါက မင်းတို့ခေါင်းဆောင်ခေါ်လို့ သွားလိုက်ဦးမယ်"

"အရေးကြီးကိစ္စလား Chain?"

"အရေးကြီးတယ်။ စိုးရိမ်စရာတော့မဟုတ်ဘူး။ Wedding Suits သွားကြည့်မလို့၊ ဒါပဲ"

Bryan တစ်ယောက် ဖုန်းကိုင်လျက်ကြီး ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်ကျန်ခဲ့သလို Chain မှာလည်း ပါးစပ်မစိတော့ပါ။

At ♡ The Knot ♡

"Baby!"

"အင်း၊ လာ။ ဒီမှာ မိတ်ဆက်ပေးမယ်။ ဒါက Wedding Planner, Ms. Jenny တဲ့။ Ms., ဒါက Chain ပါ"

"Glad to meet you, Ms. Jenny. Please, help us with this."

"So am I, Mr. Chain. Congratulations! "

"Thanks a lot."

Ms. Jenny က တစ်ဖက်ခုံမှာထိုင်လိုက်တော့ Chain လည်း Lock ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

"Chain, အရောင်က ဘာရွေးမှာလဲ? မီးငယ်ကမှာလိုက်တယ်၊ ဟိုတစ်ခါကလို Grey တော့လုပ်မလာနဲ့တဲ့။ အခုလည်း သူစီစဉ်မယ်ထင်လို့ ငါကအေးဆေးနေနေတာကို အခုမှချက်ချင်းကြီး Wedding Planner နဲ့ Appointment ယူပြီးပြီ၊ ကိုကိုသွားလိုက်တော့ဆိုပြီး လွှတ်လိုက်တာ"

ဒါဆို မီးငယ်လက်ချက်ပေါ့။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် Baby နဲ့အတူတူ ဒီလိုနေရာကိုရောက်နေရတာလည်း မယုံရဲစရာ အိပ်မက်တစ်ခုလိုပါပဲ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Cupid ရေ။

"Baby ကြိုက်တာရွေးလေ"

"အေး၊ ငါမရွေးတတ်လို့ မင်းကို ဖုန်းဆက်ခေါ်တာလေ။ ဒါမျိုးတွေ ငါကသိမလား?"

"ဟင်! ကိုယ်လည်း မင်္ဂလာမဆောင်ဖူးတော့ မသိဘူးလေ"

"ဪ၊ ကောင်းပါတယ်။ မင်းအရင် ဆောင်ဖူးတယ်ရှိအောင် ဆောင်မလား?"

"Baby ကလည်း အဲဒီလိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး"

နှစ်ယောက်သား တွတ်ထိုးနေတာကို မျက်နှာချင်းဆိုင်က Ms. Jenny က ကြည့်ကာပြုံးလိုက်ရင်း

"ရှင်တို့က တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းကြတယ်။ အေးအေးဆေးဆေးရွေးကြပါ၊ ကျွန်မဟိုဘက်မှာရှိနေမယ်။ တစ်ခုခုသိချင်ရင် လှမ်းပြောလိုက်နော်။ ကျွန်မရှိနေရင် ရှင်တို့မလွတ်လပ်မှာစိုးလို့ပါ"

"ဗျာ" "ဟုတ်ကဲ့ဗျ"

ပြိုင်တူအပြောတွေကြောင့် Ms. Jenny က နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ရယ်လိုက်ပြီး

"ကောင်းပါပြီရှင်"

"ဘာ ဗျာ နေတာလဲ? ငါမသိတော့ဘူး၊ မင်းရွေးတော့။ ဝတ်စရာရှိတာများ ဒီတိုင်းရွေးလိုက်လို့မရဘူးလား?"

"Baby က အဖြူသိပ်မကြိုက်ဘူးဆိုတော့ ဒီနက်ပြာ၊ ဒါမှမဟုတ် ဒီ အစိမ်းရင့်ရင့်ရော?"

