အခန်း(၃၀) ရှမ်းရိပင်းဘဝ +

သတ္တမ မင်းသား အချိန်​အကြာကြီးနာမကျန်းဖြစ်​နေခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်​အားနဲ့ကိုယ်​နလန်​ထူလာတာ။ ဘယ်​လိုလုပ်​ဆေးတစ်​ခွက်​ထဲနဲ့ပြန်​ကောင်းနိုင်​မှာလဲ။ ရှမ်းရိပင်း ကနှုတ်​ဆော့​နေတာပဲ။ သတ္တမမင်းသား သူ့စိတ်​ထဲကသံသယ​တွေ​ဖျောက်​ပြီး ရှဲ့ယွိရို ကို​ပွေ့ထားလိုက်​သည်​။ သူ့လက်​မောင်းကြားမှာရှိ​နေတဲ့ ရှဲ့ယွိရို က​တော့ မျက်​နှာဖြူ​ဖျော့​နေပြီး သွားများပင်​တုန်​ရီ​နေသည်​။

သိပ်​ပင်​မကြာလိုက်​မင်းကြီးရဲ့မိန်းမစိုးကရဲမတ်​တွေနဲ့​ရောက်​ချလာသည်​။ ''အရှင်​မင်းသား ၊​တော်​ဝင်​ကိုယ်​လုပ်​တော်​ကျွန်​တော်​မျိူးတို့နဲ့လိုက်​ခဲ့ရပါမယ်​။​မေးခွန်းတစ်​ချိူ့ ကို​ဖြေ​ပေးရပါလိမ့်​မယ်​''

ထျန်းချန်​မင်းကြီးက အိုမင်းလာပြီး ခန္ဓာကလည်းတဖြည်းဖြည်းချိနှဲ့လာပြီမို့ သက်​ရှည်​ဆေးကိုရှာ​နေသည်​ကသဘာဝပင်​။ သူ့​နောက်​လိုက်​တွေကလည်း သက်​ရှည်​နုပျိူပြီး ကြွယ်​ဝချမ်းသာ လိုတာ​ကြောင့်​စိတ်​လှုပ်​ရှား​နေကြသည်​။ အိမ်​ရှေ့မင်းသား ကိုယ်​တိုင်​လူလွှတ်​ဖမ်းခိုင်းရန်​ပင်​မလိုလိုက်​ပေ။

ရှဲ့ယွိရို ကသူမရဲ့​ဆေးဝိညာဉ်​နယ်​မြေနဲ့ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေက အရမ်းကိုထူးခြားတာသိသည်​။​သေ​ရေးရှင်​ရေးမဟုတ်​ရင်​ထုတ်​ပြစရာအ​ကြောင်းမရှိ။ ဝိညာဉ်​နယ်​မြေက သူမရဲ့ဝိညာဉ်​နဲ့ဆက်​ထားပြီး​ကျောက်​စိမ်းလက်​ကောက်​အဖြစ်​ရှိ​နေသည်​၊ သူမသာအလိုမရှိရင်​ဝတ်​ထားရင်​တောင်​ဘယ်​သူမှမြင်​နိုင်​မည်​မဟုတ်​ပေ။

ဒီလက်​ကောက်​ကချွတ်​လို့လည်းမရတာ​ကြောင့်​သူမမှာ ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေ နဲ့ ဝိညာဉ်​နယ်​မြေရှိ​နေသ၍ ဒီအကြပ်​အတည်းကလွှတ်​မြောက်​နိုင်​သည်​။

သူမ ကိုယ့်​ကိုယ်​ကို ယုံကြည်​ချက်​ကြောင့်​မိန်းမစိုးဘယ်​လောက်​စစ်​မေး​မေး မ​ဖြေ​ပေ။ သူမကမင်းကြီးအတွက်​စကားတစ်​ခွန်း​တောင်​စချင်​ပုံရ။​တော်​ဝင်​ကိုယ်​လုပ်​တော်​က ဘယ်​လိုနည်းနဲ့​မေး​မေးမ​ဖြေတာ​ကြောင့်​မိန်းမစိုး​ခေါင်း​ဆောင်​လည်း စိတ်​ညစ်​ပြီး အ​စောင့်​တွေနဲ့ချန်​ထားလိုက်​သည်​။

