အခန်း(၄၉) ကျူးစစ်​ယွိဘဝ

BGM suggest >>> Let me stay by your side by LuHan
1
သိပ်​မကြာခင်​မှာ​တော့ ချင်းစယ်​အချစ်​ရေးကိစ္စကိုထပ်​ပြီးမ​တွေးနိုင်​တော့။

မြို့​တော်​ကလူအဝင်​အထွက်​တင်းကြပ်​တဲ့ဥပ​ဒေထုတ်​ပြန်​ထားတာ​ကြောင့်​အရင်​ကသူအထဲဝင်​လို့မရခဲ့။ အခု​တော့ လက်​တ​လော ကပ်​ဒုက္ခ​တွေ​ကြောင့်​မ​ကျေနပ်​တဲ့လူ​တွေနဲ့ဒုက္ခ​ရောက်​နေကြတဲ့လူ​တွေက အ​စောင့်​တပ်​သား​တွေနဲ့ပြသာနာဖြစ်​နေကြတာမို့ ဒါကခိုးဝင်​ဖို့အ​ကောင်းဆုံးအခွင့်​အ​ရေးပဲ။

သူကျန်းအိမ်​က ဆင်​ခြေ​ပေးထွက်​လာပြီး ကိုယ့်​ကိုယ်​ကို အ​စောင့်​ရဲမတ်​ယောင်​ဆောင်​ကာ နန်းတွင်းထဲသို့ဝင်​ခဲ့သည်​။ ဧကရာဇ်​မှာသစ္စာ​စောင့်​အမတ်​တွေ နန်း​တော်​ထဲအများကြီးကျန်​ခဲ့သည်​။ သူ​သေသွားပြီး မင်းသားငယ်​ကမြန်မြန်​ဆုံးပါးသွားလျှင်​အမတ်​များသင်္ကာမကင်းဖြစ်​ပြီး ပြသာနာ​တွေအများကြီးဖြစ်​နိုင်​သည်​။ ဒါ​ကြောင့်​မယ်​တော်​ကြီးက အချိန်​ယူပြီး သူမသားနန်းတတ်​ရ​အောင်​အရင်​လုပ်​ဆောင်​နေသည်​။ ပြီး​တော့ မင်းသားငယ်​ကို​ဆေးခတ်​ပြီး သူ့ဖခင်​နောက်​လိုက်​သွား​စေဖို့ ကြံစည်​ထားသည်​။
ချင်းစယ်​နန်း​တော်​ထဲအလွယ်​တကူဝင်​ပြီးမင်းသားငယ်​ကိုကယ်​တင်​ချိန်​မှာပဲ ကင်း​စောင့်​တပ်​ဖွဲ့နဲ့တိုးပြီး တစ်​မြို့လုံးပိုက်​စပ်​တိုက်​ရှာ​စေသည့်​အဖြစ်​သို့​ရောက်​သွားသည်​။
အဲ့ဒီအချိန်​မှာပဲ ကျူးအိမ်​အ​စေခံတစ်​ဦးက ကျိူးယွင်​ရှန့်​ဆီ သတင်း​ကောင်းသယ်​လာသည်​။ ရှန်း​ဝေ့ဟုံရှီးစစ်​ရဲ့ လက်​ထောက်​စစ်​သူကြီး သူရှာ​နေသည့်​ပုံစံနှင့်​ကိုက်​ညီသည်​ဟု အ​ကြောင်းပြန်​လာသည်​။ သူက ၆​ပေရှည်​ပြီး ခန့်​ညားကာ ဖွံ့ ထွားသည်​ပြီး​တော့​ဆေးတံ​သောက်​သည့်​အကျင့်​လည်းရှိသည်​ဟုဆိုသည်​။ စစ်​တပ်​ထဲမှာလည်း သူ့ကို '​ဆေးတံအိုကြီး'ဟု​တောင်​ခေါ်ကြသည်​တဲ့။1

ကျိူးယွင်​ရှန့်​အရမ်း​ပျော်​သွားပြီး တံခါး​စောင့်​ကို လာဘ်​ထိုးကာမြို့ထဲသို့ဝင်​ခဲ့သည်​။ လက်​ထောက်​စစ်​သူကြီး အိမ်​တော်​နားက တည်းခိုးခန်းမှာ သူအခန်းတစ်​ခန်းငှါးပြီး စိတ်​ရှည်​ရှည်​စောင့်​နေလိုက်​သည်​။

သူတစ်​နေ့လုံး​စောင့်​ပေမယ့်​ထိုလူက​တော့ထွက်​လာမလာ​ပေ။ သူစိတ်​ထဲ စိုးရိမ်​ပူပန်​လာသည်​။ လုရှီနှင့်​ဥသြ​လေးက​တော့​နေ့လယ်​စာစားပြီး ကိုယ့်​အခန်းကိုယ်​ပြန်​နားကြသည်​။