"ဟိုနောက်က စိမ်းပြာရင့်ရင့်ရယ်၊ နက်ပြာရယ်ထဲက ရွေးလိုက်ကွာ။ အဲဒါတွေလည်း အနက်နီးနီးပဲ"

"Ok, Baby. အဲ ... ဒါလေးရော? All Black ကိုမှ အပေါ်က Coat အရောင်မတူတာလေး"

"အဲဒီအသားရောင် Coat ကို မင်းဝတ်မှာလား? ငါကတော့ Black ပဲ"

"ရတယ်လေ။ ကိုယ်ကကိစ္စမရှိဘူး"

"တော်စမ်းပါကွာ။ ပြီးရင် ငါ့မိန်းမလားဆိုပြီး မင်းပဲအမေးခံရမှာ။ ဟား ဟား"

Lock က စနောက်ပြီး ရယ်လိုက်တာမို့ Chain ကငေးခနဲဖြစ်သွားရတယ်။ ဒီနေ့မှ ဆံပင်ရှည်တွေကို ခပ်လျော့လျော့တစ်ဝက်စည်းထားပြီး Shampoo နံ့ရနေတာမို့ ခေါင်းလျှော်ထားပုံပါပဲ။

နောက်ဆုံးတော့ စိမ်းပြာရင့်ရင့်ကို ရွေးလိုက်ကြပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ Lock မောင်းလာတဲ့ကားဆီရောက်တော့ ကားသော့ထုတ်ပေးလာတာကြောင့် Chain ကပဲ မောင်းလာခဲ့တယ်။

"မင်းပါးစပ်လည်း ဆင်ဝင်အောင်းတော့မယ်။ ဘယ်လိုတွေ ရယ်နေနိုင်တာလဲ?"

"သဘောကျလို့ပါ"

"ဟင်း ... မပြောတော့ဘူးနေတာ မရတော့ဘူး။ ဘာလို့ ငါ့ကို Wedding မှာ ဆံပင်စည်းမထားနဲ့လို့ ပြောတာလဲ? ချထားရင် မိန်းမနဲ့တူနေမှာပေါ့"

"အရင်တုန်းကရော အမြဲတမ်းစည်းထားလို့လား? မစည်းထားရင်ရော Spectrum King က မိန်းမဆန်သွားလို့လား? Baby မသိဘူးလား၊ အဲဒီလိုဆံပင်ချထားရင် ကောင်မလေးတွေ Baby ကိုငမ်းလိုက်တာမှ မျက်လုံးကျွတ်မလိုပဲ။ လုံးဝကို Attractive ဖြစ်တယ်"

ပြိုင်မငြင်းလိုတော့ပါ။

¤

"မခွဲနိုင်မခွာရက် ဖြစ်နေကြတာလား?"

"ဘာတွေပြောနေတာလဲ မီးငယ်?"

"ခရီးရောက်မဆိုက် လမ်းကနေကို ပြေးတွေ့ကြတာလေ ကိုကိုရဲ့"

"ဪ ... ညည်းလေးက ချိန်းတုန်းကချိန်းပြီး ဘာကိစ္စ ကိုကိုသွားတွေ့လိုက်ဖြစ်ရတာလဲ?"

"ကိုကိုတို့ကိစ္စ ကိုကိုတို့လုပ်ပေါ့လို့"

"အေးလေ၊ အခုရှင်းခဲ့ပြီလေ"

"ပြီးတာပဲ။ ဟွန့်! ဟိုတစ်ယောက်လည်း ပါးစပ်လေးဘာလေးစိဦး။ စကားတောင်မပြောနိုင်အောင် ပြုံးဖြီးနေတာ သိပ်ကြည့်ကောင်းလို့ ကြည့်နေတယ်ထင်လား!"