သူတို့ထွက်​သွားမှ ရှဲ့ယွိရို​ထောင့်​တစ်​နေရာမှာထိုင်​ပြီး ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေ အချိူ့ကိုအမြန်​သောက်​လိုက်​သည်​။ ပြီး​နောက်​သူမရဲ့ခွန်​အား​တွေကိုပြန်​ကောင်း​အောင်​လုပ်​လိုက်​သည်​။ သူမ ဆန္ဒရှိရင်​အချိန်​မ​ရွေးထွက်​သွားနိုင်​ပေမယ့်​လို့ အခုသူမက​ထောင်​ထဲမှာ။ ရုတ်​တရပ်​ပျောက်​သွားရင်​ပေကျင်းမှာရှိ​နေတဲ့သူမ မိသားစုဒုက္ခ​ရောက်​နိုင်​သည်​။ သူမ​မောင်​က အရည်​အချင်းရှိသည်​။ သူမသာ သူတို့လျစ်​လျူရှုရင်​မင်းကြီးက ရှဲ့မိသားစုကို​ဒေါသပုံချလိမ့်​မည်​။

ဒါ​ကြောင့်​တစ်​ခုတည်း​သောနည်းလမ်းက မင်းကြီးကိုသက်​ရှည်​ဆေးဆက်​သပြီး မင်းကြီးကျန်းမာလာ​အောင်​ပြုစု​ပေးဖို့ပဲ။ ဒါဆိုရင်​မင်းကြီးက သူမကို​ကျေးဇူးတင်​ပြီး သတ္တမမင်းသားနန်းတက်​ဖို့ဖြတ်​လမ်းတစ်​ခုရလိမ့်​မည်​။

သူမအကြံအစည်​ကိုသူမ​ကျေနပ်​ပြီး ရှဲ့ယွိရို ပြုံးလိုက်​သည်​။

သူ​တောင်​အဲ့လို​တွေးတတ်​ရင်​ကျိူးယွင်​ရှန့်​ကမ​တွေးမိပဲမ​နေဘူး​ပေါ့။ အဲ့ဒီညသူ​ထောင်​စောင့်​တွေကို စိတ်​ညှို့ ပြီး​ထောင်​ထဲဝင်​သွားလိုက်​သည်​။

"​တော်​ဝင်​ကိုယ်​လုပ်​တော်​ဘယ်​လို​နေလဲ'' သူကပြုံး​နေပြီး မျက်​လုံး​တွေက​လှောင်​ရိပ်​သန်း​နေသည်​။ ပြီး​တော့ နှာ​ခေါင်းတရှုံ့ ရှုံ့ လုပ်​ပြီး သက်​ပြင်းချလိုက်​သည်​။ ''​တော်​ဝင်​ကိုယ်​လုပ်​တော်​မှာ အံ့သြစရာ​ဆေး​ကောင်း​တွေအများကြီးရှိတာပဲ၊ ဒီ​ဆေး​တွေအရမ်းထူးခြားလွန်းလို့ ကျိူးတိုင်းပြည်​တစ်​ခုလုံးမှာ​တောင်​ရှာမရ​လောက်​ဘူးထင်​မိတယ်​။ ဒါ​တွေကိုမင်းကြီးကို ဆက်​သပြီး မင်းကြီးကိုသက်​ရှည်​စေရင်​တကယ်​ကိုချီး​မြှောက်​ခံရမှာပဲ''

ရှဲ့ယွိရို​လှောင်​ရယ်​ပြီး တိတ်​တိတ်​လေးသာ​နေလိုက်​သည်​။ သူမအခုဒီပညာရှိကို​ကြောက်​နေပြီး သာမန်​လူမဟုတ်​ဘူးလို့ထင်​နေသည်​။ ဘယ်​လိုလုပ်​သာမန်​လူကသူ့ရဲ့ ဝိညာဉ်​နယ်​မြေနဲ့ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေ ကိုရှာ​တွေ့မှာလဲ။