"ဧည့်​သည်​ခင်​များရဲ့ချိူး​ရေအသင့်​ဖြစ်​ပါပြီ...ဝင်​လို့ရပါပြီ'' တည်းခိုခန်းဝန်​ထမ်းက​ရေချိူးခန်းလိုက်​ကာကိုမ,တင်​လိုက်​ပြီး​ရေ​နွေးအပြည့်​နှင့်​ရေစည်​ကိုပြသည်​။ ခြင်းအပြည့်​ပန်းဝတ်​လွှာများလည်းရှိ​နေသည်​။

"ဒါကဘာလဲ?'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​ခြင်းကိုလက်​ညှိုးထိုးပြီး​မေးလိုက်​ကာ သူ့နှုတ်​ခမ်းစွန်းက လှုပ်​စိလှုပ်​စိဖြစ်​သွားသည်​။
"ဒါက ဧည့်​သည်​ရဲ့အ​စေခံမ​လေး ဧည့်​သည်​ရေချိူးချိန်​မှာသုံးဖို့ပြင်​ပေးသွားတာပါ။ ကျွနိုပ်​ရေထဲ ထည့်​ပေးပါ့မယ်​''+

လုရှီနဲ့ဥသြ​လေးက သူ့သခင်​လေးမြို့​တော်​ကိုလာတာ ချစ်​သူနဲ့သွား​တွေ့တာထင်​ပြီး သူတို့ အ​တွေး​တွေကသမာရိုးမကျ​တော့။ ကျိူးယွင်​ရှန့်​ကလည်းစိတ်​ရွှင်​စွာနဲ့​ငွေစနှစ်​က တည်းခိုခန်းဝန်​ထမ်းကို​ပေးပြီး​ရေ​ပေါ်ကပန်းဝတ်​လွှာ​တွေကို ရူး​ကြောင်​ကြောင်​ကြည့်​နေလိုက်​သည်​။
ထားပါ​တော့...သူအခုက​လေး​တောင်​မွေးလို့ရ​နေပြီပဲ ။ ဒါ​လေးကိုဘာဂရုစိုက်​နေရမှာလဲ။ သူ့ပြုံးလိုက်​ပြီး အဝတ်​ကိုချွတ်​ကာ​ရေထဲဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။ မိနစ်​အနည်းငယ်​အကြာမှာ​တော့ သူ့​နောက်ကပြတင်း​ပေါက်​က ရုတ်​တရက်​အားနဲ့အတွန်းခံရပြီးပြတင်း​ပောက်​ဘောင်​ပေါ် မျက်​နှာဖုံးတပ်​ထားသည့်​လူတစ်​ယောက်​တက်​လာသည်​။ သူ့ကိုမြင်​တော့​ကြောင်​အစွာနဲ့စိုက်​ကြည့်​လေသည်​။

​သေချာ​ပြောရရင်​ကျိူးယွင်​ရှန့်​၏ နဖူးအလယ်​မှ ကျူးရှားကျစ်​စိုက်​ကြည့်​နေခြင်းဖြစ်​သည်​။

"....မင်းက​'ကော' ? " မျက်​နှာဖုံးစွပ်​လူက​မေးလိုက်​သည်​။

"...​ရှောင်​ဟေး?'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​မျက်​ခုံးကြုတ်​လိုက်​သည်​။​အောက်က​ခြေသံပြင်းပြင်း​တွေကြား​တော့ ပြတင်း​ပေါက်​ပေါ်ကလူက ပြတင်းကိုပိတ်​ပြီး​ရေစည်​ထဲခုန်​ချကာ ကိုယ့်​ကိုယ်​ကို​ရေ​အောက်​ထဲပုန်း​နေလိုက်​သည်​။ ကံ​ကောင်းစွာနဲ့ပဲ အ​ပေါ်ပိုင်းက ပန်းဝတ်​လွှာ​တွေလွှမ်း​နေလို့​အောက်​ခြေကိုအပြည့်​ဖုံး​နေသည်​။

အခန်းတံခါးက ဘန်းခနဲပွင့်​လာပြီး ရဲမတ်​တွေက ဓားကိုဝင့်​ရင်​ဝင်​လာသည်​။ သူ့တို့ လိုက်​ကာကိုဆွဲမ,လိုက်​တော့ ရင်​ဘတ်​ကိုကာရင်း မျက်​လုံးပြူးလျှက်​ကြောက်​လန့်​နေသည့်​အမျိူးသားငယ်​တစ်​ယောက်​ကိုမြင်​လိုက်​ရသည်​။

"ခင်​များတို့ကဘယ်​သူ​တွေလဲ။ ကျူပ်​အခန်းထဲဘာလို့ဝင်​လာတာလဲ။ ကျူပ်​ပြောမယ်​...ကျူပ်​က လက်​ဝဲတပ်​မှူး​ဖေးဝန်​ဟိုင်​နဲ့​စေ့စပ်​ထားတဲ့သူပဲ။ခင်​များတို့သူ့ကို အပြစ်​ပြုရင်​ငရဲထက်​ဆိုး​အောင်​ပြန်​ပေးဆပ်​ရမယ်​!"