ပြောပြီး ချာခနဲလှည့်ထွက်သွားသော Lily ကြောင့် နှစ်ယောက်သား ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိကြပြီ။

"Chain မင်းနားလိုက်ဦး။ ငါ မီးငယ်နဲ့ ပြောစရာလေးရှိလို့"

"ပစ္စည်းတွေရှင်းလိုက်ဦးမယ်။ ပြီးမှ ဟိုကကိစ္စတွေ ပြောမယ်နော် Baby"

"အင်း"

¤

"သတို့သားနှစ်ယောက်၊ အဲဒီမှာ ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ? ခန်းမထဲဝင်ရတော့မယ်လေ"

ပြဿနာက Chain စတာ။ အခန်းအပြင်ရောက်မှ Lock ရဲ့ ခေါင်းစည်းကြိုးကို ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်လို့ Lock က ပြန်စည်းနေတာပါ။ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တဲ့ Bryan လည်း ဝင်မပြောရဲလို့ကြည့်နေရတာကြောင့် တစ်ယောက်မှပေါ်မလာလို့ နောက်ကလိုက်လာတဲ့ Lily ကို Chain က

"လာပြီ၊ မီးငယ်။ လာပြီ"

"ကိုကို့မျက်နှာက ဘာလို့မာထန်နေတာလဲ?"

"ကိုကိုဆံပင်စည်းထားတာကို ဒီကောင် ဖြည်ချလိုက်လို့ ပြန်စည်းနေတာ"

"ဟာ ... ကိုကို၊ ခဏ! အကုန်မစည်းနဲ့၊ တစ်ဝက်ပဲစည်းတာ ပိုမိုက်တယ်။ ကိုကိုနဲ့ပိုလိုက်တယ်။ Chain စည်းပေးလိုက်လေ။ မီးငယ်က အရပ်မမီဘူး"

"နေစမ်း! ငါ့ဘာသာစည်းမယ်။ တစ်ဝက်ဆိုရပြီမဟုတ်လား"

ပြဿနာက ဒီမှာပြီးမသွားခဲ့ပါ။ ခန်းမထဲဝင်ခါနီးအချိန် ...

"ဘာလုပ်နေတာလဲ? လက်ချိတ်လေ"

"ဟင်! ကိုယ်ကလာချိတ်ရမှာလား?"

"အင်းလေ"

"ဒီတိုင်းလက်ချင်းတွဲသွားလို့မရဘူးလား?"

"မင်း မြင်ဖူးလို့လား?"

"အဲဒါဆို ဒီပန်းစည်းကြီး Baby ကိုင်လိုက်"

"ဘာလို့ကိုင်ရမှာလဲ? မကိုင်ပါဘူး၊ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်။ မင်းယူလာတာ မင်းကိုင်ထားပေါ့"

"သူတို့ပေးသွားတာလေ။ လှပါတယ်၊ ကိုင်ထားလိုက်ပါ"

"ဘယ်နားကလှတာလဲ?"

Lily က ခန်းမထဲဝင်ကြဖို့ အချက်ပြနေပြီ။ နှစ်ယောက်သားက ငြင်းလို့မပြီးသေး။ နောက်ဆုံး Lock ကပဲ

"မင်းက ငါ့လက်ကိုချိတ်၊ ငါက ပန်းစည်းကိုင်ပေးမယ်"

ဤသို့ဤနှယ် Father ရှေ့ရောက်သွားခဲ့ကြသော်လည်း 'Yes, I do' ပြီးသည့်နောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိကြပြန်။
အရပ်နည်းနည်းပိုရှည်တဲ့ Chain က Lock မျက်နှာဆီငုံ့ချလိုက်ချိန် Lock ကအရင် နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်ပစ်လိုက်တာမို့ ပြုံးမိသည်က Lily နဲ့ Bryan ပါ။ ခုနက ခန်းမထဲမဝင်ခင်အထိ ငြင်းမဆုံးကြသေးတဲ့စုံတွဲအကြောင်း သူတို့အသိဆုံးမဟုတ်လား။ အခုလည်း ဘယ်တော့မှ နောက်လိုက်မဖြစ်ချင်တဲ့ Spectrum King ရဲ့အမူအရာတွေက ပြုံးချင်စရာ။

