အခန်း(၃၁) လင်းချန်​စယ်​ဘဝ

Arc 4 : playing the poor rich second generation

TGN : ထာဝရချစ်​သူ
Translator : MayHoney127
Editor : invisible clover ••~••~•~••~•~~•~~•~~••~~••~~••~~••~•~•~•~•~•~
အခု ကလိုဗာတို့ဖတ်​နေတာတရုတ်​ဝတ္ထုဆို​တော့ တရုတ်​အ​ခေါ်အ​ဝေါ်နဲ့ရင်းနှီး​အောင်​-
Gong (ကုန်း) - Top
Shou(ရှို့ ) - Bottom
Danmei(တန်​မေ) - BL (ဘန်းစကား)
Funu(ဖုနွီ) - Girl who like BL1

-----------------------

ကျိုးယွင်ရှန့်နဲ့ ဧကရာဇ်က တစ်ဘဝလုံး ရန်တောင်မဖြစ်ဘဲ အတူတူနေသွားကြတယ်​။ ဧကရာဇ်မသေခင်မှာ အချစ်တွေပြည့်လျှံနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ သူ့ကိုအတူခေါ်သွားဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့၏်။ ကျိုးယွင်ရှန့်ကလည်း သဘောတူဖို့ကို နည်းနည်းလေးမှ မတုံ့ဆိုင်းခဲ့ဘူး။ ချက်ချင်းတောက်ပသွားတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါမှာ ဧကရာဇ်က သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်မှန်တယ်ဆိုတာကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ခံစားလိုက်​ရတယ်​။7

ကြယ်​ပင်​လယ်​အာကာသထဲကို ပြန်ရောက်တာနဲ့ သူကြယ်တွေကြားမှာရပ်ပြီးတော့ စွမ်းအား​တွေကို စုပ်ယူလိုက်သည်​။ ဒါ​ပေမယ့် စွမ်းအား တစ်ဝက်လောက်က ပျောက်နေတာကို သူခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ သူဒါကို ဘယ်မှာမှ စုံစမ်းလို့မရဘူး။ သူမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး

"ဒါဘယ်လိုဖြစ်​တာလဲ?ဒါ Main God လား?"

