Chain တစ္ေယာက္က Hurricane နဲ႔ ေလၽွာက္သြားဖို႔ Plan ခ်ထားတဲ့အတိုင္း Hepius ေဆး႐ံု၊ Hurricane နဲ႔ေတြ႕ေနက်အိမ္၊ Hepius တို႔အိမ္၊ စသည္ျဖင့္ ေလၽွာက္သြားရတာကို အားမရဘဲ John အိမ္ကိုပါ လိုက္သြားမယ္ဆိုၿပီး စနက္တံကိုမီးညႇိပါေတာ့တယ္။ Hurricane ခမ်ာလည္း တစ္ပတ္ေလာက္အတြင္း Chain ကိုလိုက္ထိန္းရသည္ကတစ္မ်ိဳး၊ Lily ဖုန္းဆက္တာကို ေျဖရသည္က တစ္မ်ိဳး၊ အလုပ္ေတြ ေျပးလုပ္ရသည္ကတစ္မ်ိဳးနဲ႔ မ်ိဳးစံုေအာင္ေျပးလႊားေနရၿပီ။

¤

တစ္ပတ္ေက်ာ္ၿပီ။ မင္းသတင္းကေတာ့ မၾကားခ်င္မွအဆံုး။ Hepius တို႔ကို ေဆး႐ံုမွာေမႊရတာအားမရလို႔ အိမ္အထိလိုက္ေမႊတယ္ဆိုတာလည္း Hepius ငိုသံႀကီးနဲ႔ဖုန္းဆက္လို႔ သိၿပီးၿပီ။ Blue Diamond မွာလည္း Spectrum မွာလိုပဲ အကုန္လံုးနဲ႔အဖြဲ႕က်ေနပါတယ္လို႔ Rapunzel ဆီက ၾကားရတယ္။ ငါဘာမွမေျပာခ်င္လို႔ လႊတ္ထားေပမဲ့ Hurricane ဖုန္းဆက္လာတယ္။ ေဆး႐ံုက Male Nurse, John ရဲ႕အိမ္အထိ သြားလည္မယ္ေျပာလို႔ တားေနတာကို မရပါဘူးတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ လွမ္းတားေပးပါတယ္တဲ့။

အဟက္! ေခၚတုန္းကေခၚသြားတယ္မဟုတ္လား? ဘာကိစၥ ကိုယ့္ဘာသာႏိုင္ေအာင္မထိန္းလဲ?
Chain ဆိုသည္မွာ အလိုလိုက္သေလာက္ ေရာင့္တက္ေနမယ့္အမ်ိဳး။

"ကိုကို၊ ဖုန္းေျပာလိုက္ဦး၊ Hurricane ေခၚတာ။ ကိုကို႔ဖုန္းက ေခၚမရလို႔တဲ့"

Lily က သူ႔ဖုန္းေလးလာထိုးေပးတာေၾကာင့္ ကိုင္လိုက္ေတာ့

"Lock, Chain ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေျပာေပးပါဦး"

"ဟုတ္ကဲ့၊ ေပးလိုက္ပါ"

"အစ္ကိုေလး"

"မင္း ဘာေတြေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲ?"

"တစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္တာ။ Kyle တို႔ေတြပါတယ္ေလ"

"စိတ္ႀကိဳက္သြားၿပီးရင္ ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့ေလ"

"John ဆီသြားတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"Hurricane ကိုဖုန္းျပန္ေပးလိုက္"

"ဟုတ္"

"Hurricane, ကၽြန္ေတာ္ အခုလာခဲ့မယ္။ အိမ္မွာပဲရွိမယ္မဟုတ္လား?"

"အင္း၊ ေစာင့္ေနလိုက္မယ္"

Lock ဖုန္းခ်သြားေတာ့ Chain က

"ဘာေျပာသြားတာလဲ?"

"ခဏေလးၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေစာင့္၊ ငါအခန္းထဲ ခဏသြားမလို႔"

"ၿပီးရင္ John ဆီလိုက္ပို႔မွာလား?"

"မင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေနႏို္င္လား ၾကည့္ရဦးမယ္"

Hurricane စကားေၾကာင့္ Chain က ဧည့္ခန္းမွာထိုင္က်န္ေနခဲ့ၿပီး TV ဖြင့္ၾကည့္ေနေလရဲ႕။
ခဏေနေတာ့ Hurricane က Chain ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြထည့္ယူလာၿပီး Guitar ကိုပါ အတူတူခ်ထားလိုက္တယ္။ Chain ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းထဲအာ႐ံုေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ဘာမွမသိေသး။ Lock က ျပန္လာေခၚေတာ့မယ္ဆိုတာ Hurricane သိလိုက္တယ္။
ကိုယ္နဲ႔ဆို Chain ဘာေျပာေျပာ မျငင္းႏိုင္တာက အက်င့္ပါေနေတာ့ Chain သေဘာအတိုင္းပဲ လုပ္ေပးေနမိမွာ။ ကိုယ္တိုင္က အကုန္လိုက္လုပ္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ Lock သေဘာကလည္း ရွိေနေသးေတာ့ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္သေဘာခ်ည္းပဲဆို Chain အလိုက် လိုက္ပို႔ေပးမိေတာ့မွာပါ။
Chain ရဲ႕ေဘးကခံုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္ၿပီး

"ဇာတ္လမ္းေကာင္းေနၿပီ။ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္"

"အင္း"

Hurricane ပါ ဇာတ္လမ္းၾကည့္ကာ ထိုင္ေစာင့္ေနရင္းက Lock ေရာက္ခ်လာတယ္။

"Hurricane, သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေခၚသြားလိုက္မယ္"

"အင္း၊ ပစၥည္းေတြ ထည့္ထားၿပီးၿပီ"

"Lock ေရာက္လာတာလား? ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

Rapunzel က အသံေတြၾကားလို႔ ေရာက္လာၿပီး ေမးလာတယ္။

"အင္း၊ Chain ကို ျပန္လာေခၚတာ"

အဲဒီအခါက်မွ ေဘးကေန အူေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ Chain လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားတယ္။

"Kyle, အစ္ကိုေလးကို မင္းျပန္ေခၚခိုင္းတာလား?"

"ဟာ ... မဟုတ္ဘူးေလကြာ။ ငါက သူသိသင့္တယ္ထင္လို႔ ေျပာျပတာပါ"

"မင္း ျပန္ေခၚခိုင္းတာမဟုတ္ဘူးေပါ့? ဘာလို႔အဝတ္အစားအိတ္က ..."

"မရစ္နဲ႔ Chain! Spectrum ကိုျပန္လိုက္ခဲ့။ Hurricane ကို မ႐ႈပ္နဲ႔ေတာ့"

Lock ေျပာလိုက္ေတာ့ Chain က

"ငါက ဘာ႐ႈပ္ေနလို႔လဲ? Kyle, ေျပာေလ"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ"

"ျပန္မလိုက္ဘူးေနာ္။ John ဆီ မသြားနဲ႔ဆို မသြားဘူးေလ၊ အစ္ကိုေလးနဲ႔ေတာ့ ျပန္မလိုက္ခ်င္ေသးဘူး"

Hurricane အက်ႌစကိုဆြဲၿပီး Chain ကေျပာေနေတာ့ Hurricane လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။ Rapunzel လည္း ေၾကာင္အအနဲ႔ ၾကည့္ေနမိၿပီး Lock ကေတာ့ လူသတ္ခ်င္ေနသလို ခပ္စူးစူး စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။

"မင္း ျပန္မလိုက္ဘူးေပါ့?"

"မလိုက္ခ်င္ေသးဘူး"

"အခုမလိုက္ရင္ ျပန္မလာနဲ႔ေတာ့"

Hurricane ေခါင္းႀကီးသြားတယ္။
Lock က ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ? သူက ၾကားကေန တရားခံျဖစ္ေတာ့မယ္။

"Kyle, ငါ့ကို ကူေျပာေပးဦးေလ"

ငါက ဘာေျပာေပးလို႔ရမွာလဲကြာ။

"Hurricane ကို သြားရစ္မေနနဲ႔။ မင္း ျပန္လိုက္မွာလား၊ မလိုက္ဘူးလားေျပာ!"

သံုးေယာက္သား ပတ္႐ႈပ္ေနတာေၾကာင့္ Rapunzel က

"Lock ခဏေနပါဦး။ Chain က အျပင္မထြက္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား?"

Chain ေခါင္းညိတ္ျပလာတယ္။

"အဲဒါဆို Lock ကလည္း ခဏထားခဲ့ေလေနာ္"

ဒီေတာ့မွ Lock က

"မင္း Hurricane ကို အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္ သြားမလုပ္ရဘူး၊ ၾကားလား?"