Lock ကပြန်ခွာသွားချိန်မှ သတိပြန်ကပ်တဲ့ Chain, အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့ အကြည့်လွှဲမိရင်းက Hurricane နဲ့ အကြည့်ချင်းစုံသွားတဲ့ခဏ ...
မျက်တောင်တွေခတ်ရင်း ပြုံးပြသည့် Hurricane ကို ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြန်ပြုံးပြမိသည်က အားနာမိသည်မို့။
ဒါကိုရိပ်မိပုံရတဲ့ Hurricane က မသိမသာခေါင်းခါတော့မှ Chain သက်ပြင်းခိုးချရင်း Lock ဆီအာရုံပြန်ရောက်မိတော့ Lock က လက်ထဲကပန်းစည်းကို ရန်သူလိုကြည့်နေလေရဲ့။

ဧည့်သည်တွေကို ဧည့်ခံကြတော့ Chain တစ်ယောက် Lock နောက်ကနေ တောက်လျှောက်လိုက်နေတာ လူအုပ်ထဲ အမေပျောက်မှာစိုးတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို။
Lock ကတော့ အဖတ်လုပ်ပြီးတောင် လှည့်မကြည့်။ တကယ်လည်း လှည့်ကြည့်စရာမလိုအောင်ကို Chain က နောက်မှာကပ်ပါလာပြီးသား။ Hurricane ကိုနှုတ်ဆက်တော့

"Congratulations, Lock & Chain. Be your own happy ever after"

"Thank you so much" "Thank you, Hurricane"

"ကိုယ်တိုင်လာမဖိတ်လိုက်နိုင်ဘူး"

"သတင်းတွေကြားပါတယ်ဗျာ။ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာ ဘယ်လိုလိုက်ဖိတ်နိုင်မလဲ။ နားလည်ပါတယ်ဗျာ။ ကြီးကြီးမားမားထိခိုက်မသွားတာ ကံကောင်းတာပေါ့"

"နည်းနည်းပါးပါးပါပဲ။ Hurricane ဖုန်းဆက်သတင်းမေးတာ Lily ပြန်ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဆေးရုံပြန်ပြချိန်မို့ မသိလိုက်တာပါ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ သုံးဆောင်ပါဦး"

Hurricane က Baby ကို ဖုန်းဆက်ပြီးသတင်းမေးတယ်တဲ့။ ကိုယ်တောင်မသိလိုက်ဘူး။ တတ်လည်းတတ်နိုင်တယ်။ ကယ်ထုတ်လာခဲ့ပေးတာ သူမဟုတ်သလို။
အားယူပြုံးပြနေတဲ့ မင်းရဲ့အပြုံးတွေက ပီပြင်နေတော့ ငါမင်းကိုအားနာမိတယ်။ ငါ့ဘက်က အယူပဲရှိပြီး အပေးမရှိခဲ့တာ ငါလွန်နေပြီလေ။

•

"Hepius, Nancy မင်းတို့ပွဲလား? အရောင်တွေထွက်နေကြတာများ"

"ဒါကတော့ကွာ၊ ကိုယ့်ကုသိုလ်နဲ့ကိုယ် ဖြစ်တာလေ။ မင်းတို့က ငါတို့လိုမှ မချောကြတာ"

"ရှင်ကတော့ ပြောတော့မယ်"

"မင်းထက် ငါ့ Baby ပိုချောတယ်။ ကောင်မလေးတွေမျက်လုံးတွေလည်း ကြည့်လိုက်ဦး"

Hepius မဲ့လိုက်ပေမဲ့ Nancy ကတော့ ရယ်မောပြီး

"ရှင်က သဝန်တိုတာလား Chain! အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျွန်မလည်း ရှင်တို့ထွက်လာကတည်းက Lock ပုံစံကို သဘောကျနေတာ။ အဲဒီဆံပင်ပုံစံနဲ့ အရမ်းလန်းနေတယ်"