ဒါ​ပေမယ့်​ဒီအတွေးကို ငြင်းလိုက်တယ်။ တကယ်လို့ Lord Godသာ သူ့powerတွေကို ယူထားမယ်ဆိုရင် သူ့ကိုရှာတွေ့ရမှာပေါ့။ ပြီးတော့ သူ့ကိုသတ်နိုင်မယ့်နည်းလမ်းရောပဲ။ ဒါ​ပေမယ့် အခုဘာလှုပ်ရှားမှုမှမရှိဘူးဆိုတော့ သူLord Godကို မမြင်ရဘူး။ ဒါဆို ဘယ်သူဖြစ်လိမ့်မလဲဆိုတာကို သူနည်းနည်းလေးမှ မှန်းမရဘူး။ မျှော်လင့်ချက်ကြီးလာလေလေ ၊ စိတ်ထိခိုက်စရာများလာလေလေ ဖြစ်မှာကိုလည်း သူကြောက်တယ်။ Powerတွေကို စုပ်ယူပြီးတဲ့နောက်မှာ သူနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆
သူနိုးလာတဲ့အချိန်မှာတော့ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်းရတဲ့ စာဖတ်သံတွေဆူညံနေတဲ့ စာသင်ခန်းထဲမှာ သူထိုင်နေတယ်​။ သူ့လက်ထဲက englishစာအုပ်ကို တချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ အခုဖတ်နေတဲ့အပိုဒ်ကို ရှာတွေ့သွားတယ်။ သူများတွေနဲ့အတူ စာလိုက်ဖတ်နေရင်းနဲ့ AIကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ Boy x Girlကမ္ဘာတွေ အများကြီးကို သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ သူBoy x Boyကမ္ဘာကို ရောက်လာခဲ့ပြီ။7
ဒီခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်က လင်းချန်စယ် လို့ခေါ်တယ်။ သူ့မိဘတွေဆုံးသွားတော့ သူ့အတွက် တိုက်ခန်းတစ်ခန်းနဲ့ အမွေသန်းပေါင်းများစွာကို ချန်ထားခဲ့တယ်။ မူလပိုင်ရှင်က ဒီပိုက်ဆံတွေကို တက္ကသိုလ်တက်ဖို့နဲ့ ဘဝကိုလုံလုံခြုံခြုံရှင်သန်ဖို့ မှီခိုခဲ့တယ်။ ဒါ​ပေမယ့် သူက ပိုက်ဆံကို အရမ်းကြိုက်တဲ့ ငွေမက်တဲ့သူ ဖြစ်နေတယ်။ သူ့မိဘတွေရှိတုန်းက သူbrandရှိတဲ့နာရီတွေ ဝတ်ရတယ်။ သူ့မိဘတွေဆုံးသွားတော့ သူ့မာနကြီးမှုတွေက ပိုဆိုးလာတယ်။ အမွေတွေကလည်း မကြာခင်မှာ သူဖြုန်းလို့ကုန်တော့မှာမလို့ နောက်ဆုံးသူရှင်သန်ဖို့ အစီအစဉ်တစ်ခု စဉ်းစားရတော့တယ်။+
သူကgayဖြစ်တော့ gayအချင်းချင်းဆို တန်းသိနိုင်တယ်။ သူ့အခန်းထဲမှာ gay သူဌေးသားတစ်​ဦးကို ရှာတွေ့တယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကိုတမင်ဖျားယောင်းခဲ့တယ်။ ကောင်လေးက လူတိုင်းနဲ့ရင်းနှီးလွယ်တော့ သူကပိုက်ဆံနည်းနည်းပေးပြီး အသုံးချခဲ့တယ်။ လင်းချိန်စယ်က ဒီလိုRSမျိုးကို မျှော်လင့်ခဲ့တယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အိမ်သာမှာ စကားပြောတုန်းက သူကကောင်လေးကို ပိုက်ဆံအတွက် လိုချင်တယ်လို့ရော ကောင်လေးကို ပလွှားတဲ့ကောင် ၊ ဟန်သမား အဲ့ဒီလိုမျိုးတွေ ခေါ်ခဲ့တယ်။
ကောင်လေးက ဒီလိုမျိုး စော်ကားခံရတာသိတော့ သူ့ကိုသွားပြေးထိုးချင်ပင်မယ့် သူငယ်ချင်းအဆင့်မှာပဲ ရပ်ခဲ့တယ်။ သူက လင်းချန်စယ်လုပ်ခဲ့တာကို နောင်တရအောင် ပစ်ထားဖို့ကစားတာက ပိုကောင်းတဲ့အကြံလို့ တွေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် အဆင်မပြေချင်ယောင်ဆောင်ပြီး လင်းချန်စယ်ကို မှီခိုခဲ့တယ်။ လင်းချန်စယ်ကို သူ့ရဲ့ချမ်းသာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတဲ့အခါမှာ လင်းချန်စယ်က သူ့ထောင်ချောက်ထဲကို ဘာမှမသိဘဲနဲ့ ဝင်လာခဲ့တယ်။+
ကောင်လေးနဲ့ သူမပြတ်ခဲ့ပင်မယ့် သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို စပြီးဆွဲဆောင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သူတို့နဲ့ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို ဓာတ်ပုံခိုးရိုက်ခံရတယ်။ ဒါပင်မယ့် ဒီအစီအစဉ်မှာ ကောင်လေးက မမျှော်လင့်ဘဲ သူ့best friendနဲ့ တကယ်ချစ်မိသွားခဲ့တယ်။ လင်းချန်စယ်လည်းသိသွားရော အစီအစဉ်ကို မြန်မြန်ပြီးအောင် အကုန်လုံးကိုဖော်ခဲ့တော့ အဲ့ဒီမှာ လင်းချိန်စယ်ဘဝရဲ့ အဆိုးဆုံးအချိန်တွေ ရောက်လာတော့တယ်။ ကောင်လေးက အဲ့ဒီပုံတွေကို ကျောင်းpageရဲ့wallမှာ တင်ခဲ့တယ်။ လင်းချိန်စယ်အတွက် သူငယ်ချင်းတွေဆုံးရှုံးရုံသာမက တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်လည်း မဖြေနိုင်တော့ဘူး။ နောက်ဆုံးမှာ အသက်ရှင်ဖို့အတွက် ခန္တာကိုယ်ကိုရောင်းစားရတော့ AIDSရပြီး သေသွားခဲ့တယ်။ သူသေသွားတော့ သူ့သူငယ်ချင်းက ပူဆွေးမိ​ပေမယ့် ကောင်လေးက သူခံရတာက ဖြစ်သင့်တယ်လို့တောင် ဆူလိုက်သေးတယ်။
လင်းချိန်စယ်ရဲ့ဘဝကို ကြည့်ပြီးတဲ့အခါမှာ ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ညာဘက်မှာထိုင်နေတဲ့ ကောင်ချောချောလေးကို လုံးဝစိတ်ပျက်စွာ ကြည့်​လိုက်​သည်​။ ဒီကောင်လေးက ဒီကမ္ဘာရဲ့ အဓိကဇာတ်လိုက်Gong(Top) ကျီဟန်ယွိပေါ့။ အဓိကဇာတ်လိုက်Shou(Bottom)က မူလပိုင်ရှင်ရဲ့ သူငယ်ချင်း ဖန်းယို့ရမ်။ သူက တခြားကျောင်းမှာတက်နေတဲ့ စိတ်ထားအရမ်းလှတဲ့ ကြာပန်းဖြူလေးပေါ့။ ကြာပန်းဖြူလေးနဲ့ ဖြူစင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ လက်ဖက်စိမ်းကောင် သိုက်တူးသမားကြားမှာ ဇာတ်လိုက်က ဘယ်သူ့ကိုချစ်မလဲဆိုတာ မှန်းစရာတောင် မလိုဘူးမလား။+