"အင္း၊ မလုပ္ပါဘူး"

"Hurricane ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္။ Punzel ငါျပန္ၿပီ"

"အင္း"

Rapunzel က Lock ေနာက္ကေန ထြက္လိုက္သြားၿပီး Hurricane နဲ႔ Chain က ဧည့္ခန္းထဲမွာ က်န္ေနခဲ့ၾကတယ္။

"Lock, ကိုႀကီးဖုန္းဆက္ေခၚတာလား?"

"ေခၚတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာမရဘူးဆိုလို႔ လိုက္လာတာ"

နင္က Chain ကို အဲဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ပူေနတာလား? ဒါဆိုလည္း ဘာလို႔ကြာရွင္းလိုက္ေသးလဲ? အခုေရာ ဘာလို႔ ကိုႀကီးနဲ႔ထည့္ေပးလိုက္တာလဲ? နင္တို႔ေၾကာင့္နဲ႔ ငါတို႔ေမာင္ႏွမက စိတ္ရႈပ္ရတယ္ေလ။

"အင္း၊ သူ႔ဘာသာ ကိုႀကီးနဲ႔အဆင္ေျပပါတယ္"

ဘာေတြအဆင္ေျပေနတာလဲ? ငါကပဲ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတာ အ႐ူးထတာလား?

"အင္း၊ ငါျပန္ေတာ့မယ္"

"နင္အားရင္ ဟိုလင္မယားနဲ႔ေတြ႕ဖို႔လည္း စဥ္းစားထားဦး"

"ေအးပါ။ ငါဖုန္းဆက္လိုက္မယ္"

Rapunzel ျပန္ဝင္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းကစစ္ေအးတိုက္ပြဲက ၿငိမ္သက္လို႔။
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ကိုယ့္အခန္းထဲသာ ဝင္ေနလိုက္မိတယ္။

"Kyle, ငါက အလုပ္႐ႈပ္လို႔လား?"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ သူက မင္းရဲ႕အုပ္ထိန္းသူမို႔ အသိေတာ့ေပးရမယ္ေလ"

"ဘာလို႔ လာေခၚခိုင္းတာလဲ?"

"မေခၚခိုင္းပါဘူး။ သူက လာမယ္ဆိုလို႔ ငါကေစာင့္ေနေပးတာပါ"

"ဟုတ္လို႔လား?"

"အင္း၊ ဟုတ္ပါတယ္"

"ၿပီးေရာ။ ငါ အိမ္မွာပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနမွာပါ"

"ေအးပါ၊ မင္းပ်င္းရင္ ဟိုဘက္အိမ္ကိုေတာ့ ေခၚသြားေပးမယ္ေလ။ Ok လား?"

"အင္း၊ Ok တယ္"

Hurricane နဲ႔ Chain က ညႇိလို႔အဆင္ေျပသြားေပမဲ့ Lock က အိမ္ျပန္လာတဲ့တစ္ေလၽွာက္လံုး ေဒါသထြက္ေနရၿပီ။

"ကိုကို Chain ကို သြားေခၚတာမဟုတ္ဘူးလား? ပါမလာဘူးလား?"

"Blue Diamond မွာပဲ ထားလိုက္ေတာ့"

"ကိုကို၊ ကိုကိုေရ ... ဘာျဖစ္လာတာလဲ?"

Dining Room ထဲ ေရေတြ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ထိုင္ေသာက္ေနပါေသာ Lock ကို Lily ကပ္ေမးေနပါတယ္။

"အစတည္းက ထိန္းလို႔ရေအာင္ ထိန္းပါလား? အခုေတာ့ ငါကပဲ လူဆိုးျဖစ္ရတာပဲ"

"Hurricane က ေခၚခိုင္းတာလည္း မဟုတ္ဘူးေလ ကိုကိုရယ္"

"ဘာေျပာတယ္? ငါက လၽွာရွည္ၿပီး သြားေခၚမိတာေပါ့?"

"အဲ! အဲဒီလိုေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခုက Chain က ျပန္မလိုက္တာလား?"

"တစ္သက္လံုး အဲဒီမွာေနလိုက္လည္း ေအးတာပဲ"

"ဪ၊ ကိုကိုကလည္း စိတ္ေလၽွာ့ပါ"

"လာေနာက္ေနတာလား မီးငယ္"

"မေနာက္ပါဘူး။ မီးငယ္က ေနာက္ေနတဲ့ပံု ေပၚလို႔လား?"

"ေတာ္ေတာ့။ Hurricane ဆီကဖုန္းလာရင္ မီးငယ္ဘာသာ ေျပာလိုက္ေတာ့။ ကိုကို Studio မွာရွိမယ္"

"ဟင္! အျပင္ျပန္ထြက္မလို႔လား? ညေန Dinner တစ္ပြဲ ရွိတယ္ေနာ္"

"သိတယ္၊ အခ်ိန္မီျပန္လာမယ္"

မီးငယ္သိပါတယ္။ Chain ကိုစိတ္တိုလာရင္ ကိုကို အိမ္မွာမေနဘူး။ Chain အေရာက္အနည္းဆံုးေနရာက Studio မို႔ အဲဒီကိုပဲ ကိုကိုသြားေနတတ္တယ္။ Chain ရွိဖူးတဲ့ေနရာေတြကို ေရွာင္ေနတတ္တယ္။
Chain က Hurricane နဲ႔ ပိုၿပီးရင္းႏွီးေနမယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ကိုကို႔ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ကိုကို႔နားပဲကပ္ေနေပမဲ့ အခုက်ေတာ့ သူ႔ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္တဲ့အခါ ကိုကို က်င့္သားရပါ့မလား?
Chain က လိုက္ကပ္ေနရင္လည္း ႏွင္ထုတ္တယ္၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္လည္း ႐ုပ္တည္နဲ႔မို႔ Chain က အခုထိလည္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ဒါေတြဟာ အရင္ကေတာ့ ပံုမွန္ဆိုေပမဲ့ အခုက Chain အတြက္ အေနရခက္ေစတယ္ထင္ပါရဲ႕၊ Hurricane ဆီလိုက္သြားခဲ့တယ္။
အဲဒီေန႔ကဆို ကိုကိုက အရင္ကထက္ ပိုၿငိမ္က်သြားခဲ့တာ အရမ္းသိသာလြန္းတယ္။ သူတို႔သံုးေယာက္က အခုမွ ပတ္ရႈပ္လာသလိုပဲ။ Rapunzel ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဖို႔ပဲ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။

¤

Studio မွာပဲ နားေနမိတယ္။ ဒီေနရာက စိတ္႐ႈပ္ရအသက္သာဆံုးေနရာ။
Spectrum ဝန္းထဲမွာက Violet, Indigo, Red, ေနာက္ဆံုး Green အထိက Chain နဲ႔မလြတ္ဘူး။ သင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ကိုမွ ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္ပါတယ္။ Blue Diamond ကေနေတာင္ သတင္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေႏွာင့္ယွက္လြန္းတယ္။
အခုလည္း ျပန္မလိုက္ခ်င္ေသးဘူးတဲ့။ ျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွ ျပန္လာမယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား? အဲဒီလို လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနရေအာင္ Hepius ေဆး႐ံုလည္းမဟုတ္ဘူး။ လိုမွလာမယ္လို႔ လုပ္လို႔ရသလား?

¤

သံုးရက္ေလာက္ Chain တစ္ေယာက္ၿငိမ္ေနပါတယ္။ မေနႏိုင္တဲ့ Hurricane ကပဲ

"ညက်ရင္ Dinner ထြက္စားရေအာင္ Chain"

"တကယ္လား? အ႐ုပ္ကိုပါေခၚလိုက္ေလ"

Chain က Rapunzel ကိုပါ ေတာ္ေတာ္ခင္ေနပံုပါ။ သူက ဘာမွမမွတ္မိလို႔ ဒီလိုေနႏိုင္ေပမဲ့ ကိုယ့္ညီမဘက္က အေနခက္မွာကို သိေနတာေၾကာင့္

"သူက အားခ်င္မွအားမွာ။ ငါတို႔ပဲ သြားရေအာင္"

"အင္း၊ သြားမယ္"