"တွေ့လား? ကိုယ်ပြောသားပဲ Baby ရယ်။ ဆံပင်ကို အကုန်မစည်းပါနဲ့၊ ဒီလိုကပိုမိုက်တယ်လို့"

"ရှင် အမြင်ရှိတယ်"

"Nancy, အချစ်လက်ချိတ်ထားတာ Hepius နော်"

"ရှင်က ကျွန်မအချစ်ဆုံးလေ။ သူတို့ကိုက ချောလို့ကြည့်မိတာပါ"

"Nancy တို့တော့တကယ်မနိုင်ဘူး"

•

Lock တို့သူငယ်ချင်းတွေဆီရောက်တော့ Rapunzel ပါရှိနေတယ်။

"ငါတို့လည်း အခုမှပဲ လေးယောက်ဆုံတော့တယ်။ ရုံးကိုလာခဲ့ကြဦးလေ။ Ivy, ငါတို့ရုံးခန်းရဲ့ Decoration ကို ပြန်ပြောင်းရအောင်လေ"

"ဟုတ်တယ်၊ လေးယောက်ဆုံပြီပဲ"

Lock က လွှတ်ခနဲပြောထွက်သွားတာကို Chain အံ့ဩသွားမိတယ်။ တကယ်ပဲ Ivy ဘဝက ပိုငြိမ်းချမ်းခဲ့တာကိုး။

"မင်းဆီကဖိတ်စာရတော့ ငါတို့နှစ်ယောက် တကယ်အံ့ဩသွားတာ။ Punzel ဖုန်းဆက်ချိန်းတော့မှ ငါတို့ယုံနိုင်တော့တယ်"

"အဲဒီလိုပဲ ဖြစ်သွားတယ်ကွာ"

"ဟုတ်တယ် Lock, သူတို့နှစ်ယောက် ငါ့ကိုမေးလိုက်ကြတာစုံလို့။ တကယ်စပ်စုတဲ့ဟာတွေ"

Lock တို့စကားဝိုင်းမှာ Chain က လူပိုသက်သက်လို။ ခုံလွတ်တစ်လုံးမှာဝင်ထိုင်ပြောနေတဲ့ Lock ဘေးနား ပြုံးပြီးရပ်ကြည့်နေရင်း ခဏကြာမှ တစ်ဘက်စုံတွဲကသတိရသွားပြီး

"အဲ ... Sorry ပါဗျာ၊ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေပြန်ဆုံတာနဲ့ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားတယ်။ Congratulations and nice to meet you, Chain"

"ဟုတ်ပါရဲ့ရှင်၊ Congratulations ပါနော်"

"Thank you so much"

လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်နေကြရင်းမှ Rapunzel ကပါ

"ပျော်ရွှင်ပါစေ Lock နဲ့ Chain"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Rapunzel, ကိုယ်တိုင်လာမဖိတ်လိုက်နိုင်တာလည်း တောင်းပန်ပါတယ်"

"အဲဒီအတွက်တော့ စိတ်ထဲမထားပါနဲ့။ အလုပ်တွေများသွားတာ သတင်းကြားပါတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့။ ဪ ... Baby သူငယ်ချင်းစုံတွဲကို ဂုဏ်ပြုပေးလိုက်ပါဦး။ သူတို့ မိသားစုဝင်အသစ်ရပြီ"

Chain က Lock အနားကပ်ပြောတော့ Lock လည်း တအံ့တဩနဲ့

"မင်းတို့ တကယ်လား?"

"ဘာကိုလဲ Ivy ရယ်။ အလန့်တကြား"

ကျန်သုံးယောက်က Lock ကိုဝိုင်းကြည့်လာတော့မှ

"မင်းတို့နှစ်ယောက် ကလေးရနေပြီဆို?"