လက်ရှိမှာ ကျိဟန်ယွိက ဆင်းရဲချင်ယောင်ဆောင်ပြီး လင်းချန်စယ်ရဲ့အိမ်မှာ လာနေတယ်။ သူကအခု လင်းရဲ့အခန်းဖော်သူငယ်ချင်း ဖန်းယို့ရမ်အပေါ်မှာ ခံစားချက်တွေရှိနေတော့ လိုက်နေတယ်။ ပြီးတော့ လင်းချန်စယ်ကလည်း ကျိဟန်ယွိမိတ်ဆက်ပေးတဲ့ သူ့ဦးလေး ချောင်းမို့ခွန်းကို မြူဆွယ်နေတယ်။ လင်းချန်စယ်နဲ့ ချောင်းမို့ခွန်းကြားမှာ ဘာမှဖြစ်မလာပင်မယ့် ကျိဟန်ယွိရဲ့အချစ်ကတော့ တကယ်ဖြစ်လာတယ်။ လင်းချန်စယ်က ချောင်းမို့ခွန်းကို ခဏခဏ ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ပင်မယ့် သူကဘာမှမတုံ့ပြန်ခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ ဟန်ယွိရဲ့သူငယ်ချင်းကို မြူဆွယ်မိတာက သူ့အနာဂတ်ကို ကျိန်စာသင့်စေမှုရဲ့အစပဲ။
ဒီအခြေအနေကို နားလည်သွားတော့ ကျိုးယွင်ရှန့်က လင်းချန်စယ်ရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒတွေကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ပထမဆန္ဒက ကျီဟန်ယွိရဲ့ ထောက်ချောက်မိပြီး ဘဝပျက်သွားတာကို မလိုချင်တာပဲ။ ဒုတိယဆန္ဒက တက္ကသိုလ်မတက်ရတာ။ နောက်ဆုံးဆန္ဒကတော့ သူ့ကိုယ်သူ ငွေကြေးမထောက်ပံ့နိုင်တာပဲ။ ကံကောင်းတာက လက်ရှိလင်းချန်စယ်က ချောင်းမို့ခွန်းကို စမြုဆွယ်ရုံပဲ ရှိသေးတယ်။ သူကရင့်ကျက်နေတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်ဆိုတော့ သူနဲ့စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေချင်တာကြောင့် သူ့တူကို အလိမ်မခံရအောင် သတိပေးထားတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီချောင်းရိုက်ပုံကိစ္စရှောင်ဖို့ သူ့မှာအချိန်ရှိတယ်။ နောက်ဆန္ဒနှစ်ခုကတော့ ဥာဏ်ကောင်းတဲ့ ကျိုးယွင်ရှန့်အတွက် အလွယ်လေးပဲ။ ဒီကမ္ဘာကနိုင်ဖို့အတွက် မခက်ခဲဘူးလို့ သူခံစားရတယ်။+
ကျိုးယွင်ရှန့်က englishစာအုပ်ကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ဗီလိန်တစ်ယောက်အနေနဲ့ အန္တရာယ်ကိုရှောင်တာ သူ့styleမဟုတ်ဘူးလေ။ ဒီကမ္ဘာက သူ့အပေါ်မှာ သက်ရောက်မှုမရှိဘူးဆိုတာသိဖို့ သူဟန်ယွိနဲ့ သေချာကစားဖို့ကို အစီအစဉ်ဆွဲလိုက်​သည်​။