ကျိူးယွင်​ရှန့်​ဒါကို အ​ကြောင်းအရင်းမရှိပဲ​ပြောလိုက်​ခြင်းမဟုတ်​။ မယ်​တော်​ကြီးက လက်​ယာတပ်​ထဲက တပ်​ဖွဲ့ငါးခုကိုချူပ်​ကိုင်​ပြီးသွားပြီ။ ပြီး​တော့ လက်​ဝဲတပ်​ကိုလည်းသိမ်းသွင်းပြီး ချင်​တပ်​မ​တော်​ကိုတိုက်​ခိုက်​ပေးဖို့ကူညီ​စေလိုသည်​။ ဒါ​ကြောင့်​ဘယ်​တပ်​မှူး၊စစ်​သူကြီးကိုမှ သူမထီမဲ့မြင်​မပြုရဲ။ သည့်​အပြင်​လက်​ဝဲတပ်​မှူး​ဖေး က​ဖြောင့်​မတ်​ပြီးအထက်​တန်းလွှာအိမ်​တော်​မှာဖြစ်​ကာ အမှန်​တကယ်​ဒုတိယဇနီးယူရန်​ပြင်​ဆင်​နေခြင်းဖြစ်​သည်​။

စည်​ပိုင်းအတွင်းကလူက အလွန်​တရာ​ချော​မောပြီး​ဒေါသ​ကြောင့်​ပါးပြင်​က နီရဲ​နေကာ သူ့နဖူးအလယ်​ကအနီစက်​က​သွေးစက်​လိုနီရဲ​နေသည်​။ ဒီလိုနတ်​ဒေဝါဆန်​ဆန်​အလှမျိူးက​သေချာ​ပေါက်​လူကုန်​တန်​အထက်​တန်းလွှာနဲ့ပဲထိုက်​တန်​တာ​ပေါ့။ ရဲမတ်​တွေအများကြီး ခဏ​လောက်​ချောင်းကြည့်​ကြပြီး မှာ လိုက်​ကာ​နောက်​ကို ပြန်​ဆုတ်​ခွာသွားကြကာ ဗီရိုနဲ့လူပုန်းနိုင်​မယ့်​နေရာကို လှန်​လှော်​ရှာပြီးထွက်​သွားကြသည်​။
ဥသြ​လေးနဲ့ လုရှီက သူတို့​နောက်​ကတံခါးကို ချက်​ချင်း မင်းတုံးချလိုက်​သည်​။

ချင်းစယ်​ရေ​အောက်​ကထွက်​လာပြီး အံ့ကြိတ်​ကာ​မေးလိုက်​သည်​''မင်းတကယ်​ပဲ​ဖေးဝန်​ဟိုင်​နဲ့​စေ့စပ်​ထားတာလား?''

"မဟုတ်​ပါဘူး... သတ်​သတ်​ညာ​ပြောတာ'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​သာမန်​ကာလျှံလက်​ဝေ့ရမ်းရင်း​ဖြေလိုက်​ပြီး​ရေစည်​ထဲက ထကာ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေး အဝတ်​ပြန်​ဝတ်​လိုက်​သည်​။ သူက အခု​'ကော' ဆို​ပေမယ့်​လည်း​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​ပဲ။ ချင်းစယ်​ရှေ့မှာရှက်​မ​နေဘူး။

ချင်းစယ်​က ကျစ်​လစ်​နေသည့်​တင်​ပါးနှင့်​ခြေတံသွယ်​သွယ်​များကို စိုက်​ကြည့်​ရင်း သူ့နှာ​ခေါင်းထိပ်​ကာ ပူလာကာ​သွေးစီး​ကြောင်းနှစ်​ကြောင်းကျလာသည်​။ သူ့ခွကြားကလည်း နာကျင်​လောက်​တဲ့အထိတင်းကြပ်​နေပြီး​ပေါက်​ကွဲ​တော့မလိုဖြစ်​နေသည်​။8

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က ခါးစည်းကြိုးနဲ့ခါးစည်းလိုက်​ပြီး စားပွဲကိုသွားက​ရေ​နွေးကြမ်းတစ်​ခွက်​ငှဲ့လိုက်​သည်​။ ''ခင်​များဘာလို့ ဒီကို ရုတ်​တရက်​ကြီး​ရောက်​လာတာလဲ။ ခင်​များကိုရဲမတ်​တွေကလိုက်​နေ​သေးတယ်​။ ခင်​များ မဟုတ်​တာ တစ်​ခုခုလုပ်​ခဲ့တာလား''