Dinner စားၿပီးတဲ့အထိ သာသာယာယာျဖစ္ေနၿပီး Chain က အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူးဆိုလို႔ ကားေလၽွာက္ေမာင္းၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ Hurricane ဆီဖုန္းဝင္လာၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္က ထြက္ေျပးသြားတဲ့ သစၥာေဖာက္တစ္ေကာင္ ဖမ္းမိတယ္ဆိုလို႔ ခ်က္ခ်င္းသြားဖို႔လိုလာခဲ့တယ္။ ဒီေကာင္က ပစၥည္းေတြကိုပါလွည့္ထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားၿပီး အခ်ီႀကီးၾကံေနတာကို Chain နဲ႔အလုပ္မ်ားေနတဲ့ Hurricane က နည္းနည္းေနာက္က်မွသိခဲ့ရတယ္။ ပစၥည္းေတြက်န္ခဲ့ေပမဲ့ လူကိုမမိခဲ့ပါ။
အခုမိၿပီဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္သြားရမွာမို႔ ညဘက္ႀကီး Chain ကို ကားတစ္စီးနဲ႔ ျပန္မလႊတ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ေခၚသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူတို႔က Chain ေရာက္ေနလို႔ ကိုယ္အာ႐ံုမ်ားေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေတာင္ အၾကံထုတ္ခဲ့ေသးတာ၊ ကိုယ့္လူေတြကို စိတ္ခ်ေပမဲ့ Chain ကို ဒီအတိုင္းျပန္မလႊတ္ခ်င္ပါ။

"Chain, ငါအလုပ္ေပၚလို႔ အခုခ်က္ခ်င္း သြားစရာရွိတယ္။ မင္း လိုက္ခဲ့ေပး။ နည္းနည္းေတာ့ေစာင့္ရမယ္"

"အင္း၊ ရတယ္ေလ"

ေရာက္တာနဲ႔ သူနားေနက်ေနရာမွာ Chain ကိုထားၿပီး

"နည္းနည္းေလးေတာ့ ၾကာမယ္။ ဟိုမွာစာအုပ္ေတြရွိတယ္။ ငါ့ကို ဒီမွာပဲေစာင့္ေနေပးပါ"

"အင္း၊ ရတယ္"

တကယ္ေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ေတြကလည္း Chain ရဲ႕အခုအေျခအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွစိတ္ဝင္စားစရာမရွိတာ သူသိေနပါတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ တပည့္တခ်ိဳ႕ကို ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔မွာခဲ့ၿပီးသာ ထြက္လာခဲ့တယ္။

အခန္းထဲလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနၿပီး ခဏအၾကာမွာ Chain ပ်င္းလာတယ္။ အခန္းအေပါက္ဝမွာရွိတဲ့ Hurricane ရဲ႕တပည့္ဆီသြားၿပီး

"Kyle က ၾကာဦးမွာမလား? TV ၾကည့္စရာလည္း မရွိဘူး"

"ဟိုေလ ... အစ္ကိုေလးက ဘာၾကည့္ခ်င္လို႔လဲ?"

"ငါၾကည့္လက္စ စစ္ကား"

"ကၽြန္ေတာ္ Laptop နဲ႔ ဖြင့္ေပးမယ္ေလ။ ဇာတ္လမ္းနာမည္ေျပာပါလား?"

Chain တစ္ေယာက္ ဇာတ္လမ္းၾကည့္ရင္း ဇိမ္က်ေနၿပီးမွ

"ငါ အိမ္သာတက္ခ်င္တယ္"

"အဲဒီအခန္းမွာ ရတယ္ အစ္ကိုေလး"

"တစ္ေယာက္ေယာက္လာပါဦး။ ေရက မရတာလား?"

"အာ ... တစ္ခုခုညပ္ေနတယ္ထင္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္သိရင္ သတ္ေတာ့မွာပဲ"

"ငါျပန္မေျပာဘူးေလ။ ျမန္ျမန္ျပင္လိုက္။ ငါမရေတာ့ဘူး"

ခ်က္ခ်င္းျပင္ဖို႔ လူသြားေခၚတဲ့သူကေခၚ၊ Chain ကို အျပင္ဘက္က Toilet လိုက္ပို႔တဲ့သူကပို႔နဲ႔၊ အလုပ္႐ႈပ္ကုန္ၾကတယ္။
Chain က ကိစၥရွင္းၿပီးလို႔ ျပန္ထြက္လာေတာ့ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္က ဘာေတြတြတ္ထိုးေနမွန္းမသိ။ သူကေတာ့ တစ္ဘက္လမ္းဘက္ကို အာ႐ံုေရာက္သြားၿပီး လမ္းအတိုင္းဆင္းလာလိုက္တာမွာ Hurricane တို႔ သစၥာေဖာက္နဲ႔ စာရင္းရွင္းေနတဲ့ေနရာဆီ ဦးတည္သြားခဲ့ပါတယ္။

ဒိုင္းခနဲ ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ Chain ေျခလွမ္းေတြ ရပ္သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ၿပီး ၾကားရေတာ့ အသံလာရာဆီ ဦးတည္လိုက္မိတယ္။
ျမင္လိုက္ရတာက တိုင္တစ္ခုမွာ ခ်ည္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္၊ ပါးစပ္မွာ အဝတ္စည္းခံထားရၿပီး နဖူးမွာလည္း ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔၊ ရင္ဘတ္မွာကႏွစ္ခ်က္။

႐ုတ္တရက္ Chain အာ႐ံုထဲေပၚလာတာက အရပ္ထက္ျမင့္ေနတဲ့ Target တစ္ခု။
Target ေနာက္မွာ ပါးစပ္ကိုအဝတ္စည္းထားတဲ့လူတစ္ေယာက္။ အတိအက်ဆိုရင္ နဖူးမွာ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ေသေနတဲ့အေလာင္းတစ္ေလာင္း။
ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္။
ပထမဆံုး လူသတ္လိုက္မိတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္၊ အေၾကာက္တရား၊ ေသြးပ်က္မႈ၊ အတင္းအၾကပ္ ခိုင္းေစခံရသလို ပိတ္ေလွာင္ျခင္း။

"အား!!!"

Chain ေအာ္သံေၾကာင့္ Hurricane လွည့္ၾကည့္လာတယ္။ ထိုင္လ်က္သားနဲ႔ ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္အုပ္ကာ တုန္ရီေနတဲ့ Chain.

"Chain! ဘာျဖစ္သြားတာလဲ? ဘာလို႔ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ? Fernando! ကားသြားယူခဲ့စမ္း ျမန္ျမန္။ Robert, ခုနက Chain ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ႏွစ္ေကာင္ ေျမေအာက္ခန္းထဲ ထည့္ထားလိုက္"

အကုန္လံုးလည္း ပ်ာယာခတ္ေနတဲ့သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္ ေနစရာမရွိၾက။

"Chain! ဘာျဖစ္တာလဲ? သတိထားပါဦး၊ ငါ့ကိုေျပာ ဘာျဖစ္တာလဲ?"

တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ကာ ဘာမွ အေၾကာင္းျပန္မလာတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Hurricane ခမ်ာလည္း ေဆာက္တည္ရာမရ။ ကားေရာက္လာၿပီး Chain ကို ကားေပၚဝိုင္းတင္လိုက္ကာ Hurricane က ေဘးမွာထိန္းေပးရင္း

"Hepius ကိုဖုန္းေခၚစမ္း၊ ေဆး႐ံုကိုျမန္ျမန္ေမာင္း"

Hurricane ရဲ႕ ညာလက္႐ံုး Fernando က Hepius ဆီဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။ ေခၚသာေခၚရတာ Hurricane အေျခအေနက ဖုန္းေျပာႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမဟုတ္ပါ။

"Hurricane?"

"Doctor, ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္က ဖုန္းေခၚခိုင္းလို႔ပါ"

"ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ?"

"Chain က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ပါလာၿပီး သစၥာေဖာက္တစ္ေယာက္ကို ရွင္းေနတာကို ျမင္သြားပါတယ္။ အဲဒါ အခု Shock ရသြားလို႔ ေဆး႐ံုကိုေခၚလာေနပါတယ္။ Doctor ကို ႀကိဳၿပီးအေၾကာင္းၾကားတာပါ။ ေခါင္းေဆာင္က Chain ေဘးနားမွာ ရွိေနပါတယ္၊ သူဖုန္းမေျပာႏိုင္လို႔ပါ"

"ဟာကြာ! ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ၾကတာလဲ? ငါေစာင့္ေနမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

ေဆး႐ံုေရာက္ေတာ့ John ကပါ အဆင္သင့္ထြက္ေစာင့္ေနတယ္။ Hurricane က ေဘးကပါလာရင္း

"သူ ပထမဆံုး လူသတ္ခဲ့တာကို သြားသတိရတယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္မွားတာ"

"စိတ္ေအးေအးထားပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာစစ္ေဆးၾကည့္ပါ့မယ္"

Hepius နဲ႔ Nancy တို႔ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနၿပီး Hurricane တို႔အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ John က အခန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၾကတုန္း Lock နဲ႔ Lily ေရာက္ခ်လာတယ္။ Hurricane ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း Lock က အရွိန္နဲ႔ ေျပးထိုးလိုက္တာေၾကာင့္ Hurricane အဖြဲ႕ေတြ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ကုန္ၿပီး John က ၾကားမွာဝင္ရပ္ကာ Lily က Lock ကိုဆြဲထားပါတယ္။ Hurricane က နႈတ္ခမ္းကြဲသြားတဲ့ေနရာက ေသြးေတြကို မသုတ္ႏိုင္ေသးခင္ သူ႔လူေတြကို အရင္တားလိုက္တယ္။

"ေနာက္ဆုတ္စမ္း!"