~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~ ☆ ~
"သွားရအောင် ချန်စယ်"

ကျောင်းဆင်းခေါင်းလောင်းသံကြားတာနဲ့ ကျီဟန်ယွိက လွယ်အိတ်ကိုကောက်လွယ်ပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ထိုင်ခုံကို ကန်လိုက်ရင်းပြောတယ်။ သူက ဖန်းယို့ရမ်ကိုတွေ့ဖို့ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။

"အင်း ခဏစောင့်"
ကျိုးယွင်ရှန့်က အိတ်ကို စိမ်ပြေနပြေသိမ်းပြီး ပြောလိုက်​သည်​။ ကျီဟန်ယွိက စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားတယ်။ အခန်းတံခါးဝက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အမြင်ကတ်စွာ ကြည့်နေတယ်။

"ရပြီ သွားရအောင်"

ကျိုးယွင်ရှန့်က မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ အိတ်ကိုလွယ်ပြီး ရှေ့ကနေလျှောက်သွားတယ်။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ဖန်းယို့ရမ်က Winning the Pooh apronလေးနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ဟင်းချက်နေတယ်။ သူ့မျက်နှာလှလှလေးက မီးခိုးတွေကြာင့် ရဲနေတော့ ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ပုံလေး ဖြစ်နေ​တယ်​။ ကျီဟန်ယွိရဲ့ မျက်လုံးတွေက ချက်ချင်းကို တောက်ပသွားတယ်။ ပြီးတော့ လွယ်အိတ်ကို ဆိုဖာပေါ်ပစ်ချလိုက်ပြီး သွားကူညီတော့တယ်။ ဇာတ်လိုက်နှစ်ယောက်က ပူးကပ်နေစွာ တီးတိုးပြောနေရင်းနဲ့ roနေကြတဲ့အချိန်​လင်းချန်စယ်က မီးဖိုခန်းဆိုတာက ခြေချချင်စရာမကောင်းတဲ့ စိတ်ပျက်စရာနေရာ လို့ထင်တာကြောင့် ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ ဟိုလိုလိုသည်လိုလိုအခြေအနေကို ဘယ်တုန်းကမှ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ကျိုးယွင်ရှန့်လည်း ဒီနှစ်ယောက်ကြားကို မသွားချင်တော့ သူ့အခန်းထဲကိုသာ လွယ်အိတ်သယ်ပြီး တန်းသွားလိုက်တယ်​။