"ဟင်! နင်တို့တွေ ငါ့ကိုလည်းမပြောဘူး။ Lock ပြောတာ တကယ်ပဲလား?"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဟုတ်တယ်။ အခုပဲပြောမလို့ပါ။ Ivy ကဦးသွားတာ"

"Wow! ဝမ်းသာလိုက်တာ။ Welcome Baby"

"ဂုဏ်ယူတယ် သူငယ်ချင်းရာ"

"အဲဒီသတင်းက မနေ့ညနေကမှ ငါတို့လည်းသိရတာကို မင်းကဘယ်လိုသိတာလဲ Ivy?"

ဇနီးမောင်နှံ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးလို့ မေးလာတော့ Lock က Chain ဆီအကြည့်ရောက်ပြီးမှ

"ဒီလိုပဲလေ။ ဘယ်သူမို့လို့လဲ?"

"ဟာဟ! ဟုတ်ပါတယ်၊ Spectrum King ရယ်။ ကဲ! တခြားလူတွေရှိသေးတယ်ကွ။ သွားလိုက်ကြဦး။ နောက်မှသီးသန့်ဆုံကြမယ်ဗျာ Chain"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ခွင့်ပြုပါဦး"

Chain, ရှင်က သိပ်သွက်နေတယ်ပေါ့? ခုံအလွတ်ရှိရဲ့သားနဲ့ ဝင်မထိုင်ဘဲ Ivy အနားမှာကပ်နေပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးပြုံးကြည့်နေတာ လူကြီးလူကောင်းဆန်ပြနေတာလား? သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းတောင် မပြောပြမိသေးတဲ့ Update news ကို ရှင်က ဘယ်လိုသိလိုက်တာလဲ? တမင်သက်သက် Lock ကိုပါ Surprise လုပ်လိုက်တာပဲ။

•

"မင်း ငါ့ကိုတော့ ကြိုမပြောဘူး။ မနေ့ညနေကသတင်းကို ချက်ချင်းသိလိုက်တာပဲလား?"

"Baby တို့ ခုလိုကျ ပိုပျော်သွားတယ်မဟုတ်လား? ပြီးတော့ Baby က Ivy ဆိုတာနဲ့တင် မှတ်ဉာဏ်က အလုပ်လုပ်တာမြန်သားပဲ"

"ဟုတ်တယ်။ ငါတို့ရုံးခန်းလေးရဲ့ Decoration ကို လေးယောက်ဆုံမှပြန်ပြောင်းကြမယ်လို့ ပြောထားကြတာ ငါမှတ်မိသွားတယ်။ ဒီလောက်ကြာနေတာကို အဲဒီအတိုင်းပဲ ဆက်ထိန်းထားမယ်လို့ ငါမထင်ထားမိဘူး"

"အင်း၊ ဟိုမှာ Leo နှုတ်ဆက်နေတယ်။ သွားရအောင် Baby"

¤

"ဒါကဘာလဲ မီးငယ်လေး"

"Blue Diamond က ပို့လိုက်တာတဲ့"

"ဓာတ်ပုံထင်တယ်"

လူတစ်ရပ်နီးပါး ပါကင်ပိတ်အချပ်ကြီးကိုခွာလိုက်တော့ Father ရှေ့မှာရပ်နေတဲ့ သတို့သားနှစ်ယောက်။ ပွဲပြီးပြီးချင်းကို ဒီပုံပို့လိုက်တာလား Hurricane!

"Wow! Blue Diamond က သိပ်သွက်တာပဲ။ လှလိုက်တာကိုကိုရယ်။ အခန်းထဲချိတ်ထားခိုင်းလိုက်မယ်နော်"

နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းသာညိတ်ပြမိတယ်။

"ကိုကို နားလိုက်ဦးမယ် မီးငယ်"

"ခေါင်းကိုက်လို့လား Baby?"