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က စိတ်​မဝင်​စား အကျဉ်းတံခါး​ရှေ့ကိုသွားပြီး​ကောက်​ရိုးတမျှင်​ကို​ကောက်​လိုက်​သည်​။ ပြီး​တော့​သော့​ပေါက်​ထဲထည့်​ပြီးလှည့်​လိုက်​သည်​။ ခဏ​လောက်​လှည့်​ပြီး​တော့​သော့​ချောင်းကြီးက ပြုတ်​ကျသွားသည်​။ ဗီလိန်​တစ်​ယောက်​အ​နေ သူမှာဖိအား​တွေများများစားစားမရှိဘူး။ က​လေးယူတာကလွဲရင်​ဒီ​လောကမှာ သူမတတ်​နိုင်​တာဘာမှမရှိဘူး။ 6

ရှဲ့ယွိရို ကသူ့ကို​ငေး​ကြောင်​ကြည့်​နေသည်​။ ပြီး​တော့​ထောင့်​ကိုကပ်​သွားပြီး ကိုယ်​ကိုချူံ့ ရင်း​ကြောက်​လန့်​တကြား​အော်​ဟစ်​လေသည်​၊ ''ရှင်​ဘာလုပ်​မလို့လဲ''

"စိတ်​လျော့ ။ကျူပ်​ခင်​များကိုမသတ်​ဘူး'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​ရှေ့ကိုတိုးသွားပြီး ကိုယ်​ကိုကိုင်းချလိုက်​သည်​။ သူသာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ဇာတ်​လိုက်​နဲ့ဇာတ်​လိုက်​မကိုသတ်​လိုက်​ရင်​ကမ္ဘာကြီးချက်​ချင်းပျက်​စီးသွားမှာ။ သူကပြင်​ပကဖြစ်​တာ​ကြောင့်​ကန့်​သတ်​ချက်​တစ်​ချိူ့​တော့ရှိ​နေတယ်​။ ဒါ​ပေမယ့်​ဒီကမ္ဘာကလူ​တွေကပဲ ဇာတ်​လိုက်​နဲ့ဇာတ်​လိုက်​မ ကိုသတ်​ရင်​တော့ မူလဇာတ်​ကြောင်းကိုထိခိုက်​ရာမ​ရောက်​လို့ဘာမှမဖြစ်​နိုင်​ဘူး။

ဒါ​ကြောင့်​သူ ဇာတ်​လိုက်​မကိုသတ်​မည်​မဟုတ်​။ သူလာရတာက ဝိညာဉ်​နယ်​မြေနဲ့ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေ​ကြောင့်​ဖြစ်​သည်​။ သူ့လိုစွမ်းအင်​စု​ဆောင်း​နေသူအဖို့က ဒါ​တွေက အဟာရဖြည့်​အစားအစာ​တွေလိုပဲ။

သူ့စကားကိုကြား​တော့ ရှဲ့ယွိရို ပိုသတိဝင်​သွားသည်​။ သူမကို လက်​တွေကို ပုခုံးဆီသိုင်းဖက်​ထားပြီး​အော်​ဖို့ပြင်​လိုက်​သည်​။ ဒါ​ပေမယ့်​လို့ သူမအသံတစ်​စုံတစ်​ရာမှ ထွက်​လို့မရတာကိုသတိထားမိပြီး လန့်​သွားသည်​။

"စိတ်​ညှို့ နည်းထဲကတစ်​ခု​လေ'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​ရယ်​လိုက်​ပြီး သူမရဲ့ လက်​ကောက်​ဝတ်​ကိုလက်​ညှိုးထိုးလိုက်​သည်​။ ''​တော်​ဝင်​ကျောက်​စိမ်းလက်​ကောက်​ပါလား အရမ်းရှားတာကို''

"ရှင်​...မြင်​ရတယ်​ပေါ့'' ရှဲ့ယွိရို တုန်​ရီလာသည်​၊ သူမ​ကြောက်​လွန်းလို့ဝိညာဉ်​လွင့်​မတတ်​ပဲ။ ဒီလက်​ကောက်​က သူမကို နတ်​တစ်​ပါးကလက်​ဆောင်​ပေးခဲ့တာ။ ဒီလူက ဒါကိုမြင်​ရ​တော့ သူလည်းနတ်​လား?