ဖန်းယို့ရမ်က မိဘမဲ့တစ်ယောက်။ ဒီအိမ်မှာ ဘာမှမဟုတ်တဲ့ သာမန်သိုက်တူးသမား လင်းချိန်စယ်နဲ့ယှဉ်ရင် သူက နူးညံ့ဖြူစင်တဲ့ ပြစ်မျိုးမထင်လေးဆိုတော့ ကျီဟန်ယွိက ဖန်းယို့ရမ်ပဲ ချစ်မိမှာပေါ့။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ကျီဟန်ယွိနမ်းလိုက်တဲ့ 1st kissတောင် ရှိနေပြီ။ ကျီဟန်ယွိရဲ့အဖေက ချောင်းမိုခွန်းအပေါ် အပြစ်လုပ်ထားတော့ ချောင်းgroupက ဖိအားပေးနေတာမလို့ သူတို့မိသားစုရဲ့ ချွတ်ခြုံကျတော့မလို အခြေအနေကလည်း အမှန်ပဲ။ ချောင်းမိုခွန်းက စီးပွားရေးလောကမှာ သူ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာတဲ့ ငါးပုဇွန်သေးသေးလေးတွေကအစ အလွတ်မပေးတော့ ငါးမန်းဖြူကြီးလို့ လူသိများတယ်။ ကျီဟန်ယွိအမေကလည်း ချောင်းအဖေရဲ့မယားငယ်ဖြစ်ခဲ့တော့ ချောင်းမိသားစုထဲကပဲ။ ဒါ​ပေမယ့် ချောင်းမို့ခွန်းက သူမအပေါ် ဘာသံ​ယောဇဉ်​မှမရှိတော့ သူတို့မိသားစုကို ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ ဝန်မလေးခဲ့ဘူး။
ကျီဟန်ယွိကို​တော့ ယဉ်ကျေးတာကြောင့်​ချောင်းမိုခွန်းက ငယ်ငယ်လေးတည်းက သဘောကျပြီး အခုထိချစ်တယ်။ ဒါကြောင့် တစ်ခါတစ်လေ သူ့ကိုညစာခေါ်ကျွေးတက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျီအိမ်ချွတ်ခြုံကျတော့မလိုဖြစ်တည်းက ခဏခဏ ညစာခေါ်ကျွေးတော့တယ်။ လင်းချန်စယ်က ဒီလိုညစာစားပွဲတစ်ခုမှာ အဖိတ်ခံရပြီး ချောင်းမိုခွန်းကို ကြိုက်သွားတယ်။ တကယ်တော့ သူ့မိသားစုချွတ်ခြုံကျတာက ကျီဟန်ယွိအပေါ် ဘာသက်ရောက်မှုမှမရှိဘူး။ သူ့ဦးလေးရဲ့ သင်ကြားမှုအောက်မှာ သူကအရမ်းတော်တော့ အမြတ်အရမ်းရတဲ့ companyတစ်ခုတောင် ထောင်ပြီးနေပြီ။ ကျီအဖေမှာ ဘောလုံးတစ်သင်းစာလောက် ကလေးမွေးပေးထားတဲ့ မယားငယ်တွေရှိတယ်။ ချွတ်ခြုံကျပြီးမွဲသွားရင် မယားငယ်တွေနဲ့ ကလေးတွေ ဆင်ကန်းတောတိုးဖြစ်တော့မှာကို သူစောင့်ကြည့်နေတယ်။ အခုသူက သူ့အဖေမွဲသွားမှာရယ် ၊ လင်းချန်စယ်ဒုက္ခရောက်မှာနဲ့ ဖန်းယို့ရမ် သူ့ကိုပြန်ချစ်ဖို့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ စောင့်နေတယ်။+