အကုန္လံုးျပန္ၿငိမ္သြားတဲ့အထိ Lily ကေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူကို လႊတ္မေပးရဲေသးပါ။

"ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနလို႔ အဲဒီေလာက္အထိ ျဖစ္သြားတာလဲ?"

"ကိုယ့္အမွားပါ။ သူက ပထမဆံုးလူသတ္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္သတိရသြားတာလို႔ထင္တယ္"

"ဘာလို႔ အဲဒီေနရာ ေခၚသြားခဲ့ေသးလဲ?"

"ဘယ္သူကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္မွာလဲ? ကိုယ့္အမွားလို႔ ဝန္ခံၿပီးၿပီေလ။ မင္းကေရာ သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ဖူးလို႔ အခုမွ လာၿပီးေပါက္ကြဲေနတာလဲ?"

Chain နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္တုန္းကစုေဆာင္းထားမွန္းမသိတဲ့ အခ်င္းခ်င္းအေပၚထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ႐ုတ္တရက္ ေပါက္ကြဲထြက္လာၾကပံုပါပဲ။

"ခင္ဗ်ား သိပ္ခ်စ္တယ္မဟုတ္လား? ဘာကိစၥ ခုလိုေတြအထိျဖစ္ရတာလဲ?"

Lily ကေတာ့ အတင္းဆြဲၿပီး ဆက္မေျပာဖို႔ တားရွာတယ္။

"မင္း မခ်စ္တတ္ဘူးဆိုရင္လည္း ဘာကိစၥ ငါ့ကိုလာေျပာေနေသးတာလဲ? လႊတ္ထားလိုက္ေလ"

႐ႈပ္ကုန္ပါၿပီ။ Lily ခမ်ာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတုန္း Nancy ထြက္လာၿပီး

"ေတာ္လိုက္ေတာ့! ဒါေဆး႐ံုေနာ္၊ ရွင္တို႔လူကအခန္းထဲမွာကို ရွင္တို႔က အခန္းေရွ႕မွာေအာ္မေနနဲ႔။ တစ္ေနရာရာမွာသြားၿပီး အေသသတ္ၾကပါလား?"

Nancy ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ၿငိမ္သြားၾကတာမို႔ Lily ကပဲ

"Chain ဘယ္လိုေနေသးလဲဟင္?"

"အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ ျပန္ႏိုးလာမွ အေျခအေနအတိအက် သိရမွာေပါ့။ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တာဆိုေတာ့ ဘာမွမေျပာတတ္ေသးဘူး။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲလို႔ ေသခ်ာရွင္းျပေပးႏိုင္မလား Hurricane? ဒီမွာ John နဲ႔ ရွင့္လူေတြ ေစာင့္ၾကည့္ေပးမွာပဲ။ ကၽြန္မတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားသြားေျပာရေအာင္"

အခန္းထဲမွာ အားလံုးဝိုင္းထိုင္ၾကၿပီး Hurricane က အျဖစ္အပ်က္ကိုရွင္းျပလိုက္တယ္။

"ဒါဆို သူက ေသၿပီးသားအေလာင္းကိုပဲ ေတြ႕လိုက္တာေပါ့"

"ဟုတ္ပါတယ္၊ သူက ေသနတ္သံၾကားၿပီး ေရာက္လာပံုပါပဲ။ အဲဒီအေနအထားက မေမၽွာ္လင့္ဘဲ သူငယ္ငယ္ကျမင္ကြင္းနဲ႔ သြားတူေနတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္"

Chain ရဲ႕ ငယ္ဘဝက Bermuda မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ျပႆနာကို Hurricane ျပန္ေျပာျပလိုက္တယ္။

"ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးဘဝရဲ႕ ေျခာက္ျခားစရာကိစၥဆိုေတာ့ သူ႔မွတ္ဉာဏ္မွာရွိေနတဲ့ပံုရိပ္က ျပန္ေပၚလာတာေနမွာပါ။ သူနဲ႔ပတ္သက္သမၽွ စိတ္ညစ္စရာကိစၥေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ေပးၾကပါေနာ္"

Lock ကေတာ့ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ Lily ကလည္း မသိမသာအကဲခတ္ေနတယ္။ Hurricane ကေတာ့ သူ႔အပူနဲ႔သူ အေတြးမ်ားေနတာေၾကာင့္

"Lily, Nancy နဲ႔လိုက္ခဲ့ေပးပါလား? အခ်စ္နဲ႔ လူလဲေစာင့္ရမယ္ေလ။ သူက အလုပ္ရွိေသးတယ္"

"ဟုတ္"

Lock နဲ႔ Hurricane ႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ေတာ့ Lock က ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ထယူကာ Hurricane ေရွ႕ တစ္ခြက္လွမ္းေပးၿပီး

"ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"

Hurricane က ေမာ့ၾကည့္လာကာ အံ့ဩသလိုျဖစ္သြားၿပီးမွ

"ရပါတယ္၊ ကိုယ္လည္း ေပါ့ေပါ့ဆဆျဖစ္သြားတာ"

ေကာ္ဖီေသာက္ေနၾကရင္းမွ

"သူ႔ရဲ႕ငယ္ဘဝတခ်ိဳ႕ကို ေျပာျပေပးႏိုင္မလား?"

"ရပါတယ္"

Lock တို႔ စကားထိုင္ေျပာေနလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ Fernando ေရာက္လာၿပီး

"ေခါင္းေဆာင္၊ ကၽြန္ေတာ္ျပန္မွျဖစ္မယ္ထင္တယ္"

"အင္း၊ အခ်ိန္မနည္းေတာ့ဘူးပဲ"

Hurricane က စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ေနတုန္း Lock ကလည္း Lily ကို ျပန္လႊတ္ဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။

"Hurricane, ခဏနားလိုက္ပါလား? ကၽြန္ေတာ္ Hepius နဲ႔သြားေတြ႕လိုက္ဦးမယ္"

"ရတယ္၊ ကိုယ္ Chain အခန္းမွာ ရွိေနမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

¤

"ဒါဆို သူက အဲဒီေလာက္ျမန္ျမန္ႀကီး သတိရလာတာလား?"

"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သူအရမ္း Shock ရခဲ့တာကို အတိအက်ႀကီးျပန္ျမင္ရလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္"

Hepius စကားေၾကာင့္ Lock ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။

"မင္း ဘာစဥ္းစားေနလဲဆိုတာ ငါသိတယ္။ မင္းနဲ႔ပတ္သက္သမၽွတိုင္းက သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဆိုးခ်င္မွလည္း ဆိုးမွာေပါ့။ သိပ္မေတြးပါနဲ႔"

တကယ္ကို ေတြးစရာေတြ မ်ားလာခဲ့တာပါ။ ဂ႐ုတစိုက္ရွိလြန္းတဲ့ Hurricane နဲ႔ေတာင္ အခုလိုေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာ ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္သမၽွက သူ႔အတြက္ အမွတ္တရေကာင္းျဖစ္ခဲ့တာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။
ဒါကိုေတာင္ Hurricane ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပါက္ကြဲမိတာက ဘယ္ေလာက္အထိ စိတ္လြတ္ခဲ့တာလဲ? သတင္းၾကားၾကားခ်င္းကို စိတ္ေတြတိုေနမိတာမို႔ လက္လြန္သြားခဲ့တာ။
မင္းမခ်စ္ရင္ လႊတ္ထားလိုက္ေလတဲ့။ ျပန္ေျပာစရာ စကားမရွိခဲ့ဘူး။

သူနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕ ပတ္သက္မႈေတြက မခ်စ္ဘူးလို႔ေျပာရင္လည္း အေၾကာင္းသိေတြက ယံုမွာမဟုတ္ဘူး။ ခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျပာရေအာင္လည္း ကိုယ့္ဘာသာမယံုဘူး။ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္၊ အေနနီးတာေၾကာင့္လို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားခဲ့တဲ့ အတိတ္တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းလြမ္းဆြတ္စရာ မဟုတ္ေပမဲ့ ေမ့ပစ္လိုက္စရာေတြလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။

မင္းအခ်စ္ေတြနဲ႔ အသားက်ခဲ့ျခင္းက ငါ့ခ်စ္ျခင္းလား?