"....အဲ့တာက....ရှင်းပြရခက်​တယ်​'' ချင်းစယ်​ချက်​ချင်း သူ့နှာ​ခေါင်း​သွေးကို​ဆေးလိုက်​သည်​။ ဒါ​ပေမယ့်​လို့ စည်​ပိုင်းထဲကမထရဲ။​ရေ​အောက်​ထဲက သူ့ရဲ့ဧရာမမိစ္ဆာကြီးကို ထိုအမျိုးသားငယ်​လေး​တွေ့မသွား​စေချင်​လိုပါ။1

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က ဖြစ်​ပျက်​သမျှကိုအလုံးစုံသိနှင့်​ပြီးပြီဆို​ပေမယ့်​သူ့အ​နေနဲ့ဒီနိုင်​ငံ​ရေးကိစ္စ​တွေကိုစိတ်​မဝင်​စားပါ။ သူမသိရင်​တောင်​မှ ချင်းစယ်​က သူ့ကိုအမှန်​ပြောပြလိမ့်​မယ်​လို့သူမထင်​ဘူး။ သူ​ရေစည်​နား​လျှောက်​သွားပြီး ပြုံးကာ ''ကျူပ်​တို့ အ​ပေးအယူလုပ်​ရင်​ဘယ့်​နဲ့လဲ''

"ဘာအ​ပေးအယူလဲ'' ချင်းစယ်​ဂရုတစိုက်​အသက်​ရှူ​နေပြီး သူ့ကိုယ်​သူ​ရှေ့ကလူရဲ့ အဝတ်​ပါးတစ်​လျှောက်​ချပ်​ကပ်​နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်​ကောက်​ကြောင်းကိုမကြည့်​မိ​အောင်​ကြိုးစား​နေရသည်​။
"ကျူပ်​ခင်​များကိုရဲမတ်​တွေလိုက်​ဖမ်းတာကလွတ်​အောင်​ကူညီ​ပေးမယ်​၊ ခင်​များက ကျွန်​တော်​'​ကော' ဆိုတာ​မေ့လိုက်​''

"မင်း '​ကော' ဆိုတာ လူ​တွေကိုဘာလို့အသိမ​ပေးတာလဲ'' ချင်းစယ်​က ကျိူးယွင်​ရှန့်​ကိုကြည့်​ပြီး စိတ်​လှုပ်​ရှားမှုကိုထိန်းကာထပ်​ပြောလိုက်​သည်​''မင်း ခန္ဓာကိုယ်​ကို ကျူပ်​မြင်​ပြီးမှ​တော့ ကျူပ်​တာဝန်​ယူသင့်​တာ​ပေါ့''6

"ခင်​များ ကျွန်​တော့်​ကို တာဝန်​ယူရင်​ကျန်းရှုလင်း ကိုဘယ်​လိုလုပ်​မတုန်း? ခင်​များတို့​စေ့စပ်​ပြီးပြီမဟုတ်​ဘူးလား?ဒါမှမဟုတ်​ခင်​များက ကိုယ့်​ကိုယ်​ကို ဘုရင်​လိုမျိူး အိပ်​ရာထဲ​နွေးနိုင်​သမျှ​နွေး​အောင်​လူကုန်​သွင်းချင်​နေတာလား? ခင်​များဘယ်​က အဲ့လို​လောဘမျိူးရလာတာလဲ'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​ခပ်​မဲ့မဲ့ပြုံးလိုက်​သည်​။4

"ကျူပ်​ကိုခင်​များတာဝန်​ယူဖို့မလိုပါဘူး... ကျူပ်​မှာချစ်​ရမယ့်​ချစ်​ပြီးသား။ အခု​ပေကျင်းကိုလာတာလည်း သူ့ကိုလာ​တွေ့တာပဲ''

ချင်းစယ်​သူနဲ့ကျန်းရှုလင်းရဲ့ ဆက်​ဆံ​ရေးကိုရှင်းပြချင်​ပေမယ့်​နောက်​ဆုံးစကားမှာ​ကြောင်​အသွားသည်​။ သူ့ရင်​ကိုတစ်​စုံတစ်​ယောက်​က ဓားနဲ့စိုက်​စက်​ဝိုင်းပုံ​မွှေပြီး ခုန်​နေတဲ့နှလုံးကိုဆွဲထုတ်​ကာ ညစ်​ပစ်​လိုက်​သလို ခံစားလိုက်​ရသည်​။ သူ့ကိုယ်​သူကျန်းရှုလင်းကို အ​ဆောတလျင်​ကတိ​ပေးမိတာ မုန်းမိသလို...ကျူးစစ်​ယွိ ချစ်​နေတဲ့လူကို ပိုလို့​တောင်​မုန်းမိသည်​။ အဲ့ဒီလူကို​တွေ့ရဖို့ နည်းလမ်းမျိူးစုံသုံးပြီး တစ်​စဆီဆွဲဖြဲပစ်​မည်​။