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က မ​ဖြေပဲ လက်​ကောက်​ဆီလက်​လှမ်းပြီးချွတ်​လိုက်​သည်​။ သူ့လက်​ဖဝါး​ပေါ်​ရောက်​တဲ့အခါမှာ​တော့ လက်​ကောက်​က အလင်း​ရောင်​လဲ့လဲ့​လေး​တွေအဖြစ်​ပြောင်းသွားပြီး သူ့ကိုယ်​ထဲစီးဝင်​သွား​လေသည်​။

"ဒါက ကမ္ဘာတစ်​ခုလုံးရဲ့စွမ်းအားနဲ့ယဉ်​ရင်​ဘာမှမဟုတ်​ပေမယ့်​ခြင်​သားကလည်းအသားပဲမဟုတ်​လား။​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​တော်​ဝင်​ကိုယ်​လုပ်​တော်​'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​လက်​ကို​နောက်​ပစ်​ပြီး အချူပ်​ခန်းထွက်​ကထွက်​လိုက်​သည်​။ တံခါးပြန်​ပိတ်​ရန်​တော့မ​မေ့။ ပြီး​တော့ သူက လက်​ညှိုး ကိုနှုတ်​ခမ်း​ပေါ်တင်​လိုက်​ပြီး ''မင်းကို ဝိညာဉ်​နယ်​မြေနဲ့ဝိညာဉ်​စမ်း​ရေ အ​ကြောင်း​ပြောဖို့တားမြစ်​တယ်​။ အဲ့ဒီအ​ကြောင်း​ပြောရင်​မ​ပြောရ​သေးခင်​မှာပဲ ရူးရလိမ့်​မယ်​''

ဒီစကားများက စိတ်​ညှို့ လိုက်​ခြင်းဖြစ်​သည်​။ ရှဲ့ယွိရို​ကြောက်​လန့်​စွာကြည့်​နေတဲ့မျက်​နှာနဲ့ပဲ​ခေါင်းညိမ့်​လိုက်​သည်​။ လက်​ကောက်​က သူမဝိညာဉ်​နဲ့ဆက်​ထားတာမို့ အတင်းအကြပ်​ဖြုတ်​ယူတာက သူမဝိညာဉ်​ကိုထိခိုက်​စေသည်​။ ကျိူးယွင်​ရှန့်​ထွက်​သွားပြီး​နောက်​သူမပြင်းထန်​တဲ့​ခေါင်းကိုက်​ဝေဒနာခံစားရပြီး လူးလိမ့်​နေ​တော့သည်​။

"မင်းဘယ်​သွား​နေတာလဲ'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​အခန်းကိုပြန်​ရောက်​တော့ မင်းသားက အိပ်​ယာ​ပေါ်မှာထိုင်​နေပြီး သူ့ကိုကြည့်​နေသည်​။

"​ရေအိမ်​ကို''

"ဒီထဲမှာ​ကော မရှိလို့လား''

"အနံ့ ကမ​ကောင်းဘူး​လေ။ အသံလည်းမလုံဘူး''

မင်းသားက ပြုံးပြီး​စောင်​ကိုလှပ်​ကာဆိုသည်​။ ''မနက်​ဖြန်​မင်းလုပ်​စရာ​တွေအများကြီးရှိတယ်​။ အိပ်​ရ​အောင်​''