■■■■■ Part L ဆက္ရန္ ■■■■■

Chain တစ်ယောက်က Hurricane နဲ့ လျှောက်သွားဖို့ Plan ချထားတဲ့အတိုင်း Hepius ​ဆေးရုံ၊ Hurricane နဲ့တွေ့နေကျအိမ်၊ Hepius တို့အိမ်၊ စသည်ဖြင့် လျှောက်သွားရတာကို အားမရဘဲ John အိမ်ကိုပါ လိုက်သွားမယ်ဆိုပြီး စနက်တံကိုမီးညှိပါတော့တယ်။ Hurricane ခမျာလည်း တစ်ပတ်လောက်အတွင်း Chain ကိုလိုက်ထိန်းရသည်ကတစ်မျိုး၊ Lily ဖုန်းဆက်တာကို ဖြေရသည်က တစ်မျိုး၊ အလုပ်တွေ ပြေးလုပ်ရသည်ကတစ်မျိုးနဲ့ မျိုးစုံအောင်ပြေးလွှားနေရပြီ။

¤

တစ်ပတ်ကျော်ပြီ။ မင်းသတင်းကတော့ မကြားချင်မှအဆုံး။ Hepius တို့ကို ဆေးရုံမှာမွှေရတာအားမရလို့ အိမ်အထိလိုက်မွှေတယ်ဆိုတာလည်း Hepius ငိုသံကြီးနဲ့ဖုန်းဆက်လို့ သိပြီးပြီ။ Blue Diamond မှာလည်း Spectrum မှာလိုပဲ အကုန်လုံးနဲ့အဖွဲ့ကျနေပါတယ်လို့ Rapunzel ဆီက ကြားရတယ်။ ငါဘာမှမပြောချင်လို့ လွှတ်ထားပေမဲ့ Hurricane ဖုန်းဆက်လာတယ်။ ဆေးရုံက Male Nurse, John ရဲ့အိမ်အထိ သွားလည်မယ်ပြောလို့ တားနေတာကို မရပါဘူးတဲ့။ အဲဒါကြောင့် လှမ်းတားပေးပါတယ်တဲ့။

အဟက်! ခေါ်တုန်းကခေါ်သွားတယ်မဟုတ်လား? ဘာကိစ္စ ကိုယ့်ဘာသာနိုင်အောင်မထိန်းလဲ?
Chain ဆိုသည်မှာ အလိုလိုက်သလောက် ရောင့်တက်နေမယ့်အမျိုး။

"ကိုကို၊ ဖုန်းပြောလိုက်ဦး၊ Hurricane ခေါ်တာ။ ကိုကို့ဖုန်းက ခေါ်မရလို့တဲ့"

Lily က သူ့ဖုန်းလေးလာထိုးပေးတာကြောင့် ကိုင်လိုက်တော့

"Lock, Chain ကို တစ်ချက်လောက်ပြောပေးပါဦး"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ပေးလိုက်ပါ"

"အစ်ကိုလေး"

"မင်း ဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ?"

"တစ်ယောက်တည်းမှမဟုတ်တာ။ Kyle တို့တွေပါတယ်လေ"

"စိတ်ကြိုက်သွားပြီးရင် ငြိမ်နေလိုက်တော့လေ"

"John ဆီသွားတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"Hurricane ကိုဖုန်းပြန်ပေးလိုက်"

"ဟုတ်"

"Hurricane, ကျွန်တော် အခုလာခဲ့မယ်။ အိမ်မှာပဲရှိမယ်မဟုတ်လား?"

"အင်း၊ စောင့်နေလိုက်မယ်"

Lock ဖုန်းချသွားတော့ Chain က

"ဘာပြောသွားတာလဲ?"

"ခဏလေးငြိမ်ငြိမ်ထိုင်စောင့်၊ ငါအခန်းထဲ ခဏသွားမလို့"

"ပြီးရင် John ဆီလိုက်ပို့မှာလား?"

"မင်း ငြိမ်ငြိမ်နေနိုင်လား ကြည့်ရဦးမယ်"

Hurricane စကားကြောင့် Chain က ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ကျန်နေခဲ့ပြီး TV ဖွင့်ကြည့်နေလေရဲ့။
ခဏနေတော့ Hurricane က Chain ရဲ့ အဝတ်အစားတွေထည့်ယူလာပြီး Guitar ကိုပါ အတူတူချထားလိုက်တယ်။ Chain ကတော့ ဇာတ်လမ်းထဲအာရုံရောက်နေတာကြောင့် ဘာမှမသိသေး။ Lock က ပြန်လာခေါ်တော့မယ်ဆိုတာ Hurricane သိလိုက်တယ်။
ကိုယ်နဲ့ဆို Chain ဘာပြောပြော မငြင်းနိုင်တာက အကျင့်ပါနေတော့ Chain သဘောအတိုင်းပဲ လုပ်ပေးနေမိမှာ။ ကိုယ်တိုင်က အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနိုင်ပေမဲ့ Lock သဘောကလည်း ရှိနေသေးတော့ အကြောင်းကြားလိုက်ရတယ်။ ကိုယ့်သဘောချည်းပဲဆို Chain အလိုကျ လိုက်ပို့ပေးမိတော့မှာပါ။
Chain ရဲ့ဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ လှည့်ကြည့်ပြီး

"ဇာတ်လမ်းကောင်းနေပြီ။ ကြည့်လိုက်ဦးမယ်"

"အင်း"

Hurricane ပါ ဇာတ်လမ်းကြည့်ကာ ထိုင်စောင့်နေရင်းက Lock ရောက်ချလာတယ်။

"Hurricane, သူ့ကို ကျွန်တော်ပြန်ခေါ်သွားလိုက်မယ်"

"အင်း၊ ပစ္စည်းတွေ ထည့်ထားပြီးပြီ"

"Lock ရောက်လာတာလား? ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

Rapunzel က အသံတွေကြားလို့ ရောက်လာပြီး မေးလာတယ်။

"အင်း၊ Chain ကို ပြန်လာခေါ်တာ"

အဲဒီအခါကျမှ ဘေးကနေ အူကြောင်ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ Chain လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားတယ်။

"Kyle, အစ်ကိုလေးကို မင်းပြန်ခေါ်ခိုင်းတာလား?"

"ဟာ ... မဟုတ်ဘူးလေကွာ။ ငါက သူသိသင့်တယ်ထင်လို့ ပြောပြတာပါ"

"မင်း ပြန်ခေါ်ခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးပေါ့? ဘာလို့အဝတ်အစားအိတ်က ..."

"မရစ်နဲ့ Chain! Spectrum ကိုပြန်လိုက်ခဲ့။ Hurricane ကို မရှုပ်နဲ့တော့"

Lock ပြောလိုက်တော့ Chain က

"ငါက ဘာရှုပ်နေလို့လဲ? Kyle, ပြောလေ"

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ"

"ပြန်မလိုက်ဘူးနော်။ John ဆီ မသွားနဲ့ဆို မသွားဘူးလေ၊ အစ်ကိုလေးနဲ့တော့ ပြန်မလိုက်ချင်သေးဘူး"

Hurricane အင်္ကျီစကိုဆွဲပြီး Chain ကပြောနေတော့ Hurricane လည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ Rapunzel လည်း ကြောင်အအနဲ့ ကြည့်နေမိပြီး Lock ကတော့ လူသတ်ချင်နေသလို ခပ်စူးစူး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။

"မင်း ပြန်မလိုက်ဘူးပေါ့?"

"မလိုက်ချင်သေးဘူး"

"အခုမလိုက်ရင် ပြန်မလာနဲ့တော့"

Hurricane ခေါင်းကြီးသွားတယ်။
Lock က ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ? သူက ကြားကနေ တရားခံဖြစ်တော့မယ်။

"Kyle, ငါ့ကို ကူပြောပေးဦးလေ"

ငါက ဘာပြောပေးလို့ရမှာလဲကွာ။

"Hurricane ကို သွားရစ်မနေနဲ့။ မင်း ပြန်လိုက်မှာလား၊ မလိုက်ဘူးလားပြော!"

သုံးယောက်သား ပတ်ရှုပ်နေတာကြောင့် Rapunzel က

"Lock ခဏနေပါဦး။ Chain က အပြင်မထွက်တော့ဘူး မဟုတ်လား?"

Chain ခေါင်းညိတ်ပြလာတယ်။

"အဲဒါဆို Lock ကလည်း ခဏထားခဲ့လေနော်"

ဒီတော့မှ Lock က

"မင်း Hurricane ကို အလုပ်ရှုပ်အောင် သွားမလုပ်ရဘူး၊ ကြားလား?"

"အင်း၊ မလုပ်ပါဘူး"

"Hurricane ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်။ Punzel ငါပြန်ပြီ"

"အင်း"

Rapunzel က Lock နောက်ကနေ ထွက်လိုက်သွားပြီး Hurricane နဲ့ Chain က ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျန်နေခဲ့ကြတယ်။

"Lock, ကိုကြီးဖုန်းဆက်ခေါ်တာလား?"

"ခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ပြောမရဘူးဆိုလို့ လိုက်လာတာ"

နင်က Chain ကို အဲဒီလောက်တောင် စိတ်ပူနေတာလား? ဒါဆိုလည်း ဘာလို့ကွာရှင်းလိုက်သေးလဲ? အခုရော ဘာလို့ ကိုကြီးနဲ့ထည့်ပေးလိုက်တာလဲ? နင်တို့ကြောင့်နဲ့ ငါတို့မောင်နှမက စိတ်ရှုပ်ရတယ်လေ။

"အင်း၊ သူ့ဘာသာ ကိုကြီးနဲ့အဆင်ပြေပါတယ်"

ဘာတွေအဆင်ပြေနေတာလဲ? ငါကပဲ ချက်ချင်းရောက်လာတာ အရူးထတာလား?

"အင်း၊ ငါပြန်တော့မယ်"

"နင်အားရင် ဟိုလင်မယားနဲ့တွေ့ဖို့လည်း စဉ်းစားထားဦး"

"အေးပါ။ ငါဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"

Rapunzel ပြန်ဝင်လာတော့ ဧည့်ခန်းကစစ်အေးတိုက်ပွဲက ငြိမ်သက်လို့။
မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲသာ ဝင်နေလိုက်မိတယ်။

"Kyle, ငါက အလုပ်ရှုပ်လို့လား?"

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ သူက မင်းရဲ့အုပ်ထိန်းသူမို့ အသိတော့ပေးရမယ်လေ"

"ဘာလို့ လာခေါ်ခိုင်းတာလဲ?"

"မခေါ်ခိုင်းပါဘူး။ သူက လာမယ်ဆိုလို့ ငါကစောင့်နေပေးတာပါ"

"ဟုတ်လို့လား?"

"အင်း၊ ဟုတ်ပါတယ်"

"ပြီးရော။ ငါ အိမ်မှာပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေမှာပါ"

"အေးပါ၊ မင်းပျင်းရင် ဟိုဘက်အိမ်ကိုတော့ ခေါ်သွားပေးမယ်လေ။ Ok လား?"

"အင်း၊ Ok တယ်"

Hurricane နဲ့ Chain က ညှိလို့အဆင်ပြေသွားပေမဲ့ Lock က အိမ်ပြန်လာတဲ့တစ်လျှောက်လုံး ဒေါသထွက်နေရပြီ။

"ကိုကို Chain ကို သွားခေါ်တာမဟုတ်ဘူးလား? ပါမလာဘူးလား?"

"Blue Diamond မှာပဲ ထားလိုက်တော့"

"ကိုကို၊ ကိုကိုရေ ... ဘာဖြစ်လာတာလဲ?"

Dining Room ထဲ ရေတွေ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ထိုင်သောက်နေပါသော Lock ကို Lily ကပ်မေးနေပါတယ်။

"အစတည်းက ထိန်းလို့ရအောင် ထိန်းပါလား? အခုတော့ ငါကပဲ လူဆိုးဖြစ်ရတာပဲ"

"Hurricane က ခေါ်ခိုင်းတာလည်း မဟုတ်ဘူးလေ ကိုကိုရယ်"

"ဘာပြောတယ်? ငါက လျှာရှည်ပြီး သွားခေါ်မိတာပေါ့?"

"အဲ! အဲဒီလိုပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူးလေ။ အခုက Chain က ပြန်မလိုက်တာလား?"

"တစ်သက်လုံး အဲဒီမှာနေလိုက်လည်း အေးတာပဲ"

"ဪ၊ ကိုကိုကလည်း စိတ်လျှော့ပါ"

"လာနောက်နေတာလား မီးငယ်"

"မနောက်ပါဘူး။ မီးငယ်က နောက်နေတဲ့ပုံ ပေါ်လို့လား?"

"တော်တော့။ Hurricane ဆီကဖုန်းလာရင် မီးငယ်ဘာသာ ပြောလိုက်တော့။ ကိုကို Studio မှာရှိမယ်"

"ဟင်! အပြင်ပြန်ထွက်မလို့လား? ညနေ Dinner တစ်ပွဲ ရှိတယ်နော်"

"သိတယ်၊ အချိန်မီပြန်လာမယ်"

မီးငယ်သိပါတယ်။ Chain ကိုစိတ်တိုလာရင် ကိုကို အိမ်မှာမနေဘူး။ Chain အရောက်အနည်းဆုံးနေရာက Studio မို့ အဲဒီကိုပဲ ကိုကိုသွားနေတတ်တယ်။ Chain ရှိဖူးတဲ့နေရာတွေကို ရှောင်နေတတ်တယ်။
Chain က Hurricane နဲ့ ပိုပြီးရင်းနှီးနေမယ်ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ အရင်ကတော့ ကိုကို့ကိုချစ်တဲ့စိတ်ကြောင့် ကိုကို့နားပဲကပ်နေပေမဲ့ အခုကျတော့ သူ့ဘာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တဲ့အခါ ကိုကို ကျင့်သားရပါ့မလား?
Chain က လိုက်ကပ်နေရင်လည်း နှင်ထုတ်တယ်၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်လည်း ရုပ်တည်နဲ့မို့ Chain က အခုထိလည်း အရိပ်တကြည့်ကြည့်ပါ။ ဒါတွေဟာ အရင်ကတော့ ပုံမှန်ဆိုပေမဲ့ အခုက Chain အတွက် အနေရခက်စေတယ်ထင်ပါရဲ့၊ Hurricane ဆီလိုက်သွားခဲ့တယ်။
အဲဒီနေ့ကဆို ကိုကိုက အရင်ကထက် ပိုငြိမ်ကျသွားခဲ့တာ အရမ်းသိသာလွန်းတယ်။ သူတို့သုံးယောက်က အခုမှ ပတ်ရှုပ်လာသလိုပဲ။ Rapunzel ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ပဲ မျှော်လင့်ပါတယ်။

¤

Studio မှာပဲ နားနေမိတယ်။ ဒီနေရာက စိတ်ရှုပ်ရအသက်သာဆုံးနေရာ။
Spectrum ဝန်းထဲမှာက Violet, Indigo, Red, နောက်ဆုံး Green အထိက Chain နဲ့မလွတ်ဘူး။ သင်းဟာ တော်တော်ကိုမှ နှောင့်ယှက်နိုင်ပါတယ်။ Blue Diamond ကနေတောင် သတင်းပေါင်းစုံနဲ့ နှောင့်ယှက်လွန်းတယ်။
အခုလည်း ပြန်မလိုက်ချင်သေးဘူးတဲ့။ ပြန်လာချင်တဲ့အချိန်မှ ပြန်လာမယ်လို့ ဆိုလိုတာလား? အဲဒီလို လုပ်ချင်ရာလုပ်နေရအောင် Hepius ဆေးရုံလည်းမဟုတ်ဘူး။ လိုမှလာမယ်လို့ လုပ်လို့ရသလား?

¤

သုံးရက်လောက် Chain တစ်ယောက်ငြိမ်နေပါတယ်။ မနေနိုင်တဲ့ Hurricane ကပဲ

"ညကျရင် Dinner ထွက်စားရအောင် Chain"

"တကယ်လား? အရုပ်ကိုပါခေါ်လိုက်လေ"

Chain က Rapunzel ကိုပါ တော်တော်ခင်နေပုံပါ။ သူက ဘာမှမမှတ်မိလို့ ဒီလိုနေနိုင်ပေမဲ့ ကိုယ့်ညီမဘက်က အနေခက်မှာကို သိနေတာကြောင့်

"သူက အားချင်မှအားမှာ။ ငါတို့ပဲ သွားရအောင်"

"အင်း၊ သွားမယ်"

Dinner စားပြီးတဲ့အထိ သာသာယာယာဖြစ်နေပြီး Chain က အိမ်မပြန်ချင်သေးဘူးဆိုလို့ ကားလျှောက်မောင်းကြတယ်။
အဲဒီအချိန် Hurricane ဆီဖုန်းဝင်လာပြီး လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်က ထွက်ပြေးသွားတဲ့ သစ္စာဖောက်တစ်ကောင် ဖမ်းမိတယ်ဆိုလို့ ချက်ချင်းသွားဖို့လိုလာခဲ့တယ်။ ဒီကောင်က ပစ္စည်းတွေကိုပါလှည့်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားပြီး အချီကြီးကြံနေတာကို Chain နဲ့အလုပ်များနေတဲ့ Hurricane က နည်းနည်းနောက်ကျမှသိခဲ့ရတယ်။ ပစ္စည်းတွေကျန်ခဲ့ပေမဲ့ လူကိုမမိခဲ့ပါ။
အခုမိပြီဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်သွားရမှာမို့ ညဘက်ကြီး Chain ကို ကားတစ်စီးနဲ့ ပြန်မလွှတ်ချင်တာကြောင့် ခေါ်သွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သူတို့က Chain ရောက်နေလို့ ကိုယ်အာရုံများနေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီးတောင် အကြံထုတ်ခဲ့သေးတာ၊ ကိုယ့်လူတွေကို စိတ်ချပေမဲ့ Chain ကို ဒီအတိုင်းပြန်မလွှတ်ချင်ပါ။