"မင်းရည်းစားကဘယ်​သူလဲ။ ကျူပ်​မှာ အခွင့်​အ​ရေးရရင်​သူနဲ့ဆုံချင်​ပါ​သေးတယ်​'' သူခပ်​တည်​တည်​နှင့်​မေး​သော်​လည်း ရင်​ထဲမှာ​တော့ သတ်​ရန်​ကြံစည်​နှင့်​နေပြီ။11

"ကျူပ်​သာ သူ့ကိုအရင်​တွေ့ပါရ​စေအုန်း....ကျူပ်​တွေ့ပြီးမှတစ်​ခါပြန်​မေး'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​က စိတ်​ဓာတ်​ကျစွာနှင့်​ပြောလိုက်​သည်​။

မင်းသူ့ကိုမ​တွေ့ရ​သေးဘူး​ပေါ့?​ကောင်းတယ်​...သူထာဝရ​ပျောက်​ကွယ်​သွားရမယ်​။ ချင်းစယ်​မျက်​လွှာချပြီး​သွေးဆာ​နေတဲ့မျက်​ဆန်​တွေကိုဖုံးကွယ်​လိုက်​သည်​၊​ရေ​အေးထဲမှာအကြာကြီးစိမ်​ပြီးတဲ့​နောက်​သူ့ထလာပြီး ကျိူးယွင်​ရှန့်​ပေးသည့်​အဝတ်​ကိုဝတ်​လိုက်​သည်​။2

နှစ်​ဦးသားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်​အရွယ်​အစားကအရမ်းကွာ​တော့ အဝတ်​တွေက ချင်းစယ်​နဲ့ကြပ်​နေပြီး ကြွက်​သားပုံစံများကိုပင်​မြင်​နေရသည်​။ ကျိူးယွင်​ရှန့်​သူ့ကိုမြန်​မြန်​ကြည့်​ပြီး မျက်​နှာလွဲလိုက်​သည်​။ သူအဆင်​မ​ပြေ​လောက်​အောင်​ပူ​လောင်​မှုကိုခံစား​နေရသည်​။ ဒီလူက သူ့ချစ်​သူအတိုင်းပဲ... ဟိုမုန်း​ငွေ့​တွေကိုထုတ်​လွှတ်​နေတယ်​။2

"ကျူပ်​ကုတင်​ပေါ်အိပ်​မယ်​... ခင်​များက​အောက်​မှာအိပ်​'' သူဗီရိုထဲက အိပ်​ရာခင်းအသစ်​ကိုဆွဲထုတ်​ပြီး ချင်းစယ်​ခြေရင်းကိုပစ်​ပေးလိုက်​သည်​။

"တကယ်​တော့..'' ချင်းစယ်​အိပ်​ရာကို မြန်​မြန်​ခင်းလိုက်​ပြီး ခဏကြာ​တော့ ဆက်​ပြောလိုက်​သည်​''ကျူပ်​ပြင်​ပေးစရာတစ်​ခုရှိတယ်​။ ကျူပ်​နံမည်​က​ရှောင်​ဟေးမဟုတ်​ဘူး... ချင်းစယ်​'' ဘယ်​လို​တောင်​ကျက်​သ​ရေမရှိတဲ့ နံမည်​ပြောင်​လဲ! ကျန်းရှုလင်းက စစ်​သေနာပတိကိုဘယ်​လိုထင်​နေတာလဲ ။​ခွေး?+

ကျိူးယွင်​ရှန့်​သ​ဘောတကျရယ်​လိုက်​ပြီး ''ကျူပ်​သိပြီ​ရှောင်​ဟေး''

ချင်းစယ်​မျက်​လုံးကအ​ရောင်​လက်​သွား​ပေမယ့်​သူဘာမှထပ်​မ​ပြော​တော့။ နံမည်​ကတစ်​ခုတည်းပဲကို ကျူးစစ်​ယွိ​ခေါ်လိုက်​တော့ မီးပုံထဲလမ်း​လျှောက်​နေရ​တောင်​ကျေနပ်​တယ်​။ ကြည့်​ရတာ သူပြန်​လှည့်​လို့မရတဲ့အ​နေအထားကို​ရောက်​နေပြီပဲ။1
အိပ်​ရာမှာ ခဏကြာလဲ​နေပြီး​နောက်​သူတို့ မီးမှုတ်​လိုက်​ပြီး ကိုယ်​စီအိပ်​ရာမှာ ညိမ်​သက်​စွာအိပ်​နေကြသည်​။

သူချစ်​ရတဲ့သူ​ဘေးနားမှာရှိ​နေ​တော့ ချင်းစယ်​သူ့စိတ်​ကိုအနားမ​ပေးနိုင်​။ သူ့အ​တွေး​တွေက စိတ်​ကူးယဉ်​မှု​တွေထပ်​နေပြီး အသက်​ရှူသံများလည်းမြန်​လာကာ သူ့ကို​ကျော​ပေးအိပ်​နေသည့်​ပုံရိပ်​လေးကို လှည့်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။