ကျိုးယွင်ရှန့်က ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်ပြီး အခုခန္တာကိုယ်ကိုကြည့်ဖို့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်​သည်​။ နောက်ပိုင်း လင်းချန်စယ်က clubမှာ နာမည်ကြီးလာတာ အံ့ဩစရာမှ မဟုတ်တာ။ သူကအမြဲစိမ်ပြေနပြေနေတာမလို့ ဖြူဖွေးတောက်ပနေတဲ့အသားအရည် ၊ သွယ်လျတဲ့မျက်ခုံး ၊​ဖြောင့်​စင်းတဲ့နှာတံ ၊ စိုစိုရဲရဲနှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မက်မွန်သီးဆန်ဆန် မျက်ဝန်းတစ်စုံက သူ့ကိုအရမ်းကြည့်ကောင်းစေတယ်။ အခုဒီမျက်ဝန်းတွေက သူဝိညာဉ်ကြောင့် အလေးအနက်မထားဟန် ဥာဏ်များတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။ မူလပိုင်ရှင်က သူလုပ်သမျှ ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ကောင်းလောက်အောင် အလွန်အကြူးကြည့်ကောင်းတာသိတော့ အလိုလိုက်ခံရတဲ့သူလိုဖြစ်နေတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဒီရုပ်ရည်ကို အရမ်းသဘောကျသွားတယ်​။
သူရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ဂိမ်းဆော့ဖို့အတွက် သူ့ computerကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ သူရှေးခေတ်ထဲမှာ အကြာကြီးနေခဲ့ရတာကြောင့် keyboardရဲ့ အထိအတွေ့ကို မေ့တောင်နေပြီ။ နာရီဝက်လောက် ဂိမ်းဆော့ပြီးတဲ့အခါ ဖန်းယို့ရမ်က တံခါးအပြင်ဘက်ကနေ အော်ပြောတယ်​။

"ချန်စယ်ရေ စားလို့ရပြီ"

ကျိုးယွင်ရှန့်က လင်းချိန်စယ်ရဲ့ bank accကို သတိရပြီး စစ်ကြည့်မိတော့ ရုတ်တရပ်ဖျားချင်သွားတယ်။ Accထဲမှာ $200 လောက်ပဲရှိတော့တယ်!!! ဒါကြောင့် သူကျီဟန်ယွိကို စပွန်ဆာရှာပြီး ထွက်သွားစေချင်တာ မထူးဆန်းပါဘူး။

သူ့ကိုယ်သူအားကိုးချင်မှုက အခုသူပထမဆုံး ဖြေရှင်းရမယ့် ဆန္ဒဖြစ်နေတယ်။ သူဘဏ်ကို hackဖို့ လက်နည်းနည်းလှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ရ​ပေမယ့် ဒါကကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးတာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါကပြစ်မှုကျူးလွန်တာပဲလေ။ လင်းချန်စယ်က တစ်ခါမှားခဲ့တာကြောင့် သူဒုတိယအကြိမ် အမှားမခံနိုင်ဘူး။ သူဟာ ကျွမ်းကျင်တဲ့ သရုပ်ဆောင်ကောင်းသူ ဖြစ်တာကြောင့် ရှင်သန်ဖို့အတွက် ဒီမူလပိုင်ရှင်ရဲ့ အရည်အချင်းကိုပဲ အသုံးပြုဖို့ ပိုသဘောကြတယ်။ သူဗီလိန်ဖြစ်ရတိုင်း မူလပိုင်ရှင်ရဲ့ အရည်အချင်းတွေ အကုန်လုံးကို အရင်ကထက် ပိုတိုးတက်အောင် လေ့လာပစ်တယ်။ အရည်အချင်းမရှိတဲ့ ရှမ်းရိပင်း ဖြစ်တုန်းကလည်း သူအသာလေး ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့တာပဲလေ။

လင်းချိန်စယ်ရဲ့ အရည်အချင်းက ဘာလဲ?
သိုက်တူးသမားတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ တန်ဖိုးရှိတာလား?

ကျိုးယွင့်ရှန့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ ဒီလိုကမ္ဘာမှာ ဒီလိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ ရှိနေတာက အလုပ်လုပ်ဖို့ လုံလောက်တာထက် ပိုပါတယ်။

ထမင်းစားခန်းထဲကို သွားတဲ့လမ်းမှာ သူအနာဂတ်အစီအစဉ်တွေ ဆွဲသွားလိုက်တယ်။ သူရောက်သွားတော့ ကျီဟန်ယွိက ဖန်းယို့ရမ်ကို ပူတဲ့ပန်းကန်တွေကို သတိထားဖို့ပြောရင်း ပန်းကန်တွေကူချပေးနေတယ်။+