ကျိူးယွင်​ရှန့်​ခဏ​လောက်​တုန့်​ဆိုင်း​နေပြီးမှာ သူ့အ​ပေါ်ဝတ်​ရုံကိုချွတ်​လိုက်​ပြီး အတွင်းဝတ်​ဖြူနဲ့ မင်းသား​ဘေးဝင်​လှဲလိုက်​သည်​။ မင်းသား​နေမ​ကောင်းတုန်းကလည်း သူမင်းသားအိပ်​ရာမှာပဲ​နေ့တိုင်းအိပ်​ခဲ့သည်​။ အခု​ကောင်းသွားမှ ငြင်းမယ်​ဆိုလည်း​ကြောင်​သူ​တော်​ဟန်​ဆောင်​ရာကျမည်​။

မင်းသားက သူ့ကိုဖက်​အိပ်​သည်​။ အားအင်​တွေပြန်​ရလာတာကသူ့အတွက်​စိမ်းသက်​နေ​သေး​ပေမယ့်​လို့ သူနှစ်​ခြိုက်​စွာပဲအိပ်​ပျော်​သွား​လေသည်​။

ရှဲ့ယွိရို ကစစ်​မေးသမျှကိုမ​ဖြေ။ ဒါ​ကြောင့်​မိန်းမစိုး​ခေါင်း​ဆောင်​က​ပေကျင်းကိုပို့ပြီး မင်းကြီးကိုယ်​တိုင်​စီရင်​စေဖို့​ခေါ်သွားလိုက်​သည်​။ နတ်​ဆေးဟာ ကူးစက်​ရောဂါကိုကုသနိုင်​တာမို့ ထျန်းချန်​မင်းကြီးကလည်း ဒီကိစ္စကို စိတ်​ဝင်​စားသည်​။

အမှန်ကိုမ​ပြောမချင်း ရှဲ့ယွိရို နှိပ်​စက်​ခံရသည်​။ သူမက အိမ်​ရှေ့မင်းသား အပယ်​ခံရပြီး သတ္တမ မင်းသားနန်းတက်​ရမှာ။ သူကမိဖုရား​ခေါင်​ဖြစ်​ရမှာ စသည်​ဖြင့်​အရူးလို​အော်​ဟစ်​လေသည်​။

ထျန်းချန်​မင်းကြီး​တော်​တော်​အံ့သြသွားသည်​။ ဒီလို ကိုယ်​လုပ်​တော်​လေးကတောင်​ဒီ​လောက်​ရည်​မှန်းချက်​ကြီးရင်​သတ္တမ မင်းသား​ကော ဘယ်​လို​တွေးမလဲ။ သူလည်းပဲသိလျှက်​နဲ့ အိမ်​ရှေ့မင်းသား အတွက်​ဆေးထုတ်​မ​ပေး​သေးတာ။ ဒါ​ကြောင့်​သတ္တမ မင်းသားလည်း အပြစ်​ပေးခံရသည်​။ ထျန်းချန်​မင်းကြီးက သူ့ကိုညီလာခံတက်​ခွင့်​နဲ့တာဝန်​ထမ်း​ဆောင်​ခွင့်​ကို တားမြစ်​လိုက်​သည်​။ ထျန်းချန်​မင်းကြီးရဲ့ရဲမတ်​တွေလည်း​ခြေချင်းလိမ်​နေကြပြီး အခြားပြစ်​မှုကြီး​တွေပါရှာ​တွေ့သည်​။ ရှဲ့တစ်​မိသားစုလုံး​ထောင်​ထဲ​ရောက်​လေသည်​။

ရှဲ့ယွိရိုက သတိမထားပဲ​ဆေးအညွှန်းစာအုပ်​နဲ့အခြားပစ္စည်း​တွေကို သူမဗီရိုမှာပဲထား​လေသည်​။ ဒါ​တွေက ထျန်းချန်​မင်းကြီးအတွက်​တော့ ရတနာ​တွေပဲ။ ဒါ​ပေမယ့်​ဆေးစာအုပ်​ထဲက​ဆေး​ပင်​တွေကဝိညာဉ်​နယ်​မြေမှာပဲ​ပေါက်​တာ​ကြောင့်​သူတို့ဘယ်​လိုရှာမလဲ။ ထျန်းချန်​မင်းကြီးက သမား​တော်​တွေနဲ့ တာအိုရ​သေ့​တွေကို အကူအညီ​တောင်းပြီး ရှာ​စေသည်​။ ထိုအချိန်​၌ တစ်​တိုင်းပြည်​လုံး အဂ္ဂိရတ်​ပညာဖြစ်​သည့်​နတ်​ဆေး​ဖော်​ခြင်းပညာကို ရူးသွပ်​သွားကြသည်​။