သူ့​အောက်​ပိုင်းကအရမ်းနာကျင်​လာပြီး သည်းခံနိုင်​တဲ့အတိုင်းအတာကို​ကျော်​လွန်​နေပြီ။ သူ အမျိူးသားငယ်​လေးကို သူ့အကြံအစည်​နဲ့ပတ်​သတ်​ပြီး​မေးမလို့ပါးစပ်​ဟလိုက်​ချိန်​မှာပဲ တစ်​ဖက်​က ရုတ်​တရက်​စကား​ပြောလာသည်​။ ''ခင်​များ ဟိုလှည့်​သည်​လှည့်​နဲ့ အိပ်​မ​ပျော်​ဘူးလား''

"...ဟုတ်​တယ်​... ကျူပ်​အခြားလူ​တွေနဲ့နီးနီးကပ်​ကပ်​မအိပ်​ဖူးဘူး။ ဒါ​ကြောင့်​နည်းနည်းစိမ်း​နေတာ'' ချင်းစယ်​တောင့်​သွားပြီး သူ့ရဲ့တင်းမာ​နေတဲ့အ​ခြေအ​နေကိုတဖြည်းဖြည်း​ဖြေ​လျော့​နေသည်​။

"ကျူပ်​ကောပဲ... ဒါမယ့်​အိပ်​ကြရ​အောင်​နက်​ဖြန်​မနက်​စော​စော မြို့ထဲက ထွက်​ရမှာ''

"ကျူပ်​တို့ဘယ်​လိုမြို့ထဲကထွက်​မှာလဲ''

"ရုပ်​ဖျက်​ပြီး​တော့​ပေါ့''
"ဘယ်​လိုမျိူးရုပ်​ဖျက်​ပြီးလဲ''

"....''

ချင်းစယ်​ကကျိူးယွင်​ရှန့်​နှင့်​စကား​ပြောရင်း လက်​က​တော့သူ့​အောက်​ပိုင်းသူ​ဖြေ​လျော့​နေသည်​။ သူ့အာရုံထဲမှာ ကျိူးယွင်​ရှန့်​ရဲ့ ပါးပြင်​နီ​လေးနဲ့အရည်​လဲ့​နေတဲ့မျက်​လုံး​တွေကိုမြင်​ယောင်​ပြီး သူ့ခန္ဓာနဲ့ဝိညာဉ်​တစ်​ခုလုံး ဒီအမျိူးသား​လေး​ကြောင့်​တုန်​ရီ​နေ​တော့သည်​။ သူ့အသက်​ရှူသံကတဖြည်းဖြည်းမှန်​လာသည်​။4

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က​တော့ မနက်​ဖြန်​အစီအစဉ်​ကိုသာ​တွေ့ပြီး ဘူမသိဘာမသိ အပြစ်​ကင်းစွာအိပ်​ပျော်​သွားသည်​။1

ချင်းစယ်​နောက်​ဆုံးမှာလွှတ်​ထုတ်​လိုက်​သည်​။ ဒါ​ပေမယ့်​ဝံပု​လွေတစ်​ကောင်​လှောင်​အိမ်​ထဲနှစ်​ရှည်​လများပိတ်​လှောင်​ထားခံရသလို သူအာသာမ​ပြေပါ။
​နောက်​တစ်​နေ့မှာ​တော့ ကျိူးယွင်​ရှန့်​ဥသြ​လေးကိုမျက်​နှာ​ချေတစ်​ချိူ့ဝယ်​ခိုင်းပြီး သူ့ရဲ့ထိပ်​တန်းမိတ်​ကပ်​ပညာနဲ့ ချင်းစယ်​ကို အသက်​ခြောက်​ဆယ်​အရွယ်​ကျီး​ခြေရာ​တွေနဲ့ပြည့်​နေတဲ့အဖိုးကြီးအဖြစ်​ပြောင်း​ပေးလိုက်​သည်​။ အဝတ်​လွတ်​နေသည့်​လည်​ပင်းနဲ့လက်​မှအရည်​များပင်​တွဲကျ​နေသည်​ပုံ ဖြစ်​နေပြီး ဆံပင်​တွေအားလုံးကလည်းဖြူ​ဖွေးကာ ခါးကိုင်း​နေသည်​။​ခြေတစ်​လှမ်းလှမ်းလိုက်​တိုင်းလဲကျ​သေဆုံး​တော့မည့်​ဟန်​ပေါ်​နေသည်​။ ချင်းအ​ဖေနဲ့အ​မေ​တောင်​သူ့​ရှေ့လာရပ်​နေရင်​သူ့တို့သားမှန်းသိမှာမဟုတ်​ဘူး။
သူတို့လှည်းနဲ့မြို့ပြင်​ကိုအတူထွက်​ကြပြီး ကျိူးယွင်​ရှန့်​ကသူ့ကျူးရှားကျစ်​ကိုဖုံးမထား၊ သည့်​အပြင်​ကျောက်​မျက်​ရတနာများနှင့်​သူ့အလှကိုပို​ပေါ်လွင်​အောင်​တန်​ဆာဆင်​ထား​သေးသည်​။ မြို့တံခါး​စောင့်​တွေက သူတို့ကို​မေးခွန်းတစ်​ချိူ့ပဲ​မေးပြီးပြန်​လွတ်​လိုက်​သည်​။1