"လူများတော့ ခေါင်းနောက်သွားတာ။ ဘာမှအရေးမကြီးဘူး"

"ဟုတ်တယ်၊ ကိုကိုတို့နားကြတော့။ နောက်မှ ဒီပုံလာထည့်ခိုင်းလိုက်မယ်"

အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ Lock က ခုတင်ပေါ်ပစ်လှဲလိုက်တော့ နောက်ကလိုက်ဝင်လာတဲ့ Chain က

"အဝတ်အစားလဲလိုက်ပါလား Baby"

"အင်း"

Chain က ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအဝတ်တွေ ထုတ်လာပေးတော့ Lock က ခုတင်ပေါ်မှာ မျက်စိတွေမှိတ်လျက်သား။

"ခဏလေး ထလဲလိုက်ပါလား? ခြေလက်ဆေးပေးရမလား?"

"ရတယ်။ ခဏလေးပဲ။ ခဏနေရင် ရေချိုးမှာ၊ ပင်ပန်းတယ်။ မင်းလည်း နားလေ။ မင်းမနေ့ညကလည်း မအိပ်ရဘူးမဟုတ်လား? Paris မသွားခင်ကလည်း ညဘက်တွေ မအိပ်ဘူးလို့ မီးငယ်ပြောပြတယ်။ ပြန်လာတော့လည်း Wedding ကိစ္စတွေနဲ့ သိပ်ပြီးအနားမရဘူး။ မနေ့ညကလည်း မအိပ်ဘူး။ ဒါတောင် ပွဲမှာကြည့်ကောင်းနေတာ ငါတကယ်မနာလိုတော့ဘူး မင်းကို"

မျက်စိမဖွင့်ဘဲပြောနေတဲ့ Lock ကြောင့် Chain ပြုံးမိသွားတယ်။

"ကိုယ်ကတော့ ပွဲမှာ ကောင်မလေးတွေ Baby ကိုပဲငေးနေတာ သဝန်တိုတယ်"

"တော်စမ်းပါကွာ။ မင်း ဒီနေ့ အဲဒါပဲပြောနေတာ ငါ့နားတွေတောင် သနားစရာကောင်းနေပြီ"

Chain က သူ့ခုတင်ဘက်မှာဝင်ထိုင်လိုက်ချိန် Lock က ထထိုင်လာရင်း

"Chain, မင်းနှာခေါင်း"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"နှာခေါင်းသွေးလျှံနေတယ်"

ဒီတော့မှသတိထားမိပြီး နှာခေါင်းဝကိုအုပ်လိုက်ကာ

"အာ ... ရတယ်။ အိပ်ရေးပျက်တာများသွားလို့ပါ။ ရေခဲကပ်လိုက်မယ်"

"မငုံ့နဲ့လေ။ မော့ပြီးထိုင်နေ။ ငါ ရေခဲယူပေးမယ်"

Fridge ထဲက ရေခဲတုံးတချို့ယူပြီး Chain အနားရောက်လာတဲ့ Lock.

"ရလား? ထွက်တော့မလာတော့ဘူး။ မင်း အားနည်းရင် အဲဒီလိုဖြစ်တတ်တာလား?"

"အခုတလောက ကိစ္စတွေ အရမ်းများသွားတော့ ပင်ပန်းသွားလို့ပါ"

"နားလိုက်တော့။ Hepius ကို ခေါ်မလား?"

"ဒီလောက်လေးကို လှမ်းခေါ်ရင် အဟားခံရမှာပေါ့။ အခုလည်း ဘာမှမှမဖြစ်တာကို"

"ပြီးရော။ ငါရေချိုးဦးမယ်။ မင်းငြိမ်ငြိမ်နေလိုက်ဦး။ ငါရေချိုးပြီးမှပဲ မင်းချိုးတော့"

"ဟုတ်"

ပင်ပန်းတယ် Baby. ကိုယ်ခဏနားလိုက်ဦးမယ်။

■■■■■ Part XXXII ဆက်ရန် ■■■■■