"Chain, ငါအလုပ်ပေါ်လို့ အခုချက်ချင်း သွားစရာရှိတယ်။ မင်း လိုက်ခဲ့ပေး။ နည်းနည်းတော့စောင့်ရမယ်"

"အင်း၊ ရတယ်လေ"

ရောက်တာနဲ့ သူနားနေကျနေရာမှာ Chain ကိုထားပြီး

"နည်းနည်းလေးတော့ ကြာမယ်။ ဟိုမှာစာအုပ်တွေရှိတယ်။ ငါ့ကို ဒီမှာပဲစောင့်နေပေးပါ"

"အင်း၊ ရတယ်"

တကယ်တော့ အဲဒီစာအုပ်တွေကလည်း Chain ရဲ့အခုအခြေအနေနဲ့ ဘယ်လိုမှစိတ်ဝင်စားစရာမရှိတာ သူသိနေပါတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ၊ တပည့်တချို့ကို စောင့်ကြည့်ပေးဖို့မှာခဲ့ပြီးသာ ထွက်လာခဲ့တယ်။

အခန်းထဲလှည့်ပတ်ကြည့်နေပြီး ခဏအကြာမှာ Chain ပျင်းလာတယ်။ အခန်းအပေါက်ဝမှာရှိတဲ့ Hurricane ရဲ့တပည့်ဆီသွားပြီး

"Kyle က ကြာဦးမှာမလား? TV ကြည့်စရာလည်း မရှိဘူး"

"ဟိုလေ ... အစ်ကိုလေးက ဘာကြည့်ချင်လို့လဲ?"

"ငါကြည့်လက်စ စစ်ကား"

"ကျွန်တော် Laptop နဲ့ ဖွင့်ပေးမယ်လေ။ ဇာတ်လမ်းနာမည်ပြောပါလား?"

Chain တစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းကြည့်ရင်း ဇိမ်ကျနေပြီးမှ

"ငါ အိမ်သာတက်ချင်တယ်"

"အဲဒီအခန်းမှာ ရတယ် အစ်ကိုလေး"

"တစ်ယောက်ယောက်လာပါဦး။ ရေက မရတာလား?"

"အာ ... တစ်ခုခုညပ်နေတယ်ထင်တယ်။ ခေါင်းဆောင်သိရင် သတ်တော့မှာပဲ"

"ငါပြန်မပြောဘူးလေ။ မြန်မြန်ပြင်လိုက်။ ငါမရတော့ဘူး"

ချက်ချင်းပြင်ဖို့ လူသွားခေါ်တဲ့သူကခေါ်၊ Chain ကို အပြင်ဘက်က Toilet လိုက်ပို့တဲ့သူကပို့နဲ့၊ အလုပ်ရှုပ်ကုန်ကြတယ်။
Chain က ကိစ္စရှင်းပြီးလို့ ပြန်ထွက်လာတော့ အစောင့်နှစ်ယောက်က ဘာတွေတွတ်ထိုးနေမှန်းမသိ။ သူကတော့ တစ်ဘက်လမ်းဘက်ကို အာရုံရောက်သွားပြီး လမ်းအတိုင်းဆင်းလာလိုက်တာမှာ Hurricane တို့ သစ္စာဖောက်နဲ့ စာရင်းရှင်းနေတဲ့နေရာဆီ ဦးတည်သွားခဲ့ပါတယ်။

ဒိုင်းခနဲ သေနတ်သံတစ်ချက်ကြောင့် Chain ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားတယ်။ နောက်ထပ်နှစ်ချက်ဆင့်ပြီး ကြားရတော့ အသံလာရာဆီ ဦးတည်လိုက်မိတယ်။
မြင်လိုက်ရတာက တိုင်တစ်ခုမှာ ချည်ထားတဲ့လူတစ်ယောက်၊ ပါးစပ်မှာ အဝတ်စည်းခံထားရပြီး နဖူးမှာလည်း သေနတ်ဒဏ်ရာနဲ့၊ ရင်ဘတ်မှာကနှစ်ချက်။

ရုတ်တရက် Chain အာရုံထဲပေါ်လာတာက အရပ်ထက်မြင့်နေတဲ့ Target တစ်ခု။
Target နောက်မှာ ပါးစပ်ကိုအဝတ်စည်းထားတဲ့လူတစ်ယောက်။ အတိအကျဆိုရင် နဖူးမှာ သေနတ်ဒဏ်ရာနဲ့ သေနေတဲ့အလောင်းတစ်လောင်း။
သေနတ်ကိုင်ထားတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက်။
ပထမဆုံး လူသတ်လိုက်မိတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်၊ အကြောက်တရား၊ သွေးပျက်မှု၊ အတင်းအကြပ် ခိုင်းစေခံရသလို ပိတ်လှောင်ခြင်း။

"အား!!!"

Chain အော်သံကြောင့် Hurricane လှည့်ကြည့်လာတယ်။ ထိုင်လျက်သားနဲ့ ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်အုပ်ကာ တုန်ရီနေတဲ့ Chain.

"Chain! ဘာဖြစ်သွားတာလဲ? ဘာလို့ဒီကိုရောက်လာတာလဲ? Fernando! ကားသွားယူခဲ့စမ်း မြန်မြန်။ Robert, ခုနက Chain ကိုစောင့်ကြည့်နေတဲ့နှစ်ကောင် မြေအောက်ခန်းထဲ ထည့်ထားလိုက်"

အကုန်လုံးလည်း ပျာယာခတ်နေတဲ့သူတို့ခေါင်းဆောင်ကြောင့် နေစရာမရှိကြ။

"Chain! ဘာဖြစ်တာလဲ? သတိထားပါဦး၊ ငါ့ကိုပြော ဘာဖြစ်တာလဲ?"

တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး မျက်ရည်တွေကျကာ ဘာမှ အကြောင်းပြန်မလာတဲ့ Chain ကြောင့် Hurricane ခမျာလည်း ဆောက်တည်ရာမရ။ ကားရောက်လာပြီး Chain ကို ကားပေါ်ဝိုင်းတင်လိုက်ကာ Hurricane က ဘေးမှာထိန်းပေးရင်း

"Hepius ကိုဖုန်းခေါ်စမ်း၊ ဆေးရုံကိုမြန်မြန်မောင်း"

Hurricane ရဲ့ ညာလက်ရုံး Fernando က Hepius ဆီဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။ ခေါ်သာခေါ်ရတာ Hurricane အခြေအနေက ဖုန်းပြောနိုင်မယ့် အခြေအနေမဟုတ်ပါ။

"Hurricane?"

"Doctor, ကျွန်တော်တို့ ခေါင်းဆောင်က ဖုန်းခေါ်ခိုင်းလို့ပါ"

"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ?"

"Chain က ခေါင်းဆောင်နဲ့ပါလာပြီး သစ္စာဖောက်တစ်ယောက်ကို ရှင်းနေတာကို မြင်သွားပါတယ်။ အဲဒါ အခု Shock ရသွားလို့ ဆေးရုံကိုခေါ်လာနေပါတယ်။ Doctor ကို ကြိုပြီးအကြောင်းကြားတာပါ။ ခေါင်းဆောင်က Chain ဘေးနားမှာ ရှိနေပါတယ်၊ သူဖုန်းမပြောနိုင်လို့ပါ"

"ဟာကွာ! ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ကြတာလဲ? ငါစောင့်နေမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ဆေးရုံရောက်တော့ John ကပါ အဆင်သင့်ထွက်စောင့်နေတယ်။ Hurricane က ဘေးကပါလာရင်း

"သူ ပထမဆုံး လူသတ်ခဲ့တာကို သွားသတိရတယ်ထင်တယ်။ ကိုယ်မှားတာ"

"စိတ်အေးအေးထားပါ၊ ကျွန်တော်သေချာစစ်ဆေးကြည့်ပါ့မယ်"

Hepius နဲ့ Nancy တို့ အလုပ်တွေရှုပ်နေပြီး Hurricane တို့အဖွဲ့တွေနဲ့ John က အခန်းရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေကြတုန်း Lock နဲ့ Lily ရောက်ချလာတယ်။ Hurricane ကို မြင်မြင်ချင်း Lock က အရှိန်နဲ့ ပြေးထိုးလိုက်တာကြောင့် Hurricane အဖွဲ့တွေ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်ကုန်ပြီး John က ကြားမှာဝင်ရပ်ကာ Lily က Lock ကိုဆွဲထားပါတယ်။ Hurricane က နှုတ်ခမ်းကွဲသွားတဲ့နေရာက သွေးတွေကို မသုတ်နိုင်သေးခင် သူ့လူတွေကို အရင်တားလိုက်တယ်။

"နောက်ဆုတ်စမ်း!"