သူတို့ရွာနဲ့နီးလာပြီး ဘယ်​သူမှလိုက်​မလာတာ​သေချာသွား​တော့ ချင်းစယ်​ကျိူးယွင်​ရှန့်​လက်​မောင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီး​ပြောလိုက်​သည်​။ ''မင်း ကျူးရှားကျစ်​ကိုဖုံးထား​တော့''

သူပြသာနာ​တွေအားလုံးကိုမ​ဖြေရှင်းမပြီးချင်း တစ်​စုံတစ်​ယောက်​က ကျူးစစ်​ယွိ ရဲ့ လျှိူ့ ဝှက်​ချက်​ကိုသိသွားမှာသူမလိုလားပါ။ ကျူးစစ်​ယွိ က သူ့အတွက်​ပဲဖြစ်​ရမယ်​။ ( ৺ ◡৺ )5

"ကျူပ်​ဖုံးမှာပါ...ခင်​များပူစရာမလိုဘူး'' ကျိူးယွင်​ရှန့်​က သူ့ကိုမကြည်​ကြည့်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။

"အခုဖုံးလိုက်​'' ချင်းစယ်​က​တော့ စိတ်​မ​အေးနိုင်​။

ကျိူးယွင်​ရှန့်​က​တော့ သူ့ရဲ့အ​တွေးကိုနားမလည်​တော့။ ဒါ​ပေမယ့်​ပေါင်​ဒါကိုထုတ်​ပြီးဖုံးလိုက်​သည်​။အဲ့​တော့မှ ချင်းစယ်​ကျေနပ်​သွားပြီး လှည်း​ပေါ်ကဆင်းကရွာနဲ့၁၀မိုင်​အကွာက စစ်​စခန်းဆီ​ပြေးသွားလိုက်​သည်​။

သူ့လက်​ထောက်​နဲ့တိုင်​ပင်​ပြီး​တော့ ညမှာကျန်းအိမ်​ကိုပြန်​သွားသည်​။

ကျန်းရှုလင်းကသူ့ကိုမြင်​တော့အရမ်းကို​ပျော်​သွား​ပေမယ့်​ဒီတစ်​ခါအရင်​လို အလျင်​စလိုမလုပ်​ပဲ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးမတ်​တပ်​ရပ်​ကာ ကြည့်​နေ​လေသည်​။

ကျန်းကျား​လွေ့ က ''အစ်​ကို​ရှောင်​ဟေး မှတ်​ဥာဏ်​တွေပြန်​ရသွားပြီလား။ အစ်​ကိုကဘယ်​သူလဲ။ လူတစ်​ယောက်​ကတိုးတိုးတိတ်​တိတ်​ဆန်​အိတ်​တစ်​ရာနဲ့​ငွေသား​တွေကို​ကျေးဇူးဆပ်​ဖို့ပြီးလာ​ပေးသွားတယ်​'' ဒီ​ကျေးဇူးဆပ်​မှုက​သေချာ​ပေါက်​သူ့တို့​ရှောင်​ဟေးကိုကယ်​လို့ရတာပဲ ဖြစ်​မှာပဲ။
"ဆန်​နဲ့​ငွေ​တွေကမင်းတို့ဟာပဲ။ ကျူပ်​သရုပ်​မှန်​ကအခု​ပြောဖို့ခက်​သေးတယ်​။ဒါ​ပေမယ့်​နောက်​ကျသိရမှာပါ။ မင်းတို့ဒီအ​ကြောင်းကိုအခြားလူသွားမ​ပြောနဲ့ အန္တရာယ်​ကို မလိုပဲဖိတ်​ခေါ်သလိုဖြစ်​မယ်​'' ချင်းစယ်​မျက်​နှာကအရင်​နဲ့မတူ​တော့။ ရိုးသားတဲ့​ရှောင်​ဟေးဆိုတာ ဘယ်​တော့မှသူမဟုတ်​ခဲ့သလိုပင်​။