အိမ်​ရှေ့မင်းသားရဲ့ အာဏာက​တော့တဖြည်းဖြည်းကြီးလာပြီး​နောက်​ဆုံး အုပ်​ချူပ်​ရေးတစ်​ခုလုံးသူလက်​ထဲ​ရောက်​လာသည်​။

သက်​တော်​၇၆တွင်​ထျန်းချန်​မင်းကြီးနတ်​ရွာစံ​လေသည်​။ တစ်​တိုင်းပြည်​လုံး ပူ​ဆွေးကြပြီး အိမ်​ရှေ့မင်းသားက အားလုံးရဲ့​ထောက်​ခံမှုနဲ့နန်းတက်​ရသည်​။

နန်းသိမ်းပွဲပြီးတဲ့​နောက်​ဧကရာဇ်​အသစ်​ချွတ်​ချွတ်​လေးက သူ့ရဲ့တိုင်​ပင်​ခံအမတ်​အသစ်​ချွတ်​ချွတ်​လေးကို ဆင့်​ခေါ်လိုက်​သည်​။ 2

"ကိုယ်​တော်​က ဒီ​နေ့ကစပြီး ဧကရာဇ်​မဟုတ်​ဘူးလား'' မင်းကြီးက အမျိူးသားငယ်​လေးရဲ့လက်​ကို တရင်းတနှီးဆုပ်​ကိုင်​ထားပြီး​မေးသည်​။

"အရှင်​မင်းကြီး '' ကျိူးယွင်​ရှန့်​လက်​ကိုပြန်​ရုတ်​ပေမယ့်​တင်းတင်းကြပ်​ကြပ်​ဖျစ်​ညစ်​ခြင်းသာခံလိုက်​ရသည်​။ သူ့လက်​တွေကျိူးမတတ်​ဖြစ်​လာ​တော့မှ သူလက်​လျော့လိုက်​သည်​။

"မင်းကိုယ့်​ကိုသစ္စာမရှိ​တော့ဘူးလား''

"ကျွန်​တော်​အမြဲသစ္စာရှိပါတယ်​'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​နှုတ်​ခမ်း​ထောင့်​ပင်​လှုပ်​သွားသည်​။

"မင်း​တွေးပြီးပြီလား''

ကျိူးယွင်​ရှန့်​တိတ်​ဆိတ်​နေမိသည်​။ လှိုင်းထန်​လာတဲ့မုန်​တိုင်းကို တစ်​ဖက်​လူမျက်​လုံးထဲ မြင်​နေရ​တော့မှ ''အခု အရှင်​ကဧကရာဇ်​။ ကျွန်​တော်​ကအမတ်​။ အရှင်​နဲ့ကျွန်​တော်​ရဲ့ ဆက်​ဆံ​ရေးက သခင်​နဲ့ကျွန်​ရဲ့ ဆက်​ဆံ​ရေးထက်​စည်း​ကျော်​သွားရင်​အခြားလူ​တွေသတိထားမိကုန်​မယ်​။ အဲ့လိုမဆင်​မခြင်​လုပ်​ရင်​ကျွန်​တော်​တို့​ရဲ့အချစ်​ကို လူ​တွေအထင်​သေးလိမ့်​မယ်​'' 1

ဧကရာဇ်​က​ရှေ့ကစကား​တွေအကုန်​မေ့ပစ်​လိုက်​ပြီး သူကြားလိုတဲ့စကားသာကြား​လေသည်​၊ ''အချစ်​၊ ဒါဆိုမင်းလည်းကိုယ်​တော့်​ကိုခံစားချက်​ရှိ​နေတာ​ပေါ့။ ကိုယ်​ထင်​သားပဲ'' 11