အကုန်လုံးပြန်ငြိမ်သွားတဲ့အထိ Lily ကတော့ အစ်ကိုဖြစ်သူကို လွှတ်မပေးရဲသေးပါ။

"ခင်ဗျား ဘယ်လိုတွေလုပ်နေလို့ အဲဒီလောက်အထိ ဖြစ်သွားတာလဲ?"

"ကိုယ့်အမှားပါ။ သူက ပထမဆုံးလူသတ်ခဲ့ရတဲ့အချိန်ကို ပြန်သတိရသွားတာလို့ထင်တယ်"

"ဘာလို့ အဲဒီနေရာ ခေါ်သွားခဲ့သေးလဲ?"

"ဘယ်သူကတော့ ဖြစ်ချင်မှာလဲ? ကိုယ့်အမှားလို့ ဝန်ခံပြီးပြီလေ။ မင်းကရော သူ့ကို ဘယ်လောက်ဂရုစိုက်ခဲ့ဖူးလို့ အခုမှ လာပြီးပေါက်ကွဲနေတာလဲ?"

Chain နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်တုန်းကစုဆောင်းထားမှန်းမသိတဲ့ အချင်းချင်းအပေါ်ထင်မြင်ချက်တွေ ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်လာကြပုံပါပဲ။

"ခင်ဗျား သိပ်ချစ်တယ်မဟုတ်လား? ဘာကိစ္စ ခုလိုတွေအထိဖြစ်ရတာလဲ?"

Lily ကတော့ အတင်းဆွဲပြီး ဆက်မပြောဖို့ တားရှာတယ်။

"မင်း မချစ်တတ်ဘူးဆိုရင်လည်း ဘာကိစ္စ ငါ့ကိုလာပြောနေသေးတာလဲ? လွှတ်ထားလိုက်လေ"

ရှုပ်ကုန်ပါပြီ။ Lily ခမျာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း Nancy ထွက်လာပြီး

"တော်လိုက်တော့! ဒါဆေးရုံနော်၊ ရှင်တို့လူကအခန်းထဲမှာကို ရှင်တို့က အခန်းရှေ့မှာအော်မနေနဲ့။ တစ်နေရာရာမှာသွားပြီး အသေသတ်ကြပါလား?"

Nancy ပြောလိုက်တော့မှ ငြိမ်သွားကြတာမို့ Lily ကပဲ

"Chain ဘယ်လိုနေသေးလဲဟင်?"

"အိပ်ပျော်သွားပြီ။ ပြန်နိုးလာမှ အခြေအနေအတိအကျ သိရမှာပေါ့။ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာဆိုတော့ ဘာမှမပြောတတ်သေးဘူး။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲလို့ သေချာရှင်းပြပေးနိုင်မလား Hurricane? ဒီမှာ John နဲ့ ရှင့်လူတွေ စောင့်ကြည့်ပေးမှာပဲ။ ကျွန်မတို့ အေးအေးဆေးဆေး စကားသွားပြောရအောင်"

အခန်းထဲမှာ အားလုံးဝိုင်းထိုင်ကြပြီး Hurricane က အဖြစ်အပျက်ကိုရှင်းပြလိုက်တယ်။

"ဒါဆို သူက သေပြီးသားအလောင်းကိုပဲ တွေ့လိုက်တာပေါ့"

"ဟုတ်ပါတယ်၊ သူက သေနတ်သံကြားပြီး ရောက်လာပုံပါပဲ။ အဲဒီအနေအထားက မမျှော်လင့်ဘဲ သူငယ်ငယ်ကမြင်ကွင်းနဲ့ သွားတူနေတာ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်"

Chain ရဲ့ ငယ်ဘဝက Bermuda မှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ပြဿနာကို Hurricane ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။

"ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ကလေးဘဝရဲ့ ခြောက်ခြားစရာကိစ္စဆိုတော့ သူ့မှတ်ဉာဏ်မှာရှိနေတဲ့ပုံရိပ်က ပြန်ပေါ်လာတာနေမှာပါ။ သူနဲ့ပတ်သက်သမျှ စိတ်ညစ်စရာကိစ္စတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်ပေးကြပါနော်"

Lock ကတော့ တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။ Lily ကလည်း မသိမသာအကဲခတ်နေတယ်။ Hurricane ကတော့ သူ့အပူနဲ့သူ အတွေးများနေတာကြောင့်

"Lily, Nancy နဲ့လိုက်ခဲ့ပေးပါလား? အချစ်နဲ့ လူလဲစောင့်ရမယ်လေ။ သူက အလုပ်ရှိသေးတယ်"

"ဟုတ်"

Lock နဲ့ Hurricane နှစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တော့ Lock က ကော်ဖီနှစ်ခွက်ထယူကာ Hurricane ရှေ့ တစ်ခွက်လှမ်းပေးပြီး

"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်"

Hurricane က မော့ကြည့်လာကာ အံ့ဩသလိုဖြစ်သွားပြီးမှ

"ရပါတယ်၊ ကိုယ်လည်း ပေါ့ပေါ့ဆဆဖြစ်သွားတာ"

ကော်ဖီသောက်နေကြရင်းမှ

"သူ့ရဲ့ငယ်ဘဝတချို့ကို ပြောပြပေးနိုင်မလား?"

"ရပါတယ်"

Lock တို့ စကားထိုင်ပြောနေလိုက်တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ Fernando ရောက်လာပြီး

"ခေါင်းဆောင်၊ ကျွန်တော်ပြန်မှဖြစ်မယ်ထင်တယ်"

"အင်း၊ အချိန်မနည်းတော့ဘူးပဲ"

Hurricane က စီစဉ်စရာရှိတာ စီစဉ်နေတုန်း Lock ကလည်း Lily ကို ပြန်လွှတ်ဖို့ စီစဉ်နေပါတယ်။

"Hurricane, ခဏနားလိုက်ပါလား? ကျွန်တော် Hepius နဲ့သွားတွေ့လိုက်ဦးမယ်"

"ရတယ်၊ ကိုယ် Chain အခန်းမှာ ရှိနေမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

¤

"ဒါဆို သူက အဲဒီလောက်မြန်မြန်ကြီး သတိရလာတာလား?"

"မဖြစ်နိုင်ဘူး။ သူအရမ်း Shock ရခဲ့တာကို အတိအကျကြီးပြန်မြင်ရလို့ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်"

Hepius စကားကြောင့် Lock ငြိမ်သွားပြန်တယ်။

"မင်း ဘာစဉ်းစားနေလဲဆိုတာ ငါသိတယ်။ မင်းနဲ့ပတ်သက်သမျှတိုင်းက သူ့စိတ်ထဲမှာ ဆိုးချင်မှလည်း ဆိုးမှာပေါ့။ သိပ်မတွေးပါနဲ့"

တကယ်ကို တွေးစရာတွေ များလာခဲ့တာပါ။ ဂရုတစိုက်ရှိလွန်းတဲ့ Hurricane နဲ့တောင် အခုလိုတွေ ဖြစ်လာခဲ့တာ ကိုယ်နဲ့ပတ်သက်သမျှက သူ့အတွက် အမှတ်တရကောင်းဖြစ်ခဲ့တာ မရှိသလောက်ပါပဲ။
ဒါကိုတောင် Hurricane ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပေါက်ကွဲမိတာက ဘယ်လောက်အထိ စိတ်လွတ်ခဲ့တာလဲ? သတင်းကြားကြားချင်းကို စိတ်တွေတိုနေမိတာမို့ လက်လွန်သွားခဲ့တာ။
မင်းမချစ်ရင် လွှတ်ထားလိုက်လေတဲ့။ ပြန်ပြောစရာ စကားမရှိခဲ့ဘူး။

သူနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ ပတ်သက်မှုတွေက မချစ်ဘူးလို့ပြောရင်လည်း အကြောင်းသိတွေက ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။ ချစ်ပါတယ်လို့ပြောရအောင်လည်း ကိုယ့်ဘာသာမယုံဘူး။ သံယောဇဉ်ကြောင့်၊ အနေနီးတာကြောင့်လို့ ခေါင်းစဉ်တပ်ထားခဲ့တဲ့ အတိတ်တချို့က ကိုယ့်အတွက်တော့ အချိန်တိုင်းလွမ်းဆွတ်စရာ မဟုတ်ပေမဲ့ မေ့ပစ်လိုက်စရာတွေလည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။

မင်းအချစ်တွေနဲ့ အသားကျခဲ့ခြင်းက ငါ့ချစ်ခြင်းလား?

■■■■■ Part L ဆက်ရန် ■■■■■