"စားလေ"

ကျိုးယွင့်ရှန့်က ထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နာရီအပေါ်ကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်တော့ မျက်စိတမှိတ်အတွင်း ပျောက်သွားတယ်။ ကျီဟန်ယွိနဲ့ ဖန်းယို့ရမ်တို့က အစားအပေါ်အာရုံရောက်နေတော့ သတိမထားမိလိုက်ဘူး။ သူသာမန်ကာလျှံကာနဲ့ ။

"မင်းအိမ်ဘယ်တော့ ပြန်မှာလဲ? မင်းအမေ ဝမ်းနည်းနေတော့မှာပဲ မဟုတ်လား? သူ့ကိုမင်း သွားမကြည့်ဘူးလား?"

ကျီဟန်ယွိက ခပ်​မဲ့မဲ့ရယ်​လိုက်​ပြီး

"သူငါ့ကိုတွေ့ချင်မှာမဟုတ်ဘူး သူနောက်ယောင်္ကျားနောက်လိုက်ပြေးသွားပြီ"

ဖန်းယို့ရမ်က သူ့ကိုစိတ်မကောင်းဟန် ကြည့်နေတယ်။ ကျိုးယွင့်ရှန်က တိုဖူးတစ်ကိုက်စားလိုက်ရင်း ဆက်မေးတယ်။

"ဒါဆို မင်းဘာဆက်လုပ်မှာလဲ?"

မင်း​ဘေးနားမှာ​နေပြီး မင်းကိုကစား​ပေးမှာ​လေ ။ကျီဟန်ယွိ စိတ်ထဲမှာ လှောင်ရယ်လိုက်​ပေမယ့် သူရှက်သွားတဲ့မျက်နှာမျိုးနဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး

"ငါကျောင်းတက်နေတုန်း အလုပ်လုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားတယ်။ သိပ်မကြာသေးခင်က ဝမ်​ကျဲ့တောင် သူနဲ့အတူ စက်ရုံတစ်ခုဖွင့်မလားလို့ မေးသေးတယ်။ ဒါမယ့် ငါ့မှာအရင်းအနှီးမှ မရှိတာကွာ"

ဖန်းယို့ရမ်က ချက်ချင်းပဲ
"မင်းဘယ်လောက်လိုတာလဲ? အလုပ်ကနေ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိထားတော့ ငါမင်းကိုချေးလို့ရပါတယ်"

ကျီဟန်ယွိက ရယ်နေကျ လုပ်သံနဲ့မဟုတ်ဘဲ ကြည်နူးစွာနဲ့ ရယ်လိုက်တယ်။

"ငါက မင်းပိုက်ဆံကို ဘယ်လိုလုပ် ယူရက်မလဲ? ငါက သိန်းသုံးရာလောက် လိုတာ။ ပြီးတော့ မင်းရဲ့အချိန်အပိုင်းအလုပ်က ဒီလောက်မှ မရနိုင်တာ။ မင်းရဲ့ပိုက်ဆံကို အနွေးထည်ကောင်းကောင်း ဝယ်ဖို့သာ သုံးစမ်းပါ။ ဆောင်းတွင်းရောက်ရင် မင်းမှာ စွယ်တာလေးနှစ်ထည်နဲ့ coatအပါးလေးပဲ ဝတ်နေရတာ တကယ်ဖျားလိမ့်မယ်နော်"

ဖန်းယို့ရမ်ရဲ့ပုံစံအမှန်ကိုက စိတ်ထားကောင်းပြီး ချိုးခြံခြွေတာတက်တဲ့သူမျိုး ဖြစ်တယ်။သူဒုက္ခရောက်နေရင်တောင်မှ တခြားသူရဲ့ အကူအညီကို လုံးဝကူညီပေးချင်တာမျိုး။
ဒါက ဟန်ယွိကို တကယ်ကြွေကျစေတယ်။ လင်းချိန်စယ်ကတော့ ဘာမှမကြားလိုက်သလိုနဲ့ ခေါင်းမဖော်တမ်းစားနေတော့သည်​။