သူက အမျိူးသားငယ်​လေးကို လက်​မောင်း​တွေထဲ​ပွေ့ထားပြီး ဖျစ်​လိုက်​သည်​။ ''မင်းဘာလို့ ကိုယ့်​ကိုအခွင့်​ရေးမ​ပေးတာလဲ။ ကိုယ်​တို့ဆက်​ဆံ​ရေးကမပျက်​စီးပဲ ပိုပြီး​တော့​တောင်​ခိုင်​မြဲနိုင်​တာပဲ။ မင်းဒီ​နေ့သ​ဘောမတူရင်​ကိုယ်​ကတိ​ပေးထားတဲ့ ရှမ်းအိမ်​ရဲ့အနှစ်​တစ်​ရာ​ကောင်းချီး ဆိုတာထည့်​မတွက်​တော့ဘူး'' 2

ကျိူးယွင်​ရှန့်​သူ့ပုခုံးနာ​နေတာကိုလျစ်​လျူရှုလိုက်​ပြီး​မော့ကြည့်​လိုက်​သည်​။ ''မင်းမှာသစ္စာ၊လူမှာကတိတဲ့။ မကြားဖူးဘူးလား''

"​ရေ​မြေ့အရှင်​မည်​သည်​တိမ်​လို​လေလိုနှယ်​ခန့်​မှန်းရခက်​၏တဲ့။ မကြားဖူးဘူးလား'' ဧကရာဇ်​က လုံးဝအညံ့မခံ​ပေ။ 8

ကျိူးယွင်​ရှန့်​"........''

"အာ...မင်းစိတ်​ဆိုးသွားပြီ'' မင်းကြီးက ကျိူးယွင်​ရှန့်​မျက်​မှောင်​ကြုတ်​ထားတာမြင်​တော့ အသံကို​ဖျော့လိုက်​ပြီး ''မင်းသာ ကိုယ်​ဘေးလိမ်​လိမ်​မာမာနဲ့​နေပြီး ဘယ်​တော့မှ​ပျောက်​မသွားရင်​ကိုယ်​ရှမ်းအိမ်​ကိုဒုက္ခမ​ပေးဘူး။ ယွင်​ရှန့်​၊ ယွင်​ရှန့်​လက်​ခံ​ပေးပါ။​နော်​နော်​'' 4

က​လေးတစ်​ယောက်​ပူဆာသလို သူ့ရဲ့​ခေါင်းကို ကျိူးယွင်​ရှန့်​လည်​ပင်းမှာအပ်​ပြီး တစ်​လောကလုံးကို​ပေးဖို့ကြိုးစား​နေ​လေသည်​။ ကျိူးယွင်​ရှန့်​သူ့ရဲ့ဘုရင်​တစ်​ပါးအ​နေနဲ့မသင့်​လျော်​တဲ့အမူအရာ​တွေကို သ​ဘောမကျ​ပေလို့ အရမ်းကို​သေမလိုရှင်​မလိုဖြစ်​တော့ သူပြန်​ဖက်​လိုက်​ပြီး ကတိ​ပေးလိုက်​သည်​။ 5

မင်းကြီးက အရမ်း​ပျော်​သွားပြီး အမြန်​သူ့လက်​ထဲက​ကောင်​လေးရဲနှုတ်​ခမ်း​ပေါ်တံဆိပ်​တုံးနှိပ်​လိုက်​သည်​။ 2

••••

ရှဲ့ယွိရို က​သေဒဏ်​ပေးခံခဲ့ရပြီး သတ္တမ မင်းသားက ဘာမှမကျန်​အောင်​အာဏာကျသွားသည်​။ အခု ဧကရာဇ်​အသစ်​ကနန်းတက်​တော့သူ့မှာအခွင့်​အ​ရေးကမရှိ​တော့ ။ သူ့ရဲအိမ်​တော်​ကြီး​က ခြောက်​သွေ့​နေပြီး ရှမ်း​ချောင်​တန်​ကိုသာမှီခို​နေရ​တော့သည်​။