ကျန်းရှုလင်းက လန့်​သွားပြီး ချက်​ချင်း​ခေါင်းညိမ့်​ကာဒီအ​ကြောင်းဘယ်​သူမှမ​ပြောပါဘူးဟုအမြန်​ကတိ​ပေးလိုက်​သည်​။
ကျန်းကျား​လွေ့ကသူ့ခန့်​မှန်းထားသည့်​အတိုင်းမို့ အ​ကြောင်းအရာတစ်​ခုကိုမျက်​လုံးများအ​ရောင်​တောက်​လျှက်​မေးလိုက်​သည်​။ ''ဒါဆို...ကျွန်​တော့်​အစ်​ကိုနဲ့​စေ့စပ်​ထားတာကိုအတည်​ယူလို့ရ​သေးလား''
တကယ်​လို့ ဒီလူသာ​ပျောက်​နေတဲ့​ဝေ့ရဲ့သားဆိုရင်​ကျန်းကျားက​တော့ကံထူးတာပဲ။ သူလည်းပဲလူပုံအလယ်​မှာဝံ့ကြွားလာလိမ့်​မယ်​။2
"အတည်​ယူလို့မရဘူး'' ချင်းစယ်​ကငြင်းဖို့တုန့်​ဆိုင်းမ​နေ​ပေ။3

ကျန်းကျား​လွေ့ရဲ့​မျှော်​လင့်​ချက်​ကကွဲ​ကြေသွားတာမို့ သူ​ဒေါသနဲ့​ပြောလိုက်​သည်​။ '' ဂုဏ်​သ​ရေကြီးမြတ်​လှပါတဲ့စစ်​သေနာပတိက ဒီလို တာဝန်​ယူစိတ်​မရှိတဲ့လျှာနှစ်​ခွနဲ့လူဖြစ်​နေမယ်​လို့ ထင်​တောင်​မထားမိဘူး!!"

"မင်းကအရမ်း​တော်​ပါတယ်​...ဒါ​ပေမယ့်​မင်းကမင်းရဲ့​တော်​တတ်​မှုကိုဂုဏ်​မောက်​နေတဲ့သူပဲ။ ဒီလိုမျိူး​လေဘဝင်​ဟက်​တတ်​တဲ့သူ​တွေက အမြဲတမ်း​စော​စော​သေတတ်​တယ်​'' ချင်းစယ်​က မျက်​နှာအမူအရာမဲ့စွာနဲ့ပဲ '' ကျူပ်​တကယ်​ပဲ ကတိ​ပေးခဲ့တယ်​။ ဒါ​ပေမယ့်​ကျူပ်​အမှုမဲ့အမှတ်​မဲ့ကတိတစ်​ခုနဲ့ တစ်​ဘဝစာဆုံးရှုံးရမယ့်​ပျော်​ရွှင်​မှုကိုမစ​တေးနိုင်​ဘူး။​ကျေးဇူးဆပ်​ဖို့ကနည်းလမ်း​တွေအများကြီးရှိပါတယ်​။ကျူပ်​ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံးနဲ့​ပေးဆပ်​ရ​အောင်​မလိုအပ်​ပါဘူး။ ကျူပ်​ကအတိတ်​မေ့ခဲ့တာ ဦး​ဏှောက်​ပျက်​သွားတာမဟုတ်​ဘူး။ မင်းတကယ်​ဥာပ်​ရှိတယ်​ဆိုရင်​ကျူပ်​ကျေးဇူးဆပ်​တာကိုတိတ်​တိတ်​လေးလက်​ခံပြီး ဘာကိစ္စမှအစပျိူးဖို့စိတ်​မကူးနဲ့။ မင်းကို​နောင်​တရသွား​အောင်​လုပ်​ဖို့ကျူပ်​မှာနည်းလမ်း​တွေအများကြီးရှိတယ်​။''2

ကျန်းရှုလင်းကသူ့​ရှေ့ကဒီလူကို သြဇာတိက္ကမကြီးမားတဲ့စစ်​သေနာပတိ ၊​ဝေ့ရှီစစ်​မှန်းသိပြီး ရိုးသားတဲ့​ရှောင်​ဟေးမဟုတ်​တော့တာ​တော့ သ​ဘော​ပေါက်​သွား​တော့ ထိန်းချူပ်​ထားတဲ့မျက်​ရည်​တွေ​ကြောင့်​နီမြန်း​နေတဲ့မျက်​လုံး​တွေနဲ့အတူ​ခေါင်းအသာညိမ့်​လိုက်​သည်​။5

ကျန်းကျား​လွေ့က မချိမခံသာဖြစ်​ပေမယ့်​ကျောက်​တုံးကိုကြက်​ဥနဲ့​ပေါက်​လို့အကျိူးမထူးမှာသိတာ​ကြောင့်​သူ့မှာ​ရွေးစရာမရှိ​တော့ ဒီ​ရွှေ​ရောင်​အခွင့်​အ​ရေးကိုလက်​လွှတ်​လိုက်​ရသည်​။

ချင်းစယ်​က ကျန်းအိမ်​ကိုနှုတ်​ဆက်​ပြီး ညအ​မှောင်​မှာတိတ်​တဆိတ်​ပျောက်​ကွယ်​သွား​တော့သည်​။