"ကျွန်​မအစ်​ကိုက ဒီ​နေ့ပဲ လူသိရှင်​ကြား သစ္စာခံယူပြီး ပွဲ​တော်​ကျင်းပ​တော့မှာ။ ရှင်​လိုက်​မှာလား'' ရှမ်း​ချောင်​တန်​ကလည်း မင်းသားအ​ပေါ်မရို​သေ​တော့။

"ပုံမှန်​အားဖြင့်​ကိုယ်​တော်​မင်းသမီးနဲ့အတူသွားရမှာ​ပေါ့'' သတ္တမင်းသားက ညင်​သာစွာ ပြုံးလိုက်​၏။

"အခုရှင်​ကဧကရာဇ်​ဖြစ်​ဖို့ အခွင့်​အ​ရေး မရှိ​တော့ဘူး။ ကျွန်​မကို မင်းသမီးလို့မ​ခေါ်နဲ့။ လူ​တွေအထင်​လွဲ​နေမယ်​'' ရှမ်း​ချောင်​တန်​က​ပြောပြီး မင်းသားမျက်​နှာအမူအရာ​ပြောင်းသွားတာ မမြင်​ရ​သေးခင်​မှာတင်​ထွက်​သွား​လေသည်​။ 2

သူတို့ ရှမ်းအိမ်​ရောက်​တော့ ဧည့်​သည်​တွေက ဝင်​လိုက်​ထွက်​လိုက်​နဲ့ အခမ်းအနား ကအရမ်းကိုကြီးကျယ်​သည်​။ တစ်​လောကလုံးက ရှမ်းအမတ်​ကိုမင်းကြီးအရမ်းနှစ်​သက်​တာသိထား​တော့ မျက်​နှာရဖို့လာကြသည်​။

ရှမ်း​ချောင်​တန်​သတ္တမမင်းသား နဲ့ ပွဲက​နေထွက်​လာပြီး အ​နောက်​ဖက်​ဝန်းထဲ​လျှောက်​သွားကြည့်​သည်​။ အဲ့ဒီမှာ နန်းတွင်းရဲမတ်​တစ်​ချိူ့ကိုသူမမြင်​လိုက်​ရသည်​။ အနီးနားကပ်​လာသမျှလူ​တွေကို အကုန်​မောင်းထုတ်​နေကြသည်​။

ရှမ်း​ချောင်​တန်​လန့်​သွားပြီး သိချင်​စိတ်​ကြောင့်​ခြေဖျား​ထောက်​ကာ တံတိုင်းကို​ကျော်​ပြီးကြည့်​လိုက်​သည်​။ အဲ့ဒီမှာ သူမအစ်​ကိုနဲ့မင်းကြီးတို့ ကြာကန်​နံ​ဘေးမှာ အတူ​သေရည်​သောက်​နေကြသည်​။ သူမအစ်​ကိုကဘာ​ပြောလိုက်​သလဲ သူမ မကြားရ​ပေမယ့်​မင်းကြီးကရယ်​မော​လေသည်​။ လက်​တစ်​ဖက်​က​တော့​လေအ​ဝှေ့မှာပုံပျက်​သွားတဲ့ သူမအစ်​ကိုရဲ့ ဆံပင်​တွေကိုသပ်​တင်​ပေး​နေသည်​။ အပြုအမူကညင်​သာလွန်း၏။ 1

သူတို့က ဆယ်​စုနှစ်​အ​တော်​ကြာအတူရှိ​နေခဲ့​ပေမယ့်​လို့ သူတို့ဆက်​ဆံ​ရေးက​တော့​ပြောင်းမသွားခဲ့။

ရှမ်း​ချောင်​တန်​စိတ်​ချသွားပြီး ပြုံးကာ ထို​နေရာမှထွက်​သွား​လေသည်​။